Muizenissen

Scharrels bij de vleet, maar een vaste relatie is en blijft lastig voor mij. De meiden waarmee ik thuiskom schijnen nooit eens van het brave en alledaagse soort te kunnen zijn. De ene heeft een eetstoornis en verslint kilo's drop en chocola tijdens de geslachtsdaad, een ander kan alleen maar opgewonden worden als je haar als een kleine stouterd over de knie legt en voor straf een flink pak voor haar blote bips geeft, en van weer een ander

blijkt er minstens een dozijn ranzige creampiefilmpjes op het wereldwijde web rond te zwerven, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Je zou bijna denken dat ik hen er op uitzoek: hoe geschifter, hoe leuker.

Voorts moet een vrouw voor mij goed gevuld zijn, maar gewoon moddervet mag ook. Tieten en konten heb ik nodig, iets om me aan vast te houden, iets om te bestijgen en te berijden. Op van die langbenige fotomodelletjes heb ik het nooit gekund. Deze voorkeur voor weldoorvoede en lichtelijk gestoorde dames heeft zich zonder twijfel ontwikkeld in mijn puberteit. Ik hoef echt niet in psychotherapie om dat te begrijpen. Als een opgroeiende jongen jarenlang vrijwel dagelijks met de wettige echtgenote van zijn vader in bed ligt, dan laat dat onvermijdelijk littekens na op zijn psyche, dat lijkt me logisch. Ik val op verknipte vrouwen omdat ik zelf verknipt ben, zo zit dat.

Na de scheiding woonden mijn jongere broer en ik aanvankelijk bij mijn moeder. Al gauw ontmoette ze een nieuwe man en wel een doodsaaie docent economie. Ik kon die vent niet luchten of zien. De betweter bemoeide zich met alles, met mijn schoolwerk, met de computerspelletjes die ik speelde, met de muziek waar ik naar luisterde, met de muziek waar ik niet naar luisterde, met de hoeveelheid hagelslag die ik op mijn boterham strooide en met nog heel veel meer. Voor mij als puberende brugklasser was dat niet om uit te houden en dus verhuisde ik naar mijn vader, zonder mijn broertje helaas.

Mijn vader was toen al hertrouwd. Waar en op welke manier hij en Ksenia elkaar hadden ontmoet, daarover werd altijd wat geheimzinnig gedaan, zodat ik aanneem dat hij haar had opgeduikeld via een of andere obscure dating site met Oost-Europese bruidjes. Ze was een Letse Russin, een mollig mokkel, schel blond geverfd en 18 jaar jonger dan hij. De reden dat hij haar naar Nederland had gehaald liet zich raden. Koken kon ze niet, voor het doen van huishoudelijk werk was ze te lui en een fatsoenlijk gesprek viel er amper met haar te voeren, maar in haar truitje bolde een onvervaste H-cup en ze liep de hele dag met haar vette reet te wiegelen, als een bijstandsmoedertje op de tippelzone. Ze was zijn spermatank, niet meer en niet minder.

Daarvan mocht ik avond aan avond getuige zijn in onze al te gehorige portiekwoning. Hun gefluister en gestommel en het ritmische kraken van hun bed aan de andere kant van de kartonnen slaapkamermuur vielen onmogelijk te negeren. Ksenia had de idiote neiging om te sjilpen als een grasparkiet op het moment dat hij zijn ballen in haar leegde. Of mijn vader ook een goede minnaar was betwijfel ik ten zeerste, maar aan zijn potentie mankeerde niets. Hij ging er prat op een onbehouwen en sterke vent te zijn, bouwvakker van beroep, die zijn leven uit volle overtuiging wijdde aan de heilige drie-eenheid van voetbal, bier en seks.

Toch was hij beslist een stuk intelligenter dan hij zich voordeed, iets wat ik niet van zijn nieuwe eega zou willen beweren. Haar chronische onnozelheid maakte Ksenia tot een makkelijk doelwit van de plagerijtjes van mijn vader en mij. Ging je bijvorbeeld hartje zomer voor het raam staan en riep je:

"Verrek, het heeft gesneeuwd," dan kwam ze dadelijk aangesneld om het wonder te aanschouwen. Op dat niveau zat ze zo'n beetje.

Iedereen was blij toen mijn halfzusje Nina werd geboren, ook ik. Jammer genoeg deed de baby Ksenia's alleszins beperkte kwaliteiten als huishoudster geen goed. Ze gaf borstvoeding en verschoonde luiers en voor de rest lag ze op de bank naar Russische t.v.-series op haar antieke laptop te koekeloeren of voerde eindeloze telefoongesprekken met haar familie in Daugavpils. Ons huis veranderde geleidelijk in een afvalcontainer vol lege bierblikjes, pizzadozen, patatbakjes, vuile glazen en rondslingerend babyspeelgoed. Mijn vader leek geen oog te hebben voor de rommel. Die had zijn bekende gewoontes al weer heel gauw hervat. Het advies om zich tot tenminste drie weken na de bevalling van gemeenschap te onthouden werd uiteraard in de wind geslagen. Als hij erop wilde, bij zijn eigen wijf godbetert, dan had hij daarvoor niet de toestemming nodig van zo'n frigide verloskundige, punt uit! In de ouderlijke slaapkamer werd allang weer vlijtig gesjilpt.

Er viel beslist een hoop aan te merken op Ksenia, maar behalve een uilskuiken en een luiwammes was ze eigenlijk best een schat. Ze wenste oprecht dat ik me thuis zou voelen in ons samengeraapte gezinnetje en probeerde vaak om een soort surrogaatmoeder voor me te zijn. Haar zoontje uit een eerder huwelijk was als peuter overleden aan een verwaarloosde longontsteking. De zorgzaamheid die ze nooit aan dat kind had kunnen schenken, werd met emmers tegelijk over mij uitgegoten. Als ik naar school moest stond ze gelijk met me op om ontbijt te maken en een lunchpakket te smeren. Ze stopte me stiekem geld toe voor een noodlesoepje of beker koffie in de pauze.

"Niks tegen papa zeggen, hoor," knipoogde ze dan. Voor ik op mijn fiets stapte knuffelde ze me half dood, prees me om mijn vermeende slimheid en bezwoer me goed op te letten in de les. Dat ik op het gymnasium zat vervulde haar van ontzag en geluk. Zelf had ze alleen een typediploma.

Die afscheidsknuffels herinner ik me als de dag van gisteren. Ze smoorde me zowat tussen die monsterlijke prammen, kirde malle woordjes in het Russisch en liet me ongevraagd meegenieten van het bedorven garnalenluchtje dat zo 's ochtends als een aura om haar heen hing. Al gauw had ik ervaring genoeg met meisjes om te vermoeden waar dat typische geurtje zijn oorsprong vond. Ik heb wel eens gedacht dat als zij toen die 'pizda' van haar wat vaker gewassen had, het later misschien niet zo schandalig uit de klauw gelopen zou zijn tussen haar en mij.

Het gebeurde vlak voor Nina's derde verjaardag dat ik bij thuiskomst uit school mijn vader zo bleek als een vaatdoek hangend boven de wc-pot aantrof. Hij had gekotst, lichtte hij toe, en nu deed het verdomde zeer in zijn onderbuik aan de rechterkant. Mijn aanbod om hem naar onze huisarts te vergezellen hoonde hij verontwaardigd weg. Hij was immers nooit ziek! Die frikandel speciaal die hij gehaald had tijdens de schaft moest bedorven zijn geweest, dat was alles.

In de loop van de middag werden de klachten echter zo hevig dat hij zich alsnog per taxi naar de spoedeisende hulp van het ziekenhuis liet vervoeren. De diagnose

luidde: appendicitis acuta, oftewel blindedarmontsteking. Nog diezelfde avond werd hij geopereerd.

Rond middernacht schrok ik wakker van een hysterisch gilletje. Twee tellen later vloog de deur open en struikelde Ksenia mijn onverlichte slaapkamer binnen. Ze had een muis gezien, hapte ze naar adem! Dat geloofde ik graag. Op de tast vluchtte ze onder mijn dekens, klampte zich huiverend van bangigheid aan me vast en smeekte me haar alsjeblieft niet weg te sturen. Al een poosje was onze slecht schoongemaakte etagewoning een waar paradijs voor muizen. Ze wandelden brutaal over het aanrecht en ritselden achter het behang, krabbelden onder de vloer en knaagden de zakken en dozen in onze voorraadkast kapot. Ksenia scheet in haar broek voor die schattige beestjes.

Nog nagriezelend begon ze me een van haar overdreven Slavische moederknuffels te geven. Het grote verschil met de normale omhelzingen voor het naar school gaan was dat we nu samen in een smal bed lagen en allebei geen kleren aan hadden. Haar zachte armen, haar weelderige buik, die enorme swabbermemmen van haar, de hele handel werd me opgedrongen en het voelde allemaal even ontstellend bloot. Ksenia was altijd al aan de gevulde kant geweest en dan druk ik me eufemistisch uit, maar de kilo's die er tijdens haar zwangerschap van Nina nog eens extra aan waren gekomen, had ze er nooit meer af weten te lijnen. Ik kreeg een erectie van gewapend beton. Ksenia zocht mijn hand, leidde die behoedzaam tussen haar dijen en duwde mijn middelvinger drie kootjes diep haar kut in. Of ik haar oud vond, wilde ze weten? Mijn andere hand kwam op haar rechtertiet te liggen. Het leeftijdsverschil tussen haar en mij was kleiner dan dat tussen haar en mijn vader, rekende ze me voor. Vederlicht begon ze mijn voorhuid over en weer te schuiven. Merkend hoe mijn eikel in minder dan geen tijd drijfnat werd van het voorvocht fluisterde ze vertederd dat ik een lieve, lieve jongen was.

Terwijl ik Ksenia op haar rug rolde, besefte ik onbarmhartig scherp dat er nu geen weg terug meer was. Dit was de vrouw van mijn vader en die vrouw ging ik een beurt geven. Dat was immoreel, maar het was wat ik wilde, en Ksenia wilde het zeker net zo graag.

"Niks tegen papa zeggen, hoor," kirde ze, haar schaamlippen gedwee openhoudend. Het werd het vlugste vluggertje dat ik ooit gemaakt had. Haar spekgladde slijmvliezen sloten zich rond mijn paal en op hetzelfde moment explodeerde in mijn hoofd een compleet zonnestelsel. Van de zenuwen kwam ik klaar voor hij er goed en wel in zat. Dat luchtte op, hoewel niet voor lang. Ik stelde voor bij haar in het grote bed te komen liggen. Daar hadden we meer ruimte en dan zou ik die enge muizen voor haar verjagen.

Geslapen werd er die nacht nauwelijks. Ik kon gewoon geen genoeg van deze verboden vrucht krijgen. Het was erin, grommen, stoten, bijten, onstuimig spuiten, eruit en een paar minuten rusten, een slokje water, dan weer verder met vrijen en zoenen, hitsig gefluister, knijpen, wroeten, mijn handen rusteloos dwalend over haar overvloedige vlees, die tieten, die billen, tot ik de oplopende spanning in mijn ballen niet langer kon verdragen en me voor de zoveelste keer als een hersenloze fokstier in die harige trut moest leegpompen. Hoe het bestond was me een volstrekt raadsel, maar met elk orgasme werden we alleen maar bronstiger, zij net zo goed als ik.

De volgende dag bezocht ik mijn vader in het ziekenhuis. Hij lag aan een infuus, maar had ook al voorzichtig een kopje thee gedronken. Let wel, thee! Kon ik bij het volgende bezoekuur geen pilsje en een saucijsenbroodje voor hem meebrengen? Hij begon al weer behoorlijk praatjes te krijgen. Het kostte me geen enkele moeite om hem recht in zijn smoel aan te kijken. Waarschijnlijk zou ik me schuldig moeten voelen over wat er zich onder zijn dak, in zijn bed had afgespeeld, maar ik voelde helemaal niks. Hij kon de rambam krijgen, die ouwe!

Ksenia en ik maakten schaamteloos misbruik van zijn afwezigheid. We naaiden ons een totale versuffing. Op het laatst zat het onderlaken zo barstensvol ingedroogde spermavlekken dat je het geheel als een gipsplaat rechtop zou kunnen zetten. Maar ook nadat mijn vader na vier dagen uit het ziekenhuis werd ontslagen, bleven we hem gewetenloos bedriegen. Omdat hij vaak al voor 6 uur 's ochtends van huis moest om op tijd op de bouwplaats te zijn, hadden we daar alle gelegenheid voor. Zodra ik de voordeur hoorde dichtslaan, glipte ik stilletjes bij Ksenia in bed. Die lag dan al op me te wachten, warm en slaperig en vol overspelige verlangens. Zonder pardon vergrepen we ons aan elkaar, waarna we nog wat soesden tot het alarmdeuntje van de wekker afging. Ik had haar verboden zich na afloop van een wip met mijn vader te wassen of af te vegen en vaak kleefden de klonters vislijm in de beharing rond haar schaamspleet. Verrukt noemde ze me haar lieve viezerik, omdat er voor mij niets heerlijkers bestond dan mijn kloppende tamp in die stinkende ochtendpruim van haar te prakken. Geachte dokter Freud, is dit nou wat u verstaat onder het oedipuscomplex?

De redenering dat wat wij uitvraten welbeschouwd niets met incest te maken had, omdat we geen bloedverwanten waren, leek Ksenia volkomen gerust te stellen. Verder vertelde ik haar over de Luhya, een Bantuvolk in Kenia, bij wie de oudste zoon in sommige gevallen de weduwen van zijn vader erft, ofschoon niet zijn eigen moeder. Ze lachte dat wij dan ook maar in Kenia moesten gaan wonen. Intussen hoefde ik mezelf heus niks wijs te maken. Deze seksuele relatie deugde van geen kanten en dat wist ik dondersgoed. Een vader en een zoon horen hun zaad niet in de buik van dezelfde vrouw te lozen, dat is tegen de oerwetten der natuur.

Ronduit toegegeven heeft ze het nooit, maar geleidelijk raakte ik er van overtuigd dat Ksenia in wezen verliefd op me was. Dat maakte ik vooral op uit haar jaloerse gedrag wanneer ik eens een vriendinnetje mee naar huis bracht. Zo'n meiske was nooit goed genoeg voor mij en als ze tot overmaat van ramp ook nog een nachtje bleef slapen, dan had Ksenia de volgende morgen schele hoofdpijn en zwarte kringen rond haar ogen. Ze speelde haar rol van afgewezen minnares met verve. Bij de eerstvolgende gelegenheid dat ik naast haar tussen de lakens schoof, veinsde ze steevast geen zin te hebben, de aanstelster. Aan mij de nobele taak haar kort en goed weer in het gareel te vingeren.

Terugkijkend op die periode stel ik vast dat mijn vader zijn vrouw hoe langer hoe meer als een huisslavin begon te behandelen. Hij commandeerde, snauwde haar af en maakte neerbuigende opmerkingen over haar rol als vrouw en dat alles waar Nina en ik bij zaten. Zijn min of meer goedmoedige grapjes van destijds waren allang ontaard in regelrecht gesar. Zo dreef hij haar onbedoeld en zonder het te weten steeds verder in mijn armen, al was het maar omdat ik uit principe weigerde nog langer mee te doen aan dat lullige spelletje 'Kseniaatje pesten'.

tegenover mij beklaagde ze zich erover dat ze nog maar zelden echt genot had bij hem. Op zichzelf had ze er geen bezwaar tegen dat hij zijn ding af en toe in het verkeerde gat stopte, legde ze uit, mits hij voldoende glijmiddel gebruikte. Het probleem was dat zij anaal nu eenmaal minder intiem en minder erotisch vond dan andere vormen van seks. Wat ze mijn verwekker kortom vooral kwalijk nam was dat hij zich totaal niet bekommerde om haar plezier. Ze vond, als hij lekker klaarkwam, dan moest hij er eveneens voor zorgen dat zij lekker klaarkwam. Ze had er schoongenoeg van dat hij zijn lage lusten op haar botvierde alsof ze zijn persoonlijke hoer was!

Voor mij daarentegen leek Ksenia elke dag alleen maar aardiger te willen zijn, zeker naarmate mijn eindexamens naderden. Tijdens het studeren sloop ze regelmatig mijn kamer binnen om naar mijn vorderingen te informeren, me iets lekkers toe te stoppen of me zomaar een dikke knuffel te geven. Vol onbegrip staarde ze dan naar mijn boeken en aantekeningen. In die dagen werden we bovendien steeds onvoorzichtiger, zoals die keer dat ik zwijgend mijn broek openritste en Ksenia me achter mijn bureau eindeloos teder en met liters spuug afzoog, terwijl mijn vader in de woonkamer een Champions League wedstrijd volgde.

Na het behalen van mijn diploma ging ik technische wiskunde studeren en op kamers wonen. Ik stortte me in het studentenleven, waande me in het algemeen een stuk volwassener en besloot dat het maar eens afgelopen moest zijn met het neuken van mijn stiefmoeder. Ksenia bleef echter minstens eens per week met het openbaar vervoer naar me toe komen. Ondanks mijn goede voornemens stond ik dan toch vaak dadelijk weer in haar onderbroek te graaien. Heel wat hitsige uurtjes brachten we samen door op mijn bedompte studentenkamertje. Ze was en bleef een geil wijf!

Nog voor het begin van het derde trimester liep het huwelijk van mijn vader en Ksenia knarsend en piepend uit de rails. Door een samenloop van omstandigheden leverde ik daaraan onopzettelijk een doorslaggevende bijdrage, geheel tot mijn genoegen overigens. Op een avond namelijk bezocht ik uit nieuwsgierigheid een illegale massagesalon en had daar onbeschermde seks met een gezette, Chinese masseuze. De volgende dag kreeg ik Ksenia op bezoek. Ze was ongesteld, maar met wat slaolie ging het ook prima in haar kont. Als ik het op die manier deed, dan vond ze dat wel fijn, gewoon omdat ik het was en omdat ze het me naar de zin wilde maken.

Dat weekend belde Ksenia bezorgd op om me te waarschuwen dat mijn vader klaagde over branderige pijn bij het pissen. Bij haar zelf kwam er een soort slijmerige, pus-achtige afscheiding mee tijdens het kakken. In mijn geval duurde de incubatieperiode kennelijk wat langer, maar daar werd de uiteindelijke conclusie niet heel veel anders van. In het soa-centrum kreeg ik van een bloedmooie, Marokkaanse verpleegkundige een injectie met antibiotica plus het vriendelijke advies er de volgende keer een rubbertje om te doen. Ik durfde haar niks te beloven.

De ontdekking dat Ksenia hem een druiper had bezorgd kwetste mijn vader diep in zijn mannelijke trots. Het was domweg nooit in zijn simpele voetbalbrein opgekomen dat zijn gewillige vrouwtje misschien vreemd zou kunnen gaan. Ze mocht meteen haar koffers pakken. Opgelazerd!

Tegenwordig woont Ksenia weer in Letland. Dat ze mijn vader nooit heeft verteld wie haar buitenechtelijke minnaar was, is iets waar ik haar zeer dankbaar voor ben.