Ik lig op mijn rug terwijl Tsarina Catherina de Grote haar enorme tieten in mijn gezicht duwt en haar mollige billen over mijn stijve pik heen en weer wrijft. Hoewel praten overbodig is tijdens de seks, fluistert ze zo nu en dan lieve woordjes in het Duits, want van oorsprong is ze een Duitse prinses. Catherina is helemaal wat ik me er van voor had gesteld. Groot, weeldering met een E-cup en een zeer losse moraal. “Fick mir, fick mir,” hoor ik haar zeggen. Ik leg haar op haar rug en spreid haar benen. Mijn lul dringt tussen haar schaamlippen en dringt diep in de snee van de Tsarina. Ze geeft zelf het tempo aan. Een dominante vrouw, heerlijk. Nu oppassen, want voor ik klaar kom , moet ik weer terug reizen. Ik voel mijn zaad branden in mijn keihard geworden ballen, alles door de Tsarina uitgebreid gelikt. Ik voel hoe ze haar benen rond mijn middel klemt, ze weet dat ik op het punt sta om klaar te ko….
Een flits en het wordt donker. Ik verlies het bewustzijn en als ik bijkom is het in een van de tijdincubators van Eeuwigheid BV. Dana opent de incubator en helpt me overeind. “En hoe was het?” vraagt ze. “Net op tijd,” zeg ik en kijk naar mijn leeggelopen lul. Dana geeft er een kusje op. Ze ondersteunt me en brengt me naar de Recovery. Een van de technici neemt bloed af en een arts controleert mijn bloeddruk, hartslag en nog twintig andere zaken. Dana komt met een klein mobiel betaalapparaat. “Twintigduizend kredieten, meneer,” zegt ze. Ik knik en druk mijn duim op de sensor. Twintigduizend is niet veel voor de ervaring die ik net had, seks met Catherina de Grote, de beruchte Tsarina die in het laatste kwart van de 18e eeuw honderden minnaars versleet. Er gaan zelfs geruchten dat ze het deed met een paard. "Als je wil, mag je een review geven,” lacht Dana. Ik schud mijn hoofd.
Als ik thuis kom geven de H-schermen het nieuws holografisch weer. Een overstroming in Azië, een bomenkapactie bij de Amazone en de zorgen van de UN over het stijgen van de zeespiegel. Anno 2065 en nog altijd is de mensheid geen stap verder gekomen. Als directeur van een van de grootste energiecentrales in Europa verdien ik bakken met geld, maar heb nauwelijks tijd om het uit te geven. Vandaar dat Eeuwigheid BV een geschenk uit de hemel was. In 2055 vond Everett Clark jr. een manier om door de tijd te reizen via wormgaten. Het ‘hoe’ is me nog altijd niet duidelijk, maar het werkt. Tegelijkertijd sprong de overheid er op in. De technologie om door de tijd te reizen werd onder curatele gesteld en bedrijven konden een licentie kopen om tijdreizen commercieel te exploiteren. Tegelijk stonden ze onder voortdurende controle.
Eeuwigheid BV kwam met tijdreizen voor verwende miljardairs die bijzondere seks wilden. Niet zomaar een wipje, maar seks met beruchte en beroemde vrouwen uit de geschiedenis zoals Catherina de Grote, Cleopatra, Mata Hari en anderen. Het werd een succes. Om te voorkomen dat de geschiedenis besmet zou worden met hordes onechte kinderen die eventueel de geschiedenis zouden veranderen, kreeg iedere tijdreiziger een gelimiteerde tijd voor zijn seksuele uitstapje. Net voordat hij klaarkwam, werd de tijdreis afgebroken en keerde de tijdreiziger terug. Ik had inmiddels seks gehad met tientallen beroemde en beruchte vrouwen in het verleden, ook al had me dat de nodige kredieten gekost.
Een week later belde Dana. “Heb je nog altijd zin in Messalina?” vroeg ze. Of ik zin had in Messalina? De vrouw van keizer Claudius. Ze was zo geil als boter en het verhaal gaat dat ze ooit een wedstrijd aanging met de grootste hoer van Rome wie de meeste mannen aankon. De hoer gaf op, net op het moment dat de keizerin op stoom begon te komen… “Duur?” vroeg ik. “Vijftigduizend kredieten,” zei Dana, “er is een wachtlijst, dus dan is het duurder.” Ik zei dat het goed was en een uur later lag ik in de tijdincubator en kreeg de vereiste injecties. De tijdklok werd ingesteld en weer verloor ik het bewustzijn.
Keizerin Valeria Messalina was niet eens mooi. Maar wel bijzonder geil. Ik kwam bij in haar bed waar ze naakt lag. Ze was me fanatiek aan het pijpen en ik voelde haar lippen rond mijn eikel plooien en mijn pik inslikken totdat mijn ballen tegen haar kin sloegen. Ze gaf geen krimp of kotsreflex en even was ik bang dat mijn hele zakie in haar keel zou wegzinken. Alle verhalen over Messalina bleken waar. Ze liet me alle hoeken van het bed zien, likt al mijn openingen, tot aan mijn anus aan toe en was werkelijk onverzadigbaar. Het zweet brak me uit, ze zat nu op me en ik voelde mijn zaad koken in mijn ballen zo fanatiek ging ze op en neer. Ik begreep geen woord van het latijn dat ze uitbraakte, maar dat leek niet belangrijk. Ik riep zo nu en dan wat in het Duits en één keer zei ze iets van ‘Barbaros’ dat betekent ‘vreemdeling’ geloof ik. Haar tieten dansten voor mijn ogen en ik voelde hoe mijn pik werd bereden als een hengst. Messalina was bijna in trance, haar ogen waren weggetrokken en haar neusvleugels trilden. Ik ramde mijn pik als een kleine knots in de keizerlijke vagina en voelde dat ik op knappen stond. Elk ogenblik kon ik nu teruggehaald worden. Messalina zette een eindspurt in en ik sloot mijn ogen, klaar voor de tijdreis. Plotseling voelde ik hoe het zaad uit mijn lul spoot, rechtstreeks in de baarmoeder van de keizerin. Wanhopig opende ik mijn ogen weer. Wat was er aan de hand? Messalina begon gelijk weer aan mijn lul te likken en in paniek begon ik me af te vragen of ik eeuwig in Rome zou moeten blijven, in de eerste eeuw na Christus.
In de verte hoorde ik een vrouwenstem. Ik opende mijn ogen en zag het vertrouwde gezicht van Dana. Tegelijk begreep ik dat er iets behoorlijk mis was, want
Dana had latijn gesproken. Ik begreep geen woord van wat ze zei. Gelukkig pakte ze een apparaatje en het bleek een compacte vertaalmachine. “Wat is er gebeurd?” vroeg ik angstig. “Er was een storing in het mechanisme van de incubator,” zei de metalen stem van de vertaler, “we waren net te laat en je hebt Messalina bezwangerd.” Ik keek verbaasd naar een man in een Romeinse toga die binnen kwam. “Is dit de tijdreiziger?” Zei hij via de vertaler. Dana knikte. “U staat onder arrest,” zei de man in de toga, “overtreding van de tijdreiswetten van keizer Valeriaan V.” Twee potige bewakers in Romeinse uniformen sleurden me mee. “Waar ga ik naar toe,” vroeg ik angstig. “Naar het Colosseum,” zei de man in de toga, “de leeuwen hebben altijd honger…”
