Ik en Maja stappen niet veel later de koude gang in, waar het donker is. Van boven komt licht, maar ook van hun kamer. We horen niks. Geen gekreun, gekerm, of wat dan ook. Ik pak haar hand nog even vast, als ze me welterusten toewenst op nog altijd diezelfde lispelende toon. En ik trek haar dan tegen me aan. Ik weet niet goed wat me bezielt. Nu niet, en al die tijd al niet. Maar dit was eigenlijk wel heel erg fijn allemaal. Ik genoot. Ik had echt genoten van deze avond en mijn beurt met Maja alleen was misschien ook wel nodig geweest, zonder dat ik dat ooit zelf had kunnen verzinnen. Niemand, natuurlijk. Dit was geen opgezet plan. Dit niet. Ik zoen haar dan ook. En als ik mijn armen op haar heupen leg, voel ik de hare op mijn schouders. We houden elkaar nog even vast. Misschien wel iets te lang. Maar zoenend staan we daar en mijn piemel kruipt langzaam omhoog langs haar dij.
'Alsnog?' vraagt ze mij dan. Want zij wilde nog altijd. We grijnzen erom, en haar hand draait er ook een keer omheen, wat de toestand in een stroomversnelling brengt. Ik had niet veel nodig. Helemaal niet bij haar, bleek nu weer. En ergens was dat geruststellend. Ik heb altijd het idee gehad dat ik niet volledig toedeed op dit gebied. Elise zocht niet voor niks bij anderen haar plezier. En lang was het ook zeker niet spetterend in onze relatie op dit gebied. Dit laatste jaar, was dat er wel gekomen. Maar toch voelde ik mijn minderwaardig. Ook dat was er net uitgekomen. Ook dat had gefrustreerd. Al wist ik misschien wel beter. Maar door Maja voelde ik me bijna een soort god. Geen idee hoe ze dat precies voor elkaar had gekregen, maar wat voelde dat goed. Ik wist ook wel van wanten. Dat had ik vaker laten blijken. Maar nu pas begreep ik dat ik me helemaal niet minder hoefde te voelen. Goed, ook Pawel had een grotere knuppel dan ik. Maar het verschil viel te verwaarlozen. Zeker aangezien hij überhaupt al een stuk langer was dan ik in het algemeen. Grootte is misschien ook niet alles, al is het ongetwijfeld lust opwekkend. Elise had mij nog nooit gedeepthroat, zoals Maja dat gedaan had. Dat kon ze niet. Daar was ik te 'groot' voor. En toch wilde ik dat nooit geloven. Ik hield er dan ook op meerdere fronten een goed gevoel aan over, al wilde ik niet naast mijn schoenen gaan lopen. Wie weet wat Elise net had gedaan met Pawel... Straks was zij er net zo ondersteboven van zoals ik was na mijn moment met Maja. Onze zoen verbrak niet veel later, en alhoewel haar hand nog even de pik wat steviger had vastgepakt, zei ze me toch even bij Pawel te willen kijken. Ze ging ervanuit dat die op hun kamer was. Ik ging dan maar boven kijken, met een ongekende harde pik. Wat als ik Pawel zo aantreg met Elise? Dan stond Elise nog wat te wachten...
Dat deed ik echter niet. Met Maja nog in mijn hoofd, liep ik onze kamer binnen. De deur stond open, het licht naast het bed brandde, en daar zat Elise in de nachtjapon die ze beneden had laten liggen, met haar telefoon in haar handen, die ze gelijk maar opborg omdat ze zeer nieuwsgierig bleek te zijn naar mij en Maja.
'Heb jullie gehoord.' zei ze dan alleen. Dat was dus toen ze had japon is wezen halen. Hun hadden het dan ook niet heel veel langer uitgehouden. 'Kon ze dat niet verhelpen?' lacht ze nog, en wijst ze wat ondeugend naar mijn stijve die recht vooruitsteekt. Elise maakt me geil. Ze kijkt ondeugend, en dat nachthemdje was onwijs sexy. 'Zo klonk het wel.' maakte ze het nog even spannend. Ik zeg nog niks, maar stap wel dichterbij, totdat ik voor het bed sta. We kijken elkaar aan. Ze zwijgt ook. Ik frommel even gespannen met mijn lippen. Dan laat ik mij op m'n knieën op bed vallen, nadat ik haar gewenkt had dichterbij te komen, en dat ook deed. Met een hand richt ik mijn lul op haar en als ze dichtbij genoeg is, vinden haar lippen automatisch mijn eikel en laat ze die er zonder pardon overheen glijden, en zucht ik van opwinding. Zij leunt op haar handen en gaat kort fanatiek over mijn eikel heen, en laat me heerlijk kreunen. Ik leg een hand op haar hoofd en druk een beetje mee, zonder al te veel te willen bepalen. Alleen als ze de eikel haar wang in laat glijden, pak ik haar iets steviger vast en druk ik hem zelf een paar keer naar binnen, zonder haar daar mee dwars te zitten. Ik sluit m'n ogen. Jezus, wat ben ik geil. Kwam hier nog een einde aan. Ik had het gevoel dat ik haar binnen drie seconden kon onderspuiten, en het dan nog een uurtje of twee kon volhouden. Toch trek ik me dan juist terug.
'Het was heerlijk.' zeg ik haar. 'Maja is fucking geil.' laat ik me uit, zoals ik dat anders nooit zou doen. Elise lacht er dan ook om, maar zie haar er ook een beetje van schrikken. Mooi zo, dacht ik dan wel. Toch laat ze zich niet afschrikken. Haar hand neemt het over en ze blijft me speels aftrekken terwijl ze glunderend naar me opkijkt. 'Bij jou ook bevallen?' ben ik natuurlijk wel nieuwsgierig, en allesbehalve bang voor haar antwoord. Al had hij haar anaal genomen...
'Was interessant.' zegt ze dan ook, en grijnst naar me, en houdt het nog even voor me. 'Dachten dat jullie ook wat sneller klaar zouden zijn, al was het niet erg, hoor.' geeft ze al prijs.
'Nou, vertel op...' zeg ik haar, terwijl ik zowat op knappen sta. Natuurlijk wil ik het horen.
'Hij heeft me genomen...' zegt ze, toch wat stilletjes. 'Was best wel ruw. Maar wel lekker.' krijg ik het idee dat het haar wat tegengevallen was. Misschien ook omdat het mij juist zo goed was bevallen.
'Hoe dan?' wil ik ook weten. Ze lacht gelukkig wel.
'Hand in m'n rug, m'n billen omhoog...' zegt ze dan, en speelt ze ook even met me.
'Ja, heb je...?' vraag ik dan ook, en wil nu bijna dat ze dat ook gedaan heeft.
'Nee, dat niet.' lacht ze snel. 'Dat bewaar ik voor jou...' hijgt ze plots uit het niets. Het duurt een tel voordat het binnenkomt, maar dan begin ik plots te hijgen, en aangezien haar hand een geladen pistool vasthield, en dit het aanhalen van de trekker bleek te zijn, begin ik echt uit het niets te spuiten, en schokkend zit ik voor haar, kwak ik nog een behoorlijk hoeveelheid zaad over haar veel te mooie gezichtje... Voor haar was dit net zo'n verrassing, als voor mij, maar dankbaar ontvangt ze het.
'Oh, sorry...' lach ik als ik klaar ben, en ze me loslaat.
'Geeft niets.' lacht ze dan gewoon lief. En er lagen echt een stuk of vijf stralen zaad van haar voorhoofd tot aan haar kin... 'Wist wel dat je dat wilde...' knipoogt ze ook geniepig. Daar had ze me dan. Al bleek al snel dat ze niet knipoogde, maar haar ogen dicht moest houden vanwege het zaad. Een tel later stonden we ons nog op te frissen aan de wasbak in de badkamer. 'Hij had me hier tegenaan gezet.' zegt ze dan nog. 'Hij trok aan m'n haren. Niet te hard, of zo. Maar vond het wel lekker. Mag je ook wel eens doen...' blijft ze vuurtje opstoken. 'En toen ik meeliep naar beneden om eigenlijk bij jullie te gaan kijken, ben ik nog voor hem door de knieën gegaan toen ik merkte dat hij hard werd van het alleen al horen van jullie. Hij kwam toen ook weer heel snel klaar...' lachte ze bijna duivels, en begreep ik dat ze dus nog twee ladingen van die arme Pawel had ontvangen... Zij kwam dus niks tekort. Hij ook niet. Niemand dus. Dat maakte het allemaal nog prettiger.
'Hij had me verteld wel wat 'makkelijker' te zijn als hij het met een ander deed.' zeg ik haar dan. 'Voelt hij zich vrijer.' leg ik uit.
'Dat was te merken.' lacht ze erom.
'Ja, eerder al vanavond.' herinner ik haar en mij eraan dat er daarvoor ook nogal wat gebeurd was.
'Hoe vond je dat eigenlijk?' vraagt ze me dan, toch wel met enige spanning.
'Ongekend.' hou ik het kort en zucht ik.
'Bizar, he?' vraagt ze me, maar zegt ze vooral wat zij ervan vindt.
'Ja... Echt ongekend.' kon ik alleen verzinnen, en lach er nog eens om.
Ik stap net onder de dekens, en Elise was nog onderweg, toen we de trap hoorden. Twee personen kwamen naar boven. Waren we nog niet klaar dan. Ik keek op de klok. Het was pas net twee uur. Viel eigenlijk nog wel mee. Ik had al gezegd tegen Elise dat ik morgen vrij zou nemen. Maar ik hield er al rekening meer dat ik ook de deuren zaterdag en maandag moest sluiten. Maar daar kwamen ze niet voor. Het stel stond eerder in onze kamer dan Elise, die snel erbij kwam. Ze kwamen gewoon even buurten, als het waren. Elise zat al snel naast me, en hun bleven staan. Maja had ook haar japon weer gevonden, en Pawel had z'n boxershorts maar weer aangetrokken. Stonden ze dan.
'Was leuk.' zei Maja. Die nam duidelijk de leiding aan hun kant. Dat wilde ik ook.
'Zeker.' zeg ik dan snel, en wij kijken elkaar even aan. Laat Elise maar even denken dat zij een keer iets gemist heeft. Want ik voel haar onzekerheid. Pawel deert het niks. Die geniet nog duidelijk na, en gaapt van de slaap.
'We wilden even zeker weten dat het allemaal goed was, en nog is.' zegt ze ons dan, en kijkt ons aan. Goed bedoelt allemaal. Goed volk, zo was gebleken. Want het was nog goed. 'Morgen zijn we er nog even. Misschien goed om dan weer even als 'normaal' door het leven te gaan.' stelde ze voor, wat natuurlijk 'normaal' had moeten zijn voor 'normale' mensen. Wij moesten 'normaal' acteren, tegenwoordig. En dat was niet erg.
'Tuurlijk.' zegt Elise dan snel. 'Is ook wel even mooi voor nu, toch?' kijkt ze iedereen even aan.
'Ik heb toch niks meer.' kan ik er om lachen, en ook Pawel lacht.
'Dit was wel één van de beste tot nu toe.' zegt hij, vooral tegen zijn Maja, die omkijkt en knikt. Dat compliment konden we in onze zak steken. Voor mij was deze avond ook een ongekend hoogtepunt geweest. Maar wel met name het gedeelte zonder Elise. Dat hield ik maar even voor me. Het was waarschijnlijk de waan van de dag, die nog in mijn kop zat.
'We vinden het belangrijk wel gewoon vrienden te blijven. Op alle vlakken.' zegt Maja nog. Ze stonden daar alsof ze eerder zo'n gesprek gevoerd hadden. Alsof ze eerder zoiets gedaan hadden, en dat achteraf toch niet alles even lekker verliep. Dat wilden ze voor zijn. Goed bedoelt. En zo kwam het ook over.
'En dan zien we wel, hoe verder.' glimlach ik nog naar haar.
'Precies.' zegt ze me, wat Pawel begrijpt, maar Elise nog niet. Dat kwam nog wel, dacht ik dan maar.
Het stel blijft niet. Iedereen is doodop. Wel besef ik me dat ik en Maja het nog even hadden kunnen volhouden. Zo keek ze nu ook weer naar me. Maar het was mooi zo. De volgende ochtend word ik wakker met Elise in m'n armen. Ik kan blijven liggen, en dat is nodig ook. We slapen uit. Het wordt al snel een uur of tien, en pas als we wat gerommel in de tuin horen, kruipen we overeind. Dan keken we door het raampje naar buiten, en zagen we Pawel een sigaretje roken in de tuin in zijn winterjas. Voor hem zat Maja op haar knieën, ook in winterkleding inclusief warme muts, en gaf ze hem gewoon haar mond. Alles was 'gewoon' gewoon. We lachen erom. Dit zouden ze anders ook doen, concluderen we, waarna ik de hand van Elise snel naar m'n kruis breng. We laten de twee, en zij geeft me haar mond. Ik kruip nog over haar heen, en met de benen gespreid laat ze zich nog een keertje door me nemen, nu het weer kon en mocht en zo ontzettend gewenst was. Onder de douche kunnen we niet van elkaar afblijven. En als we besluiten met z'n vieren te gaan brunchen, is alles dan ook echt even normaal en zitten hier plots twee hele goeie vrienden. Betere vrienden kon ik me niet verzinnen. Er was een band ontstaan. Tussen iedereen. En natuurlijk dacht ik aan de seks en wat ik gezien had en gedaan had. Maar dat leek niemand dwars te zitten. Er werd gelachen en gekletst. Het ging al snel over Brugge. De twee gingen hun koffers alweer pakken. We hoorden ze nog een keer seks hebben. Die twee wisten van geen ophouden en giechelend luisterden we dan eventjes mee voordat we zelf ook niet meer van elkaar af konden blijven. Zo was dit alles ook goed voor mijn relatie met Elise. Het was intiemer geworden. En elke vorm van aandacht werd nu nog meer gewaardeerd. En dat was mooi. Dat was het nieuwe 'normaal', zal ik maar zeggen. Maar ja, hoe nu verder?
Dat wat er al aan zat te komen, ging gebeuren. Ik merkte wel dat toen het afscheid naderde, de twee meiden wat stiller werden. Pawel had nog een keer tegen mij benadrukt dat hij er toch wel mee zat om naar Brugge te gaan. En hij vroeg me of ik echt niet mee wilde. Dan hield ik nog vol dat Elise niet wilde. Maar wie hield ik voor de gek? Daarnaast wilde ik zelf misschien nog wel meer. Ja, dat valt moeilijk uit te leggen. Ergens kon ik Jeff nog altijd wel afschieten. Maar moest ik nog bang voor hem zijn? Wilde ik Elise niet weer met Mussa zien, en met Jeff? En kon dat ook zonder te liegen en te bedriegen? Dat waar ik benieuwd naar. Als het met Maja kon, dan waarom niet met de rest? En daarnaast zou ik Kamila dan ook weer gaan zien. Die was ik zeker niet vergeten. Ik miste haar. Nog meer na gisteren. Zij had hierbij moeten zijn. Of ze het nou zou willen of niet. Dus ben ik het die het verlossende woord brengt. Ik ben het die zegt ook wel naar Brugge te willen en daar iedereen mee lijk te verassen. Met name Elise, natuurlijk. Maar alleen als zij het wil. Ze speelt niet eens dat ze daar over twijfelde, en knikt ook snel mijn kant op. Ik wist het al. Ik ken haar. En het was goed. We gingen mee.
