Anna en Mark werkten al meer dan vijf jaar samen op het advocatenkantoor, hun geheime relatie was al die tijd goed onderhouden. Ze ontmoetten elkaar op een bedrijfsfeest en hun wederzijdse aantrekkingskracht was er onmiddellijk. Ze wisten beiden dat ze niemand op kantoor op de hoogte zouden stellen van hun relatie, dat ging namelijk in strijd met het strikte beleid van het bedrijf. Dus hielden ze hun liefde verborgen, ontmoetten elkaar in lege vergaderruimtes en gingen tijdens de lunch
stiekem naar de opbergruimtes. Ze zorgden ervoor dat ze een professionele façade handhaafden en lieten niemand iets vermoeden.
Door de jaren heen zijn ze dichter bij elkaar gegroeid en hun liefde voor elkaar werd alsmaar groter. Mark, een knappe maar jongensachtige dertiger, was de vlotte toffe kerel van het kantoor, altijd snel met een glimlach en een grapje. Anna daarentegen was een mooie, fitte blondine die moeiteloos zelfvertrouwen en intelligentie leek uit te stralen. Ze stond bekend als een van de meest veelbelovende advocaten van het kantoor, die altijd tot het uiterste ging om het haar cliënten naar de zin te maken.
Thuis was Mark enigszins de dominante persoon van het stel, zoals Anna het leuk vond als hij de controle overnam in de slaapkamer. Maar op kantoor was Anna de meest dominante en professionele. Ze bloeiden allebei in hun respectievelijke rollen en hun relatie leek perfect te werken. Dat wil zeggen, tot een noodlottige dag waarop Anna een enorme schikking treft in een zaak die Mark haar had voorgelegd. De promotie was welverdiend, maar het deed Mark pijn om te zien dat iemand anders de eer voor zijn idee kreeg.
Hun avondje uit om het te vieren was gevuld met gelach en vreugde, maar er was een onderstroom van spanning tussen hen. Terwijl ze dronken en gelukkig naar huis strompelen, konden ze niet anders dan hun slaapkamer binnenvallen en zich in elkaars armen storten. Hun kleren werden snel weggegooid, waardoor de lichamen die ze zo goed kenden zichtbaar werden. De seks die avond was intens en gepassioneerd, waarbij Mark zoals gewoonlijk de controle overnam. Maar deze keer voelde iets anders.
Anna liet een zacht gekreun horen toen Marks handen haar gevoeligste plekjes vonden en zijn tong over haar huid danste. Ze kromde haar rug en haar nagels krasten lichtjes langs zijn schouders. Hij kreunde en voelde hoe haar lichaam zich om hem heen spande toen ze haar hoogtepunt bereikte. En toen, zonder waarschuwing, draaide ze om, waardoor Mark onder haar werd gedrukt.
Zijn ogen werden groot van verbazing toen ze op hem ging zitten, haar heupen knarsend tegen zijn bekken. 'Dat klopt,' spinde ze, 'laat me zien wat je hebt.' Mark voelde een golf van kracht toen hij in haar ogen keek, zijn eigen
verlangen weerspiegelde in haar blik. Hij pakte haar heupen vast en zijn vingers groeven in haar huid terwijl ze hem steeds sneller bereed.
Het gevoel van haar lichaam dat tegen het zijne bewoog, de geur van haar opwinding in de lucht, de geluiden van hun hartstochtelijke vrijen die de kamer vulden... het was pure opwinding. Hij voelde dat hij dichter bij de rand kwam, maar hij wilde van dit moment genieten. Hij wilde naar haar kijken terwijl ze haar hoogtepunt een tweede maal bereikte.
Anna's adem kwam met onregelmatige stoten, haar ogen stijf gesloten terwijl ze haar hoofd achterover gooide en haar rug nog verder kromde. Haar heupen golfden steeds sneller en haar nagels boorden zich in zijn borst. Hij voelde haar spieren onder zijn vingertoppen spannen en hij wist dat ze dichtbij was. Zo dichtbij.
Terwijl ze het uitschreeuwde van extase en haar lichaam trilde van bevrijding, voelde Mark diep in zijn buik een steek van verlangen. Hij wilde die kracht voelen, die bevrediging. Hij wilde degene zijn die nu zou komen. Maar ze was al uitgeput, haar energie vloeide weg door het intense orgasme.
Ze zakte naast hem in elkaar, zwaar hijgend, haar borst ging op en neer terwijl ze probeerde op adem te komen. Haar ogen fladderden dicht en het duurde niet lang voordat ze sliep. Het warme gewicht van haar lichaam dat tegen zijn zij drukte, was bijna ondraaglijk. Hij wilde het liefst dicht bij haar zijn, haar huid tegen de zijne voelen, zich in haar aanwezigheid koesteren.
Maar hij kon het niet helpen dat hij een vreemd gevoel van teleurstelling en woede in zich voelde opwellen. Het was niet eerlijk. Ze moest al het plezier hebben, alle controle, alle vrijheid. En hij werd hier achtergelaten, pijnlijk en onbevredigd. Hij kan de klus niet eens alleen afmaken. Stilletjes droop hij af naar de zitbank in de woonkamer.
De gedachte om op de bank te gaan slapen zorgde ervoor dat hij zich alleen maar meer geïsoleerd en alleen voelde. Hij wilde dicht bij haar zijn, haar warmte voelen, haar adem op zijn huid. Maar tegelijkertijd kon hij het niet helpen dat hij het gevoel had dat ze iets van hem had afgenomen. Iets kostbaars en essentieels. En hij voelde dat dit om meer ging dan alleen maar seks.
Hij stond op van de bank en kon de leegte niet langer verdragen. Hij ijsbeerde door de woonkamer en zijn gedachten raasden. Hij dacht erover om haar te confronteren en te eisen dat ze hem zou geven wat hij wilde. Maar hij wist dat dat niet zou werken. Ze zou het alleen maar weg lachen, en zijn gevoelens niet erkennen.
Wanhopig ging hij naar de keuken, op zoek naar iets wat hem kon helpen vergeten. Hij schonk zichzelf een glas whisky in en dronk het in één teug leeg. Het branden van de drank was welkom, maar het verzachtte de pijn in hem niet. Hij schonk nog een glas in, en nog een, totdat hij de warmte door zijn aderen voelde stromen.
Terwijl hij daar stond en het gewicht van zijn wanhoop op hem drukte, hoorde hij haar stem in zijn hoofd. ‘Laat me zien wat je hebt,’ had ze gezegd. Hij wist dat ze gelijk had. Hij moest een manier vinden om de controle terug te nemen, om terug de dominante macho partner te zijn die ze verdiende, niet alleen in bed, niet alleen in de relatie, maar ook op het werk. Mark vond dat het tijd was dat er respect ging komen voor het harde werk dat hij had verricht en de promotie die haar ging toekomen.
Hij was altijd zo passief geweest, zo bereid om anderen over zich heen te laten lopen. Maar daarmee was hij klaar. Hij was er klaar mee de onzichtbare man te zijn, degene die naar de achtergrond verdween. Het was tijd voor verandering.
Hij klemde zijn tanden op elkaar, sloot zijn ogen en dacht aan het gevoel van haar lichaam boven op hem. De manier waarop ze bewoog, de geluiden die ze maakte. Het voedde hem, gaf hem de kracht die hij nodig had om voorbij de pijn en de woede te komen. Hij balde sneller en harder met zijn vuist, in de veronderstelling dat het haar heupen waren die tegen de zijne bewogen.
Hij voelde de vertrouwde pijn in hem groeien, het genot in zijn kruis. Met elke stoot van zijn hand voelde hij zich een beetje meer onder controle, een beetje meer op zichzelf, een beetje meer man. De spanning in zijn schouders begon af te nemen en maakte plaats voor een gevoel van vastberadenheid en genot.
Zijn gedachten dwalen terug naar de slaapkamer, waar ze eerder de liefde hadden bedreven. De herinnering aan haar lichaam, dat volkomen synchroon met het zijne bewoog, vervulde hem met hernieuwd vertrouwen. Hij stelde zich voor dat haar ogen op de zijne gericht waren en dat haar lippen uiteen gingen in een stille kreun. Het visioen was zo levendig dat hij bijna vergat waar hij was.
De spieren in zijn armen en schouders spanden zich terwijl hij zichzelf bleef bevredigen, waarbij zijn heupen in de maat van zijn hand begonnen te bewegen. De hitte die zich in hem opbouwde was bijna ondraaglijk, maar hij kon het niet helpen dat hij een gevoel van macht en controle voelde die hij nog niet eerder had
ervaren. Hij was niet langer de onzichtbare man, degene die naar de achtergrond verdween.
Hij dacht aan het gevoel dat ze hem eerder had gegeven, aan de manier waarop ze de leiding had genomen en hem had gedomineerd. Het voelde onwezenlijk aan, en hij wilde zich niet onderdanig voelen. Hij wilde degene zijn die de touwtjes in handen had, degene die haar het gevoel gaf dat zij hem had laten voelen. Waar was hij toch de mist ingegaan?
Terwijl hij zichzelf sneller en harder streelde, stelde hij zich voor dat ze op bed lag, wachtend tot hij zich bij haar zou voegen. Hij stelde zich voor dat haar ogen op hem gericht waren en dat haar lichaam trilde van verwachting. Het beeld was bedwelmend en voedde alleen maar zijn verlangen.
Met een grom van voldoening kwam hij intens klaar. Zijn lichaam schokte toen een hete, zoute vloeistof op zijn hand terecht kwam. De bevrediging was intens, bijna pijnlijk, maar het was een zoete pijn, het soort waardoor hij zich levend en herboren voelde. Maar dit gevoel was maar van korte duur. Het werd vervangen door een droevig gevoel van zelfmedelijden dat hij gereduceerd was tot masturberen op de zitbank terwijl je partner de kamer erlangs ligt te ronken.
Hij bleef daar een ogenblik staan, naar adem happend, terwijl zijn hart sneller klopte en zijn zicht helderder werd. De keuken was een waas om hem heen, maar dat kon hem niets schelen.Hij wist dat hij haar ermee moest confronteren, om haar te laten begrijpen dat ze niet zomaar kon nemen wat ze wilde en dan weglopen. Hij wilde dat ze hem zag als meer dan alleen een makkelijke man, als iemand die haar aandacht en genegenheid verdiende. En hij wist dat hij een manier zou moeten vinden om dat te doen.
