Jack was daar duidelijk niet op voorbereid en voordat hij de deur kon blokkeren met zijn brede lijf, was
Ashley al de overloop op geglipt en rende ze de trap af, naar beneden. Ze nam niet de moeite om haar jas te pakken, want ze wist dat ze maar enkele seconden voorsprong had en dat Jack haar niet zou laten gaan. Ze deed de voordeur met een ruk open …. En daar stond haar oma, met achter haar oom John. ‘Zo, meisje, dus hier hang je uit! Ondankbaar kreng! Kom maar meteen mee naar huis!’ Toen Ashley van de eerste schrik bekomen was, stamelde ze: ‘Maar mijn kleren dan?’ Oma bitste haar toe: ‘Die komen later wel, eerst mee naar huis jij.’ Inmiddels was Jack in de deuropening verschenen, maar die had in twee seconden door dat hij kansloos was tegen deze feeks, die ook nog hulp kreeg van haar zoon John. Oma’s auto stond slechts enkele meters verderop geparkeerd en ze sleurde Ashley aan haar haren mee. Die krijste als een mager speenvarken, waardoor er al snel een deur openging bij een van de buren. Die keken verbaasd hoe Ashley hardhandig in de auto werd geduwd. Ze dacht nog even aan een ontsnappingspoging, maar besloot dat uit haar hoofd te zetten.
In de auto bleef het opvallend genoeg ijzig stil. Oma had in het krakkemikkige voertuig flink het gas erop en binnen enkele minuten was het drietal thuis. Oma stapte uit, liep om de auto heen en deed de deur aan de passagierskant open en trok Ashley van haar stoel. John was inmiddels uitgestapt om de voordeur van het huisje open te doen en oma sleurde Ashley, die niet echt meewerkte, aan haar arm naar binnen. Niet aan haar haren, want ze wilde hier niet de hele buurt alarmeren met een schreeuwende Ashley. ‘Naar boven jij!’, siste ze toen Ashley de voordeur gepasseerd was. Ze liep achter haar de trap op en zag haar aarzelen op de overloop. ‘Ga maar meteen door naar zolder, want daar zul je voorlopig je straf gaan uitzitten’, hoorde Ashley achter zich. Straf, dacht ze angstig, ze wilde helemaal geen straf, maar daar was waarschijnlijk geen ontkomen aan. Oma was normaal gesproken al niet bijster vriendelijk tegen haar, en nu ze een motie van wantrouwen had uitgevoerd door te ontsnappen aan haar gezag, ook al was het tijdens een logeerweekend bij haar oom, waren natuurlijk de rapen gaar.
John liep achter zijn moeder en zijn nichtje aan, kennelijk was er van tevoren over zijn rol gesproken. Op de zolder aangekomen keek Ashley op zich heen en ze zag een grote hondenbench staan. Waar kwam die zo snel vandaan, want die stond er een paar dagen eerder nog niet. Ze vreesde dat dat ding niet voor niks twee trappen op gesjouwd was door John. ‘Zo, schatje, dit is je nieuwe huisje. Je was niet tevreden over het vorige, dus ik heb iets soberders voor je uitgekozen. Geleend van een goede kennis. En niet gevreesd, zijn hond is net overleden, dus hij hoeft het ding voorlopig niet terug. Al vroeg hij zich wel af wat ik ermee van plan was, maar ik heb hem verteld dat hem dat niks aanging. Ik heb hem al eens een dienstje bewezen vroeger, toen zijn zoon een lesje nodig had, en nu was hij tot een wederdienst bereid door mij die bench te lenen. Zonder verdere vragen.’ Ashley besefte dat het ding wel erg krap was voor haar en dat ze zeker niet kon slapen als ze erin opgevouwen zat. Hopelijk mocht ze de nachten dan toch ten minste op een matras doorbrengen, of was dat te veel gevraagd van haar wraakzuchtige oma.
Had haar moeder zich maar meer om haar bekommerd, voordat ze het spoor totaal bijster was geraakt, dacht Ashley opeens. Die zou haar nooit zo behandeld hebben. Ze zag dat er in de bench twee metalen kommetjes stonden, waar normaal gesproken een hond zijn water en zijn brokken in kreeg. Maar beide kommetjes waren leeg. ‘Zo, Ashley, ik ga ja nu vriendelijk vragen om je kleren uit te doen, en dan vrijwillig in de bench te gaan zitten. Dan zal ik je waterbakje laten vullen en je avond ook wat etensresten laten brengen. Werk je niet mee, dan gaan John en ik je hardhandig uitkleden, en krijg je geen water en avondeten. Begrepen?’ Ashley dacht even na over haar opties en besloot maar te doen wat oma haar opdroeg. Je zou het toch niet winnen van twee volwassenen, en schreeuwen had geen zin, want niemand zou haar horen. Misschien kon ze later wat geluid maken door met de kommetjes tegen de tralies van de bench te slaan, maar dat zou oma natuurlijk ook meteen horen. Dat zou ze dus alleen kunnen doen als ze zeker wist dat oma en John het huis hadden verlaten, om boodschappen te doen of de kroeg te bezoeken. Want dat laatste deed haar oom bijna dagelijks.
Dus trok Ashley eerste haar kleurige blouseje uit en toen haar witte beha, waardoor haar stevige borsten ontbloot werden. Daarna schopte ze haar slippers uit en trok haar spijkerbroek over haar billen naar beneden en stapte eruit. Als laatste deed ze haar kleine zwarte slipje uit en ze stond naakt tegenover haar oma en haar oom. Beiden konden niet zeggen dat ze haar voor het eerst naakt zagen, maar toch voelde ze zich ongemakkelijk. Door de dwang die haar was opgelegd. Dit was anders dan een douche nemen, zonder dat je overigens wist wie je stond te begluren met zijn pik in zijn hand. En haar oma was wel eens de badkamer ingelopen als Ashley net onder de douche vandaan was gekomen en zich nog aan het afdrogen was, maar die had haar dan geen blik waardig gegund. Als je oma nu zou vragen welke cupmaat haar kleindochter had, zou ze het antwoord schuldig moeten blijven. En oma zag ook nu pas dat Ashley geen schaamhaar rond haar poesje meer had. Dat had ze namelijk een week daarvoor met een scheermesje en scheerzeep van haar oom weggehaald. Stiekem, toen die weer eens naar de kroeg was.
Ze had het zonder haar kleren op de onverwarmde zolder al snel koud, terwijl ze verdere instructies van haar kwelgeest afwachtte. ‘Nou, kruip er maar in, Ashley, dan laat ik John wat water in die drinkbak doen. En als ie leeg is, kun je hem ook gebruiken om in te pissen, maar we gaan ze niet iedere keer in de badkamer op de wc laten gaan. Je pist hier maar lekker dat kommetje vol, maar doe dat pas als je je water hebt opgedronken. Want meer krijg je niet. En je eten krijg je vanavond, als je oom en ik wat over hebben’. Jeetje, wat was dit voor schrikbewind?, dacht Ashley. Maar ze hield wijselijk haar mond, want als ze protesteerde zou het alleen maar erger worden. Dat was een ding dat ze zeker wist. Ga oma niet uitdagen, want dan gaat ze het erom doen. Ze kroop slaafs in de bench en paste maar net door de ingang. Er lag niet eens een kleedje of een handdoek waarop ze kon zitten en ze voelde meteen de harde spijlen van de bench in haar billen, toen ze de kleermakerszit aannam en met haar handen de bovenkant van de bench beetpakte. Een andere houding was bijna onmogelijk, tenzij ze binnen een half uur rugpijn wilde hebben. Ze voelde ook meteen het koude staal van de bench tegen haar kutje aankomen. Brrr.
Oma droop af zonder nog wat te zeggen en even later kwam John het kommetje met water brengen. Daarna zou de bench op slot gaan, wist Ashley. Dus als ze nog wat wilde proberen, moest ze dat doen nu oma naar beneden was en ze John alleen had. Hij ging op zijn knieën zitten om het kommetje naar binnen te schuiven en toen zag ze haar kans schoon. Ze pakte hem opeens bij zijn haar en wilde zijn hoofd naar binnen trekken. John schrok, maar hij trok zich los en de opzet van Ashley was mislukt. John keek haar boos aan en gooide het kommetje water om. ‘Zo, Ashley, jammer he, geen water meer’, zei hij met een grijns. ‘Als je wat wil drinken, zul je je eigen pis moeten drinken. Laat hem dan wel eerst wat afkoelen. En ik zal zo tegen je oma zeggen dat je vandaag geen trek hebt, dus dat we ons straks voor jou geen eten uit de mond hoeven te sparen. En laat het maar uit je hoofd om mij te gaan verlinken bij haar, want ze gaat je toch niet geloven. Ik ben haar oogappel en sta er veel te goed op bij haar, en jij veroorzaakt alleen maar problemen. Hoe kom je trouwens aan die kale kut? Heb je soms stiekem mijn scheerspullen geleend?’ Ashley antwoordde niet en keek blozend naar beneden.
