Dit is alweer deel 7 van mijn verhaal. Voor de opbouw van het verhaal zou je bij deel 1 moeten beginnen, maar ieder deel afzonderlijk is misschien ook wel leuk.
Toen we bij ons huis aankwamen zetten we onze fietsen voor de garagedeur onder de carport, en we liepen naar de voordeur. Ik deed de deur van het slot en we liepen naar binnen. Net toen ik de deur weer dicht wou doen zag ik het witte busje van de post voor onze deur stoppen. Ik wachtte even of hij soms bij ons moest zijn, en inderdaad, de postbezorger kwam met een wit pakketje het pad oplopen.
“Prettige dag!” riep hij, terwijl ik het pakketje van hem aannam. Ik deed de deur dicht, en terwijl ik door de gang naar mijn kamer liep keek ik voor wie het pakketje bestemd was. “M. Janssen” (Die achternaam is niet mijn echte achternaam; laat ik die hier maar niet noemen…)” stond erop. Omdat de voornaam van mijn zus ook met een M begon kon dat wel eens verwarrend zijn, want het was al eens eerder voorgekomen dat wij elkaars post open gemaakt hadden. Maar omdat ik laatst zelftesten had aangevraagd via school ging ik ervan uit dat dit pakketje voor mij zou zijn.
Ik liep mijn kamer in, zette het pakketje op mijn bureau, en zette mijn rugtasje naast die van
Martine op mijn bed. Martine stond ondertussen wat in mijn kast te kijken.
“Vreselijk warm hier, in plaats dat ze dat rolluik naar beneden doet” liep ik op mijn zus te mopperen. Toen ik het rolluik liet zakken zag ik dat
Monique weer naakt op het ligbed in de tuin lag, en zo te zien weer in slaap was gevallen.
“Pffff, mij te warm” zei ik, terwijl ik mijn shirt uittrok. “Heb jij het niet warm…?” vroeg ik aan Martine. Ze begreep de hint.
“Ehm, ja, nou ja, vooruit dan maar he…” en ze trok haar shirt over haar hoofd en hing het over mijn bureaustoel. “Zo goed?” vroeg ze.
“Nou, dan zou ik het BH-tje ook uit doen als ik jou was. En ik doe zelf mijn slipje straks ook nog uit hoor…”.
Martine keek een beetje moeilijk. “Eerst maar alleen het BHT-je…” zei ze, waarna ze het BH-tje losmaakte.
Ik ritste mijn rugtasje open en haalde de Bacardi eruit. “Eerst die maar even terugzetten” zei ik, waarna ik de gang inliep om de fles terug te zetten in het drankenkastje.” Daarna ging ik nog mijn tandenborstel, tandpasta en kam terug zetten in de badkamer.
“Zet jij je spulletjes ook alvast in de badkamer?” Vroeg ik aan Martine, terwijl ik met mijn spullen mijn kamer uit liep naar de badkamer. Martine pakte haar toiletspulletjes uit haar rugtasje en kwam een beetje snel door de gang achter mij aan gelopen.
“Ik vindt het nog wel
spannend hoor, om zo door jouw huis te lopen” zei ze zacht toen ze de badkamer in kwam… Ik keek haar aan en gaf haar een knuffel. “Ik vind het stoer van je dat je het toch maar doet. En je hoeft je echt nergens voor te schamen of bang voor te zijn”.
We liepen terug de gang in, en in plaats van naar mijn kamer liep ik naar de woonkamer. “Kom” zei ik tegen Martine. Martine kwam achter mij aan. Ik liep de woonkamer in, liep naar de keuken, terug de woonkamer in, liep een rondje om de eettafel een rondje om de salontafel en een rondje om de bank, en al die tijd liep Martine achter mij aan totdat ze in de lach schoot en vroeg “Wat doe je nou?”
“Nou, ik dacht, even jou laten wennen dat je hier bijna naakt rond loopt” antwoordde ik lachend. We liepen weer terug de gang in, en ik liep de slaapkamer in van Monique. “Ik zal verder gaan met de rondleiding. Dit is de slaapkamer van Monique”. En ik maakte met mijn armen een ronddraaiende beweging.
“Mooi…” zei Martine, terwijl ze even om zich heen keek. We liepen de gang weer op. Aan de overkant van de slaapkamer van Martine liepen we de slaapkamer in van mijn moeder. “En dit is de slaapkamer van mijn moeder” en weer maakte ik de ronddraaiende beweging met mijn armen. Mijn moeder heeft een mooi groot 2-persoons bed met een hele grote spiegel boven de achterwand. Tegenover het voeteneind staat een hele grote kledingkast, met allemaal grote spiegeldeuren. Als je voor het bed staat kan je jezelf dus tegelijkertijd van voren en van achteren in de spiegels bekijken.
In de spiegels zag ik ons staan; allebei nog met het ieniemienie stringetje aan. Ik liet mijn vingers aan de zijkanten tussen de bandjes van mijn stringetje glijden, en duwde de bandjes omlaag zodat het stringetje langs mijn benen op mijn voeten gleed. In de spiegel keek ik Martine aan en met een knipoog zei ik zacht “en nu jij…”.
Martine twijfelde even. Ze keek me aan en met een zucht zei ze “Nou, ja, vooruit dan maar” en ook Martine liet haar stringetje op haar voeten glijden. Ik gaf Martine weer een knuffel en zei zachtjes “Ik ben trots op je, zó stoer, ik weet dat het wennen is voor je” en ik gaf haar een kus op haar mond.”
We pakten onze stringetjes op van de grond en we liepen terug naar mijn slaapkamer. Daar zag ik het pakketje op mijn bureau staan, en dacht “O ja, even open maken”. Uit mijn bureaulaatje pakte ik het zakmesje wat ik eens van mijn vader had gekregen en ik sneed de tape waar het doosje mee dicht geplakt was door, zodat ik de kartonnen flappen open kon vouwen. Ik haalde het bubbeltjesplastic eruit, en toen zag ik dat er een glimmende paarskleurige bedrukte doos in zat met “Swell Guy Inflatable Plug” erop.
“Huh, wat is dat nou” zei ik verbaasd en hardop, en Martine kwam naast me staan. Ik haalde de doos uit de verzenddoos en keek wat er op stond. “For Anal and Vaginal Use”, en een afbeelding van een handpompje wat met een slangetje aan een soort van smal paddestoel-achtig ding was verbonden. Ik draaide het doosje met de achterkant naar voren, en daar stond een op de grond zittende naakte vrouw op afgebeeld, met haar benen wijd en opgetrokken, met het handpompje in haar hand. Het slangetje liep naar haar gleufje toe, maar verder kon je het niet zien omdat er een ster overheen was gedrukt.
“Wat – Is – Dat…” stamelde Martine.
“O jee, ik héb het idee dat ik per ongeluk een pakketje voor mijn zus open heb gemaakt….” zei ik toen ik nog eens op het adreslabel keek, terwijl ik een rood hoofd had gekregen. Snel liep ik naar mijn raam, waar ik zag dat Monique nog steeds lag te slapen op het ligbed.
“En nu…?” vroeg Martine. “Snel weer inpakken!” zei ik, en ik begon gelijk alles weer net zo terug te stoppen in de verzenddoos zoals ik het eruit gehaald had. “Even tape pakken” zei ik, waarna ik zo snel ik kon naar de woonkamer rende, om een brede rol tape uit het dressoir te pakken. Samen met Martine plakten we de doos weer zo onzichtbaar mogelijk dicht.
“Ik zet het pakketje wel op het kastje in de gang, dan moet ze het zelf maar pakken hoor” zei ik. Nadat ik dat gedaan had legde ik nog snel de rol tape terug in het dressoir, en liep weer terug naar mijn kamer.
Mijn hart bonsde en ik voelde dat ik een hele kleur had, maar Martine schoot in de lach. “Haha, zo maak ik nog eens wat mee..!!”. Ik hoorde wat in de tuin en toen ik uit het raam keek zag ik dat Monique juist overeind kwam van haar ligbed. “Tjesus, net op tijd ook nog”.
Monique liep naar binnen, waarna we haar in de gang aan konden horen lopen en ze om de hoek van mijn kamerdeur keek.
“Ah, zijn jullie er al? Ik was in slaap gevallen zeg! Leuk dat je er ook bent Martine” zei Monique, terwijl ze haar ogen over het naakte lichaam van Martine liet glijden. “Eh, hoi…” was alles wat Martine uit kon brengen. “En je voelt je ook gelijk lekker thuis zie ik. Leuk hoor! Kom, dan gaan we wat drinken.” Monique draaide zich om en liep de gang in richting de woonkamer, en wij liepen er gelijk achteraan.
We liepen naar de keuken en we pakten allemaal wat te drinken. “We gaan lekker buiten zitten hoor” zei Monique terwijl ze naar buiten liep. Martine keek mij, terwijl ze naar haar lichaam gebaarde. “Ik ben nog nooit naakt naar buiten geweest” fluisterde ze. “Niemand die je hier ziet, kom!” zei ik zachtjes terug. Ik liep ook naar buiten, waarna Martine ook achter mij aan kwam.
We gingen aan de tuintafel zitten, Monique pakte haar telefoon en keek erop. Ze leek even te schrikken en vroeg “Is er een pakketje gebracht?”. “Ja, net toen wij thuis kwamen, ik heb het in de gang gezet” antwoorde ik. “Monique stond op en liep naar binnen. Martine keek mij aan, en met een glimlach gaf ik een knipoog.
Ik boog voorover en zei zachtjes “Die gaat haar pakketje open maken”. Martine begon te giechelen.
“Zo’n ding had ik nog nooit gezien” zei Martine zachtjes terug. “Ik ook niet” zei ik. “maar ik loop ook even snel naar binnen.” met een knipoog.
Toen ik de gang inliep zag ik meteen dat het pakketje was verdwenen. Langzaam liep ik heel zachtjes verder. Wij hebben thuis eigenlijk nooit de deuren van de kamers dicht, dus ik kon mooi even bij Monique naar binnen kijken. Ze zat met haar rug naar de deur op haar bed, en ik kon net zien dat ze het doosje met de Swell Guy uit de verzenddoos schoof. Ik bleef heel stilletjes staan en zag dat Moon het doosje opende en de Swell Guy uit het doosje haalde. Ondertussen was Martine ook heel zachtjes aan komen sluipen en keek ook voorzichtig om het hoekje.
Monique pakte de plug in haar ene hand, het pompje in haar andere hand en ze begon erin te knijpen. Gelijk bolde de plug wat op. Ze pompte nog een paar keer, en telkens als ze in het pompje kneep werd de plug, net als een ronde ballon, weer dikker. Omdat ik bang was dat Moon zich ieder moment om kon gaan draaien wenkte ik Martine om maar weer terug te gaan. Snel maar zo zachtjes mogelijk liepen we terug de tuin in. Niet veel later kwam ook Monique terug naar buiten en kwam ze weer bij ons zitten.
In deel 8 gaat het verhaal verder.
