Door: Tania
Datum: 19-08-2011 | Cijfer: 7.8 | Gelezen: 12065
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 37 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 37 minuten | Lezers Online: 1
Het is nu meer dan een week geleden en nog krijg steeds kan ik er niet aan terugdenken zonder dat ik een geil gevoel in mijn lijf krijg. Waarvan ? Heb zitten twijfelen om het op papier te zetten maar ik heb toch besloten om dit waargebeurd verhaal maar op te schrijven zodat ook jullie mee kunnen genieten.
Zal maar bij het begin beginnen. Mijn naam is Tania, ben 26 jaar en woon in Tilburg. De afgelopen half jaar ben ik samen met Karin wat aan sport gaan doen. Karin ken ik al een tijdje. Ze werkt in de kantine op de school waar ik, gelukkig alweer een tijd geleden, op gestudeerd heb. Een sportieve blonde vrouw. Wel wat ouder dan ik, een jaartje of 46 is ze, geloof ik, maar we kunnen prima met elkaar opschieten. Twee keer per week sporten we, waarvan 1 keer per week op de fiets. Nou ja fiets, we doen aan spinning. Heerlijk, je helemaal kapot fietsen en toch geen meter vooruit komen, nooit slecht weer maar zweten. Wij vinden het in ieder geval heerlijk. En daar is het dus begonnen.
Het was april 2011. We hebben altijd 2 fietsen naast elkaar. Kunnen we onder het zweten en hijgen af en toe nog even met elkaar kletsen. En voorin, want we hadden geen zin om tegen die, toch wel veel zwetende kerels aan te kijken. Recht achter ons zaten 2 mannen. Ook die waren bijna altijd met zijn tweeen, was me al opgevallen. Eén zat lachend en pratend op de fiets. Het was het eind van de les en ik vroeg of hij niet moe was. “Welnee, ik doe aan mountainbiken. Dat doe ik elke week en dan dwars door het landgoed Utrecht of door Gorp en Roovert. En soms in Best, daar ligt een echt mountainbike parcours. Heerlijk is dat. Dwars door de natuur, bij weer en wind en bij zon natuurlijk” antwoordde de man. “En heel af en toe gaat Fred mee,- en hij wees naar de man naast hem- maar die is gauw uitgeput”.
“Veel en veel mooier en leuker dan spinning, maar we moeten de conditie een beetje op peil krijgen, want we willen in de zomer een keer samen met een ex-collega die in Hilvarenbeek woont daar een keer een flinke tocht maken.”
“Dus dat doen we flink aan de conditie werken en genieten van het uitzicht”, zie Fred die weer een beetje op adem was gekomen. Hij stak zijn hand uit naar mij.
“Fred is de naam en dit is Bjorn trouwens” Ik gaf hem een hand en stelde me ook voor. “Tania en dit is Karin, eigenlijk hebben we precies hetzelfde hoor Karin als altijd gauw uitgeput en ik heb altijd wat aan sport gedaan en heb een betere conditie Maar dit is gewoon lekker. Alleen geen uitzicht alleen maar muren”
“Hoezo geen uitzicht” grapte Bjorn, het is niet te vergelijken met de bossen maar ons uitzicht is best goed.” Ik keek hem niet begrijpend aan en ik begreep hem eerlijk gezegd ook niet. “We kijken naar jullie heen en weer deinende kontjes, das pas goed uitzicht ” legde hij uit.
“Mannen, altijd hetzelfde, alleen maar bezig met sex sex en nog een sex” zei Karin. Daarna zijn we ons om gaan kleden en hebben nog even na de les na zitten kletsen met onze nieuwe spinningmaatjes. Wel stom want we waren al een paar maanden bezig en hadden, behalve hallo en houdoe, niets tegen elkaar gezegd. En nu stonden we zeker nog een half uur over alles en nog wat te kletsen.
De maanden erna werden steeds gezelliger. De spinninglessen werden steeds heftiger en het werd een gezellig clubje. Karin en Fred konden het steeds beter bijbenen en waren aan het einde van de lessen niet helemaal kapot meer. Dus ook op dat vlak een flinke vooruitgang. Ook al waren we niet gediend van die sexueel getinte opmerkingen van Bjorn, zoals Hou die kont nou een stil, ik wordt zeeziek ! We konden er wel om lachen en schudden dan wat extra met onze kont. Maar meer als dat gebeurde er gewoon niet.
Om een beetje een beeld te geven van hoe we er allemaal uitzagen en wat andere wetenswaardigheden hier even een kleine opsomming.
Karin, best wel lang vind ik, 1,75 lang, kort blond haar, slank, niet echt slank, klein buikje maar dat viel niet echt op in haar sportbroek, een stevige kont, volgens Bjorn, maar ook niet overdreven groot hoor. Stevige armen en heel sportieve lange benen. Ja en ze had meer tiet dan ik. Veel meer, zeker D80. Maar ook altijd goed verpakt in een stevige sport bh. Ze was getrouwd en 46 jaar zoals ik al zei. Had 6 kinderen uit 2 huwelijken. En moet ik eerlijk zeggen je zou niet zeggen dat er 6 kinderen in dat buikje hadden gezeten.
Zag er vrolijk uit, blauwe ogen. Als ze langs liep keek je nog wel een keertje om.
Bjorn, beetje een patsertje, 1,90 groot en stevig, altijd aan sport gedaan, gespierde armen, geen greintje vet te bekennen. Dunne gespierde wielrennersbenen. Eigenlijk paste zijn armen niet bij dit lijf. Had wel een stevig kontje. Hij was 34 jaar en had 5 kinderen bij 2 vrouwen en gescheiden. Had een kale kop.
Fred, rustig en stille vent, 1,75. Hij was verlegen, getrouwd had 2 kindertjes. Was bijna 50 jaar. Oke hij zag er nog goed uit voor zijn leeftijd. Je kon zien dat hij ooit gesport had. Nog een volle kop haar maar de eerste grijze haren waren er al. Flinke voetbalkuiten. Klein bierbuikje.
En dan ik, Tania. Klein 1,55 en dan lieg ik een centimeter of 3, lang zwart haar, Bruine ogen ( hele mooie kijkers volgens mijn vriendje) klein kontje, slanke benen en helaas bijna geen tiet. Een paar mooie peertjes en met donkere knopjes ( om op te vreten ook volgens mijn vriendje) maatje B75 als ik al een bh droeg. Woon samen maar vriendje heeft meer tijd voor zijn studie en zijn vrienden. Kinderen leuk maar wel van een ander.
Het was half mei 2011 dat Bjorn erover begon. Het leek hem wel gaaf om eens met zijn vijven te gaan mountainbiken. “Met zijn vijven, en wie is die vijfde dan? Vroeg Karin. “Dat is die ex collega in Hilvarenbeek. Die weet de weg daar en is natuurlijk veel leuker als zomaar wat in het bos te fietsen.” We gaan in de vakantie in augustus met zijn drieën maar ik denk dat Gio er geen bezwaar tegen heeft als jullie meegaan en Fred zal wel helemaal geen bezwaar hebben en ik hem zo af en toe hoor” He Fred? Lachte Bjorn
Die maanden erna werd dat onderwerp nog diverse malen besproken.
Eerst had ik het met Karin besproken en die zag het eerst niet zitten. Die Bjorn vond ze maar een rare vent. Ze was niet zo op macho Bjorn. Die Fred ging nog wel. Dat was gewoon een aardige vent meer niet. Maar ik kreeg er steeds meer zin in. Lekker door de bossen rossen. En door mijn enthousiasme kreeg Karin ook steeds meer zin in de tocht door het Brabantse land. Bjorn zag het al helemaal zitten. Zeker met die Karin, wat een lekker ding was dat. En Fred die ging wel mee, die vond dat wel leuk. Veel beter als thuis zitten. Lekker de natuur in. Het waren natuurlijk leuke meiden dus dat scheelt.
Bjorn had Gio gesproken en die vond het geen bezwaar. Als ze maar een goede mountainbike hadden en een goede conditie. Want het werd wel een flinke tocht. Ik wil wel gaan maar niet onder de 80 kilometer.
De plannen werden steeds concreter. Karin had het inmiddels besproken met haar man. Het was toch vakantie en hij zou wel een dagje op de kinderen passsen. Hij vertrouwde Karin blind. Mijn vriend ging op stap met studievrienden in Tilburg. Ook hij zag er geen probleem in dat ze ging fietsen met een paar ouwe lullen en een ouwe muts (zoals hij Karin noemde)
Bjorn had er al op gerekend dat hij zou gaan en met 2 meiden erbij werd het alleen maar gezelliger. En Fred had er op gerekend en hoopte dat hij die 80 kilometer zou halen. Hij was wel de oudste.
De afspraak werd gemaakt. In week 32 zouden ze, de mooiste dag uitkiezen.
Eindelijk was het zover. Ik was een beetje nerveus. Had verhalen gehoord over Gio, die was bloedfanatiek. En met spinning hadden we een goede conditie opgebouwd. Maar mountainbiken was andere koek, zei Bjorn steeds.
Maar helaas wat een rot weer was het. De hele week daarvoor, waardeloos weer.
Maar we wilden allemaal zo graag. Op woensdag 11 augustus zou het een beetje lekker weer zijn. Nou dan gaan we die dag.
Ik had rond gebeld en ze waren allemaal akkoord. Anders werd het helemaal niets meer.
‘s Ochtend werd ik wakker en pakte mijn spinning spullen bij elkaar. Wat eten, krentenbollen, bananen, drinken, eten, enz. enz. en ik ging Karin ophalen in Tilburg. De zat nog thuis te ontbijten en pakte snel haar spullen bij elkaar. Nog even snel haar wielerbroek en shirtje en op weg naar Hilvarenbeek.
Bjorn had Fred opgehaald en ze zouden bij Gio wachten. Bjorn, Fred en Gio hadden hun eigen mountainbike. En Bjorn was zo aardig geweest om bij een bevriende kennis 2 super de luxe dames mountainbikes te regelen.
Eenmaal daar aangekomen werden we voorgesteld aan Gio. Nou dat was een echte Gio. Donkere kop met haar, echt een lijf met geen grammetje vet. Strak in het vel dus. Italiaanse uitstraling. Ongehuwd en hij leefde voor de sport zie hij zelf. Na een bakkie koffie moesten we maar eens gaan. Hij had een leuke route en als we achter hem aan zouden rijden was er geen probleem.
We gingen even ons omkleden en dan wegwezen. Karin en ik konden in de slaapkamer en de Bjorn en Fred moesten maar in de kamer zich aankleden.
Ik ging met Karin de slaapkamer in en we pakte onze spullen. Karin kleedde zich uit en daar stond ze naakt. Had haar al vaker gezien bij het omkleden dus dat was niet bijzonder. Ze pakte haar spullen maar stond wat wanhopig te kijken. Ik vroeg of er wat was. Ja, zei ze”Ben mijn sport bh vergeten” Die zit thuis nog in de droger. En nu? Ja, aan mijn bh heb je ook niets, trouwens die heb ik niet aan en niet nodig. “ Kan nu ook niet meer terug?” Zei Karin. Dan maar niet. Ze trok haar wielrenbroek aan. Ze had zo’n een broek met van die schouderbanden. Die had ze aangetrokken en dat was, al zeg ik het zelf, een heel mooi gezicht, zeker met die borsten van haar. Ze deed haar wielershirt aan. Sokken en haar spinning schoenen. Rugtas om, waterzak was gevuld, eten had ze bij haar. Zo zij was klaar.
Ik trok mijn wielrenbroek aan. Zonder schouderbanden. Dat vond ik prettiger. Zeker als ik een keer moest plassen dan was het even snel naar beneden.
Ja. Daar heb ik niet aan gedacht zie Karin. Hoop maar dat ik niet moet, want anders moet het alles uit. En geen bh want die droeg ik nooit met sporten. Shirtje aan. De rest aan en om. En ik stond klaar. Nou zie ik, dan gaan we maar. Succes en we proberen bij elkaar te blijven he, zie ik nog tegen Karin. Tuurlijk, zie Karin, we blijven bij elkaar wat er ook gebeurd. Vertrouw die Fred nog wel maar de Bjorn die wil meer heb ik het gevoel, vertrouwde zij mij toe. Maar ik niet, ik ga lekker fietsen.
We liepen naar buiten en daar stonden de mannen. Bepakt en bezakt helemaal klaar. En ja hoor. Wat Karin en ik al wisten, Die Bjorn was echt een partser.
Fred en Gio stonden daar met zwarte broeken en Bjorn viel al op. Een knapgele fiets en verder ook helemaal in het geel. “Het is wel geen tour de france maar ik val wel op als jullie mij zoeken” lachte hij.
En opvallen deed hij. Je zag zijn lul zitten. Dat was echt een flinke lul en dat was in slappe toestand. Ik stootte Karin aan en die keek lachend naar mij. “Ik zei toch dat het een patser was. En het is nog een grote lul ook. Zo sta je toch voor paal” zei Karin.
“ Ja, zei ik, “Ben blij dat ik er niet op hoeft te rijden, kom op Karin we gaan fietsen”
Nee, we gaan mountainbiken.
Om ons eerste een beetje aan de fietsen te laten wennen gingen we eerst een stukje over de weg. We hadden onze schoenen aan met universele klips en dat ging prima. Het fietste heerlijk, je trapt heerlijk rond. Moest en klein beetje worden bijgesteld want je moet wel makkelijk uit je klips kunnen als je snel af wilt stappen of dreig om te vallen. Maar de versnellingen was toch wel erg wennen. Was inderdaad totaal andere koek dan spinning.
Gio legde het allemaal perfect en geduldig uit. Voorblad en achterblad, groot en klein verzet.
Nu was het nog makkelijk maar zodra we in zand terecht kwamen moest je licht trappen om vooruit te komen maar dat zou niet veel voorkomen aangezien het rot weer was geweest waren er veel plassen, blubber, modder op het parcours. Maar het was te doen, volgens Gio.
Afspraken gemaakt: Gio reed voorop en zou tijdig richting aangegeven. De helmen moesten wij ophouden hoe warm we het ook kregen want er waren laag hangende takken en we zouden om kunnen vallen. Goed afstand houden en bij toch elkaar blijven. Mocht het niet lukken dan schreeuwen en allemaal op elkaar wachten. Nou daar gingen we. Gio ging links af. Land van Gorp en Roovert in.
Was het meteen raak, Geen asfalt maar gras, voelde lekker. En schitterde omgeving. Maar het was opletten. Ik reed achter Gio aan. Achter mij dus Karin, daarna Fred en Bjorn. Opletten hoorde ik Gio roepen en zag 2 tellen later een laaghangende tak vlak over mijn hoofd. En nog 2 tellen later hoorde ik Karin hard Au en stoppen roepen. We waren nog geen 3 kilometer onderweg. Ik keek om en zag Karin zitten. Ze had die tak recht in haar gezicht gehad. Ze had net op dat moment omgekeken om te kijken op de 2 heren het bij konden houden. Een flinke schram maar gelukkig had Gio wat pleisters bij zich. Oke zie hij, ik zeg het nogmaals. Jullie mogen een hoop lol hebben en geintjes maken maar wel goed op blijven letten. Takken, konijnen, water, zand, kuilen, alles kom je tegen. Goed opletten. Zo gelukkig alleen een schafplekje. We kunnen weer. En we gingen weer.
Het ging prima. Je moet moest niet bang zijn om vies te worden want de modder zat op overal. We moesten toch flink aan de bak. Het was flink zweten en flink drinken ook. Was zwoel warm weer, maar droog. Voor zover je dat kon zeggen dan want er waren flinke plassen en ondanks dat we deze probeerden te ontwijken was ik er toch al een paar keer dwars doorheen gegaan. En ik vond het gaaf en vet cool. Onderweg wisselden we was van positie, soms reden we Karin en ik naast en elkaar en praatten wat. Die vond het ook heerlijk. Alleen had ze last van haar borsten. Die waren niet gewend zo te schudden. En ondanks het feit dat ze een zwart shirtje aanhad zag ik harde tepels zitten. Laat Bjorn je maar niet zien. Lachte ik haar toe. Maar Bjorn was stil. Erg stil die had zijn dag niet helemaal. Zelfs fred had het opgemerkt. Veelvuldig vroeg hij gaat het nog Bjorn. Ja ja gaat prima. Zei Bjorn dan. Maar van de vrolijke Bjorn was niet veel over. Een van zijn gele outfit ook niet. Op een gele stip na was zijn hele outfit en fiets helemaal bruin van de modder. We maakten daar natuurlijk grapjes over. Van en hoe moeten we je nu nog vinden. Hij kon er lachen als een boer met kiespijn. Maar het Gio ook opgevallen. Hij liet zich terugzakken en zei gewoon rechtdoor.
En tijdje later Gio naast me rijden. Hij keek een beetje kwaad. Ik vroeg wat er was.
Bleek dat Bjorn nog helemaal niets gegeten of gedronken had. Hij was pas om 5 uur ’s ochtends thuis gekomen en om 9 uur had hij bij Gio op de stoep gestaan. Klootzak die Bjorn. Ga met een stel beginnelingen ( en hij bedoelde Fred, Karin en mij ) een stukkie fietsen en blijkt dat de klootzak op instorten stond. Maar Gio verontschuldigde zich meteen. Het gaat trouwens heel goed met jou he, tania, je heb er echt zin in. Ik merk het gewoon. En je vriendin ook. En Fred die fietst gewoon door. Maar moeten zo even een pauze nemen. Even wat eten.
We zochten een open plek in het bos. Echt schitterend. Ik zat met Fred en Karin wat te praten terwijl ik Gio kwaad met Bjorn zag praten. Hij pakte een banaan en stopte die bijna door Bjorn zijn strot en pakt een energie drink en gooide die naar Bjorn. Hoorde hem nog even wel roepen, als je zo’n tocht maakt dan moet je eten en drinken, lul, dat weet je toch. Of ben je weer achter je pik aan gelopen en dacht je die meiden wel even te pakken ofzo. Man je krijgt je pedaal niet eens rond laat staan je pik omhoog. Ik zag dat Karin het ook gehoord had en die moest lachten. Ik zei toch dat het een lul was. Fred nam het op voor hem. Misschien en wel een lul maar is wel een aardige goozer.
Gio kwam terug met een gemaakte lach op zijn gezicht. En Fred, Karin en Tania kunnen we weer? Moet je nog plassen dan kan dat in het bos. Plek zat. Karin keek mij aan. “Eigenlijk moet ik erg Tania, loop je even mee?’ Zag Fred ons nakijken. Karin had een plekje gewonden maar ze moest alles uit doen. Haar shirtje en haar broek omlaag. Daar stond zie in volle glorie. Ik hield haar spullen vast en keek goed rond of er geen kijkers waren. En ja hoor achter een boom zag ik Fred loeren naar Karin. Fred stond te pissen tegen een boom en had prima uitzicht op Karin. Ik merkte dat hij mij niet zag maar hij stopte zijn piemel in zijn broek en pakte snel zijn camera. En maakte een paar foto’s van Karin die alleen met haar schoenen in het bos aan te pissen. Was toch een mooi gezicht maar wat een stiekemerd die Fred. Karin trok haar kleren weer aan en ik zei niets over het voorval. Zou de sfeer allen maar bederven. Ik moet ook nog even plassen. Ik kon het wel alleen af dus zocht een plekje.
Deed mijn broek snel naar beneden keek even goed om mij heen maar zag geen Fred meer.
Maar ik kwam overeen om even mijn kutje af te vegen en shot daar zat die weer achter een boom met zijn camera. Ouwe geile bok dacht ik. Maar vond het eigenlijk best wel geil zo. Hij had een goede dag want meer zou het niet worden. Ik vond het heerlijk in de natuur. Echt ik genoot. Heerlijk zo open en bloot in de natuur. Vond het heerlijk op de mountainbike. Had het prima naar mijn zin. We gingen weer op pad en na een half uurtje ging het mis.
Bjorn was eer en beetje opgeknapt van zijn hongerklop en, hij reed dan weer achter mij dan weer achter Karin, grapjes over onze billen te maken. Karin kon hem wel schieten. Ik dacht nou en. Ik heb mooie billen maar Karin haar billen waren wat voller. Toen kwam Bjorn op een gegeven moment naast Karin rijden en zei iets over haar tieten. Of ze het expres had gedaan om hem zo uit te dagen. Heel de dag rondrijden met losse grote tieten. Met koudwaterknoppen. En of dat ritsje nog verder naar beneden kon want haar tietenvallei was dan mooier dan haar billen. En ik moet zeggen. Het was inderdaad een mooi gezicht. Ik werd er jalours op. Maar Karin kon de opmerkingen van Bjorn niet waarderen. En ze werden steeds erger. Van is jou kut ook zo’n lekker vallei. Ik wil er wel een stokje insteken. Enz enz.
Dit ging de verkeerde kant op. Ze sloegen elkaar bijna van de fiets af. Karin riep dat hij zijn rotkop moet houden en maar eens moest gaan fietsen. Dit was niet leuk meer. Ze kregen ruzie en Fred en ik probeerden tussen de 2 kemphanen in te fietsen. Maar toen lette ik en Fred niet op. We reden net door een grote modderplas. Maar het lukte ons niet om overeind te blijven. En ik kreeg mijn voeten niet snel gnoeg uit de klips en ging plat en kopje onder in de modder. Ik was helemaal, maar dan ook helemaal drijfnat. Onder de modder. Fred hielp me overeind. De was ook onderuitgegaan. De grote klodders modder veegde hij van mij af waarbij hij ook, bewust of onbewust, mijn borsten schoonmaakte. Ik denk eigenlijk nu bewust. Maar het was koud en het was zieknat en daar stond ik. Bjorn kon het niet laten om een rotopmerking te maken over moddergevechten.
En ik had het koud en door plakkerige modder leek het of ik in mijn nakie stond. Gio was terugkomen fietsen en zag hoe ik erbij stond. En Fred rommelde in zijn rugzak en pakte weer zijn camera. Nee ik wil niet zo op de foto. Maar kwaad was al geschiedt. Gio pakte zijn waterzak en draaide de dop er vanaf en spoelde mij grotendeels schoon. Hij had ook al gemerkt dat het niet zo soepeltjes meer ging tussen de spinningsmaatjes en besloot terug te gaan. En dat was maar goed ook. Dit was geen pretje. Fred had gelukkig nog een droog shirtje bij zich en had mij geholpen om het natte shirtje uit te trekken. Toen hij mijn borsten zag zei hij dat ik hele mooie borsten had. Oke Karin had grotere maar ik mooiere. Maar verlegen als hij was verontschuldigde hij zich meteen met “sorry dat had ik niet mogen zeggen”
Ik kreeg een beetje medelijden met deze Fred. Geef niet hoor bedankt voor het shirtje.
Op de terugweg fietste ik naast Fred, Karin was naast Gio gaan fietsen, en Bjorn reed kwaad en chagrijnig achteraan. Die had via Gio weer te horen gekregen dat hij zich gedroeg als een puber. We reden rustig over een bospad naar huis. Was nog wel een flink stuk had Gio gezegd. Onderweg begon Fred te praten hij vroeg of ik het nog koud had? Hoe mijn vriend het vond dat ik ging fietsen? Het werd echt nog gezellig zo. Hij vertelde dat zijn vrouw het niets vond dat hij weg ging. Maar hij had er zo’n zin in. Lekker even weg van huis. Hij vertelde dat door problemen met kinderen en vrouw er weinig lol thuis was. Ik vroeg hem waarom hij foto’s van Karin en mij genomen had. Ik zag hem schrikken. Maar hij begon vertellen dat hij al een jaar droogstond en dat hij alleen maar plaatjes keek. Het was een aardige vent. Zei tegen hem die foto’s van Karin en mij aan het plassen haal jij er vanaf.
Die van mij in de blubber wil ik ook hebben. Hij stemde daarmee in. Best wel een geile foto van jouw in de modder hoor zei hij lachend. Daar zal je het mee moeten doen antwoorde ik hem. Hij lachte naar me. “En mijn herinnering aan toen je het shirtjes wisselde”
Ja dat ook maar meer zal het niet worden geile Fred en we fietsen vrolijk door. Merkte dat de stemming toch gezelliger werd. Maar het weer slechter. De zon was verdwenen en het begon te regenen. Eerst een beetje zachte motregen maar het begon te storten. Bjorn was weer helemaal geel gespoeld en we waren allemaal zeiknat. Karin gezicht stond op onweer en zat er doorheen. Ze klaagde over een zere kont en zere benen. Die had er geen lol meer in. En reed achteraan de groep. Bjorn was door Gio naar achteren gestuurd om Karin te helpen. Ik hoorde dat hij diverse keren sorry tegen Karin zei en toen ik een paar keer omkeek dat hij zijn hand op haar schouders legde en haar aan het duwen was.
Ze glimlachte naar me maar ze was zo moe. En riep naar Gio of ze er al waren. Midden in het bos en geen idee hoeveel kilometer het nog van Gio’s huis af waren.
Gio stopte en wachte tot wij bij hem waren. Dit weer wordt alleen maar slechter en het is nog meer dan 25 kilometer. Ik stond te klappertanden en Karin had het superkoud. Dat zag iedereen van onze groep. Gio nam zijn verantwoordelijkheid.
‘Ik weet dat jullie bekaf zijn en het weer werkt ook niet mee. Ik weet ook dat ik jullie eigenlijk niet alleen mag laten, maar ik stel het volgende voor. Op 2 kilometer hiervandaan, deze weg volgend staat een schuurtje. Hierin liggen wat oude kleren, er is water om je wat op te frissen, maar het is er droog. Ik fiets nu huis, Haal daar mijn bestelbusje op en kom jullie zo snel mogelijk ophalen. En ik neem aan dat jullie gewoon met elkaar om kunnen gaan en elkaar ook even helpen. Fred die nam nu het voortouw en herhaalde even hetgeen was afgesproken. Gio reed weg en de ziek en zieknatte spinningvrienden
Fred reed voorop in de stromende regen en het was ook nog gaan onweren. Het was maar goed dat ze straks in het schuurtje zouden zitten. En net toen ze dachten dat het niet harder kon gaan regenen ging de hemel open en het kwam echt met bakken de lucht uit.
Ze kwamen bij het schuurtje aan en gooiden de fietsen tegen de bomen. En als verzopen katten betraden we het schuurtje. Er was geen licht maar het was door de bliksem toch licht genoeg. Best wel apart. En nu ? Gauw die natte kleren uit. Maar het waren 4 muren en voor de rest niets, een kraan met koud water een wasbak en een paar stoelen en een bank. En een stapel t shirtjes. Karin was er klaar mee en ik eigenlijk ook. We hadden het zo koud.
Je trokken onze kleren uit. Voor zover dat ging dan. Alles plakte Onze wielerbroeken zaten vaccuum aan onze kont vast. Karin kreeg de broek niet uit en ik ook niet. Fred zag ons tobben en vroeg of hij mocht helpen. Hij hielp ons onze broek uittrekken en daar stonden we dan. Helemaal naakt met kippevel over ons hele lijf. Mijn tepels waren gigantisch gevoelig en mijn tieten liepen blauw van de kou. Karin was er niet veel beter aan toe. Haar lange benen zatten nog onder de modder. Bjorn kon zijn ogen niet geloven. De hele tijd had hij al van die misplaatste grapjes gemaakt maar nu stonden ze naakt voor hem. Fred pakte de bak met water. En spoelde Karin schoon. Zo goed en kwaad als het ging. Maar hij zat ook onder de modder. Hij trok zijn kleren uit. Bjorn kon niet achterblijven en deed hetzelfde.
Daar stonden ze dan. Poedelnaakt. Karin en ik keken elkaar aan. Wat een verschil.
Fred en Bjorn. Totaal verschillend. Maar het meest opvallende was toch wel de toestand van de lullen. Ja Bjorn had echt een ontzettende grote slappe lul. Maar dat hadden ze al zien zitten in dat broekje. Zelfs in slappe toestand was dat minstens 20 centimeter. En daarnaast stond Fred. Met eigenlijk niets. Dat pikkie was helemaal gekrompen tot niets. Fred stond daar dus een beetje voor lul. Bjorn liep naar Fred toe en zei lachend “Nou fred zelfs als een van de dames daar de tanden in wilt zetten gaat hiet niet lukken’. Karin lachte hard. Fred vond dat duidelijk niet leuk en reageerde kwaad. Nee leuk Bjorn om eerst de hele mogen tegen een spalle zak aan te kijken die niet vooruit kan komen omdat hij zonodig vannacht even flink tekeer moest gaan en aan Karin vroeg hij of waarom ze nu zo kwaad op Bjorn moest worden omdat hij alleen maar opmerkingen maakte over haar tieten e.d. omdat ze toch wist dat die gozer zijn pik achterna liep. Dit had ze toch kunnen verwachten.
En daar had Fred wel een beetje heel erg gelijk in.
En vanaf dat moment begon het: Ik liep naar Fred toe en gaf hem een aai over zijn hoofd. Nou rustig aan. We zijn allemaal een beetje moe en koud. Laten we elkaar een beetje warm houden en tegen elkaar aan gaan staan of liggen zodat we een beetje warm worden. Want veel meer hebben we niet om warm te worden. Behalve dan wat lakens. Fred schudde zijn hoofd.
Ik pakte een laken en sloeg die om mijn en Fred heen. Daar stonden we dan, bibberend van de kou, naakt en in een laken. Als ik niet beter zou weten zou ik gedacht hebben dat er wat anders gebeurd was. Bjorn pakte ook een laken en sloeg deze om hem en Karin.
Ja sorry. Zie hij, eigenlijk heb je wel gelijk. Ik ben een grote lul. Waarop Karin ‘en je heb ook wel een grote lul ook hoor’. Het ijs was gebroken. En we kregen het langzaam warmer.
Fred wreef over mijn armen en over mijn billen en de kou verdween. Ik kreeg het warmer. Maar Fred ook. Ik zag hoe zijn lulletje begon te groeien. Zijn handen waren op mijn borsten en hij zei zoiets van wat heb jij toch heerlijk tieten Tania. Ik moest wel lachen om hem. Hij zie het zo verlegen en lief. Is goed hoor fred, kijk maar goed, nu kan en mag het. Hij trok het laken over zijn hoofd en zijn lippen raakte mijn tepels en hij begon mij te verwarmen. Binnen enkele seconden had ik het bloedheet. Ik was me daar geil geworden zo lekker dat Fred dat deed. Eerst van de buitenkant van de tieten naar de binnenkant, dan weer naar boven en dan weer beneden. Heerlijk hoe hij met mijn tepels speelde. Maar toen ik naar beneden keer was van het kleine lulletje niets meer over. Daar stond een lul. Echt mijn vriendje was goed geschapen maar dit was toch een volwassen knoepert van 25 cm en dik. Ik keek Fred aan de zei > Hou het laken goed vast. Ik deed mijn armen om zijn nek en ging om zijn nek hangen.
Zijn lul tussen onze lijven in. Maar ik wilde die warme lul in mij voelen. Ik duwde mij een stukje omhoog en hoppa. ik was zo nat geworden dat ik gevuld werd met 25 cm warme worst. Dit was heerlijk. Fred was blij verrast en pakte mij bij mijn heupen om ectra kracht te zetten en zijn pik dieper in mij te stoten. Ik was helemaal vergeten dat Bjorn en Karin er ook nog waren. Wie verloren ons evenwicht en vielen op de bank. Fred bleef in mij. En daar lag ik. Kont omhoog. Ik ging zo op in ons geneuk dat ik niets merkte van wat er om mij heen gebeurde. Fred verwende mijn tieten en ik lag klaar te komen op de giga lul. Bjorn had zich inmiddels losgemaakt van Karin en was op ons afgelopen. Ik voelde wat op mijn billen. Dacht eerst dat het de handen van Fred waren maar dat kon niet. Ik kwam net klaar en ik had geen weerstand tegen Bjorn. Die net fluitsterde. Ik zei toch dat je een lekkere kont had.
Ik voelde heel even wat kouds en daarna drukte Bjorn zijn lul tegen mijn sterretje. Hij deed er een beetje spuug bij en met een rauwe duw werd ik ook daar helemaal opgevuld. Ik wist niet welke nu groter aanvoelde maar Fred bleef doorgaan. Ik sloot mijn ogen en liet het gebeuren.
Fred zie, ‘Sla je armen om mijn nek’ en Bjorn, opletten en haal die lul er niet uit. Fred ging weer staan. Met mij aan zijn nek en Bjorn als een neukend hondje er achter. Een staande dp.
Een staande double pleasure of dubbele penetratie. Dit was heerlijk. Ik weet niet hoeveel keer ik heb gegild en hoeveel keer ik ben gekomen. Maar Fred hield het niet meer. Karin stond daar te kijken. Haar vingers onbewust in haar kut. Dit had ze wel gezien maar nog nooit in werkelijkheid. Ze was als flink geneukt maar nog nooit door 2 man tegelijk. En wat was dit geil om te zien. Ze kwam dichterbij om te kijken. Maar toen ze in de ogen van mij keek zag ze alleen maar een vreselijk geile griet. En zo voelde ik me ook. Dit was het helemaal. Tussen 2 kerels in hangen en geneukt worden. Fred en Bjorn kwamen alle twee tegelijk klaar. Ze spoten zich helemaal leeg En mij helemaal vol. Karin zag het gebeuren en pakte haar tieten en kut stevig. Ze wilde ook. De lullen floepten uit de gaatjes en het sperma spoot eruit. En ik dan en ik dan, stelletje egoisten. Hebben jullie helemaal niets voor mij bewaard. Riep ze kwaad.
Zal maar bij het begin beginnen. Mijn naam is Tania, ben 26 jaar en woon in Tilburg. De afgelopen half jaar ben ik samen met Karin wat aan sport gaan doen. Karin ken ik al een tijdje. Ze werkt in de kantine op de school waar ik, gelukkig alweer een tijd geleden, op gestudeerd heb. Een sportieve blonde vrouw. Wel wat ouder dan ik, een jaartje of 46 is ze, geloof ik, maar we kunnen prima met elkaar opschieten. Twee keer per week sporten we, waarvan 1 keer per week op de fiets. Nou ja fiets, we doen aan spinning. Heerlijk, je helemaal kapot fietsen en toch geen meter vooruit komen, nooit slecht weer maar zweten. Wij vinden het in ieder geval heerlijk. En daar is het dus begonnen.
Het was april 2011. We hebben altijd 2 fietsen naast elkaar. Kunnen we onder het zweten en hijgen af en toe nog even met elkaar kletsen. En voorin, want we hadden geen zin om tegen die, toch wel veel zwetende kerels aan te kijken. Recht achter ons zaten 2 mannen. Ook die waren bijna altijd met zijn tweeen, was me al opgevallen. Eén zat lachend en pratend op de fiets. Het was het eind van de les en ik vroeg of hij niet moe was. “Welnee, ik doe aan mountainbiken. Dat doe ik elke week en dan dwars door het landgoed Utrecht of door Gorp en Roovert. En soms in Best, daar ligt een echt mountainbike parcours. Heerlijk is dat. Dwars door de natuur, bij weer en wind en bij zon natuurlijk” antwoordde de man. “En heel af en toe gaat Fred mee,- en hij wees naar de man naast hem- maar die is gauw uitgeput”.
“Veel en veel mooier en leuker dan spinning, maar we moeten de conditie een beetje op peil krijgen, want we willen in de zomer een keer samen met een ex-collega die in Hilvarenbeek woont daar een keer een flinke tocht maken.”
“Dus dat doen we flink aan de conditie werken en genieten van het uitzicht”, zie Fred die weer een beetje op adem was gekomen. Hij stak zijn hand uit naar mij.
“Fred is de naam en dit is Bjorn trouwens” Ik gaf hem een hand en stelde me ook voor. “Tania en dit is Karin, eigenlijk hebben we precies hetzelfde hoor Karin als altijd gauw uitgeput en ik heb altijd wat aan sport gedaan en heb een betere conditie Maar dit is gewoon lekker. Alleen geen uitzicht alleen maar muren”
“Hoezo geen uitzicht” grapte Bjorn, het is niet te vergelijken met de bossen maar ons uitzicht is best goed.” Ik keek hem niet begrijpend aan en ik begreep hem eerlijk gezegd ook niet. “We kijken naar jullie heen en weer deinende kontjes, das pas goed uitzicht ” legde hij uit.
“Mannen, altijd hetzelfde, alleen maar bezig met sex sex en nog een sex” zei Karin. Daarna zijn we ons om gaan kleden en hebben nog even na de les na zitten kletsen met onze nieuwe spinningmaatjes. Wel stom want we waren al een paar maanden bezig en hadden, behalve hallo en houdoe, niets tegen elkaar gezegd. En nu stonden we zeker nog een half uur over alles en nog wat te kletsen.
De maanden erna werden steeds gezelliger. De spinninglessen werden steeds heftiger en het werd een gezellig clubje. Karin en Fred konden het steeds beter bijbenen en waren aan het einde van de lessen niet helemaal kapot meer. Dus ook op dat vlak een flinke vooruitgang. Ook al waren we niet gediend van die sexueel getinte opmerkingen van Bjorn, zoals Hou die kont nou een stil, ik wordt zeeziek ! We konden er wel om lachen en schudden dan wat extra met onze kont. Maar meer als dat gebeurde er gewoon niet.
Om een beetje een beeld te geven van hoe we er allemaal uitzagen en wat andere wetenswaardigheden hier even een kleine opsomming.
Karin, best wel lang vind ik, 1,75 lang, kort blond haar, slank, niet echt slank, klein buikje maar dat viel niet echt op in haar sportbroek, een stevige kont, volgens Bjorn, maar ook niet overdreven groot hoor. Stevige armen en heel sportieve lange benen. Ja en ze had meer tiet dan ik. Veel meer, zeker D80. Maar ook altijd goed verpakt in een stevige sport bh. Ze was getrouwd en 46 jaar zoals ik al zei. Had 6 kinderen uit 2 huwelijken. En moet ik eerlijk zeggen je zou niet zeggen dat er 6 kinderen in dat buikje hadden gezeten.
Zag er vrolijk uit, blauwe ogen. Als ze langs liep keek je nog wel een keertje om.
Bjorn, beetje een patsertje, 1,90 groot en stevig, altijd aan sport gedaan, gespierde armen, geen greintje vet te bekennen. Dunne gespierde wielrennersbenen. Eigenlijk paste zijn armen niet bij dit lijf. Had wel een stevig kontje. Hij was 34 jaar en had 5 kinderen bij 2 vrouwen en gescheiden. Had een kale kop.
Fred, rustig en stille vent, 1,75. Hij was verlegen, getrouwd had 2 kindertjes. Was bijna 50 jaar. Oke hij zag er nog goed uit voor zijn leeftijd. Je kon zien dat hij ooit gesport had. Nog een volle kop haar maar de eerste grijze haren waren er al. Flinke voetbalkuiten. Klein bierbuikje.
En dan ik, Tania. Klein 1,55 en dan lieg ik een centimeter of 3, lang zwart haar, Bruine ogen ( hele mooie kijkers volgens mijn vriendje) klein kontje, slanke benen en helaas bijna geen tiet. Een paar mooie peertjes en met donkere knopjes ( om op te vreten ook volgens mijn vriendje) maatje B75 als ik al een bh droeg. Woon samen maar vriendje heeft meer tijd voor zijn studie en zijn vrienden. Kinderen leuk maar wel van een ander.
Het was half mei 2011 dat Bjorn erover begon. Het leek hem wel gaaf om eens met zijn vijven te gaan mountainbiken. “Met zijn vijven, en wie is die vijfde dan? Vroeg Karin. “Dat is die ex collega in Hilvarenbeek. Die weet de weg daar en is natuurlijk veel leuker als zomaar wat in het bos te fietsen.” We gaan in de vakantie in augustus met zijn drieën maar ik denk dat Gio er geen bezwaar tegen heeft als jullie meegaan en Fred zal wel helemaal geen bezwaar hebben en ik hem zo af en toe hoor” He Fred? Lachte Bjorn
Die maanden erna werd dat onderwerp nog diverse malen besproken.
Eerst had ik het met Karin besproken en die zag het eerst niet zitten. Die Bjorn vond ze maar een rare vent. Ze was niet zo op macho Bjorn. Die Fred ging nog wel. Dat was gewoon een aardige vent meer niet. Maar ik kreeg er steeds meer zin in. Lekker door de bossen rossen. En door mijn enthousiasme kreeg Karin ook steeds meer zin in de tocht door het Brabantse land. Bjorn zag het al helemaal zitten. Zeker met die Karin, wat een lekker ding was dat. En Fred die ging wel mee, die vond dat wel leuk. Veel beter als thuis zitten. Lekker de natuur in. Het waren natuurlijk leuke meiden dus dat scheelt.
Bjorn had Gio gesproken en die vond het geen bezwaar. Als ze maar een goede mountainbike hadden en een goede conditie. Want het werd wel een flinke tocht. Ik wil wel gaan maar niet onder de 80 kilometer.
De plannen werden steeds concreter. Karin had het inmiddels besproken met haar man. Het was toch vakantie en hij zou wel een dagje op de kinderen passsen. Hij vertrouwde Karin blind. Mijn vriend ging op stap met studievrienden in Tilburg. Ook hij zag er geen probleem in dat ze ging fietsen met een paar ouwe lullen en een ouwe muts (zoals hij Karin noemde)
Bjorn had er al op gerekend dat hij zou gaan en met 2 meiden erbij werd het alleen maar gezelliger. En Fred had er op gerekend en hoopte dat hij die 80 kilometer zou halen. Hij was wel de oudste.
De afspraak werd gemaakt. In week 32 zouden ze, de mooiste dag uitkiezen.
Eindelijk was het zover. Ik was een beetje nerveus. Had verhalen gehoord over Gio, die was bloedfanatiek. En met spinning hadden we een goede conditie opgebouwd. Maar mountainbiken was andere koek, zei Bjorn steeds.
Maar helaas wat een rot weer was het. De hele week daarvoor, waardeloos weer.
Maar we wilden allemaal zo graag. Op woensdag 11 augustus zou het een beetje lekker weer zijn. Nou dan gaan we die dag.
Ik had rond gebeld en ze waren allemaal akkoord. Anders werd het helemaal niets meer.
‘s Ochtend werd ik wakker en pakte mijn spinning spullen bij elkaar. Wat eten, krentenbollen, bananen, drinken, eten, enz. enz. en ik ging Karin ophalen in Tilburg. De zat nog thuis te ontbijten en pakte snel haar spullen bij elkaar. Nog even snel haar wielerbroek en shirtje en op weg naar Hilvarenbeek.
Bjorn had Fred opgehaald en ze zouden bij Gio wachten. Bjorn, Fred en Gio hadden hun eigen mountainbike. En Bjorn was zo aardig geweest om bij een bevriende kennis 2 super de luxe dames mountainbikes te regelen.
Eenmaal daar aangekomen werden we voorgesteld aan Gio. Nou dat was een echte Gio. Donkere kop met haar, echt een lijf met geen grammetje vet. Strak in het vel dus. Italiaanse uitstraling. Ongehuwd en hij leefde voor de sport zie hij zelf. Na een bakkie koffie moesten we maar eens gaan. Hij had een leuke route en als we achter hem aan zouden rijden was er geen probleem.
We gingen even ons omkleden en dan wegwezen. Karin en ik konden in de slaapkamer en de Bjorn en Fred moesten maar in de kamer zich aankleden.
Ik ging met Karin de slaapkamer in en we pakte onze spullen. Karin kleedde zich uit en daar stond ze naakt. Had haar al vaker gezien bij het omkleden dus dat was niet bijzonder. Ze pakte haar spullen maar stond wat wanhopig te kijken. Ik vroeg of er wat was. Ja, zei ze”Ben mijn sport bh vergeten” Die zit thuis nog in de droger. En nu? Ja, aan mijn bh heb je ook niets, trouwens die heb ik niet aan en niet nodig. “ Kan nu ook niet meer terug?” Zei Karin. Dan maar niet. Ze trok haar wielrenbroek aan. Ze had zo’n een broek met van die schouderbanden. Die had ze aangetrokken en dat was, al zeg ik het zelf, een heel mooi gezicht, zeker met die borsten van haar. Ze deed haar wielershirt aan. Sokken en haar spinning schoenen. Rugtas om, waterzak was gevuld, eten had ze bij haar. Zo zij was klaar.
Ik trok mijn wielrenbroek aan. Zonder schouderbanden. Dat vond ik prettiger. Zeker als ik een keer moest plassen dan was het even snel naar beneden.
Ja. Daar heb ik niet aan gedacht zie Karin. Hoop maar dat ik niet moet, want anders moet het alles uit. En geen bh want die droeg ik nooit met sporten. Shirtje aan. De rest aan en om. En ik stond klaar. Nou zie ik, dan gaan we maar. Succes en we proberen bij elkaar te blijven he, zie ik nog tegen Karin. Tuurlijk, zie Karin, we blijven bij elkaar wat er ook gebeurd. Vertrouw die Fred nog wel maar de Bjorn die wil meer heb ik het gevoel, vertrouwde zij mij toe. Maar ik niet, ik ga lekker fietsen.
We liepen naar buiten en daar stonden de mannen. Bepakt en bezakt helemaal klaar. En ja hoor. Wat Karin en ik al wisten, Die Bjorn was echt een partser.
Fred en Gio stonden daar met zwarte broeken en Bjorn viel al op. Een knapgele fiets en verder ook helemaal in het geel. “Het is wel geen tour de france maar ik val wel op als jullie mij zoeken” lachte hij.
En opvallen deed hij. Je zag zijn lul zitten. Dat was echt een flinke lul en dat was in slappe toestand. Ik stootte Karin aan en die keek lachend naar mij. “Ik zei toch dat het een patser was. En het is nog een grote lul ook. Zo sta je toch voor paal” zei Karin.
“ Ja, zei ik, “Ben blij dat ik er niet op hoeft te rijden, kom op Karin we gaan fietsen”
Nee, we gaan mountainbiken.
Om ons eerste een beetje aan de fietsen te laten wennen gingen we eerst een stukje over de weg. We hadden onze schoenen aan met universele klips en dat ging prima. Het fietste heerlijk, je trapt heerlijk rond. Moest en klein beetje worden bijgesteld want je moet wel makkelijk uit je klips kunnen als je snel af wilt stappen of dreig om te vallen. Maar de versnellingen was toch wel erg wennen. Was inderdaad totaal andere koek dan spinning.
Gio legde het allemaal perfect en geduldig uit. Voorblad en achterblad, groot en klein verzet.
Nu was het nog makkelijk maar zodra we in zand terecht kwamen moest je licht trappen om vooruit te komen maar dat zou niet veel voorkomen aangezien het rot weer was geweest waren er veel plassen, blubber, modder op het parcours. Maar het was te doen, volgens Gio.
Afspraken gemaakt: Gio reed voorop en zou tijdig richting aangegeven. De helmen moesten wij ophouden hoe warm we het ook kregen want er waren laag hangende takken en we zouden om kunnen vallen. Goed afstand houden en bij toch elkaar blijven. Mocht het niet lukken dan schreeuwen en allemaal op elkaar wachten. Nou daar gingen we. Gio ging links af. Land van Gorp en Roovert in.
Was het meteen raak, Geen asfalt maar gras, voelde lekker. En schitterde omgeving. Maar het was opletten. Ik reed achter Gio aan. Achter mij dus Karin, daarna Fred en Bjorn. Opletten hoorde ik Gio roepen en zag 2 tellen later een laaghangende tak vlak over mijn hoofd. En nog 2 tellen later hoorde ik Karin hard Au en stoppen roepen. We waren nog geen 3 kilometer onderweg. Ik keek om en zag Karin zitten. Ze had die tak recht in haar gezicht gehad. Ze had net op dat moment omgekeken om te kijken op de 2 heren het bij konden houden. Een flinke schram maar gelukkig had Gio wat pleisters bij zich. Oke zie hij, ik zeg het nogmaals. Jullie mogen een hoop lol hebben en geintjes maken maar wel goed op blijven letten. Takken, konijnen, water, zand, kuilen, alles kom je tegen. Goed opletten. Zo gelukkig alleen een schafplekje. We kunnen weer. En we gingen weer.
Het ging prima. Je moet moest niet bang zijn om vies te worden want de modder zat op overal. We moesten toch flink aan de bak. Het was flink zweten en flink drinken ook. Was zwoel warm weer, maar droog. Voor zover je dat kon zeggen dan want er waren flinke plassen en ondanks dat we deze probeerden te ontwijken was ik er toch al een paar keer dwars doorheen gegaan. En ik vond het gaaf en vet cool. Onderweg wisselden we was van positie, soms reden we Karin en ik naast en elkaar en praatten wat. Die vond het ook heerlijk. Alleen had ze last van haar borsten. Die waren niet gewend zo te schudden. En ondanks het feit dat ze een zwart shirtje aanhad zag ik harde tepels zitten. Laat Bjorn je maar niet zien. Lachte ik haar toe. Maar Bjorn was stil. Erg stil die had zijn dag niet helemaal. Zelfs fred had het opgemerkt. Veelvuldig vroeg hij gaat het nog Bjorn. Ja ja gaat prima. Zei Bjorn dan. Maar van de vrolijke Bjorn was niet veel over. Een van zijn gele outfit ook niet. Op een gele stip na was zijn hele outfit en fiets helemaal bruin van de modder. We maakten daar natuurlijk grapjes over. Van en hoe moeten we je nu nog vinden. Hij kon er lachen als een boer met kiespijn. Maar het Gio ook opgevallen. Hij liet zich terugzakken en zei gewoon rechtdoor.
En tijdje later Gio naast me rijden. Hij keek een beetje kwaad. Ik vroeg wat er was.
Bleek dat Bjorn nog helemaal niets gegeten of gedronken had. Hij was pas om 5 uur ’s ochtends thuis gekomen en om 9 uur had hij bij Gio op de stoep gestaan. Klootzak die Bjorn. Ga met een stel beginnelingen ( en hij bedoelde Fred, Karin en mij ) een stukkie fietsen en blijkt dat de klootzak op instorten stond. Maar Gio verontschuldigde zich meteen. Het gaat trouwens heel goed met jou he, tania, je heb er echt zin in. Ik merk het gewoon. En je vriendin ook. En Fred die fietst gewoon door. Maar moeten zo even een pauze nemen. Even wat eten.
We zochten een open plek in het bos. Echt schitterend. Ik zat met Fred en Karin wat te praten terwijl ik Gio kwaad met Bjorn zag praten. Hij pakte een banaan en stopte die bijna door Bjorn zijn strot en pakt een energie drink en gooide die naar Bjorn. Hoorde hem nog even wel roepen, als je zo’n tocht maakt dan moet je eten en drinken, lul, dat weet je toch. Of ben je weer achter je pik aan gelopen en dacht je die meiden wel even te pakken ofzo. Man je krijgt je pedaal niet eens rond laat staan je pik omhoog. Ik zag dat Karin het ook gehoord had en die moest lachten. Ik zei toch dat het een lul was. Fred nam het op voor hem. Misschien en wel een lul maar is wel een aardige goozer.
Gio kwam terug met een gemaakte lach op zijn gezicht. En Fred, Karin en Tania kunnen we weer? Moet je nog plassen dan kan dat in het bos. Plek zat. Karin keek mij aan. “Eigenlijk moet ik erg Tania, loop je even mee?’ Zag Fred ons nakijken. Karin had een plekje gewonden maar ze moest alles uit doen. Haar shirtje en haar broek omlaag. Daar stond zie in volle glorie. Ik hield haar spullen vast en keek goed rond of er geen kijkers waren. En ja hoor achter een boom zag ik Fred loeren naar Karin. Fred stond te pissen tegen een boom en had prima uitzicht op Karin. Ik merkte dat hij mij niet zag maar hij stopte zijn piemel in zijn broek en pakte snel zijn camera. En maakte een paar foto’s van Karin die alleen met haar schoenen in het bos aan te pissen. Was toch een mooi gezicht maar wat een stiekemerd die Fred. Karin trok haar kleren weer aan en ik zei niets over het voorval. Zou de sfeer allen maar bederven. Ik moet ook nog even plassen. Ik kon het wel alleen af dus zocht een plekje.
Deed mijn broek snel naar beneden keek even goed om mij heen maar zag geen Fred meer.
Maar ik kwam overeen om even mijn kutje af te vegen en shot daar zat die weer achter een boom met zijn camera. Ouwe geile bok dacht ik. Maar vond het eigenlijk best wel geil zo. Hij had een goede dag want meer zou het niet worden. Ik vond het heerlijk in de natuur. Echt ik genoot. Heerlijk zo open en bloot in de natuur. Vond het heerlijk op de mountainbike. Had het prima naar mijn zin. We gingen weer op pad en na een half uurtje ging het mis.
Bjorn was eer en beetje opgeknapt van zijn hongerklop en, hij reed dan weer achter mij dan weer achter Karin, grapjes over onze billen te maken. Karin kon hem wel schieten. Ik dacht nou en. Ik heb mooie billen maar Karin haar billen waren wat voller. Toen kwam Bjorn op een gegeven moment naast Karin rijden en zei iets over haar tieten. Of ze het expres had gedaan om hem zo uit te dagen. Heel de dag rondrijden met losse grote tieten. Met koudwaterknoppen. En of dat ritsje nog verder naar beneden kon want haar tietenvallei was dan mooier dan haar billen. En ik moet zeggen. Het was inderdaad een mooi gezicht. Ik werd er jalours op. Maar Karin kon de opmerkingen van Bjorn niet waarderen. En ze werden steeds erger. Van is jou kut ook zo’n lekker vallei. Ik wil er wel een stokje insteken. Enz enz.
Dit ging de verkeerde kant op. Ze sloegen elkaar bijna van de fiets af. Karin riep dat hij zijn rotkop moet houden en maar eens moest gaan fietsen. Dit was niet leuk meer. Ze kregen ruzie en Fred en ik probeerden tussen de 2 kemphanen in te fietsen. Maar toen lette ik en Fred niet op. We reden net door een grote modderplas. Maar het lukte ons niet om overeind te blijven. En ik kreeg mijn voeten niet snel gnoeg uit de klips en ging plat en kopje onder in de modder. Ik was helemaal, maar dan ook helemaal drijfnat. Onder de modder. Fred hielp me overeind. De was ook onderuitgegaan. De grote klodders modder veegde hij van mij af waarbij hij ook, bewust of onbewust, mijn borsten schoonmaakte. Ik denk eigenlijk nu bewust. Maar het was koud en het was zieknat en daar stond ik. Bjorn kon het niet laten om een rotopmerking te maken over moddergevechten.
En ik had het koud en door plakkerige modder leek het of ik in mijn nakie stond. Gio was terugkomen fietsen en zag hoe ik erbij stond. En Fred rommelde in zijn rugzak en pakte weer zijn camera. Nee ik wil niet zo op de foto. Maar kwaad was al geschiedt. Gio pakte zijn waterzak en draaide de dop er vanaf en spoelde mij grotendeels schoon. Hij had ook al gemerkt dat het niet zo soepeltjes meer ging tussen de spinningsmaatjes en besloot terug te gaan. En dat was maar goed ook. Dit was geen pretje. Fred had gelukkig nog een droog shirtje bij zich en had mij geholpen om het natte shirtje uit te trekken. Toen hij mijn borsten zag zei hij dat ik hele mooie borsten had. Oke Karin had grotere maar ik mooiere. Maar verlegen als hij was verontschuldigde hij zich meteen met “sorry dat had ik niet mogen zeggen”
Ik kreeg een beetje medelijden met deze Fred. Geef niet hoor bedankt voor het shirtje.
Op de terugweg fietste ik naast Fred, Karin was naast Gio gaan fietsen, en Bjorn reed kwaad en chagrijnig achteraan. Die had via Gio weer te horen gekregen dat hij zich gedroeg als een puber. We reden rustig over een bospad naar huis. Was nog wel een flink stuk had Gio gezegd. Onderweg begon Fred te praten hij vroeg of ik het nog koud had? Hoe mijn vriend het vond dat ik ging fietsen? Het werd echt nog gezellig zo. Hij vertelde dat zijn vrouw het niets vond dat hij weg ging. Maar hij had er zo’n zin in. Lekker even weg van huis. Hij vertelde dat door problemen met kinderen en vrouw er weinig lol thuis was. Ik vroeg hem waarom hij foto’s van Karin en mij genomen had. Ik zag hem schrikken. Maar hij begon vertellen dat hij al een jaar droogstond en dat hij alleen maar plaatjes keek. Het was een aardige vent. Zei tegen hem die foto’s van Karin en mij aan het plassen haal jij er vanaf.
Die van mij in de blubber wil ik ook hebben. Hij stemde daarmee in. Best wel een geile foto van jouw in de modder hoor zei hij lachend. Daar zal je het mee moeten doen antwoorde ik hem. Hij lachte naar me. “En mijn herinnering aan toen je het shirtjes wisselde”
Ja dat ook maar meer zal het niet worden geile Fred en we fietsen vrolijk door. Merkte dat de stemming toch gezelliger werd. Maar het weer slechter. De zon was verdwenen en het begon te regenen. Eerst een beetje zachte motregen maar het begon te storten. Bjorn was weer helemaal geel gespoeld en we waren allemaal zeiknat. Karin gezicht stond op onweer en zat er doorheen. Ze klaagde over een zere kont en zere benen. Die had er geen lol meer in. En reed achteraan de groep. Bjorn was door Gio naar achteren gestuurd om Karin te helpen. Ik hoorde dat hij diverse keren sorry tegen Karin zei en toen ik een paar keer omkeek dat hij zijn hand op haar schouders legde en haar aan het duwen was.
Ze glimlachte naar me maar ze was zo moe. En riep naar Gio of ze er al waren. Midden in het bos en geen idee hoeveel kilometer het nog van Gio’s huis af waren.
Gio stopte en wachte tot wij bij hem waren. Dit weer wordt alleen maar slechter en het is nog meer dan 25 kilometer. Ik stond te klappertanden en Karin had het superkoud. Dat zag iedereen van onze groep. Gio nam zijn verantwoordelijkheid.
‘Ik weet dat jullie bekaf zijn en het weer werkt ook niet mee. Ik weet ook dat ik jullie eigenlijk niet alleen mag laten, maar ik stel het volgende voor. Op 2 kilometer hiervandaan, deze weg volgend staat een schuurtje. Hierin liggen wat oude kleren, er is water om je wat op te frissen, maar het is er droog. Ik fiets nu huis, Haal daar mijn bestelbusje op en kom jullie zo snel mogelijk ophalen. En ik neem aan dat jullie gewoon met elkaar om kunnen gaan en elkaar ook even helpen. Fred die nam nu het voortouw en herhaalde even hetgeen was afgesproken. Gio reed weg en de ziek en zieknatte spinningvrienden
Fred reed voorop in de stromende regen en het was ook nog gaan onweren. Het was maar goed dat ze straks in het schuurtje zouden zitten. En net toen ze dachten dat het niet harder kon gaan regenen ging de hemel open en het kwam echt met bakken de lucht uit.
Ze kwamen bij het schuurtje aan en gooiden de fietsen tegen de bomen. En als verzopen katten betraden we het schuurtje. Er was geen licht maar het was door de bliksem toch licht genoeg. Best wel apart. En nu ? Gauw die natte kleren uit. Maar het waren 4 muren en voor de rest niets, een kraan met koud water een wasbak en een paar stoelen en een bank. En een stapel t shirtjes. Karin was er klaar mee en ik eigenlijk ook. We hadden het zo koud.
Je trokken onze kleren uit. Voor zover dat ging dan. Alles plakte Onze wielerbroeken zaten vaccuum aan onze kont vast. Karin kreeg de broek niet uit en ik ook niet. Fred zag ons tobben en vroeg of hij mocht helpen. Hij hielp ons onze broek uittrekken en daar stonden we dan. Helemaal naakt met kippevel over ons hele lijf. Mijn tepels waren gigantisch gevoelig en mijn tieten liepen blauw van de kou. Karin was er niet veel beter aan toe. Haar lange benen zatten nog onder de modder. Bjorn kon zijn ogen niet geloven. De hele tijd had hij al van die misplaatste grapjes gemaakt maar nu stonden ze naakt voor hem. Fred pakte de bak met water. En spoelde Karin schoon. Zo goed en kwaad als het ging. Maar hij zat ook onder de modder. Hij trok zijn kleren uit. Bjorn kon niet achterblijven en deed hetzelfde.
Daar stonden ze dan. Poedelnaakt. Karin en ik keken elkaar aan. Wat een verschil.
Fred en Bjorn. Totaal verschillend. Maar het meest opvallende was toch wel de toestand van de lullen. Ja Bjorn had echt een ontzettende grote slappe lul. Maar dat hadden ze al zien zitten in dat broekje. Zelfs in slappe toestand was dat minstens 20 centimeter. En daarnaast stond Fred. Met eigenlijk niets. Dat pikkie was helemaal gekrompen tot niets. Fred stond daar dus een beetje voor lul. Bjorn liep naar Fred toe en zei lachend “Nou fred zelfs als een van de dames daar de tanden in wilt zetten gaat hiet niet lukken’. Karin lachte hard. Fred vond dat duidelijk niet leuk en reageerde kwaad. Nee leuk Bjorn om eerst de hele mogen tegen een spalle zak aan te kijken die niet vooruit kan komen omdat hij zonodig vannacht even flink tekeer moest gaan en aan Karin vroeg hij of waarom ze nu zo kwaad op Bjorn moest worden omdat hij alleen maar opmerkingen maakte over haar tieten e.d. omdat ze toch wist dat die gozer zijn pik achterna liep. Dit had ze toch kunnen verwachten.
En daar had Fred wel een beetje heel erg gelijk in.
En vanaf dat moment begon het: Ik liep naar Fred toe en gaf hem een aai over zijn hoofd. Nou rustig aan. We zijn allemaal een beetje moe en koud. Laten we elkaar een beetje warm houden en tegen elkaar aan gaan staan of liggen zodat we een beetje warm worden. Want veel meer hebben we niet om warm te worden. Behalve dan wat lakens. Fred schudde zijn hoofd.
Ik pakte een laken en sloeg die om mijn en Fred heen. Daar stonden we dan, bibberend van de kou, naakt en in een laken. Als ik niet beter zou weten zou ik gedacht hebben dat er wat anders gebeurd was. Bjorn pakte ook een laken en sloeg deze om hem en Karin.
Ja sorry. Zie hij, eigenlijk heb je wel gelijk. Ik ben een grote lul. Waarop Karin ‘en je heb ook wel een grote lul ook hoor’. Het ijs was gebroken. En we kregen het langzaam warmer.
Fred wreef over mijn armen en over mijn billen en de kou verdween. Ik kreeg het warmer. Maar Fred ook. Ik zag hoe zijn lulletje begon te groeien. Zijn handen waren op mijn borsten en hij zei zoiets van wat heb jij toch heerlijk tieten Tania. Ik moest wel lachen om hem. Hij zie het zo verlegen en lief. Is goed hoor fred, kijk maar goed, nu kan en mag het. Hij trok het laken over zijn hoofd en zijn lippen raakte mijn tepels en hij begon mij te verwarmen. Binnen enkele seconden had ik het bloedheet. Ik was me daar geil geworden zo lekker dat Fred dat deed. Eerst van de buitenkant van de tieten naar de binnenkant, dan weer naar boven en dan weer beneden. Heerlijk hoe hij met mijn tepels speelde. Maar toen ik naar beneden keer was van het kleine lulletje niets meer over. Daar stond een lul. Echt mijn vriendje was goed geschapen maar dit was toch een volwassen knoepert van 25 cm en dik. Ik keek Fred aan de zei > Hou het laken goed vast. Ik deed mijn armen om zijn nek en ging om zijn nek hangen.
Zijn lul tussen onze lijven in. Maar ik wilde die warme lul in mij voelen. Ik duwde mij een stukje omhoog en hoppa. ik was zo nat geworden dat ik gevuld werd met 25 cm warme worst. Dit was heerlijk. Fred was blij verrast en pakte mij bij mijn heupen om ectra kracht te zetten en zijn pik dieper in mij te stoten. Ik was helemaal vergeten dat Bjorn en Karin er ook nog waren. Wie verloren ons evenwicht en vielen op de bank. Fred bleef in mij. En daar lag ik. Kont omhoog. Ik ging zo op in ons geneuk dat ik niets merkte van wat er om mij heen gebeurde. Fred verwende mijn tieten en ik lag klaar te komen op de giga lul. Bjorn had zich inmiddels losgemaakt van Karin en was op ons afgelopen. Ik voelde wat op mijn billen. Dacht eerst dat het de handen van Fred waren maar dat kon niet. Ik kwam net klaar en ik had geen weerstand tegen Bjorn. Die net fluitsterde. Ik zei toch dat je een lekkere kont had.
Ik voelde heel even wat kouds en daarna drukte Bjorn zijn lul tegen mijn sterretje. Hij deed er een beetje spuug bij en met een rauwe duw werd ik ook daar helemaal opgevuld. Ik wist niet welke nu groter aanvoelde maar Fred bleef doorgaan. Ik sloot mijn ogen en liet het gebeuren.
Fred zie, ‘Sla je armen om mijn nek’ en Bjorn, opletten en haal die lul er niet uit. Fred ging weer staan. Met mij aan zijn nek en Bjorn als een neukend hondje er achter. Een staande dp.
Een staande double pleasure of dubbele penetratie. Dit was heerlijk. Ik weet niet hoeveel keer ik heb gegild en hoeveel keer ik ben gekomen. Maar Fred hield het niet meer. Karin stond daar te kijken. Haar vingers onbewust in haar kut. Dit had ze wel gezien maar nog nooit in werkelijkheid. Ze was als flink geneukt maar nog nooit door 2 man tegelijk. En wat was dit geil om te zien. Ze kwam dichterbij om te kijken. Maar toen ze in de ogen van mij keek zag ze alleen maar een vreselijk geile griet. En zo voelde ik me ook. Dit was het helemaal. Tussen 2 kerels in hangen en geneukt worden. Fred en Bjorn kwamen alle twee tegelijk klaar. Ze spoten zich helemaal leeg En mij helemaal vol. Karin zag het gebeuren en pakte haar tieten en kut stevig. Ze wilde ook. De lullen floepten uit de gaatjes en het sperma spoot eruit. En ik dan en ik dan, stelletje egoisten. Hebben jullie helemaal niets voor mij bewaard. Riep ze kwaad.
Lees verder: Mountainbiken - 2
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10