Met klamme handen zat ik in mijn cel na het zoveelste verhoor door de staatsveiligheid. Samen met enkele vrienden was ik gesnapt bij een inbraakpoging in een laboratorium. Zelf had ik maar op de uitkijk gestaan maar voor de staatsveiligheid maakte dit zelf bitter weinig uit. Er hing dan ook een zware gevangenisstraf van 40 jaar boven mijn hoofd voor spionage. Hoe had ik toch zo stom kunnen zijn? Waarom was ik gewoon weg niet in de instelling gebleven waar ik al jaren woonde.
Plotseling ging het klepje van mijn cel deur open en een onbekende stem zei nu tegen mij dat mijn advocaat er was. Geschrokken keek ik op daar ik zelf nog niet de kans had gekregen om nog maar één telefoontje te doen.
“Goedemiddag Lars mijn naam is meester Langens” Zei een vriendelijke vrouw die mij een hand gaf. Ze draaide zich hierna om naar de cipier en vroeg hem of ze me mocht spreken in een aparte ruimte. De cipier die ik niet bij naam kende knikte en nam zijn handboeien.
Geboeid ging ik samen met mijn advocate en de cipier naar een speciale ruimte. Waar de cipier even mijn handboeien losmaakte om deze hierna vast te maken aan een ring die op de tafel was gelast.
“U kunt ons nu alleen laten.” Zei mijn advocate tegen de cipier en ik zag hoe deze hierna de ruimte verliet.
“Goed Lars de feiten die je ten lasten worden gelegd zijn door de camerabeelden niet weerlegbaar. Dus ik ga eerlijk met je zijn het ziet er echt niet goed uit voor je.” “Maar ik stond toch op de uitkijk?” “Dat gaat voor de rechter geen verschil maken. Je vrienden duiden je allemaal aan als het brein.” “Maar... dat...is...gelogen.” Zei ik in volle paniek. “Lars ik geloof je en de huiszoeking in de instelling heeft ook echter uitgewezen dat jij niet het brein bent. Maar het neemt niet weg dat jij niet op die plaats had mogen zijn.” “Maar moet ik daarvoor 40 jaar naar de gevangenis?” “Kijk de plaats delict doet er in dit geval enorm toe! Maar er is wel een mogelijke uitweg tegen een jarenlange gevangenisstraf. We spreken in dat geval van een alternatieve straf.” “Een alternatieve straf?” Vroeg ik met een hese stem en ik zag hoe mijn advocate knikte.
“Je zou dan je lichaam in dat geval aan de wetenschap schenken. De professor van het laboratorium waar jullie hebben ingebroken is echt dringend op zoek naar een proef persoon voor zijn experiment. Daar hij echt niemand vind stelt hij zelf dit voor als alternatieve straf. Je zou dan voor een periode van maximum 3 jaar proefpersoon zijn voor zijn onderzoek. Nadien kan je dan weer gaan en staan waar je wilt.” “Maar dan heb ik wel een strafblad?” “Nee je zou dan wel een gat hebben op je cv van 3 jaar. Maar deze zou jij dan kunnen verantwoorden door te zeggen dat jij hebt meegewerkt aan een wetenschappelijk onderzoek. Om heel eerlijk te zijn Lars is die alternatieve straf jou beste optie.” “Als ik u zo hoor is dat inderdaad mijn beste optie.” “Mag ik dan aan de oficier van justitie dit doorgeven?” “Ja dat mag u.” “Goed dan ben ik zo terug.
De minuten die mijn advocate me alleen liet leken wel uren te duren en met een norse man kwam ze vijf minuten later de ruimte weer in.
“Ik heb vernomen dat jij akkoord bent voor een alternatieve straf?” “Ja dat klopt mijnheer.” “ Ik heb hier papieren bij die je moet ondertekenen.” “Ik heb de documenten al nagekeken Lars en ze zijn in orde.” Zei mijn advocate met een warme stem.
“Hier tekenen.” Zei de norse man streng en mijn advocate vroeg hierop om mijn boeien los te maken hiervoor. Zo gauw ik de papieren had ondertekend nam de norse man één exemplaar mee en zei tegen mijn advocate. “Die zijn voor jou.”
Zelf verwachtte ik weer dat ik geboeid ging worden maar echter bleven de handboeien dit keer uit.
“Goed Lars je gaat nu gelijk naar het laboratorium worden gebracht. Hier ga je de komende drie jaar dus moeten verblijven. Doe exact wat ze van je vragen dit is heel belangrijk je stelt best ook geen vragen. Anders vlieg je alsnog achter de tralies voor 40 jaar.” “Ik zal exact doen wat ze me opdragen.” “Dan kan ik jou alleen nog maar het allerbeste wensen.” Zei mijn advocate en nog voor ik zelf iets kon zeggen werd ik vriendelijk gevraagd door twee cipiers om hen te volgen.
Voor ik in de auto stapte werd ik geblinddoekt en werden mijn handen weer vast geboeid. “Voorzichtig met je hoofd.” Zei één van de cipiers wanneer ik in de auto probeerde te stappen.
De rit naar het laboratorium duurde op zich niet lang en eenmaal daar werden mijn handboeien weer losgemaakt. Ook mocht hierna mijn blinddoek af en zag ik een oudere man op mij afkomen.
“Dus jij bent een van die kereltjes die mijn onderzoeksresultaten wilde stelen?” “Ja en dat spijt me echt” “Goed gedane zaken nemen geen keer. Kom maar vlug mee naar mijn bureau. Door jullie heb ik al genoeg tijd verloren.” Zei de professor die zich al omdraaide.
In het bureau van de professor moest ik op een stoel gaan zitten en zag hierna hoe de professor naar een tafel liep en hier een spuit van af nam.
“Goed Lars doe je trui maar uit. Dit is een anti soa negatieve inspuiting. Zoals de naam het al zelf zegt ga je door deze spuit geen soa's meer kunnen krijgen. De anti soa negatieve inspuiting gaat er zelf voor zorgen dat je geen aids meer kunt krijgen. Vandaar “negatieve” in de benaming van mijn uitvinding. Wel zijn er nog enkele nevenwerkingen en die moeten nu weggewerkt worden maar daarvoor heb ik nu jou.” Zelf wilde ik nu vragen welke mogelijke nevenwerkingen maar ik slikte nog net op tijd mijn woorden in.
“Goed hier komt de inspuiting.” Zei de professor en ik voelde een venijnige prik in mijn rechter arm. Wanneer de professor langzaam de vloeistof inspoot voelde ik mijn spieren precies opspannen.
“Je gaat door de inspuiting gespierder worden je overtollige lichaamsvet gaat automatisch verbranden. Voel je iets ter hoogte van je piemel en je ballen?” “Mijn piemel word wel lekker stijf nu.” Zei ik zelf luidop tot mijn eigen verbazing. “Dat had ik al gedacht dat je opgewonden ging worden.” “Mijn broek en boxershort gaan nu wel heel strak zitten.” “Dat is normaal. Ben je geil?” “Ja ik zou nu heel graag me willen rukken.” Weer was ik verbaasd over datgene wat ik gezegd had en ik voelde zelf nu een innerlijke schaamte opkomen. “Je moet je niet schamen. Je moet je niet verzetten tegen je woordkeuze of je gedachten. Dat is een nevenwerking van de inspuiting dus spreek gewoon vrij.” Zei de professor die de naald uit mijn arm trok.
“Mijn kleren beginnen precies te spannen.” “Ooh dat is geweldig.” Zei de professor duidelijk opgewekt en ik zag hoe hij een nummer intoetste op zijn telefoon. “Komen jullie maar.” Hoorde ik de professor zeggen en zelf keek ik nu vragend naar hem.
“Goed Lars seffens komen
Luna en
Fleur zij gaan jou kleren kapot knippen. Je gaat hier de komende 3 jaar in je blootte kont rondlopen. Door de inspuiting ga je minstens 24 uur niet kunnen plassen ook ga je de eerste 24 uur geen stoelgang hebben. En dat is maar goed ook want je gaat continue zin hebben om te neuken. Je gaat gewoon weg nu je lul moeten achterna lopen. Er zijn hier meisjes genoeg die nu met jou gaan willen neuken dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. Ah ik hoor al Luna en Fleur.” Zei de professor die net als ik twee giechelende meisjes hoorde aankomen.
Gelijk werd ik nog geiler wanneer ik Luna en Fleur zag binnenkomen want beide meisjes waren gewoon weg naakt. Vol opwinding zag ik hen naar mij kijken en zonder iets te zeggen namen ze mijn handen vast. “Zorg er voor dat hij goed neukt.” Hoorde ik de professor nog tegen hen zeggen en samen met Luna en Fleur ging ik naar een andere ruimte.
“Goed we gaan je kleren kapot knippen.” Zei Luna die blond haar had en terwijl ze mijn T-shirt begon kapot te knippen gleden mijn handen al naar haar borsten. Fleur ging dan weer op haar knieën zitten en ik voelde hoe ze met de koude schaar mijn lange broek kapot knipte.
Zichtbaar moest ik slikken wanneer ik voor Luna en Fleur in mijn rode boxershort stond. Mijn piemel leek nu vele groter waardoor de stof van mijn boxershort precies op scheuren stond. Met pretoogjes keken Luna en Fleur even naar elkaar en knipte hierna mijn boxershort kapot.
Mijn piemel was nu echt gigantisch groot. Het was precies alsof hij van lengte gewoon weg verdubbeld was ook was hij vele dikker. Wanneer ik mijn benen wat spreidde voelde ik mijn balzak gewoon wat naar onderen gaan. “Jij hebt een echte paardenlul.” “Oh Luna zijn teelballen zijn precies pingpongballen.”
Zelf gleed gewoon mijn hand tussen Fleur haar benen en vol opwinding keek deze me aan. Terwijl ik haar vingerde ging Luna gewoon een stoel voor ons halen en eenmaal deze achter mij stond zat ik hier al snel op. “Kom maar lekker op mij zitten.” Zei ik met een hese stem tegen Fleur.
“mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm” Kreunde Fleur wanneer mijn stijve piemel in haar veel te nauwe poesje ging. Zelf keek ze me vol opwinding aan en eenmaal ze me begon te neuken kwam achter mij de professor binnen.
“Laat je maar lekker vol spuiten Fleur.” “OOOOOOOOOOOOOOOOOH …...dit voelt... zo lekker...” Kreunde Fleur en tegen mij zei de professor hierop. “Zo nu weet jij ineens wat jij hier de komende 3 jaar gaat moeten doen.”
