Steve reed de wagen een parking op vlakbij ons huisje. Hij was door dit korte ritje helemaal uitgelaten geraakt en ik verwachtte eigenlijk elk moment zijn hand in mijn nek. Maar misschien had hij toch nog wat tijd nodig om te herladen. Of had het tafereel in de garage hem net geschokt? Ik nam aan dat dit ook voor hem allemaal niet zo voor de hand liggend was.
De fotograaf had zich koeltjes teruggetrokken na het klaarkomen, trok zijn broek op en greep zijn tas om me zonder nog een blik waardig te gunnen te vertrekken. Steve had schaapachtig aan de deur op me staan wachten, maar klaarde ook erg snel op toen Jeremy grijnzend aankwam met de sleutels van de wagen. Al snel nam Steve jubelend plaats achter het stuur.
Nu we ons huisje naderden, keek Steve me aan.
‘Ben je ok?’ vroeg hij.
Ik trok even mijn schouders op maar knikte toch toegeeflijk. De korte rit liet me reflecteren over seks met onbekenden. Was dit wel normaal? Moest ik hier casual over doen? Ik had me nooit voorgesteld geneukt te worden door iemand wiens naam ik niet kende, of die ik zelfs niet knap vond. Maar dat was dat lust deed met een mens blijkbaar. Ik worstelde met enige schaamte en ongemak en vroeg me af wat ik van Steve moest denken, en anderzijds botste dat met mijn emoties van triomf en ontdekking. Ik voelde me klaar om met de hele wereld seks te hebben! Maar kon dit? Mocht dit?
‘Ik had ook de Porsche kunnen vragen, maar die prijs was wel wat hoger!’ verklaarde Steve. Hij liet het klinken alsof hij me een groot ongemak had bespaard. Moest ik hem dankbaar zijn omdat de zweterige Jeremy me niet geneukt had? Had dat nog veel verschil gemaakt?
‘Wat is deze wagen waard?’ vroeg ik terwijl uit de Subaru stapten. De zon brandde al hevig nu.
‘Goh, een 30.000 euro of zo?’
Hmm, dat was aanzienlijk minder dan een Porsche. Mij aan een groezelige fotograaf verkopen, had dat niet meer mogen opbrengen? Toch voelde ik een kriebel van trots. Ik volgde Steve naar binnen. Hij zwaaide met de sleutels naar Tatiana, die met een blad papier in de hand zat.
‘We moeten ons stilaan klaarmaken voor de shoot, schatje!’ zei hij. Ik vroeg me af wat er mij te doen stond. De ontbijtboel stond alleszins nog steeds op tafel, al was het intussen middag. Ik begon op te ruimen. De honden hadden vast stilaan opnieuw nood aan een uitje. Ik hoopte dat ik ook eens aan wat rust zou toe komen.
‘Deze namiddag gaan we filmen, maar eigenlijk is het handig dat jij hier blijft met de hondjes. Die gaan we niet gebruiken bij de opnames.’
Ik juichte vanbinnen. Zo kreeg ik eindelijk pauze en me-time!
‘Nee liefje,’ zeurde Tatiana. ‘Iek wiel onze darlings in de fielm!’. Zucht.
Maar Steve draaide zich naar Tatiana, wees over zijn schouder met zijn duim naar mij en zei iets dat ik niet verstond. Wilden ze me niet mee? Maar de honden wel? Ik hoopte er op.
‘Ok, de honden gaan mee, in de mand. Jij kan hier blijven.’
Ik knikte begrijpend. Wel vreemd, ik dacht dat ze me net mee gevraagd hadden op deze reis om niet zelf met de honden opgescheept te moeten zitten. Wat waren ze van plan?
Een half uur later lag ik te dutten aan het zwembad. Ik had me zo goed mogelijk ingesmeerd en genoot van de stilte en het nietsdoen. De kinderen uit het buurhuisje plonsden in het water maar maakten weinig lawaai.
Tegen een uur of 4 snakte ik naar een lekkernij. Een ijsje of zo? Ik had niet meer gegeten sinds het ontbijt maar er was er weinig in huis dat me deed watertanden. En wilde ik stilaan ook niet eens wat meer zien van dit eiland? Ineens verveelde ik me. Loom strekte ik me uit op de ligzetel.
Ik had de zwemshort aan die ik van Steve gekregen had. Ik kneep even in mijn kruis. Werd ik alweer geil? Of wond ik mezelf op omdat ik nu wel een kans had om binnen ongestoord te gaan masturberen? Nochtans konden Steve en
Tatiana elk moment terug zijn.
Ik slenterde naar binnen, vol twijfel over mijn plannen. Rukken? Iets drinken? Op zoek gaan naar een ijsje?
Toen zag ik Carlos, die op zijn terras zat en me toeknikte. Hij droeg een wijd hemd waaronder zijn borsthaar tierde en daaronder een korte short. Maar mijn aandacht ging vooral naar de tafel. Carlos genoot van een coupe aardbeien. Ik keek gretig. Hij interpreteerde mijn korte halthouden als een aanleiding om in gesprek te gaan.
‘Ah my young friend! So have you enjoyed Ibiza yet?
Ik glimlachte. ‘I was hoping to get some ice cream in the neigbourhood!’
‘I invite you!’ lachte hij en hij wees naar de gietijzeren stoel tegenover hem, waarop een uitnodigend kussen lag.
Na enig aarzelen en zijn geruststelling dat ik hem niet stoorde, nam ik plaats.
‘You taste!’, drong hij meteen aan en hij stak zijn lepel uit met daarop een glinsterende schep vanille-ijs en een kwartje aardbei. Ik opende zonder nadenken mijn mond en terwijl het zoete en heerlijk koele ijs naar binnen liet glijden besefte ik hoe bizar het was dat ik zomaar van de lepel van een onbekende at. Carlos glimlachte. Zijn dikke wenkbrauwen speelden een fascinerend spel van expressie, alsof ze apart fungeerden van de rest van zijn gezicht.
Meteen daarop stak Carlos nogmaals de lepel uit, opnieuw geladen met ijs en ik vroeg me af of hij van plan was me verder te gaan voederen. Ik grijnsde en opende opnieuw mijn mond. Er viel een klodder ijs op mijn buik, doordat Carlos ineens opstond. Zonder enige terughoudendheid stak hij zijn hand uit, schraapte met zijn vinger het ijs op waarbij hij mijn buik streelde en likte vervolgens het ijs van zijn vinger. Hij keek me daarbij amper aan, zo mechanisch leek de reactie. Nochtans ging er een siddering door mijn lijf.
‘I get you ice!’ zei hij terwijl hij naar binnen verdween.
Carlos verscheen opnieuw, zonder bovenkledij. In zijn hand een aantrekkelijke coupe met ijs, aardbeien en slagroom. Ik reageerde overdreven enthousiast, maar apprecieerde dit wel. Toch bleef het een wat vreemde situatie en was het bijna te doorzichtig om waar te zijn: een oudere man die een tiener een ijsje aanbiedt…
Ik lepelde het ijsje traag op, omdat ik alle tijd had maar ook om zo geen echte conversatie te moeten voeren. Ik wist niet wat te zeggen tegen deze struise, harige man wiens roze tepels me leken aan te kijken van tussen het weelderige borsthaar. Hij was niet dik of zo, maar wel stevig en rond en hoe groot het contrast met het gebeeldhouwde lichaam van Steve ook, het fascineerde me. Ik dacht terug aan de uitstulping in zijn zwembroek gisterenavond.
Carlos beschreef in zijn half verstaanbare Engels de wandeling die hij die ochtend had gemaakt, vol Spaanse details die ik niet goed begreep. Ik knikte gehoorzaam. Op mijn buik voelde ik het restje ijs plakken dat was achtergebleven.
Achter ons werd de rust verstoord door de familie die het zwembad indook. Carlos grijnsde opnieuw. Alsof hij leek aan te geven dat de plannen door het verschijnen van deze mensen niet hoefden gewijzigd te worden, maar ik was me er niet van bewust geweest dat ik ook maar enige ontvankelijkheid had getoond voor om het even welk plan.
Maar de sluimerende verveling deed ook wat broeien in mijn hoofd. Zonder enige bedachte doelstelling liet ik bij mijn volgende lepel ijs zelf ook een klodder vallen, recht op mijn borstkas. Ik giechelde kinderlijk. Wat was ik aan het doen?
De wenkbrauwen wipten nieuwsgierig op en neer. Wat zou Carlos denken? In ieder geval stond hij traag maar beslist op, deed een stap mijn richting uit, wierp snel een blik op het zwembad met de joelende familie en schepte met zijn vinger opnieuw het ijs van mijn lichaam. Hij stak zijn wijsvinger in zijn mond terwijl hij me in de ogen keek. ‘You dirty boy…’ zei hij gespeeld streng. Hij ging terug zitten. Zijn harige buik bleef me fascineren. Eronder zat zijn pik vast gekneld in dat strakke broekje.
Ik lachte vriendelijk maar binnenin gierde ik van de pret. Wat voor onnozel spelletje waren we hier aan het spelen? Ik genoot verder van mijn ijsje maar keek Carlos bij elke schep recht in de ogen. Hij keek kalm maar zelfzeker terug. Hij peilde me. Mijn volgende zet maakte alles duidelijk. Ik morste wat ijs op mijn zwemshort.
Opnieuw ging Carlos zijn blik naar het zwembad en toen opnieuw naar mij. In het glas van het raam zag ik de vrouw verschijnen die gisteren een boek had liggen lezen. Ze nam plaats op een ligzetel die mogelijk binnen gehoorafstand van het terras stond. Verdorie.
Carlos stond niettemin opnieuw kalmpjes op, stak zijn hand uit, porde met zijn vinger in mijn kruis, amper nog moeite doend om het ijs zelf te raken. Zijn grote hand tastte even en toen greep hij mijn pietje en ballen door de stof heen, me intussen gedecideerd in de ogen kijkend. Hij leek goedkeurend te grommen en ik hield de adem in van de spanning.
Hij ging opnieuw zitten, maar dit keer niet aan de tafel maar op de lagere ligstoel ernaast. Zo verdween hij gedeeltelijk uit het zicht van de vrouw. Zijn hand kon net mijn knie raken maar er gebeurde niets. Ik voelde mijn geilheid groeien en mijn piemel ontwaakte.
Ik schepte het laatste ijs uit de coupe en leunde vervolgens achterover, mijn bekken lichtjes kantelend zodat mijn kruis prominenter werd. Ik voelde de blik van Carlos.
‘Your swimwear is dirty…’ gromde hij. ‘I wash!’
Ik keek hem niet begrijpend aan. Half liggend maakte hij met handgebaren duidelijk dat ik mijn zwembroek moest uitdoen zodat hij ze kon uitspoelen. Niet dat het ijs zo’n grote vlek had gemaakt, maar het ontsierde wel de mooie gele stof.
Ik aarzelde. Ik kon mijn zwemshort makkelijk uitdoen zonder dat de vrouw het zou zien, maar wilde ik dat wel? En wat zou er verder gebeuren? Ik kon onmogelijk met hem naar binnen gaan zonder dat zou opvallen wat hier speelde. Maar had ik deze voormiddag niet al geleerd dat ik de dingen soms gewoon moest laten gebeuren? Ik stak mijn handen achter de rand van mijn zwemshort en trok die uit. Carlos keek naar mijn kruis en toen ook even in mijn ogen. Wat zou hij denken van mijn geslachtsdelen?
Hij pakte mijn zwemshort, hees zich uit de ligstoel en stapte naar binnen. Ik bleef naakt zitten, in de schaduw van de parasol en zonder dat de mensen in de buurt konden zien dat ik niets droeg. Ik hoorde Carlos bezig in het huisje en even later verscheen hij met mijn natte, schone short. Die legde hij op de hete tafel, in de zon. Ik wist sowieso niet of het wel handig zou zijn een natte broek terug aan te trekken. En misschien zat ik hier wel prima.
Carlos ging opnieuw tegenover me zitten maar verschoof zijn stoel enigszins, zodat hij in alle rust naar mij kon kijken. Ik keek ongegeneerd terug maar dat lukte niet erg lang en ik staarde wat naar de lucht en om me heen terwijl er schokjes door mijn pik gingen.
Carlos streelde nu zijn eigen kruis. Ik zag de obscene zwelling in het krappe broekje. Oh, wat wilde ik graag zien wat er onder zat. Hij friemelde wat aan zijn broek en door één van de broekspijpen kreeg ik een glimp te zien van zijn balzak. Mmmmm.
Ik streelde even mijn erectie, amper bewegend uit schrik dat mijn houding iets zou verraden aan de mensen in en om het zwembad, van wie er vast niemand naar ons zat te kijken. Toen trok ik mijn benen op en plaatste mijn voeten op de zitting van de stoel, waardoor mijn bekken lichtjes kantelde en mijn aars open kwam te staan en gedeeltelijk zichtbaar werd voor Carlos. Wat leuk was het om deze man op te geilen. Hij keek me
ondeugend aan. Toen strekte hij zijn been, schudde zijn teenslipper van zijn voet en porde met zijn teen in mijn gaatje. Ik giechelde.
Maar ik bleef op mijn hoede. Hier moesten we het nu maar bij laten, misschien. Het kon toch nergens heen gaan. Ik pakte traag mijn zwemshort in handen, zodat Carlos besefte dat hij nog een laatste moment had om zijn ogen de kost te geven. De short was amper nog vochtig, zo hard had de zon de sneldrogende stof aangepakt. Ik wurmde mijn stijve in het netje en strikte de short dicht. Poppetje gezien, kastje dicht.
Dit werd misschien wel eens vervolgd maar niet nu, hoezeer de opwinding me bekropen had. Maar eigenlijk wist ik ook niet goed wat voor vervolg dit zou kunnen krijgen. Wilde Carlos seks met mij? Wilde ik dat met hem? Ik stond op en bedankte Carlos uitgebreid voor het lekkere ijsje, ook al waren de aardbeien wat bevroren geweest en dus niet vers, waardoor ze me al snel wat tegenstonden.
Hij wuifde mijn bedanking weg. Ik betrad ons eigen terras, maar kon hier nu niet gaan zitten, dat zou al te raar zijn, want Carlos kon me over het schuin aflopende muurtje gewoon verder bekijken. Ik stapte naar binnen en bleef even staan in de woonkamer. Wat was ik aan het doen? Een maand geleden was ik nog maagd, nu had ik twee palen in mijn reet gehad en flirtte ik schaamteloos met een derde. Was dit
flirten? Of het platweg opgeilen?
Mijn pik knelde in mijn broek. Zou ik me dan nu aftrekken? Was er gelegenheid om mijn speeltjes boven te halen? Ik aarzelde. Ik zou de gordijnen moeten sluiten om privacy te hebben, maar net dat zou prijsgeven wat ik aan het doen was, toch? Maar misschien ging Carlos nu precies hetzelfde doen, binnen?
Mijn telefoon bracht verlossing. Steve liet weten dat de fotoshoot afgelopen was en ze onderweg waren. Ik was enerzijds opgelucht, want dit was een erg saaie dag aan het worden, maar dan was mijn me-time ook wel weer afgelopen.
