Het is deze dag lastig om me te concentreren op mijn werk. Gelukkig zijn er momenteel weinig deadlines, dus ik kan me wel wat permitteren. Ik doe iets wat ik eigenlijk nooit doe op mijn werk: af en toe ga ik naar gayboystube.com om jonge twintigers samen in actie te zien. Ik blijf regelmatig terugkomen bij twee filmpjes. Gelukkig heb ik een eigen kantoorruimte en weet ik hoe ik de bedrijfstracking moet omzeilen.
Eén filmpje is rond de twintig minuten lang en bevat een tweetal zeer aantrekkelijke gay pornosterren die ik beiden herken uit andere filmpjes, maar nooit samen heb gezien. Eén van hen is een heel ranke, lange, bebrilde zwarte jongeman met een magistraal lange, zeer mooi gevormde en voldoende dikke lans. De eerste keer dat ik hem in een overigens kort filmpje zag, pompte hij een oudere nogal dikke man volledig vol. Zijn partner in de scène is een glad donkerharige witte jongeman met mooi atletisch postuur, rond de 1,80 m groot en met een stijve van rond de 19 * 5 cm. Ook niet gering dus. Deze partner is mij bekend als een volleerde deep throater en bottom. Beiden zijn in het filmpje vermoedelijk iets boven de 25 jaar oud en beiden hebben weinig lichaamsbeharing. De witte jongeman weet de monsterlul tot diep in zijn keel te krijgen en de zwarte jongeman is duidelijk onder de indruk. Uiteindelijk neukt de zwarte jongeman zijn partner in missionarishouding volledig door en komt klaar terwijl hij met zijn partner fiks aan het tongen is. Je ziet de strakke, grote, zwarte ballen vanaf de onderkant meerdere malen hevig samentrekken. De witte partner heeft gedurende het filmpje regelmatig poppers nodig.
Het tweede filmpje is kort (zo'n vijf minuten) en toont twee licht getinte jongemannen van hooguit twintig jaar. Eén van hen heeft lange krullen en verder alleen redelijk veel haar op de onderbenen. Hij heeft een stijve van rond de 19 * 5 cm. Zijn maatje heeft glad haar, een volledig glad lijf en een stijve van rond de 17 * 5 cm. Beiden dus aan de bovenkant van het normale. Ze zijn kei- en keihard, houden zichtbaar echt van elkaar en spuiten allebei mega hoeveelheden zaad in de ruimte. Ze moeten daar allebei om lachen en dat maakt het filmpje extra aantrekkelijk.
Aan het einde van de dag heb ik beide filmpjes vier keer gezien en begin ik me af te vragen wat mij nou zo triggert in deze scènes. Op weg naar huis kom ik tot een aantal mogelijkheden. In beide filmpjes zijn de partners duidelijk echt gek op elkaar. In beide filmpjes zitten beauties van zeer verschillende aard. In beide filmpjes is het klaarkomen niet gering. In beide filmpjes is sprake van weinig lichaamsbeharing. En terwijl dat door me heen gaat, zegt een
stout stemmetje: ja, maar je zou vooral zelf met de zwarte jongeman seks willen hebben. Waarom? Als je die met zijn stijve ziet staan, kun je echt alleen nog maar aan seks denken. Hij lijkt dan bijna alleen maar lul, lul en nog eens lul te zijn.
Thuis aangekomen zie ik binnen een dichtgevouwen briefje op de deurmat liggen. "Dag Steven, Ik wilde even laten weten dat ik het gisteren echt super vond. Kan voor mij ook zonder Joey een vervolg hebben. Kan voor mij ook met bijvoorbeeld Marc, hoewel ik wel een beetje bang ben voor zijn monster. Ik sta open ;-) XXX, Rachid"
Dan vallen ineens een paar zaken op hun plek. De filmpjes van vandaag hebben in mijn hoofd een lijntje gecreëerd van de personages aldaar naar Joey en zijn geile vrienden. De zwarte jongeman is de zwarte variant van Marc. Zijn witte partner is een soort Joey en lijkt er ook inderdaad wel een beetje op. De licht getinte gladharige jongeman zou een broer van Rachid kunnen zijn. Alleen de krullebol kan ik niet meteen plaatsen, maar al snel schrik ik een beetje: het zou een broer van stagiair Brent kunnen zijn, een twintigjarige jongeman van half Turkse afkomst die bij ons door een MBO is geplaatst om ervaring op te doen in systeembeheer. Er gaan wat beelden van Brent door me heen en dan voel ik ineens mijn ballen knellen. Fuck, ik word geil.
'Wees wijs, Steven, weg met die
fantasie. Je kent Brent amper en werkgerelateerde seks heb je altijd afgehouden', gaat er door mijn hoofd. Mijn kruis zegt wat anders en dan zie ik in mijn hoofd het beeld van Brent op zijn eerste dag bij ons. Rond koffietijd stond hij ineens direct naast me in de mannen-wc en deed geen moeite zijn pik af te schermen. Voor een jongen van zo'n 1,70 meter groot hing daar een aardige slurf.
Ik besluit snel een koude douche te nemen, want ik wil niet continu in mijn hoofd aan seks denken. Zo gezegd, zo gedaan en het helpt. Ik loop weer gekleed, maar nu casual, naar beneden en zet de tv aan op 'Een vandaag'. Een beetje serieuze actualiteit doet wonderen, zeker omdat die zelden vrolijkstemmend is. Ik kijk het programma af, loop naar de keuken en zie dat er nog amper iets in huis is. Bah, ik heb eigenlijk geen zin om boodschappen te doen, maar vooruit. Jumbo of AH, wat zal ik doen?
Ik doe mijn jas aan en rijd naar de Jumbo. Ik besluit onderweg voor minimaal vier dagen inkopen te doen. Hoewel ik doordeweek zelden drink, zal ik de witte-wijnvoorraad ook maar aanvullen. Misschien ook wat Desperado's? Waarom niet. Oooh ja, ik heb geen diepvriespizza's meer: ook aanvullen.
In de Jumbo weet ik goed mijn weg en ik ben in de loop der jaren een handige inkoper en efficiënte kok geworden. Ik houd van vis en die is snel gaar. Uien of sjalotten moeten er ook altijd zijn. Niet elke dag vlees of vis, maar regelmatig vegetarisch. Halfje brood voor de komende twee dagen, twee halfjes voor in de diepvries. Et cetera.
In één van de gangen zie ik een meisje gehurkt bij schoonmaakspullen zitten. Een niet al te lange jongen van een jaar of zeventien staat met een redelijke bobbel in zijn trainingsbroek tegen haar rechterschouder aan. Zij pakt heel eventjes voorlangs met haar linkerhand zijn pik. Ik zie zijn ogen licht naar boven draaien en hij toont een mooie glimlach aan zijn vermoedelijke vriendin. De scène duurt hooguit vijftien seconden, de twee vervolgen hun weg alsof er niets is gebeurd, maar de jongen blijft een zichtbare stijve houden. Tjesus, was ik al ruim een uur van een stijve af, begint het weer te knellen.
Bij de kassa is het niet erg druk en ik kan rustig de loopband volleggen met een fikse inkoop. Ik draai me om en daar staan de jongen en zijn vriendin. De vriendin kijkt naar een andere kassa, de jongen kijkt in mijn kruis. Ik kijk op mijn beurt naar zijn bobbel. De gast geeft mij een goedkeurend knikje en ik besluit gewoon hetzelfde te doen. We moeten beiden kort glimlachen. Hij geeft me dan nog een knipoog. Tja, daar word ik FF afgetroefd door een late puber. Zoiets durf ik echt niet.
Ik heb voldoende grote stevige tassen bij me voor de totale inkoop, maar het kost wel even tijd om ze netjes en met beleid te vullen. Terwijl ik de eerste tas aan het vullen ben, hoor ik ineens: "Sorry, uw kaart wordt niet geaccepteerd." Ik kijk op en zie het meisje beteuterd kijken: "Richard, kun jij voorschieten?" - "Ik heb alleen sleutels bij me en mijn mobiel." - "Heb jij al die app?" - "Nee joh, is pas net uit en dat mag ik niet van pa." - "Dat is raar, mij wilde hij zo'n app laten uitproberen." - "Ja, maar jij bent al negentien." Ik raak een beetje geshockeerd: ze zijn broer en zus.
Stoicijns probeer ik verder te gaan met mijn eigen taken, maar ik kan het niet nalaten hen af te luisteren. "Mevrouw, kunnen we deze spullen dan even ergens parkeren. We zijn over een uur terug." - "Jullie hebben daar te veel spullen voor en over een uur zitten we op de rand van sluitingstijd." - "Dan is het kwart voor negen, jullie zijn toch tot tienen open?" - "Nee, dat is de sluitingstijd van de Appie. Wij sluiten om negen uur."
Richard kijkt mij ineens hoopvol en in blik doortastend aan. Ik smelt: "Mevrouw, ik schiet het wel voor. Laat mij even die bankpas zien en, Richard, jouw gegevens in je mobiel." Het meisje geeft me de kaart en ik noteer de gegevens in mijn mobiel. Richard schuifelt vervolgens mijn richting op, toont mij zijn mobiel en fluistert in mijn oor: "Ik verzend mijn gegevens nu via bluetooth, Steven, ik ben een maatje van Joey."
Nee, nee, nee, dit is te absurd voor woorden. Ik lijk via Joey in een achtbaan terecht te komen. Nou ineens een zeventienjarige. 'Kalm, Steven, gewoon de betaling afhandelen. Je kunt het financieel gemakkelijk hebben', zegt mijn centrale commandopost. Ik betaal met mijn bankpas, krijg de bon en laat het zusje de nodige woorden op de bon schrijven en ondertekenen. Ze heet Marit. "Ik breng het geld morgen wel, Marit. Wat is uw adres?" Ik geef hem - vermoedelijk onnodig - mijn adres en we spreken af voor de volgende dag rond half acht 's avonds. Doorgaan met inpakken, Steven. Ik ben ongeveer op dezelfde tijd klaar met de tassen inpakken en terwijl Marit en Richard net iets eerder vertrekken, geeft de gast mij een kneepje in mijn rechterbil.
Ik ben echt wel iets gewend, maar dit gaat min of meer mijn voorstellingsvermogen te boven. Binnen iets meer dan een dag zijn er vijf jongemannen bij naam in mijn kop getreden: Joey, Rachid, Marc, Brent en Richard. Mo, de broer van Rachid, zit in de periferie. Tegelijkertijd realiseer ik me dat die jonge gasten tegenover elkaar amper hun mond houden. Oké, Brent wijkt af in het geheel. Ondanks dat krijg ik terecht lichte hartkloppingen: Richard zit op een grens.
Als ik thuiskom en de spullen verdeel in de keuken, ben ik uit balans. Ik voel mijn ogen vochtig worden en begin ineens een potje te grienen. Nee, dit ben ik niet meer gewend: tot nu toe leek alles onder controle. Seks in de sauna en verder niet. Geen geneuzel met jongemannen, maar in een 'range' van tien jaar verschil. Mislukt, hopeloos mislukt.
Ik bak een pizza, eet hem tegen heug en meug op en ga naar bed. Geen greintje seks zit meer in mijn hoofd en ik val gelukkig snel in slaap.
Biep - biep - biep. Het is half zeven en ik word lichtelijk gespannen wakker. Wat voel ik nu? Nou ja, ik heb een stijve alsof ik twintig ben. 'Odol', gaat er door mijn hoofd, de standaardterm in mijn diensttijd. Ik trek het dekbed van me af, ontdoe me van mijn onderbroek en kijk semi-objectief naar beneden. Aha, nu snap ik het weer: ik ben in lijf redelijk plat, maar wel breed en mijn stijve is onmiskenbaar ver bovengemiddeld. Mijn lans prijkt voor me uit als een trofee.
Dan zie ik ineens mijn mobiel oplichten. "Hoi, ik ben megageil", en een dickpic van heb-ik-jou-daar. "Sorry: ik heb je nummer via pa en mijn ochtendlul verbaast mij ook nog steeds." Fucking Marc biedt zich aan. Ik moet echt slikken: dit beeld geeft de invulling van een silhouet dat ik maanden ervoor heb gezien. Een magere, maar spiersterke jongen met een meer dan bijna monsterlul. 'Fuck, you are big', gaat door mijn hoofd.
Wat ga ik doen? Ontwijken? Reageren? Ik doe beide en trek me binnen een paar minuten leeg. Zo, wat een rust in de lendenen. Douchen, aankleden, ontbijten. Terwijl ik mijn tweede kop koffie drink, komt er weer een berichtje binnen: "Ik spaar m'n zaad op. Mag ik vanavond langskomen?" Godallemachtig, die weet niet van ophouden. Maar mijn kruis weet zich ook niet te temperen: ik raak al snel weer bekneld. "Rond achten is oké", typ ik iets te snel. 'Shit, niet via een app. Geen sporen nalaten', gaat er door mijn hoofd. Dan wil ik terugkrabbelen, maar realiseer me dat nog meer berichtjes mijn veiligheidsstrategie niet helpen. En weer gaat 'fuck, you are big' door mijn hoofd.
Op weg naar mijn werk zitten er alleen maar lullen in mijn kop. Hard, keihard en spuitend als vulkanen in hun barstfase. Als ik bijna bij m'n werk ben, zie ik in mijn kop elke vulkaan nog dik druipend nagutsen. Tjesus, wat zijn dit soort jongemannen toch mega viriel. Een glimp van Paul van Delven uit mijn diensttijd schittert in de achtergrond van mijn brein. Ik zie zijn megapik weer voor me en vooral hoe hij het kanon van sergeant Berendsen diep in zijn keel nam. Dan realiseer ik me dat Marc waarschijnlijk nog groter is dan Berendsen. Nee, niet zijn lijf, maar dat maakt het er niet minder om. Marc is net als die zwarte jongen uit het filmpje lul, lul en nog eens lul. En - hoewel ik Marcs kop niet echt voor de geest kan halen, ik heb alleen zijn onderlijf in de dickpic gezien - herinner ik me Joey's woorden: "Blond en felblauwe ogen."
Op het werk begint het gelukkig meteen met een klantprobleem. Er wordt van mij verwacht dat ik leiding geef aan een onderzoekje met de vraag hoe bij deze klant al drie keer verkeerde spullen door ons zijn aangeleverd. Dat is fijne afleiding en voor mij slechts een lichte uitdaging. Ik moet de administratie van onze interne contactpersoon laten checken, hem zelf interviewen, een en ander laten nagaan door onze databaseverantwoordelijke en een rondje maken in het magazijn. Onze directeur heeft zelf contact met de klant.
Rond tienen heb ik op de ICT-afdeling een
afspraak met Wilfried. Die kent mij goed genoeg en heeft de relevante schermen al openstaan. Ik bekijk met hem een paar backups en dan zien wij beiden iets raars. Het voert te ver om er hier in detail melding van te maken, maar er lijkt een bug te zitten in een module. Merkwaardig overigens dat alleen de betreffende klant er last van heeft. "Volgens mij is dit een interessant klusje voor Brent", zegt Wilfried, "laat hem er maar eens met zijn frisse blik naar kijken." - "Houd je zelf wel de vinger aan de pols? We kunnen een stagiair in dit geval niet te verantwoordelijk maken." - "Natuurlijk, Steven, doe ik de eindcontrole. Lijkt me wel goed als jij hem zelf de opdracht geeft. Geeft meer gewicht en zal zijn gevoel van eigenwaarde opkrikken." - "Heeft hij dat nodig, dan?" - "Is nog maar een jochie, nou ja zoiets, kan geen kwaad."
Een paar deuren verderop zit Brent geconcentreerd een paar logboeken te bekijken. Ik kuch even en dan kijkt de lichtgetinte krullebol mij met zijn bruine ogen aandachtig aan: "Goedemorgen, Steven, kan ik iets voor je doen?"
Ik leg hem uit wat er aan de hand schijnt te zijn en verzoek hem de betreffende module eens goed door te lichten. "Raar dat maar één klant er last van heeft. Kan bijna niet. Misschien zit er nog ergens anders een foutje." - "Dat zou inderdaad kunnen, Brent, maar dan wordt het wel ingewikkeld." - "Geeft niet, vind ik leuk en voor jou doe ik het graag." Brent blijft me eerst strak in mijn ogen aankijken en laat zijn blik dan overduidelijk naar mijn kruis gaan. Ik glimlach, hij merkt dat en geeft me een knipoog.
Dan zwelt mijn kruis snel op in mijn bandplooibroek, staat Brent op, doet de deur dicht en grijpt mijn halfstijve onder bij de schacht. Binnen no time ben ik echt hard. "Lekker, Steven." - "Uhm, jeetje, dit is werk. Vind ik ongemakkelijk." - "Ja, zo'n grote als die van jou is inderdaad wel werk." Brent draait de deur op slot, maakt zijn broek open, trekt hem tot de enkels, ritst mijn broek open en gaat op zijn knieën. De niet zo grote jongen heeft inderdaad een pik zoals de krullebol in het pornofilmpje, zuigt mij diep als een volleerde hoer, trekt zich ondertussen af en na vijf minuten spuit hij zulke grote hoeveelheden zaad in de rondte dat ik zelf vrijwel meteen zijn bek volspuit. Hij slikt alles door alsof het niets is en kijkt me vrolijk aan: "Zo, dat had ik al een tijdje nodig." - "Tjesus, wat ben jij een spuitgast. Pak even wat schermtissues. We moeten snel de schade beperken."
