Eindelijk Wij

Dit is een vervolg op de Eindelijk-serie, we zijn een aantal weken verder. Om een beeld te geven...zij is inmiddels 17, ik ben 37...

De weken waren voorbij gevlogen, veel was er gebeurd. We hadden er voor gekozen het gesprek aan te gaan met haar ouders. Het was lastig, maar uiteindelijk hadden ze ook ingezien dat liefde niet te stoppen was. Ze gaven ons een kans, en lieten ons bewijzen dat we voor elkaar zouden gaan. Samen hadden we afgesproken, dat de laatste weken van dit schooljaar, niet beïnvloedt mocht worden door ons. We zagen elkaar weinig, maar via de app hadden we des te meer contact. Op elk mogelijk moment maakten we elkaar gek, stuurden we ondeugende foto's, lieten we merken wat we aan het doen waren. We hadden een doelstelling gemaakt zodat ze dit schooljaar zonder problemen door zou komen. Het was spannend, maar uiteindelijk bleek dat ze zonder veel schade door ging naar het laatste schooljaar. Als beloning zouden we drie weken op vakantie gaan naar Spanje.

Eindelijk was het zover, rond een uur of drie in de ochtend reed ik bij haar ouderlijk huis voor. We hadden samen gefantaseerd hoe het zou zijn, maar nu was het dan echt zo ver. Ik zag hoe het licht brandde, en ik parkeerde de auto. Haar moeder deed de deur open, daar zag ik haar zitten wachten. "Zijn jullie er klaar voor? " vroeg haar vader. "ik kan niet wachten pa" sprak ze en met haar tassen in de hand liep ze naar de auto. We namen afscheid en zachtjes reden we de stad uit.

Ik keek opzij en zag hoe ze in slaap was gevallen. Uren gleden voorbij...Belgie, Frankrijk...na een aantal uren rijden, kneep ik haar zachtjes in haar been. " Liefje...we gaan even stoppen'. Slaperig opende ze haar ogen en rekte zich wat uit. "Waar zijn we? " . Ik keek haar aan " een uur of twee voorbij Parijs" antwoordde ik, terwijl ik de auto parkeerde. Ik stapte uit en strekte mezelf. Ik zag hoe zij aan de andere kant uitstapte en richting het bankje liep. De zon brandde al wat, verder was het rustig om ons heen. Ik ging zitten en pakte wat te drinken. Ze kwam op mijn schoot zitten met haar gezicht naar me toe. Ze wiebelde een beetje, wat me niet geheel onberoerd liet. " Drie weken voor ons alleen liefje" fluisterde ze zachtjes, terwijl ze vooroverboog om me te zoenen. Ik voelde hoe de kriebels door me heen schoten, maar wilde er nog niet aan toegeven. We hadden nog uren te gaan. Langzaam stond ze op en keek me aan" ik doe even wat anders aan, het is mij te warm " zei ze, terwijl ze naar de auto liep. Het was nog vroeg, dus veel mensen waren er niet.

IK bleef naar haar kijken terwijl ze haar skinny jeans uittrok. In een zwarte string stond ze daar mij uit te dagen. "Vind je het lekker liefje? " vroeg ze me plagend. Ik knikte en genoot. Uit een van haar tassen pakte ze een kort rokje en trok deze tergend langzaam aan. Haar shirt verdween daarna en snel trok ze een topje aan.

Haar 'ik ben er klaar voor 'blik zei genoeg, en ik ruimde onze spullen weer op.

Terwijl we wegreden, leunde ze tegen de deur en legde ze haar voeten op mijn schoot Ze spreidde haar benen een beetje en ik keek zo tegen de stof van haar slipje aan. "Wat is er liefje? " sprak ze plagend, terwijl haar vinger langzaam zijn weg vond...