Een pafferig, bleek mokkel aan de bar bazuinde rond dat ze dronken wilde worden, heel dronken! Probleempje was wel dat er nog maar een paar luizige quid in haar portemonnee zaten. We boden aan dat ze op onze kosten mocht zuipen, zo veel als ze maar op kon. Haar vriendinnen wilden naar huis en zeurden dat ze mee moest komen, maar ze gebaarde dat zij maar zonder haar moesten gaan. We kregen eén voor eén een slap handje van haar:
"Keira, nice to meet you! ... Keira, hello! ... Hello, how are you? ... Hi, Keira! ... Hi! ... Keira, how are you?"
Ons vriendengroepje deed een weekendje Londen. Vanavond waren we op kroegentocht. Pub-crawling noemen ze dat in Engeland, letterlijk vertaald kroegkruipen. We dronken er eentje en sleepten Keira toen mee naar de volgende pub en daarna naar de volgende en de volgende.
Later op de avond, op straat tussen twee kroegen in, zetten we haar klem tegen een muur. Hitsig lebberde ze ons om beurten af met een lange, natte tongzoen. Op zich was ze overal voor in en helemaal als ze genoeg alcohol had gehad, giebelde ze. Ze had het wel vaker met twee jongens tegelijk gedaan en ook al eens met drie, maar nog nooit met zes.
Na deze bekentenis wees Keira ons de weg naar een klinkersteegje. Daar, in een barretje met schemerige verlichting, namen we een afzakkertje.
In Londen gaan de pubs al om elf uur dicht. Wij jongens waren hooguit een beetje aangeschoten, maar onze vriendin was het gelukt om in recordtempo straalbezopen te worden. Ze lazerde pardoes van haar barkruk. Graaiende en behulpzame handen vingen haar op. Alsof ze een trofee was namen we haar mee naar buiten. Als we haar niet onder haar armen hadden vastgehouden, dan zou ze languit tegen het trottoir zijn gesmakt en daadwerkelijk verder hebben moeten kruipen.
We hielden een taxi aan. Het werd een heel geprop: twee jongens op de klapstoeltjes, vier op de drie gewone zitplaatsen en Keira overdwars liggend bij ons op schoot. De Jamaikaanse chauffeur amuseerde zich enorm met ons. We vroegen Keira waar ze woonde. Ze brabbelde een of ander adres in Edmonton. Britse reggae op de autostereo en karren maar!
Het was nogal een gribusbuurt waar we terecht kwamen. Iemand vond een huissleutel in haar handtas. We verschaften onzelf toegang tot haar woning. Binnen leek het eerder een uitgewoond kraakpand, met open liggende elektriciteitsdraden her en der, sporen van lekkage en deuren die uit de hengsels hingen. Al in de gang begon iedereen aan haar te frunniken, de een aan een tiet, de ander aan haar kont en al gauw verdween er een hand tussen haar benen. Opeens kondigde ze met dubbele tong aan dat ze moest pissen. Na al die pinten bier die ze had getankt hoefde dat geen verbazing te wekken. Twee van ons sjorden haar rok omhoog, slip omlaag en zetten haar op de plee. Het was of je een koe hoorde zeiken. Toen ze eindelijk klaar was, escorteerden we haar naar haar slaapkamer.
Een bed was er niet, alleen een tweepersoonsmatras op de vloer. Daarop legden we haar neer. Als een braaf meisje liet ze zich uitkleden. Alleen haar gouden enkelring mocht ze om houden. En toen, zoals steeds al het plan was geweest, ging de hele meute er een keertje overheen.
"Fock yay, fock yay," lalde ze. Er werd niet getreuzeld. Het was broek laten zakken en erop, pompen, spuiten en de volgende.
Ze was echt een vies, vet varken, maar lekker om te naaien. Haar tieten hingen alsof ze een dozijn kinderen had gezoogd en op die blubberende, Engelse reet van haar zaten van die cellulitekussentjes. Verder groeiden er scherpe, korte stoppeltjes op haar geschoren kut en stinken dat het daar beneden deed! Een kut hoeft heus niet naar rozenblaadjes te geuren, maar van de dikke walm die ons nu tegemoetkwam kon je godbetert plakken snijden! Gelukkig dus maar dat geen van ons last had van een zwakke maag.
Keira lag op haar rug zonder zich te verroeren: benen en armen wijd en blik op oneindig. Op de binnenkant van haar pols was een zeesterretje getatoeëerd. Terwijl we haar te grazen namen, kreunde ze aan een stuk door, want reken maar dat ze van ons teamwork genoot. Of ze feitelijk ook klaarkwam, viel moeilijk te bepalen. Waarschijnlijk was ze daar domweg te bezopen voor. Af en toe maakte iemand een fotootje met haar mobiele telefoon, dan zou ze die later nog eens terug kunnen kijken voor het geval ze zich niet alles zou kunnen herinneren na al die drank.
Toen we allezes geweest waren was er nauwelijks een halfuur verstreken. Het was nog vroeg, niemand had al zin om te gaan pitten. Dus toen pakten we die slet gewoon allemaal nog een keer.
Als vriendengroep hadden we wel vaker een feestje zoals dit, waarbij we met ons allen eén meid helemaal afneukten. Het was geil om te doen en het versterkte de band tussen ons. Dat we allemaal in dezelfde trut klaarkwamen was een sort symbool voor onze vriendschap. Je eigen
sperma vermengen met dat van iemand anders, dat deed je tenslotte niet met Jan en alleman. We waren meer dan zomaar vrienden, we waren broeders. Natuurlijk lukte het ons niet om iedere dag een nieuwe vrijwilligster op te duikelen die zin had om aan ons ranzige gezelschapsspelletje mee te doen, maar het bleef verbazingwekkend hoe veel wijven er rondbleken te lopen die best te porren waren voor een neukpartijtje met meerdere mannen. Alleen al dit jaar was Keira de derde, no kidding!
Het begon nu serieus een vreselijke smeerboel te worden. De
klodders geil zaten overal: op haar buik, op haar dijen, op het laken en zelfs een paar verdwaalde spetters in haar haar. Geen idee hoe die daar terecht waren gekomen. Telkens als een van ons zich in haar leegschoot, kwam er zo'n zelfde hoeveelheid weer naar buiten geprutteld, want haar zaadbak zat vol, helemaal vol. Het was of je je zaakje in een emmer behangerslijm onderdompelde. Inmiddels was Keira's gekreun overgegaan in een soort monotoon gejengel.
We begonnen verschillende neuktechnieken op haar uit te proberen. Wat het erg goed deed was je pik er telkens helemaal uit halen en dan volle kracht vooruit weer naar binnen stoten: plop, plop, plop. Daardoor werden er kleine hoeveelheden lucht in haar kut gepompt, lucht die ook weer naar buiten moest natuurlijk. Nogal beestachtig klonk dat, die drijfnatte kutscheten, en het voelde nog lekker aan je pik ook dat gereutel.
Toen ook de tweede ronde voorbij was kwamen we met ons allen tevreden om Keira heen zitten: zes jongens, broeken half of geheel uitgetrokken, zes lullen, allemaal slap nu. We streelden en betastten haar en likten een beetje aan haar tieten, terwijl we zeiden dat ze lief was en een geile meid en meer van dat soort dingen. We fantaseerden erover dat ze naar Nederland zou moeten komen, want dat we dan met ons zevenen in een huis konden gaan wonen. Ze hoefde niets in het huishouden te doen en ook nooit meer te werken. Wij zouden haar onderhouden. Alles wat we van haar verlangden was dat ze de hele dag in haar blote kont rondliep, of in een slipje met een open kruis, zodat we haar konden bespringen wanneer we maar zin hadden. Ze zou onze eigen, bodemloze spermaput zijn. Keira liet ons maar raaskallen, zuchtte als er af en toe een natte tong langs een van haar tepels gleed en begon toen snel weg te dommelen.
Een van ons kreeg weer een stijve en zei dat hij zin had om het op zijn hondjes te proberen. Meer pikken kwamen overeind. We schudden Keira wakker uit haar alcoholische verdoving en hesen haar op handen en knieën. Van achteren zag het er verdomd smakelijk uit, die lekkende geilpruim die van tussen haar dikke billen tevoorschijn puilde.
Nummer eén knielde achter haar neer, maar al na een paar duwtjes verloor ze haar evenwicht en zakte plat op haar buik terug. Toen lieten we haar maar liggen. Je kon er wat moeilijker bij zo, omdat je onder die kont door in haar kut moest zien te komen. De beste hoek om te stoten verkreeg je als je op je gestrekte armen leunde en je heupen laag hield, zodat je pik meer van onderaf in haar stak. Bijkomend voordeel was dat haar billen lekker tegen je buik kletsten en drilden, alsof je tegen een stootkussen van warm vrouwenvlees op lag te wippen.
Ze werd totaal door ons afgeragd, die zatte stinkhoer. Haar kut was nu zo slap en hing zo ver open, dat je nauwelijks nog voelde of je erin zat, maar haar stoppelige schaamlippen raspten als een egeltje over je paal en dat was om gek van te worden zo geil. Bij sommigen van ons duurde het wat langer om klaar te komen, simpelweg omdat het de derde keer was, maar uiteindelijk bereikte toch iedereen glorieus de eindstreep. Keira sliep. Ze snurkte.
Zorgzaam legden we een deken over haar heen. Voordat we vertrokken, de druilerige, Londense nacht in, zetten we allemaal ons telefoonnummer in haar mobieltje. Ze mocht ons altijd bellen.
