Getrouwde Sophie - 6

Tijdens haar week weg heb ik geen enkel teken van leven gekregen van Sophie. Een belletje had ik ook niet echt verwacht, maar zelfs een sms kon er niet af. De maandag daarop is ze ook niet te vinden in het lesgebouw. Mijn sms'jes van die dag worden niet beantwoord. Na de lessen heb ik buiten een half uur staan wachten op haar voor de zekerheid, maar blijkbaar is ze niet naar haar les geweest.

Mijn hoofd maakt overuren over de vraag wat er aan de hand is. Ook de opvolgende dagen blijft het stil. Donderdagmiddag besluit ik haar te bellen. Als de telefoon over gaat merk ik dat mijn bloeddruk stijgt. Ik ben ontzettend gespannen. Na een aantal keer dat de telefoon is overgegaan krijg ik haar voicemail te horen. Snel klik ik het gesprek uit. De twijfel en onzekerheid vallen in het niets bij de angst dat mijn relatie met de getrouwde Sophie voorbij is. Elke dag word ik wakker met het beeld van haar gezicht in mijn hoofd. Dagenlang speel ik onze gesprekken terug. De momenten waarop we serieus waren, maar vooral de momenten dat we lachten en gelukkig waren samen. 's Avonds in bed visualiseer ik alle keren dat we seks hebben gehad en als mijn verdriet het toelaat trek ik me af met de beelden van onze vrijpartijen in m'n hoofd.

Ik probeer afleiding te zoeken in werk en studie. Dagen worden weken en voor ik het doorheb is er een hele maand voorbij gegaan zonder enig contact met Sophie. "Het is een klassieke liefdesverdriet." zeg ik tegen mezelf in de hoop mijn eigen brein te kunnen manipuleren in een rationalisatie van het onderwerp. Ondertussen lijkt de hartpijn een fysieke pijn te worden. Ik kan de steken in m'n hart voelen op momenten dat ik aan de leuke en mooie Sophie denk. Niets in de wereld lijkt meer de moeite waard terwijl ik een paar weken geleden de hele wereld nog aankon. Wat mij ook steekt is dat zij haar studie gestopt is door onze affaire. Ze ging er echt voor en ik baal dat ik deels verantwoordelijk ben voor dat stukje ongelukkigheid bij haar.

Ik probeer er met een goede vriend over te praten. Al gauw merk ik dat hij vast zit in de burgerlijke indoctrinatie die voorschrijft dat een relatie per definitie monogaam is. Een vuile hypocriete opvatting in zijn geval ook nog eens. Als student had hij maling aan alles en iedereen en maakte er een sport van om zoveel mogelijk jonge meiden en feuten het bed in te lullen, ongeacht of zij een relatie hadden of niet. Zijn huwelijk heeft hem waarschijnlijk van gedachten doen veranderen. In mijn vriendengroep zijn weinig vrijgezellen mannen. De meeste zijn getrouwd of hebben een relatie. Ik besluit om er verder tegen niemand over te praten en mijn rug te rechten. Dat laatste is natuurlijk veel makkelijker gezegd dan gedaan.

Wat mij in het verleden hielp om over een meisje heen te komen vlak na een verbroken relatie was zo snel mogelijk een rebound-meisje te zoeken. Het ontbreekt mij echter aan de zin en lust om dat te doen. Hoe kan iemand leuker zijn dan mijn Sophie? Ik zit een beetje vast in deze negatieve tendens van verdriet en verlies.

Een maand wordt al snel twee maanden en hoewel tijd alle wonden heelt heb ik nog steeds veel moeite. Ik merk wel dat ik 's ochtends wat makkelijk opsta en niet te lang blijf hangen bij het beeld van Sophie waarmee ik wakker word.

Het is een maandagavond in mei als ik begin aan een nieuwe module van mijn opleiding. Hoewel ik iedere les toch een klein beetje hoop heb dat ik Sophie tref in het gebouw of op de parkeerplaats weet ik dat het een ijdele is. Ook vandaag. De module gaat nota bene over Persoonlijk Leiderschap. Een onderwerp waar ik op dit moment echt niet op zit te wachten. Tijdens de les, waar ik me niet goed op voorbereid heb, wordt duidelijk dat de eindopdracht bestaat uit een persoonlijk reflectieverslag over waar ik ben en sta in het leven.

Na de niet zo enerverende les loop ik naar buiten. Ik wacht bij mijn auto en kijk met zinloze hoop nog even om mee heen. De stroom cursisten lijkt eindeloos. Ik maak mijn deur open als mijn adem stopt na het horen van mijn naam.

"Michael!" hoor ik nog een keer. Ik draai me en mijn hart slaat over. Het is Sophie! Ze zwaait met één hand en loopt op me af. Ik doe de autodeur weer dicht en wacht tot ze bij me is. Haar gezicht verraadt, vooral door het ontbreken van een lach, dat het een serieus iets gaat worden. Wat zou ze gaan zeggen? Gaat ze zeggen wat ik al vermoed? Zou ze boos zijn? Of verdrietig? Of heeft ze een briljant verhaal en wordt alles weer zoals het was? Ik ben ontzettend blij om haar te zien en angstig tegelijk. Bij iedere stap die ze dichterbij komt voel ik mijn hartslag omhoog gaan. Ik probeer de koele kikker te blijven, maar voel een nare druk in mijn hoofd. Haar stapjes naar me lijken eindeloos lang te duren. Ik twijfel even of ik haar tegemoet loop die laatste paar meter, maar besluit naast mijn auto te blijven staan.

"Hoi" zegt ze als vlak voor me staat. Nog voordat ik wat terug kan zeggen vervolgt ze "Hoe gaat het?"

Ik knik een beetje wezenloos met een het-gaat-oké uitdrukking op m'n gezicht. "Het gaat." zeg ik toch maar. "Met jou?"

"Het gaat." zegt ze ook.

We kijken elkaar aan. Ik wil van alles vragen en ook van alles tegen haar zeggen, maar ik wacht tot zij verder gaat. Ik kan haar gezichtsuitdrukking niet goed lezen. Het is serieus, maar ik weet niet of het verdrietig is, of het hard is, of boos, of…. Ja ik weet het gewoon niet.

"Ik heb Martijn verteld over onze affaire nadat we terug kwamen van het bezoek aan zijn ouders." zegt ze na een paar tellen vreemde stilte. Weer schieten er allemaal vragen door me heen en weer besluit ik niets te zeggen.

"Zijn vader vertelde dat hij terminaal was en nog maar een paar weken te leven had." vervolgt ze haar verhaal. "We hebben een moeilijke tijd achter de rug, maar in die week bij zijn ouders ben ik me gaan beseffen dat ik niet goed bezig was. Mijn prioriteit moet bij mijn gezin liggen en problemen die ik heb met mijn man los ik niet op met een relatie naast mijn huwelijk. Hoe leuk ik het ook vind met jou." "Dus besloot ik om het te vertellen zodra we terug waren."

Ze blijft weer even stil. Al mijn vragen zijn als sneeuw voor de zon verdwenen en ik merk dat mijn ademhaling en hartslag weer genormaliseerd zijn. De pijn van het verdriet is echter een realiteit. Ze vertelt hier waarom ze geen contact meer heeft gezocht en dat het over en uit is tussen ons. Hoewel ik het reeds wist komt deze indirecte boodschap toch erg hard aan.

Het interesseert me eigenlijk geen reet en het antwoord weet ik al, maar toch stel ik de vraag "Hoe reageerde hij?"

"Ontzettend boos natuurlijk." zegt ze kalm. Ik knik een beetje. "We hebben heel erge ruzie gehad in de weken daarna. Hij pendelde heen en weer tussen zijn ouders en mij. De kinderen nam hij in het weekend mee naar zijn ouders." "Ik wist ook niet of hij wilde scheiden of niet. Het kwam die eerste weken niet echt tot praten. Pas na drie weken hebben we gepraat over wat er gebeurd was en over zijn vader en ouders."

Ze vertelt het hele verhaal tegen me. Een deel komt aan, een deel ook niet. Ik wil hier weg, weg bij haar, terug naar huis. Mezelf verzwelgen in mijn eigen verdriet. Alleen!

Het verhaal lijkt een uur te duren en ik snap dat het allemaal fucked up is. Daarboven op ook de situatie met haar schoonouders, maar ik weet genoeg. Laten we afscheid nemen en ons eigen weg gaan. Ik hoef niet te horen dat jullie de laatste weken dichter tot elkaar zijn gekomen en dat je uitgebreid praat over wat jij en ik met elkaar gedaan hebben en wat het verschil is tussen 'Martijn' en mij.

Ik vermoed dat mijn gezicht weggeeft dat ik er klaar mee ben. Ze stopt met praten en pakt mijn hand beet. Het laatste deel van haar verhaal heb ik totaal niet meegekregen en dat maakt haar verzoek nogal extreem.

"Ik wil dat jullie elkaar ontmoeten. Dat we wat afspreken met z'n drieën." zegt ze dan.

Verdwaasd kijk ik haar aan. Ik ben ook verdwaasd! Wat wil ze? Dat we "gezellig" koffie gaan drinken met elkaar? Ik snap er geen snars van.

"Het is een rare vraag." gaat Sophie verder. "Dat weet ik, maar het is misschien ook een gulden middenweg."

"Een guldenweg voor wat?" vraag ik haar. Ik besef dat dit het eerste is wat ik zeg in haar hele verhaal.

"Voor jou, voor mij en voor mijn man." zegt Sophie.

"Ik snap het niet. Wat willen jullie dan precies van mij." zeg ik met enige irritatie.

"Wat we precies willen weet ik ook niet, maar het is een ingang tot misschien iets." reageert ze. "Martijn en ik hebben heel veel gepraat over wat er miste in onze relatie. Over wat me er uiteindelijk toe bewogen heeft om een affaire te beginnen. Wat ik miste in mijn huwelijk en ook over wat hij miste. Over alles wat hem ook dwars zat." Ze pauzeert even. "Het duurde even en misschien is het lek ook nog niet echt boven, maar er kwam begrip. Van hem voor mij en van mij voor hem." "We missen een bepaalde intimiteit met elkaar. Een intimiteit die ik wel met jou heb Michael!"

Ze gaat verder met haar verhaal en vreemd genoeg luister ik nu wel. Iets boeit me. Ik weet niet wat. Ze willen afspreken met me. Haar man wil weten of ontdekken wat die intimiteit is waar ze in hun relatie naar op zoek zijn. Ik snap alleen nog niet helemaal hoe een ontmoeting daar een bijdrage aan gaat leveren. Ik geef aan dat ik er over wil nadenken en vraag of ze volgende week weer hier is. Ze bevestigt waarop ze m'n hand weer beetpakt.

"Tot volgende week Michael." zegt ze dan. Ik trek haar naar me toe en knuffel haar. Ze slaat haar arm om me heen en drukt onze lichamen tegen elkaar aan. Ik ruik haar luchtje, maar ook haar lichaamsgeur. Haar maar al te bekende geuren snuif ik diep op. Ik druk haar lichaam nog dichter tegen me aan en leg mijn hoofd tegen de hare. Onze intieme knuffel duurt een minuut of wat als ze haar gezicht draait en me een kusje op mijn wang geeft. We laten elkaar los en kijken elkaar aan. Ik zie nog niet echt die vrolijke Sophie, maar wel een hoopvolle Sophie.

"Tot volgende week." zeg ik tegen haar. Als we allebei het parkeerterrein afrijden is het al helemaal verlaten. De lichten in het lesgebouw zijn ondertussen ook al uit en ik zie op mijn telefoon dat het al twaalf uur is geweest. We hebben lang staan praten en uiteindelijk uitgekomen op een heel vreemd voorstel waarvan ik me nog niet kan voorstellen dat ik er op in ga.

Thuis aangekomen ga ik vlug naar bed. Het gevoel van haar lichaam tegen het mijne, haar geur, haar stem en de aanraking van haar hand hebben mijn lichaam in vuur gezet. Als ik op bed lig trek ik mezelf hard en snel af. Ik denk terug aan onze knuffel van net en onze vrijpartijen van weleer. Aan onze eerste zoen en de eerste keer dat ik haar mooie naakte billen zag en deze kuste. Aan de smaak van haar heerlijke vocht als ze geil is en de manier waarop haar schaamlippen wijken als ik mijn paarse eikel zachtjes in haar duw. Hoe haar tong tegen de mijne tikt als we zoenen en hoe snel ze wist dat mijn tepels zo gevoelig waren. Hoe ze klaarkwam en hoe ik in haar geile kutje of mondje klaarkwam. Hoe ik als eerste haar krappe kontje mocht neuken. Ik kom in een paar minuten grommend en hard hijgend klaar.

Het sperma spuit uit mijn lul en komt op mijn buik en borst terecht. Bij de eerste stralen weet ik direct dat ik in ga op haar bizarre voorstel. Als er een kans is dat ik weer samen met haar kan zijn dan grijp ik die aan. Het wachten op de maandag begint en het geeft mij de kans om mijn keuze nog te herzien als het me toch niet aanstaat.

De week verloopt traag. Tientallen scenario's gaan er continu door mijn gedachten en ik probeer de afleiding weer te zoeken in m'n werk en studie. De boeken omtrent persoonlijk leiderschap helpen mij zowaar ook een beetje. Stephen Covey, gelijk- en anders gestemden beschrijven scenario's en stellen vragen die enige relevantie hebben met de situatie waarop ik naar het leven kijk en in het leven sta. Misschien is deze module toch interessanter dan ik dacht.

Maandag na de les, waarin ik me totaal niet heb kunnen concentreren, wacht ik buiten weer op Sophie. Het duurt niet lang voordat ze de lift uitkomt en naar buiten stapt. We begroten elkaar wat snel en ik loop met haar mee naar haar auto.

Ze kijkt onzeker en vragend aan en hoewel een innerlijke strijd me nog wel parten speelt vertel ik haar dat ik in ga op haar verzoek. Ze reageert enthousiast en in haar enthousiasme geeft ze me weer een dikke knuffel. Ik grijp deze kans weer aan om haar dicht tegen me aan te drukken en haar lucht weer op te snuiven. In mijn broek roert zich ook direct iets en ik weet niet zeker of ze dat voelde, maar ze laat me vrij snel los. Haar gezicht zegt me dat ze het niet gevoeld heeft. In elk geval dat ze het niet erg vond als ze het wel gevoeld heeft.

"Kun je dit weekend?" vraagt ze. Nog voordat ik antwoord kan geven gaat ze door "Dan sms ik je met tijd en locatie."

"Ja, dat is goed." zeg ik en knik bevestigend.

"Ik ben blij dat je dit doet, Michael." zegt ze met haar bekende ontwapenende smile. Ik knik en lach een beetje naar haar. Ze zet een stap in mijn richting en geeft me een kus op m'n wang.

"Tot zaterdag dan!" zegt ze enthousiast. "Tot zaterdag." antwoord ik.

De volgende dag ontvang ik inderdaad een sms van Sophie. Ze vraagt of ik zaterdag om 20.00 uur kan zijn op een specifiek adres. Ik ging uit van een café of restaurant misschien, maar dit lijkt me een huisadres. Zou het hun adres zijn? Hier had ik niet echt op gerekend en ik moet me een beetje vermannen. De onzekerheid slaat toch weer toe. Wat als het een val is van haar man om mij terug te pakken? Straks staat hij daar met een groep vrienden en beland ik in het ziekenhuis. Vertrouw ik Sophie nog wel genoeg voor dit? Die laatste vraag stelt me ook weer direct gerust want ik vertrouw haar nog steeds.

De week vliegt voorbij. Dagelijks trek ik me af op Sophie en onze geile avonturen. Zaterdag doe ik mijn vaste dingen. 's Ochtends fluit ik twee wedstrijden van de jeugd. Doe daarna mijn boodschappen en besluit een goede steak voor mezelf te bakken. Rond half 8 vertrek ik in mijn jeans, t-shirt en sneakers naar Gouda.

Ik ben erg zenuwachtig. De hele dag al eigenlijk, maar nu ik naar hun toe rijd helemaal. Ik rijd door de straat waar ik moet zijn en besluit niet direct te stoppen. Ik zie het huisnummer en probeer tevergeefs naar binnen te kijken. Ik rijd een rondje tot ik weer in de straat ben. Ook nu zie ik niets. Mijn auto parkeer ik om de hoek en blijf even zitten in de auto. Het is inmiddels 8 uur geweest. Ik weet dat ik nu nog terug kan. Na aan paar flinke ademteugen stap ik uit en loop ik naar het huis.

Nog voordat ik aanbel gaat de deur al open. Sophie staat in de deuropening. Ze lacht naar me en vraagt me binnen. Ik ben wat bedeesd en kijk wat om me heen terwijl we door de gang naar de woonkamer lopen. Het is echt een gezinnetjes huis met veel foto's van iedereen aan de muren. Sophie draagt een mooi jurkje en loop op blote voeten. Als ik de woonkamer instap zie ik haar man staan. Hij staat voor de bank. Ik weet niet of ik hem een hand moet geven of niet. Hij is me voor en steekt zijn hand uit. Ik kijk even en geef hem een hand terug.

"Martijn." zegt hij.

"Michael" zeg ik terug.

"Wil je wat drinken?" vraagt Sophie. Op tafel zie ik een biertje en een glas rode wijn staan.

"Doe maar een biertje alsjeblieft." zeg ik.

"Ga zitten." zegt Martijn en ik neem plaats op de driezitsbank die haaks staat op de tweezitter waar hij op zit. Automatisch ga ik zo ver weg mogelijk van hem zitten. Ik zie dat hij me opneemt. Ik kijk wat quasi nonchalant door de woning. Hoop speelgoed en ook hier weer veel foto's van het "gelukkige" gezin. Zijdelings kijk ik naar hem. Het is een lange, slanke vent met blond haar en inderdaad een stuk ouder dan Sophie en dan ik.

Sophie komt uit de keuken, geeft me m'n biertje en gaat op de bank zitten waar ik ook op zit. Wel in de andere hoek. Zo zit zij exact tussen ons in. 'Typisch' denk ik bij mezelf. Ik heb geen idee wat ik moet zeggen en zie ook aan hen dat ze niet weten hoe ze moeten beginnen. Als ze überhaupt al weten wat ze willen zeggen. Martijn trapt na een paar ongemakkelijke momenten toch af.

"Bedankt dat je wilde komen." zegt hij waarop ik knik en een slok van mijn biertje neem. "De laatste paar maanden is er veel op ons gezin afgekomen." begint hij zijn verhaal. Ik luister naar wat hij te zeggen heeft en herken het verhaal van Sophie. Hij vertelt over zijn ouders, het besef van sterfelijkheid en over zijn relatie met Sophie. Ik heb nog niks hoeven of kunnen zeggen. Sophie valt hem af en toe bij terwijl ze haar wijntje drinkt. Ik vraag me af waar ik in beland ben.

Martijn praat over het gebrek aan intimiteit tussen hem en Sophie. Over verwachtingen, wensen en dan opeens ook over seksuele verlangens. Mijn aandacht is weer bij de les. Hij gaat verder en ergens in zijn verhaal komt het dan.

"Ik wil een keer toekijken als jullie seks hebben."

Ik verslik me haast in mijn biertje en kijk hem en Sophie met verbazing aan. Sophie kijkt me aan en knikt. "Dit is wat ik bedoelde te zeggen, Michael. Het klinkt misschien raar, maar Martijn wil een keer kijken wat wij doen en hoe we het doen."

Als ik een klomp had gehad, dan was deze gebroken nu. "Dus hij wil kijken hoe wij seks hebben?" vraag ik nog een keer.

Martijn haakt in "Het gaat niet alleen om het kijken. Ik wil ervaren hoe het is tussen jullie. Hoe jullie seksspel er uitziet." "De laatste weken ben ik mij gaan realiseren dat ook ik bepaalde seksuele verlangens heb ik die tot nu toe altijd onderdrukt zijn geweest. Sophie heeft voor de hare een oplossing en het is nu aan mij om voor mij een oplossing te zoeken. En misschien dat dit kan nu." Hij wacht even en gaat dan verder. "Ik wil zien hoe mijn vrouw geneukt wordt." zegt hij bot. "Ik wil zien hoe zij bevredigd wordt en hoe zij zelf iemand bevredigt."

"En jij wil dan alleen maar toekijken?" vraag ik hem.

"Ja." zegt hij kort. Hij neemt een slok van zijn biertje en ik volg zijn voorbeeld. Ik weet niet wat ik hiervan moet denken. Moet ik hier op ingaan? Wat is dit? Ik overpeins de situatie als Sophie een plekje opschuift en naast me komt zitten. Ik schrik als ze haar hand op mijn dij legt. Ze kijkt me aan en zegt: "Wat vind je ervan?"

Ze wacht op mijn reactie, maar die heb ik niet. Ze gaat verder "Zo kunnen we af en toe van elkaar genieten. En hebben Martijn en ik ook allebei wat we willen. Dit kan ons huwelijk redden." "Tenminste, als het echt is wat hij wil." Ze draait zich en kijkt naar Martijn.

"Het is voor mij ook nieuw. En eng, en spannend" zegt Martijn. "En inderdaad. Misschien is dit het ook niet, maar ik vind dat ik dit moet proberen" gaat hij verder. "Wat rest ons anders? Scheiden? Dat wil ik ook niet!" zegt hij emotioneel.

Sophie draait zich weer naar me toe en ik voel haar hand op mijn dij. Verbeeld ik het me of wrijft ze zachtjes over mijn dij. Ze kruipt tegen me aan en ik sta in dubio. Ik voel me zeer ongemakkelijk bij de situatie en tegelijkertijd krijg ik het warm van Sophie. Ik probeer mijn gedachten op een rij te zetten. Als ik het niet doe, zie ik Sophie waarschijnlijk nooit meer. Of misschien juist wel omdat zij dan gaan scheiden. Zou ik me comfortabel kunnen vinden als ik seks heb met Sophie terwijl die lange slungel daar naar kijkt? Waarom denk ik daar überhaupt over na?

Ik draai me een beetje naar Sophie en kijk haar aan. Ik heb geen antwoord voor haar. Ze kijkt me diep in m'n ogen aan en ergens smelt ik weer voor die mooie groene ogen en kleine glimlach van deze mooie vrouw. Haar hand klemt zich om mijn dij. Ik voel het goed. Ze knijpt er ferm in. Zo kijken we elkaar even aan en na een paar tellen buigt ze voorover en kust ze me op de mond.

Ik voel haar zachte lippen tegen de mijne, haar warme adem over mijn gezicht. Het is een lieve maar lekkere zoen. Als haar lippen van de mijne afgaan kijkt ze me aan met die bekende begeerlijke blik. Ze buigt weer voorover en kust me nog een keer. Vlak na de aanraking van haar lippen voel ik haar tong tegen m'n mond. Bijna automatisch druk ik het puntje van mijn tong tegen het puntje van de hare en zo zoenen we even kortstondig. Ik proef haar een beetje en voel haar zachte mond tegen de mijne. Haar hand wrijft nu over mijn dij en ze stuwt deze steeds hoger richting mijn lies. Mijn gedachten lijken uitgeschakeld.

De zoen houdt lang aan en zij neemt het initiatief bij het zoenen. Ze komt dichter tegen me aan zitten. Onze neuzen raken elkaar als ze haar hoofd de ander kant op kantelt. Onze lippen blijven elkaar raken terwijl onze tongen een spel van lust spelen en sensitiviteit spelen. Ze pakt mijn hoofd beet en drukt zich tegen me aan. Ik voel de warmte van haar lichaam tegen de mijne in deze ongemakkelijke positie op de bank. Het is hier dat ik mijn arm tussen ons door wring en op haar rug leg. Ik wrijf over de stof van haar jurkje terwijl we verzeild blijven in een heerlijk erotische tongzoen. Bij het wrijven over haar rug voel ik geen bh-bandje en breng mijn hand tot aan haar nek. Met mijn duim en wijsvinger masseer ik haar nek een beetje, waarop zij haar tong wat wilder in mijn mond laat gaan. Ze likt langs mijn gebit en wisselt dat af met duwtjes tegen mijn tong. Zo zoenen we even waarna ze plots stopt. Ze kijkt me aan en ik zie eigenlijk alleen maar geilheid in haar blik.

We kijken elkaar zo een paar seconden aan en ik merk dat mijn ademhaling is versneld. Haar groene ogen betoveren me weer. Plots staat ze op, vlak voor me. Ik deins een beetje naar achter op de bank. Zonder iets te zeggen haalt ze de schouderband van haar jurkje over haar schouder en alsof het ervoor gemaakt was valt het jurkje van haar lichaam af op de grond. Mijn hartslag stijgt als ik zie dat ze helemaal naakt voor me staat. Haar ferme borstjes staan mooi naar voren en wat direct opvalt zijn de keiharde tepels die verraden dat ze ontzettend geil is. Mijn ogen dwalen af naar haar slanke buikje en ranke taille. Ik kijk naar haar kale venusheuvel en zie dat ze zich helemaal kaal geschoren heeft. Haar kutje houdt zich nog helemaal gesloten, ook omdat ze haar benen tegen elkaar heeft staan. Ik zie haar buitenste mooie schaamlippen die qua kleur wat afsteken bij haar mooi blanke dijen.

Waarschijnlijk was het maar een seconde of twee, maar mijn opname van haar lichaam lijkt minuten te duren. Dan beweegt ze zich naar me toe en duwt m'n bovenlichaam nog verder tegen de bank aan. Ze spreid haar benen en komt over me heen zitten. Aan beide kanten van mijn heup plaatst ze een been en komt zo op haar knieën over me heen zitten. Ze buigt haar hoofd voorover en kust me weer met haar heerlijke mond. Haar handen heeft ze op mijn wangen en kaak geplaatst. Ze kust me passievol en met veel bewegingen van haar lippen, tong en hoofd. Als ik haar terugzoen, laat ze haar lichaam vol op mijn middel zakken. Ik voel door mijn jeans de warmte van haar schoot en vanzelf wordt mijn lul hard in mijn broek. Ze moet de bobbel voelen want ze drukt haar naakte kutje hard tegen mijn lul aan. De reactie is natuurlijk dat deze nog harder wordt in mijn broek.

Haar ene hand zakt naar beneden en wrijft over mijn borst. Als ze mijn tepel heeft gevonden knijpt ze er door mijn shirt hard in. Ze weet dat dit mijn zwakte is en in combinatie met haar naakte lichaam op de mijne, haar geduw tegen mijn harde lul en haar heerlijke tongzoen, pak ik haar beet. Ik wrijf over haar rug en streel haar zijkanten en rug van onder tot boven. Mijn tong neemt duw ik tegen de hare en lik haar lippen. Ons speeksel vermengt zich en ondanks dat ik mijn kleren nog aan heb lijken onze lichamen te versmelten. We droogneuken zo een poosje verder als mijn lul pijnlijk begint te worden door de te strakke jeans.

Zonder dat ik iets hoef te zeggen komt Sophie een beetje omhoog op haar knieën. Ze zit nog steeds over me heen, maar geeft m'n lul wat meer ruimt. Ze blijft me geil aankijken als ze haar handen verplaatst naar mijn broek. Ze duwt met haar ene hand op mijn lul terwijl de andere m'n riem vindt. Ze maakt met één hand m'n riem los als haar andere hand zich erbij voegt en de knoopjes van m'n broek losmaakt. Als deze los zijn stapt ze van me af, bukt voorover en trekt mijn broek uit tot op m'n enkels. Doordat ik mijn schoenen aan heb kan het ook niet verder. Direct daarna trekt ze met één ruk ook mijn boxer uit tot aan m'n enkels. Mijn keiharde lul veert zich op en zonder dat we een woord gesproken hebben of wachten op elkaars reactie pak ik haar heupen beet en dirigeer ik haar weer bovenop me.

Ze zet haar knieën weer naast en plaatst haar lichaam recht boven mijn harde pilaar. Ze laat zich zakken en ik voel de aanraking van haar kutje tegen mijn eikel. Ik voel de zachtheid van haar heerlijke vagina als ze zich een klein beetje heen en weer beweegt. Ze pakt mijn lul beet en duwt deze op de juiste plaats. Ik voel de kleine leemte van haar kutje als ze zich langzaam laat zakken op mijn harde staaf. Mijn eikel plopt haar kutje in en haar strakke kutwandjes bewerken mijn lul. Ze zakt tot ze niet meer verder kan en ik zie aan haar gezicht met open mond en zware ademhaling dat ze het heerlijk vindt. Ze kijkt me geil aan als ze zich langzaam op en neer beweegt op mijn lul. Ze doet dit een paar keer waarbij ik haar strakke kutje voel melken.

Ik trek mijn t-shirt uit en zo zit ik bijna helemaal naakt op de bank terwijl ik geneukt wordt door mijn mooie Sophie. Ze knijpt weer in mijn tepel waardoor ik tegenstoten begin te geven als ze op mijn lul zakt. Mijn handen beroeren ondertussen haar borst en bil. Ik kneed deze twee vrouwelijkheden met veel lust en breng mijn mond naar voren. Als mijn lippen haar harde tepel raken hoor ik Sophie hijgen. Ik plaats mijn lippen om haar tepel terwijl zij op en neer blijft gaan. Zachtjes bijt ik in haar tepel waarop zij mij bij m'n haar pakt. Ik knijp flink in haar op en neer gaande bil en voel met mijn vinger dat ik haar kontgaatje raak. Daar zet ik dan ook direct wat druk op en wrijf langs en over haar kontgaatje. Ik laat haar tepel los en direct zoent ze me met veel lust en passie. We neuken zo enkele minuten. Ik voel haar en ruik haar. We beginnen te transpireren en onze lichamen drukken zich tegen elkaar aan.

Mijn gedachten zijn maar bij één ding en dat is Sophie. We neuken hard op de bank, maar het is wel een passievolle neukpartij. Haar billen kletsen op mijn dijen en ze verhoogt het tempo. Mijn scrotum en lichaam geven zich over en als ze in mijn oor fluisterend vraagt of ik in haar wil klaarkomen, explodeert mijn lul in haar kutje. Ik spuit haar krappe kutje vol met mijn zaad en blijf spuiten tot ik niet meer kan. Bij iedere straal kreunt zij hard alsof ze het kan voelen. Ook als ik uitgespoten blijft ze heen en weer bewegen op mijn lul. Deze verslapt echter snel en plopt uit haar. Ze laat zich voorover vallen tegen me aan en kust mijn hals. Zo liggen we even uit te blazen van de korte maar heftige neukpartij. Ze blijft kusjes geven in mijn hals en op mijn schouder.

Na een paar minuten uithijgen draait ze zich van me af, naast me. Pas dan zie ik wat er achter ons heeft afgespeeld. Martijn zit naakt op de andere bank. Zijn harde lul nog in zijn handen. Hij heeft zich uitgekleed en afgetrokken toen Sophie en ik met elkaar bezig waren. Ik heb er helemaal niets van meekregen. Naast me spreid Sophie haar benen en wrijft met haar hand langzaam over haar kutje. Ze maakt een 'kom-hier'-gebaar naar Martijn die opstaat en op haar afloopt. Zijn lul staat keihard en zwiept bij iedere stap een beetje omhoog. Hij zakt door z'n knieën en in één teug duwt hij zijn lul bij Sophie naar binnen. Ik zit er verbouwereerd naast en kijk naar het schouwspel.

Ik hoor Sophie hard hijgen en zie hoe Martijn keihard inbeukt op het tere meisje. Het besef komt bij me dat ik hier de figurant ben. Of niet? Is hij de figurant en ben ik de actieve speler in hun seksspel? Martijn blijft pompen en het hijgen van Sophie is over gegaan in hard kreunen. Haar handen staan als klauwen in zijn rug tot ik zijn lichaam zie verstarren. Hij kreunt hard en komt diep in het kutje klaar waar ik net met zaad in heb gespoten. Als hij klaar is met klaarkomen laat hij zich op de grond zakken. Ik zit nog steeds naakt naast Sophie die me hijgend en uitgeput aankijkt. Ze geeft me een knipoog en bijt op haar onderlip. Martijn reikt haar d'r wijn aan en ze neemt een flinke slok.

"Dit was echt geweldig!" spreekt ze dan uit. "Genomen worden door de twee mannen waar ik van houd." "Allebei jullie sperma in mij."

Martijn en ik zeggen niets. Ik weet ook niet wat ik hiervan vind. Ik wil weg, maar ook weer niet. Na een paar minuten stilte, op wat gehijg na, staat Martijn op. Hij gaat weer op de bank zitten en neemt een paar slokken van zijn biertje. Ik kijk naar Sophie en haar lichaam. Ze heeft flink getranspireerd. D'r haar is nat en d'r make-up is wat uitgelopen. Haar borsten staan nog steeds flink naar voren minus de harde tepels. Ze heeft haar benen nog steeds gespreid en ik zie hoe het sperma zich een weg naar buiten weet te vinden tussen haar kutlipjes door. Het sijpelt langzaam op de bank en de vloer, maar het interesseert niemand. Het is wel een geil gezicht om haar zo uitgewoond te zien.

"Kom!" zegt ze tegen me als ze mijn hand pakt. Ze staat op en trekt mij mee de bank af. Ik val haast omdat ik m'n schoenen nog aanheb waardoor mijn broek nog om mijn enkels zit. Ik laat haar los, buk voorover en kleed mij helemaal uit. Ze loopt me voor naar de gang en vervolgens de trap op naar de badkamer. Ze trekt me mee in de douchecabine als ze de staal aanzet. We zoenen heftig onder de douche en langzaam komt mijn lul weer tot leven. We zepen elkaars lichamen in en wrijven veel over elkaars erogene zones.

Die avond heb ik haar onder de douche genomen met een climax over haar rug. Na het douchen zijn we naar de slaapkamer gegaan en hebben ons spel voortgezet. We hebben heerlijk geneukt en gevreeën. In de tussentijd kwam Martijn binnen en ging naakt op een stoel zitten kijken hoe Sophie en ik de hele avond passievol met elkaar geneukt hebben.

Dat was een eerste avond van vele waarbij Sophie en ik met elkaar neukten terwijl haar man toekeek en zich af trok. Heel af en toe mocht hij meedoen, maar altijd als ik Sophie al één keer of vaker had volgespoten met mijn zaad. Sophie kwam ook weer langs bij mij af en toe. Niet meer wekelijks, maar nog wel één tot twee keer per maand. Ook dan neukten we weer als vroeger. Dit heeft ruim een jaar geduurd en ik vond het een heerlijke periode in mijn leven.

De vreemde driehoeksrelatie stopte nadat Sophie en Martijn besloten hadden om nog een kind te nemen. Het bizarre verloop van deze relatie heeft mij veel hoogte- en dieptepunten gebracht. Vreemd genoeg kon ik emotioneel makkelijker afstand van haar nemen in de periode dat haar man in ons spel betrokken was. Het definitieve afscheid viel me nog steeds zwaar, maar wel een stuk minder dan ik had verwacht. Het heeft mij ook ontwikkeld en kanten laten zien waarvan ik me niet bewust was. Van Sophie's vriendin Angelique heb ik overigens nooit meer wat gehoord. Ook Sophie heeft in de periode dat we een relatie hadden niets meer van haar gehoord. Het huwelijk van Sophie en haar man duurt voort en volgens mij ook naar tevredenheid van beide. Het verlies van Martijns vader speelde daar ook een belangrijke rol in.

Ikzelf leef mijn eigen leven weer en ben positief beïnvloed door de vreemde driehoeksverhouding. Misschien binnenkort eens op zoek gaan naar een stel wat open staat voor zo'n soort relatie ;-)