We zijn zo 5 jaar geleden verhuist van een middelgrote stad naar een klein dorp. We waren al een tijd opzoek naar een vrijstaand woning in de buitenlucht. Na lang zoeken vonden we dit droomhuis. Weliswaar helemaal op het einde van het dorp. Maar we waren snel verkocht aan dit huis. Mijn wensen kwam daardoor in vervuiling , 'een huis huis zonder trappen en niet te groot'. Mijn man had ook zo zijn wensen. Hij wilde een huis met een garage en een grote tuin erbij.
Zomers zitten we dan heerlijk te genieten van onze wijntjes in de zon en zien op het einde van de avonden in augustus vallende sterren. Zo zitten we dan heerlijk weg dromen in onze tuin.
We hebben inmiddels twee uitwonende kinderen. Een zoon en een dochter. Onze zoon Hans heeft in dit huis nooit gewoond. Hij bleef liever in de stad wonen. Hoewel hij koos voor een een andere stad dan waar wij woonden, w as hij op zijn actiende al op kamers. Inmiddels is hij papa geworden en heeft een babietje van drie maanden. Hij werkt nu fulltime in de bankwezen. Annamarie onze dochter vonden we toch nog iets te jong om zelfstandig op kamers te laten wonen. 'Trouwens het kwam bij haar ook niet op om het 'mamahotel' te verlaten'. Maar ook zij is van wijzespreken 'met de noorderzon vetrokken. ' Ze werkt in een groot ziekenhuis in het noorden van het land. En is is halfjaar geleden ingetroken bij haar vriendin. In een leuk ingerichte appartement .
Door de drukte en de afstand komen ons kinderen en de aanhang mondjesmaat bij ons We hebben hier wel vrede mee. Wij genieten enorm van onszelf. Geregeld gaan we musea bezoeken of pikken een bioscoop. De schouwburg behoort inmiddels ook tot ons uitstapjes. We doen nu echt dingen waarvoor wij nooit de tijd voor hadden, door opgroeide pubbers .
Af en toe krijgen we ons kleinkind te logeren. Vier a vijf maanden geleden hebben mij man en Hans in de weekenden wanneer het kon , hals op de kop van de logeerkamer een babiekamer gemaakt.
Na onze verhuizing heeft Harry de tuin na zijn of na onze smaak ingericht. Ik moet toegeven hij heeft als biologieleraar echt groene vingers. Zo is onze tuin met coniferen omheind. Aan de linkerkant van ons hebben we buren . We kunnen goed met elkaar overweg Het zijn schatten van mensen.
Rechts van ons zit een sloot daar achter ligt landbouwgrond. Tegenover ons ligt een smalle straat. Daarnaast ligt een brede sloot met daarnast ook landbouwgrond.
Ons huis heeft behalve de woonkamer een aangrenzende keuken. De keuken kent 3 deuren. Door de eerste deur kom je vanuit de keuken de woonkamer in. Aan de raamkant rechts zit een deur naar de bijkeuken. Daar hebben we 1 logeerkamer. Dit is de oude kamer van Annemarie. Achter de troep en oude spullen bevindt nog haar bed. Mocht ze willen kan ze altjd nog bij ons slapen. In haar oude kamertje . Maar haar oude kamertje is toch meer een rommelkamer dan een logeerkamer geworden. Verder bevindt in de bijkeuken nog een wctje en twee deuren. Eentje naar de garage toe en de andere deur is de achterdeur naar onze tuin.De deur links, links in de keuken komt uit in een gangetje met twee slaapkamers en de badkamer. De eerste slaapkamer hebben Harry en ik ingericht als onze slaapkamer. De andere slaapkamer is de babykamer
We zijn apentrots op hem! Heerlijk zo hummeltje in ons gezin.
Harry en ik hebben elkaar zo 25 jaar geleden ontmoete, we werken allebei in het onderwijs. Ik kwam als groentje en werd een beetje door Harry wegwijs gemaakt op de school waar hij zelf ook niet al te lang werktkte. Ook hij was nog nat achter de oren. Naast maatschappijleer gaf ik ook goddienst les. Trouwens dat doe ik nog steeds. We werden verliefd en kregen al snel een relatie, waarna trouwen niet meer te vermijden viel. Waarschijnlijk kwam dit ook door mijn dikke buik. . Onze zoon werd door de ooievaar 24 jaar geleden bij ons gedropt. Jaar later kwam hij opnieuw bij ons langs, dit keer met een dochter. Nu ben ik een vrouw van 48 jaar en ben ik inmiddels een gelukkige
oma. Dit wordt bevestigd met vele foto s aan de wand van met veel foto 's van ons kleinzoon , onze kinderen en uiteraard van ons zelf. Ik mag me zeker mezelf een gelukkig oma noemen met een gelukkige familie.
" Eindelijk, herfstvakantie! De gordijnen heb ik zo uur geleden in de woonkamer dichtgetrokken. Buiten begon namelijk al te schemeren. Heerlijk genieten van onze eerste dag van de herfstvakantie. We hebben geen enkele afspraken . De buren zijn weg. Annamarie zit in Londen met haar vriendin voor paar dagen. Hans is met zijn vrouw, de baby en zijn schoonouders in Gent, alwaar ze een vakantiehuis hebben gehuurd.
Harry zit heerlijk voorover gebogen in zijn tijdschift te lezen aan de tafel in de woonkamer. Ik lig uitgestrekt lui op de bank een boek te lezen. Het boek dat ik zo graag, maar nooit aan toe kwam om te lezen. Plotseling gaat de voordeurbel. "Ien ik doe wel open blijf jij maar lekker lezen " zegt Harry en loopt naar de voordeur. Omdat het voorhalletje ruim van opzet is kan ik niet echt horen wie aan de deur is of wat Harry zegt. Dus ik probeer me maar weer te concentreren op het boek. Plotseling staan er 2 wildvreemde mannen in onze woonkamer zonder Harry. In mijn onschuld zeg ik nog; "Wat doen jullie hier...en waar is Harry?" Een van de mannen loopt gelijk op me af en laat een pistool zien. De andere man pakt me vliegensvlug en grijpt in mijn nek en begint gemeen te knijpen Ik val door de pijn gelijk met mijn gezicht in de zitkussen. De man blijft maar in mijn nek knijpen en zegt .., Rustig mevrouwtje, als u meewerkt doen we u geen pijn" "Jezus , wat heeft die man sterke en grote handen!" Daar is Harry niets bij. Terwijl hij al van zulke kolenhanden heeft. "Als u tegenwerkt zullen we passend geweld moeten gebruiken en dat zou u toch niet willen mevrouwtje?" Gelukkig hij spreekt mij wel met u aan. Alleen dat mevrouwtje vind ik heel vernederend "AU, je doet me pijn," roep ik eenzins in paniek tegen de man die mij nek fijn knijpt. Wild begin ik in de lucht om mij heen te trappen. Uiteraard tegenbeter weter in Het is meer een reactie dan dat ik iemand zou kunnen raken. Laat staan dat ik mezelf op die manier weet te bevrijden. Snel springt de man met de revolver, (die hij snel op de salontafel legt om zijn armen vrij te maken.) op mijn benen en weet op die manier mijn benen in bedwang te houden. Vliegensvlug worden mijn armen onder mij weggetrokken en net zo snel met
handboeien op mijn rug vast geboeid. Ineens voel ik enorm harde tik op mijn billen. Door de vrije hand van man, die in mij in mijn nek knijpt. De pijnscheut gaat dwars door mijn strakke spijkerbroek heen , en vindt zijn weg naar mijn hersenen al daar worden mijn zenuw geprikkeld dat uiteraard zijn uitwerking heeft op mijn billen. "AU, klootzak!, je doet mij pijn" Schreeuw ik naar de man, die mij zojuist heeft geslagen "Mevrouwtje als u niet mee werkt zijn we genoodzaakt om u een corrigeert tik te geven." "Maar mee werken zult u!
"Trouwens k ben geen mevrouwtje." De twee mannen beginnen nu keihard te lachen. "Maar als u geen mevrouwtje bent, waarom gedraag u dan als een klein kind? Trouwens volgens mij bent u niet langer dan 175?" Roept de man die nog steeds op mijn benen zit. Dat ik kleiner ben dan de 2 kerels is wel de juiste constateren . Met mijn 164 kom ik amper boven mijn leerlingen uit, laat staan boven deze 2 mannen. "Gaat u dan meewerken als een grote meid?" Schreeuwt de man naar mij toe, die mij nog in mijn nekvel vast houdt en om zijn woorden kracht bij te zetten knijp hij exsprees nog iets harder in mijn nek verstandigerwijs houd ik mijn mond dicht. Ineens voel de tweede harde tik op mijn billen. "Ik vroeg u wat," snauwde de man, die mij de tweede tik op mijn achterwerk gaf. "Ja, ," riep ik "Ik zal wel meewerken maar haal die hand uit mijn nek."
Opdat moment zie ik uit mijn ooghoeken Harry de woonkamer binnen strompelen. Hij wordt door de derde persoon onderschot gehouden en richting de keuken in geduwd. De man springt gelijk van mijn benen af om zijn makker te helpen. Ik vrees het ergste voor Harry. ""Klootzakken wat hebben jullie met mijn man gedaan?'"
"Niets , als u lief bent en met ons mee werkt kan hij u na afloopt u alles vertellen," grapte hij . Al snel is Harry uit mijn gezchtsveld verdwenen. De twee manen duwen hem verder de keuken in.
Ik weet dat ik weinig kans tegen deze drie man heb en leg me neer in deze situatie en schikt ik in mijn rol
Niet veel later komen mannen doodleuk weer uit keuken, of er niets gebeurd is.
De ene man pakt zijn revolver van de tafel komt op mij af, en pakte met zijn andere hand mijn haren vast. De ene man laat gelijk mijn nek los. Ik word gelijk met haar en al omhoog getrokken. "We gaan nu uw boeien los maken. Daarna gaat u netjes naast de bank staan. Ben ik duidelijk ?" schreeuwde hij mij toe. Met de hoop om geen derde tik op mijn gevoelige billen te krijgen, zeg ik maar gelijk: "Ja meneer." Gelukkig ze heeft wel manieren geleerd," hoor ik achter me. " Ja je moet ze af en toe helpen "Ga jij even de spullen uit te auto halen.?" Dan brengen wij dit mevrouwtje even bij haar mannetje. ik word door twee mannen opgetild. Ik ben niet echt zwaar gebouwd , dus het kosten hun ook geen enkele moeite om mij in notime naast de bank op mijn benen te zetten. Mijn handen worden ontdaan van de boeien. Wanneer mijn handen weer de vrijheid voelen gaan ze gelijk naar mijn gevoelige achterwerk. Op het moment dat bijna mijn handen mijn billen bereiken hoor ik opeens.. "laat dat heb ik gezegd dat u aan uw reet mag zitten?" " Maar het doet zo pijn " "Ach ziellepiet" "Handen in uw nek en hup doorlopen naar de keuken! ." Snel vouw ik mijn handen en leg ik ze weer keurig boven op mijn hoofd. Bij het passeren van de mannen voel ik opeens weer een rake klap op mijn kont. Uit een reactie wil ik gelijk mijn billen beschermen met mijn handen. Maar gelukkig bedacht ik me op tijd het houd ik heel verstandig mijn handen op mijn hoofd. Vlak bij de keuken hoor ik opeens "Wat een tieten heeft dat wijfje."
