De Mores Van De Stad

Een getrouwd, katholiek en keurig vrouwtje. Een kutwijf is het.

Jorre gromde diep toen hij met woedende gebaren zijn pc afsloot.

Mij een beetje zitten opgeilen met dat zuinige mondje en haar keurige netjes over elkaar geslagen benen. Het beeld van de vrouw van zijn neef op het verjaardagsfeest liet hem niet los. Hij moest en zou Margy neuken hoe dan ook.

Hij had bij zijn neef en zijn keurige vrouwtje het plafond gestuukt, de trap hersteld, de deuren opnieuw afgehangen en geschilderd, het tegelpad in de tuin aangelegd en wat al niet meer…. zijn neefje stond bij hem in het krijt, en dik in het krijt. Familie of niet, rekeningen dienden betaald te worden.

Hij had zijn neefje en zijn mooie vrouwtje uitgenodigd voor een gesprek over de vereffening van zijn arbeid. Wannes en Meint hadden ook nog wat rekeningen openstaan.

Al dat uitstaande geld zou op die avond worden verrekend.

Zijn broers hadden al eerder opmerkingen gemaakt over hun onvrede met de situatie en wilden ook niets liever dan dat er afgerekend werd.

De vier minuscule, heimelijk verborgen camera’s die hij in de woonkamer had geplaatst zouden hun werk doen, de pc ontving de beelden en geluiden perfect.

De bel zoemde de avond open.

De broers van Jorre begroetten hem met een kort woord, een kort gebaar. ‘Hoe laat komen ze?’ vroeg Meint.

Jorre antwoordde dat Margy en hun neef niet lang op zich zouden laten wachten.

‘We zijn het erover eens?’ Vroeg Wannes.

Het was een overbodige vraag en werd door stilzwijgende blikken beantwoord.

‘Daar zal je ze hebben!’ Jorre stond op van de tafel en liep al naar de deur nog voordat de bel kon overgaan.

Margy en haar man werden de kamer binnen geloodst en ze gingen naast de broers zitten.

De blik van hun neef was ongerust, zijn ogen schoten van de ene oom naar de andere. Onophoudelijk zat hij aan zijn kleding te frunniken.

Jorre nam het woord: ‘voor we andere zaken kunnen gaan bespreken moet jij me vertellen of je ons geld kunt terugbetalen!’ zijn stem klok zacht, beheerst maar beslist,

‘Het is me nog niet gelukt oom Jorre!’

Wannes mengde zich in het gesprek en wees er met klem op dat de deadline vanavond was en dat geen uitstel meer zou worden verleend. De vraag die open bleef was dus hoe hun neef zich uit de netelige situatie zou kunnen redden.

Meint nam het woord en zei dat ze het geld niet direct nodig hadden maar dat er wel betaald moest woorden. Bij het woordje moest keek hij hun neef strak in zijn ogen.

‘We hebben dit al zien aankomen’ sprak Jorre weer ‘en wij zijn het erover eens dat Margy de openstaande rekeningen in natura gaat vereffenen!’ Vanavond nemen we een voorschot en na vanavond zal zij met ieder van ons een week lang onze wensen vervullen op de manier waarop wij dat persoonlijk gaan invullen. Kortom over drie weken ben je van de rekeningen af. Niet akkoord gaan is geen optie meer. We hebben je meerdere keren gewaarschuwd!’

Wannes wees hun neef erop dat de vorderingen ook via de rechtsgang zouden kunnen worden geïnd maar dat dat zou uitdraaien op hun persoonlijk faillissement, verbeurdverklaring van goederen en auto.

‘Jij gaat geblinddoekt in de stoel zitten en Margy gaat jou vertellen wat zij vanavond voelt als zij onze opdrachten moet vervullen!’

Wannes bracht de gereedliggende blinddoek aan voor de ogen van zijn neef.

‘En jij vuile kuthoer’ sprak Jorre, ‘ jij gaat staan met je poten wijd en je armen boven je hoofd zodat we die grote melkuiers van je, waarop we al jaren geilen goed kunnen zien!’

Margy ging bedremmeld staan. Ze wist van tevoren al dat het hierop zou uitdraaien. De geile blikken van de ooms van haar man spraken boekdelen. Op de feestjes en familiebijeenkomsten draaiden hun kale koppen altijd naar haar en als ze konden zouden zij haar met hun ogen uitkleden. Margy zorgde ervoor geen aanstoot te geven en als zij een rok of jurk droeg sloeg zij haar benen altijd kuis over elkaar.

Ze wist ook dat er geen uitweg meer was voor haar en haar man. Ze zaten tot ver over hun oren in de schulden aan de ooms. Haar man had een goede baan, verdiende redelijk maar hun uitgaven overstegen hun inkomsten. Ze leenden geld van Jorre, Wannes en Meint en vroegen hen ook om hulp bij bouw-, vervoers- en allerhande andere karweien.

Margy schrok uit haar beslommeringen door de harde stem van Meint.

‘Poten wijd vuile kuthoer en armen boven je hoofd. En snel ook!’

Margy spreidde met tegenzin haar benen en hief haar armen boven haar hoofd.

Ongegeneerd grepen de mannen in het zachte warme vlees van haar borsten.

‘Jezus Christus, wat een memmen, wat een uiers heeft die teef zeg!’

Meint deed zich tegoed aan het warme vlees van Margy, hij kneedde haar borsten en pijnigde haar tepels door er hard in te knijpen en aan te trekken door de stof van haar jurk en beha heen.

Wannes riep naar zijn neef: ‘Heeft die pruim van jou ook zo’n zware kut? Ik zal een goed tussen haar hoerenpoten gaan voelen!’ Hij voegde de daad bij het woord en greep zonder schaamte in het kruis van de onfortuinlijke vrouw die haar evenwicht maar nauwelijks kon bewaren onder het geweld van al die knedende en voelende handen.

‘Vertel manlief maar eens hoe je je voelt nu je voor geld je lichaam aan mannen moet verkopen, Margy!’

Margy voelde een lichte misselijkheid opkomen en deed er het zwijgen toe.

Jorre haalde hard uit met zijn eeltige hand en zijn klap trof Margy op haar wang.

Ze wankelde, verloor haar evenwicht en belandde op de vloer aan de voeten van de mannen die haar kwelden.

‘Praat tegen je man godverdomme vuile kuthoer want anders lig je twee weken met je poten wijd in onze bedden en geloof me dat je dan genaaid wordt, door mij, mijn vrienden die ook wel een vers hoertje lusten, mijn broers, hun vrienden die zich ook niet onbetuigd zullen laten. Praat!’

Weer sloeg Jorre het arme meisje hard in haar gelaat.

‘Je hebt een hoer van me gemaakt door al die schulden. Ik voel me een gebruiksartikel, een hoer!’ zei Margy met een dun stemmetje tegen haar man die hoog en snel ademde.

De kleding van Margy scheurde en in haar beha, slipje en kousen stond ze te kijk voor de mannen, de flarden losgescheurde kleding hingen doelloos langs haar lijf.

Ze huilde zachtjes. Het leek of haar tranen de ooms steeds driester maakte. ‘Zullen we haar nu ook maar neuken?’ vroeg Meint.

Jorre maakte het rooster. Vanavond zou Margy zich moeten onderwerpen aan hen drieën. Na deze avond zou ze hem een week lang het genoegen geven over haar lijf te kunnen beschikken. Daarna zou Wannes aan de beurt zijn, gevolgd door Meint die haar als laatste een week lang zou bezitten.

Op tafel kutje, op tafel!’

Wannes schoof drie stoelen zo aan de kant van de tafel dat zij zowel Margy die omstandig op de tafel was gaan staan, en haar man konden zien. De mannen gingen op de stoelen zitten. Meint zei tegen zijn neef dat zij zo nog beter van de heerlijkheden van Margy konden genieten. ‘Doe je beentjes maar wijd en geef maar eens een geil masturbatieshowtje voor ons weg, kuthoertje en vertel je mannetje maar eens hoe je je voelt nu!’

Margy bracht haar rechterhand in haar kruis en begon de contouren van haar kut te strelen.

Meint sommeerde haar haar hand in haar onderbroek te steken en door te gaan met het vingeren.

Margy vertelde met tranen in haar ogen en met een schokkerige stem aan haar man dat zij nu op tafel stond en dat zij zich schaamde om voor de ogen van zijn ooms de meest verschrikkelijke dingen moest doen om de rekeningen te vereffenen.

‘Ik sta hier op tafel, wijdbeens en ben mezelf aan het vingeren. Ik voel me bekeken, beschaamd maar ik moet het doen. Ik doe het ook voor jou!’ zei ze.

Toen de jonge vrouw een paar minuten haar handwerk had verricht stond Jorre op, liep naar zijn laptop en zei dat

het voorafgaande gesprek en de vernedering van Margy haarscherp op beeld te zien waren.

‘De beelden blijven in mijn bezit. Maar ik zal ze aan je werkgever, je buren en je familie sturen als er ook maar met een woord wordt gerept aan anderen dan de vijf mensen die hier nu aanwezig zijn!’

‘En nu heren, nemen we afscheid want Margy en ik hebben andere zaken te doen!’

Beschaamd over de onvermijdelijke wending in zijn leven nam De man van Margy de blinddoek voor zijn ogen weg en sloopsnel naar de voordeur. Wankelend liep hij naar zijn auto en reed zonder zijn vrouw de nacht in.

Wannes en Meint schudden elkaar en Jorre de hand toen zij met een vileine glimlach op de lippen afscheid namen.

‘Volgende week, acht uur bij mij!’ zei Wannes veelbetekenend.