Ik zie ze wel vaker mij tegemoet komen: van die leuke meisjes van een jaar of 16, op een stevige fiets met een zwart kratje voorop. Sommigen zien er alleen fris en leuk uit, anderen zorgen ervoor dat ik bijna met mijn voorwiel in de berm stuur en moet oppassen dat ik niet op mijn ‘plaat’ ga.
Enkele weken geleden zag ik zo’n meisje: halflang sluik rood haar, een engelachtig lief gezicht, een beauty op wielen. Met een heel mooie, stijlvolle jurk en als slagroom op de taart witte hoge sneakers. En onder haar vrij korte jurk fraaie benen, waarmee ze de pedalen sportief rondtrapte. Ze oogde alsof ze zo uit een sprookje was weggefietst en omdat ik in mijn eigen logica wel eens een buitenkansje kreeg, op mijn pad was gekomen.
Mijn mannelijke hormonen namen het meteen over en ik staarde haar eerst iets te opzichtig na en besloot toen zo onopvallend mogelijk te keren en haar op een afstandje achterna te fietsen. Om uit te vinden waar ze naartoe ging. Want mijn ogen wilden meer van haar zien en mijn zinnen waren nu op haar mooie lichaam gezet. De jager in mij was los.
Ik zorgde dat ze niet in de gaten kreeg dat ik haar volgde en fietste nog een tijdje achter haar aan. Ze had er flink de gang in gezet, maar remde opeens af om een steeg in te slaan. Ik remde ook af en wachtte aan de overkant van de straat. Ik zag dat ze in de steeg afstapte, haar fiets op slot zette en terugkwam. Vervolgens liep ze een kledingwinkel binnen. Ik wachtte wat er ging gebeuren. Misschien ging ze in die winkel wat passen of kopen, wie weet. Ik keek vanaf de overkant in de etalage en zag de nodige kleurige kledingstukken hangen. Ondertussen hield ik de deur van de winkel in de gaten, want ik verwachtte dat ze daar elk moment weer kon verschijnen met haar mooie gezicht en haar schitterende jurk.
Ik wachtte meer dan tien minuten en toen was mijn jagersgeduld op. Er waren wel wat klanten uit de winkel gekomen,maar niet van het meisje met de fiets. Wel was na een minuut of vijf een ander meisje langs mij heen de steeg ingefietst en daarna de kledingwinkel binnengegaan. Dit wachten duurde mij veel te lang en ik besloot tot actie over te gaan, al was dat misschien toch te snel. Want kleding passen in een winkel wil bij het vrouwelijk geslacht nog wel eens langer dan tien minuten duren. Ik parkeerde mijn fiets tegen de gevel en besloot de winkel binnen te gaan. Ik wist alleen niet waarvoor precies en dat maakte me een beetje zenuwachtig.
Ik kwam de winkel binnen en zag twee meisjes achter de toonbank staan. Eentje was een kleiner, onopvallend meisje van ongeveer 1.65 meter, het meisje dat ik ook de winkel had zien binnengaan, en de ander was mijn 'target': ongeveer 1.75 meter (ook door de hoge sneakers die ze droeg) en oogverblindend. Kon zo aan een missverkiezing meedoen, als ik het voor het zeggen had. Haar stevige borsten kwamen mooi uit in haar lichtgekleurde jurk en ik voelde meteen een soort vonk door mijn onderlijf gaan. Die borsten waren me nog niet opgevallen toen ze op de fiets zat omdat ik haar slechts in een flits had gezien. Terwijl haar collega iets op de toonbank neerlegde, keek het mooie meisje me vriendelijk aan en zei: 'Dag meneer, kunnen we u ergens mee helpen?'. Ik was even sprakeloos en op zoek naar woorden. 'Oow, eh, mag ik even rondkijken?'.
'Ja hoor. Als ik u ergens mee kan helpen, hoor ik het graag'. Dat klonk als muziek in mijn oren. Ik liep quasi-geïnteresseerd langs de kledingrekken en trok er op een gegeven moment, nadat ik al wat kledingstukken nader had bestudeerd, een broek uit die mij duidelijk te klein voor mij was. Ik ging een van de kleedhokjes binnen en trok het gordijn achter me dicht. Ik ging op het bankje zitten en deed de veters van mijn schoenen los. Nadat ik mijn schoenen had uitgegaan, trok ik mijn broek uit en zat ik mijn zwarte slip op het bankje. Ik keek naar de broek die ik uit het rek had meegenomen en besloot te wachten. Tijdens de twee minuten die ik wachtte, fantaseerde ik over de borsten van het meisje en wreef ik over mijn slip. Mijn pik reageerde daar zichtbaar op en zwol op. Opeens klonk een mooie stem: 'Lukt het, meneer, of kan ik u misschien helpen?'
Het gordijn ging een klein beetje opzij en ik zag een lief, vragend gezicht. 'Ja', fluisterde ik. 'Ik heb een klein probleempje en misschien kun je me daarbij helpen.' Daarbij wees ik op mijn slip en de bobbel die mijn pik daarin maakte.. Het meisje schrok een beetje, maar zei niks en glipte handig langs het gordijn naar binnen. 'Ja, meneer,' zei ze, duidelijk hoorbaar voor haar collega. 'Daar kan ik u wel mee helpen'.
Ze zette een stap naar voren en knielde soepel voor me neer. Ze pakte mijn slip beet, waar mijn stijve pik al bijna uitsprong, en trok deze voor de helft naar beneden. Mijn pik veerde naar voren en ze omsloot toen mijn gezwollen eikel met haar lippen. Ik wist niet wat me overkwam. En was helemaal niet bezig met het risico dat we liepen om betrapt te worden. Mijn concentratie richtte zich maar op één ding, die lippen over mijn eikel. En het enige wat ik op fluistertoon hoorde, was: 'Ik ben
Naomi en ik krijg een erg nat kutje van u, meneer …'
