In de plaatselijke krant las ik dat ze iemand zochten bij een kleine kledingzaak in het dorp. Mijn moeder was al enige tijd aan het zeuren dat ik geen bijbaantje had en zelf kon ik het geld ook goed gebruiken om wat leuke dingetjes voor mezelf te kopen.
Dus had ik wat leuks uit de kast getrokken en was op de fiets naar het dorp gefietst. Ik liep de winkel in en er stond een vrouw van een jaar of 40 achter de kassa. Ik liep naar haar toe en vertelde wat ik kwam doen. Ze keek opgewekt, maar zei me dat degene die de sollicitaties doet er vandaag niet is. Dus of ik een
afspraak wilde maken voor een sollicitatie. Zo gezegd zo gedaan, ik had voor morgen 15:30 een afspraak.
De volgende dag kwam ik terug naar de winkel en toen stond er iemand anders achter de kassa. Een jonge man, groot en breed, blond en knap, met een lieve maar ook stoere houding. Hij droeg een overhemd, die mooi om zijn gespierde armen viel en zacht over zijn borst en buik viel. Toen ik binnenkwam was hij een klant aan het helpen en daar ging ik achter staan. Nadat hij klaar was keek hij naar mij en glimlachte, ‘Jij moet Max zijn, ik had je al verwacht.’ We schudden elkaar de hand en hij vroeg de vrouwelijke collega om even op de winkel te letten terwijl wij de winkel doorliepen naar achteren. Er was een kleine ruimte achter de winkel, met een klein aanrecht een tafel met drie stoelen en een magazijn met een aantal brede planken waar wat dozen kleding op stonden. We gingen aan de tafel zitten en we begonnen het gesprek. Het was meer een kennismakingsgesprek dan een sollicitatiegesprek, aangezien ik de enige sollicitant was. Hij vertelde dat hij de manager was en dat ik in het begin alleen de producten in de winkel vulde en de klanten hielp en dat er in de toekomst ruimte was voor uitbreiding. Toen kwam het formele deel, de legitimatie en mijn rekeningnummer voor het contract. Koen keek op mijn paspoort en zei op een bepaalde toon, ‘Net 18 jaar, dat komt goed uit.’ ‘Hoe bedoel je dat?’ Durfde ik te vragen. ‘Nou voor je salaris, je krijgt dan meer.’
Toen we afscheid namen vroeg hij of ik donderdag middag en de hele zaterdag zou kunnen werken. Dit kwam mij ook goed uit en dat spraken we af.
Ik liep de winkel uit en slaakte een zucht, ik kon me eindelijk weer ontspannen. Wat was ik de hele tijd dat ik daar binnen was gespannen zeg.
Die donderdag stond ik voor mijn kast om iets uit te zoeken, ze hadden daar geen bedrijfskleding, dus moest je in je eigen kleding. Ik kon er niet uitkomen, na een half uur was ik tot een outfit gekomen. Een spijkerbroek en een hip shirt met bladeren.
Met een knoop ik mijn maag, door de spanning van de sollicitatie, fietste ik naar de winkel. Ik liep achterom en toen ik binnenkwam zag ik meteen Koen zitten aan de tafel met een bakkie koffie. ‘Kom lekker zitten, we hebben nog even,’ zei hij en wees op de stoel tegenover hem. ‘Je ziet er leuk uit, staat je goed, zei Koen terwijl ik ging zitten. ‘Dankje,’ wist ik uit te brengen. En verlegen ging ik zitten. Koen begon te vertellen hoe het hier ging, met de pauzes, roosters en de levering van de producten.
Tijdens het werken werkte hij me volledig in en vertelde me alles over de winkel. Ik was kleding uit dozen in het magazijn op hangers aan het doen om ze vervolgens om een rek te hangen. De deur ging open en Koen kwam binnen. Hij liep naar me toe en vroeg of hij er even langs mocht. Hij stapte naar me toe en pakte me zachtjes bij mijn heupen om zo achter me langs te glippen. Ik voelde hoe zijn kruis tegen mijn billen schuurde. Voor mijn gevoel deed hij er net iets te lang over om achter me langs te gaan, maar zei er niets van. Op de terugweg deed hij precies hetzelfde. Toen hij wegwas dacht ik er nog een aan, dat Koen zo dichtbij me was en me zelfs aanraakte. Toen ik net begonnen was aan de tweede doos kleding kwam Koen weer langs. Hij pakte me weer zacht bij mijn heupen en schuurde weer zacht met zijn kruis tegen mijn billen aan. Dit keer bleef zijn geur hangen, hij rook mannelijk. Hij had een parfum op, maar zijn eigen geur kwam er zwak doorheen. Het was een fijne warme geur. Ik bedacht me dat ik als ik weer langs zou komen er extra op zou letten, om van zijn geur te genieten.
Op weg naar de winkel keek Koen om en vroeg: ‘Lukt het allemaal een beetje?’ ‘J Ja hoor,’ stotterde ik wakker wordend uit mijn gedachten over de heerlijke geur van Koen.
Na deze intense werkdag fietste ik vol gedachten naar huis toe. Wat zou ik Koen graag beter willen leren kennen.
