Verbitterde Kluizenaar - 1

Dit is de eerste keer dat ik zo'n verhaal schrijf. De bedoeling is dat er een vervolg komt. Het komt traag op gang en is niet voor de mensen die een vluggertje willen hebben! Hopelijk genieten jullie er een beetje van!

Toen Tom De Bruyn in de middelbare school Marie ontmoette, was het meteen liefde op het eerste gezicht. Zij was niet zozeer geïnteresseerd in hem, maar toen hij met zijn charmes haar voor zich probeerde te winnen, slaagde hij ruimschoots in zijn opzet. De liefde was zo groot dat ze na een jarenlange relatie op de leeftijd van een respectievelijke 23 en 21 huwden. Nog geen jaar later mochten ze zich de trotse ouders noemen van Elizabeth. Hierdoor had Marie haar studies opzij moeten zetten en na enige tijd besefte zij dat dit niet het leven was dat ze ooit in gedachten had gehad. Ze werd, zonder dat haar man het in de gaten had, steeds ongelukkiger met haar lot en hoe meer ze over nadacht hoe meer ze terug verlangde naar het studentenleven, haar vrienden, haar studies en alle andere zaken die ze zorgeloos had doorleeft. Uiteindelijk besloot ze hem in de steek te laten. Het nieuws sloeg in als een bom bij Tom, zeker toen ze nog geen week nadat ze het hem verteld had, haar koffers al gepakt had en bij een stel vriendinnen introk. Ze had hem geen reden gegeven en geen tijd om het te verwerken. Het enige wat ze hem gegeven had en bij hem had achtergelaten, was hun dochter. Tom had dan wel zijn studies kunnen afronden, maar hij had nooit werk kunnen zoeken. Samen hadden ze met hun spaargeld een gezellig huisje kunnen kopen, en ze wou de zaken zo snel afgehandeld hebben dat ze hem de scheidingspapieren overhandigde zonder het eisen van geld voor het huis, de inboedel of haar dochter, maar desondanks had hij moeite met overleven. Hierom besloot hij datgene te doen wat hij zich voorgenomen had nooit te doen, namelijk bij zijn ouders om geld gaan vragen. Hij was van rijke afkomst en zijn ouders zaten zo met hem in, dat ze hem meer dan voldoende geld schonken om de zaak op te kunnen starten waar hij als zelfstandige zelf rijk mee kon worden. Marie had het er niet zo heel lang uitgehouden en Tom was 25 en Elizabeth was er toen ze hen verliet.

5 jaar later echter kon Tom zich al een nieuw, groot huis permitteren en sindsdien leefden ze daar met hun tweetjes. Hij was nooit echt over de breuk heen gekomen en had sinds dan altijd teruggetrokken geleefd, maar het huis waar ze nu heengingen was echt gemaakt voor een kluizenaar. Zijn dochtertje, die hij met veel liefde Lize noemde, was niet veel in contact gekomen met andere mensen en had nooit iemand anders echt gekend zoals haar vader. De enige die ze al had gezien, waren haar grootouders (toen hij om geld ging vragen), de poetsvrouw en zijn secretaresse. Maar dat was allemaal voor ze verhuisden, en dan onthoud je dat niet echt. Vanaf haar 7 jaar had haar vader genoeg geld gespaard om dat huis te kopen, terwijl zijn zaak in hun oude huis bleef draaien. Hij werd letterlijk al slapend rijk. In het nieuwe huis kwam er nog steeds kuispersoneel, maar hij zorgde er voor dat ze hen nooit zagen of zich in de zelfde ruimte als hen bevonden. Enerzijds omdat hij te verbitterd was om nog mensen onder ogen te komen en ten tweede omdat hij zijn dochter bewust naïef opvoedde en het beter was als zowel zij als anderen dat niet besefte. Dat was ook de reden waarom ze niet naar school ging, maar al vanaf het prille begin thuisles kreeg door - wie anders - haar vader, die daar bevoegd voor was.

Al vanaf haar een jaar was ze gewoon gemaakt aan het feit dat thuis naakt rondlopen normaal was. Ze wist dat hij kleren droeg, maar dat was enkel omdat hij werkte en met andere mensen in contact kwam. Zij droeg wel kleren, maar vanaf het punt dat ze verhuisden was dat geen verplichting. Ze had heel wat tijd nodig om daaraan te wennen, maar nadat ze zag dat hij in het nieuwe huis dag en nacht naakt rondliep, begon ze aan het beeld gewend te raken. Zo groeide ze op en werd hij ouder, wat niet afbreuk mocht doen aan zijn aantrekkelijkheid.

Inderdaad, toen Elizabeth 16 was en haar seksuele gevoel zich begon te ontwikkelen, mocht ze haar vader van 40 graag knap vinden. Hij had mooi vol zwart haar en priemend blauwe ogen die zij geërfd had, al waren de hare iets donkerder. Haar haar was vreemd genoeg blond, iets wat ze van zijn moeder geërfd bleek te hebben. Het was nooit echt modieus geknipt, wat verbazend geweest zou zijn als je wist dat het zoals alles zelf gedaan werd. En toch was het van nature mooi en viel het in een glanzende waterval over haar schouders. Dat was het eerste wat langzaam zijn koude hart terug warm maakte. Niet haar mooie, slanke figuurtje met iets bredere heupen, of haar borstjes die langzaam voller werden tot een mooie cup die weifelde tussen de B en de C en die hij met eigen ogen al zo vaak had mogen bewonderen, of haar stevige kontje waar hij later in zou klauwen. Nee, niets van dit alles. Het waren haar haren, net zoals zij opeens besefte dat ze verliefd op haar eigen vader toen ze in zijn ogen keek die vermoeid stonden, maar in haar ogen altijd leken te stralen, wat haar altijd het gevoel had dat ze voor hem wilde zorgen, dat ze alles voor hem wilde doen, als het hem maar gelukkig zou maken.

Aangezien ze nooit iets van de buitenwereld had gezien, had ze geen idee van goed of fout. Ze wist niets, maar wat hij haar vertelde. En ze wist ook niets over verliefd zijn of hormonen. Voor haar was dit geen taboe (ze had nooit leeftijdsgenoten over het onderwerp horen giechelen of geleerd dat de meesten er niet over praatten, en zeker niet met hun ouders), dus begon ze er op een dag over op dezelfde toon waarmee ze sprak over het weer. "Papa," begon ze, "ik voel me de laatste tijd zo raar."

Haar vader die nog niet zo veel gaf om zijn dochter, en niet al te zeer bezorgd dat ze ziek of zo zou zijn, vroeg ietwat ongeïntereesseerd: "Hoe bedoel je dan?" -"Ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen. De laatste tijd wil ik mezelf altijd aanraken en soms word ik nat beneden, zonder dat ik moet plassen. En..." Haar vader die met verbazing had geluisterd, had haar aarzeling - wat zeer ongewoon was voor haar - zeker gehoord en vroeg haar ernaar. "Ik besefte onlangs opeens...dat ik je knap vind. Ik bedoel, ik vond je altijd al knap, maar nu pas drong het tot me door dat het me pijn doet als ik je niet zie, dat ik uren naar je zou kunnen kijken, wat ik ook al heb gedaan," biechtte ze op. Nu wou hij zeker alles weten: "Wanneer dan?" -"Ik was aan het lezen, maar eigenlijk was ik je stiekem aan het bewonderen en toen viel je in de zetel in slaap en heb ik je de hele tijd zitten bekijken. Je bent mooi, pap." Hij wist niet helemaal wat er aan de hand was, maar stak zijn verwondering snel onder een masker van alwetendheid. "Dat is normaal, Lize. We wonen al zo lang samen, dat je op den duur naar elkaars uiterlijk begint te kijken. En over dat aanraken en nat worden? Dat is gewoon het teken dat je ouder aan het worden bent, en klaar bent om aan een nieuwe fase te beginnen." Lize, die wist dat hij niets meer zou zeggen, hield wijselijk nieuwe vraag in zich en nam genoegen met de voor haar bevredigende uitleg. Maar zonder het te weten had ze ook een heleboel vragen losgemaakt in Tom. Zou ze op hem verliefd aan het worden zijn? Of waren het gewoon puberale gevoelens? En hoe moest hij ermee omgaan? En vond hij zijn dochter ook niet prachtig, met die lange blonde haren? Hij zat in de knoop met zichzelf, maar maakte voor zichzelf uit dat het van geen belang was en het wel over zou gaan.

Zo leefden ze beiden tevreden verder en dacht Tom er al snel niet meer aan. Voor Lize was het echter niet zo makkelijk en haar gevoelens begonnen steeds heftiger te worden. Aan dat gevoel wendde ze en nooit gaf ze toe aan de drang zichzelf aan te raken. Zich wassen was het moeilijkste, waar nauw contact met haar intieme delen niet te vermijden was. Dat hitste haar altijd wat op, en zo ook deze keer. Ze kwam net uit bad en zag in de spiegel dat het haar aan het blozen had gebracht, het wassen en de warmte. Ze schaamde zich er wat voor en hierdoor ervoer ze alles weer heftiger, maar nog steeds te onderdrukken. Maar toen ze - naakt - de gang opstapte, passeerde haar vader net. Hij was met zijn gedachten ergens anders en liet zich dus volkomen overvallen toen ze bevangen werd door haar eerder nog onderdrukte gevoelens en zijn schoonheid en ze hem zonder nadenken vol op de mond kuste. Ze had zichzelf snel in de hand en het was een korte kus, maar het had hem compleet verrast. In die korte seconde dat het had geduurd, waren alle gevoelens die hij 15 jaar geleden volledig verdrongen had, in alle hevigheid teruggekomen. Dit keer was hij degene die zichzelf liet gaan en hij greep haar vast, pinde haar tegen de muur en begon haar innig te zoenen. Met zijn onderlichaam bewoog hij tegen het hare en hij verloor zichzelf volledig in de kus. Zij was eerder verbaasd dan tevreden hiermee. Haar verliefdheid op haar vader was vergeten en ze werd bang voor hem. Ze stribbelde niet tegen, maar onderging het gelaten, terwijl ze een paar tranen liet ontsnappen. Hij had dit niet door en trok haar tegen zich aan om haar in een stevige omhelzing te trekken en zijn tong bij haar naar binnen te dringen. Maar bij het voelen van haar levenloze tong, wist hij weer wie hij was, wie zij was en wat er gaande was. Abrupt liet hij haar los en schrok zich wezenloos toen hij haar betraande gezicht nog net kon zien voordat ze zich omdraaide en naar haar kamer rende.

Dit was het eerste deel, mijn debuut zit er op!

Tot de volgende? X Nienke