Sandrine - 1

Sandrine was 19. Ze was slank met volle borsten, een roomblanke huid en lange rode haren. Ze woonde al haar hele leven in een klein dorpje in Zeeland. Haar vader was overleden toen ze nog een klein meisje was. Haar moeder was een jaar later hertrouwd met de dominee van het dorp. Een autoritaire streng gelovige man die zijn stempel op het huishouden drukte. Van Sandrine en haar moeder eiste hij absolute gehoorzaamheid. In zijn ogen had een vrouw een recht en dat was het aanrecht.
Nu waren vrijwel alle mensen in het dorp strenggelovig en viel het gezin niet op. Maar toen Sandrine naar de middelbare school in het nabijgelegen stadje ging zag ze het verschil. De meisjes daar liepen in korte rokken of broeken. Ze gebruikten make-up en gingen vrij om met jongens. Het was ondenkbaar dat Sandrine dit ook zou doen. Make-up en mode waren zondig volgens de dominee. En een keurig meisje ging niet om met jongens. Het gevolg was dat Sandrine op school er niet bij hoorde. Ze werd regelmatig gepest vanwege haar ouderwetse kleding en gedrag. Toch vond ze het fijn op school. Ze was weg bij de dominee en ze vond de lessen fijn. Vooral de geschiedenislessen van Max Masters. Hij was een goede leraar die prettig lesgaf en was daarom populair onder de leerlingen. Bovendien was hij met zijn lange gespierde lijf, zwarte haren en blauwe ogen het aanzien meer dan waard. Verschillende meisjes waren dan ook verliefd op hem.
Sandrine genoot van zijn lessen en zijn verhalen. Ze droomde regelmatig dat ze haar dorp zou verlaten en de wijde wereld in zou trekken. Ze zou de plaatsen van Max verhalen bezoeken. Het rode plein in Moskou, de Chinese Muur en de outback van Australië. De realiteit was echter anders. Toen ze 16 was haalde de dominee haar van school. Ze was niet langer leerplichtig. De dominee vond het niet nodig dat haar hoofd nog verder werd gevuld met nonsence. Ze moest leren koken en het huishouden doen. Dus bleef Sandrine thuis en leerde ze van haar moeder het huishouden te besturen. En ze wachtte. Wachtte op het moment dat haar leven zou beginnen.

Het was een paar weken na haar 19e verjaardag dat de dominee aankondigde dat hij een echtgenoot voor Sandrine had gevonden. Een respectabele leraar zoals hij omschreef. Sandrine kreeg meteen beelden van een oudere dikke man met grijze haren. Zoiets als haar oude wiskunde leraar meneer Belders. Ze zat echter zo onder de plak bij de dominee dat ze het niet waagde om te weigeren. Haar verassing was dan ook groot toen ze haar aanstaande man te zien kreeg. Het was helemaal geen oude man, maar niemand minder dan Max Masters.
Het was haar een raadsel waarom een man als hij in zou stemmen met een gearrangeerd huwelijk. Iets anders was het niet.
Ze kon het echter niet aan hem vragen als ze dat al had gedurfd. Ze werden geen moment alleen gelaten. Dat was volgens de dominee niet netjes. De eerste keer dat ze alleen was met Max was op hun huwelijksnacht. Hun huwelijk was een kille dag geweest. De dominee had een gepassioneerde preek gehouden over zonde. Ze was doodsbang voor die avond. Ze was onwetend op het gebied van sex. Haar moeder was altijd heel vaag geweest. Ze had slechts gezegd dat de huwelijkse daad geen pretje was en dan ze haar man moest gehoorzamen.
Gespannen stond ze nu in de kamer tegenover haar man. Ze wilde opeens dat ze een mooie sexy jurk aan had in plaats van het vormloze witte gewaad dat haar moeder had gemaakt en volgens de dominee passend was. Ook wilde ze dat ze mooier ondergoed aan had. Max zat daarentegen heel rustig in zijn stoel. Langzaam stond hij op.
“Eindelijk alleen” zei hij. “Kom hier”.
Onzeker liep ze naar hem toe. Hij maakte haar haren los en streek even met zijn vinger over haar lippen. Hij pakte haar jurk beet bij de hals en scheurde deze open. Ze maakte een geschrokken geluidje maar zijn felle blik legde haar het zwijgen op. Met hetzelfde gemak verwijderde hij haar bh. Ze stond nu voor hem, slechts gekleed in haar onderrok en slipje.
Tevreden bekeek hij haar. Hij legde zijn handen op haar borsten en kneedde deze. Voor het eerst voelde ze een steek van verlangen door zich heen gaan. Opeens kneep hij gemeen in haar linkertepel en ze gaf een gilletje.
“Ik wil dat je geen enkel geluid meer maakt.” Hij kneep nogmaals in haar tepel en keek tevreden toen ze een kreet binnenhield. Hij duwde haar op haar knieën en beval: “Open mijn broek en bevredig me”.
Sandrine opende zijn broek en samen met zijn boxer schoof ze deze naar beneden. Max’ stijve penis kwam tevoorschijn. Onzeker keek ze er naar. Ze had geen idee wat ze nu moest doen.
“Neem hem in je mond”.
Ze gehoorzaamde. Gespannen sloot ze haar mond om zijn pik. En nu? Wat moest ze nu doen? Max zuchtte ongeduldig. Hij sloot zijn handen om haar hoofd en stootte in haar mond. Ze kokhalsde toen hij dieper in haar keel gleed en liet zijn pik uit haar mond glijden. Kwaad keek hij haar aan.
“Wat doe je. Volgens je vader was je gehoorzaam.”
Hij trok zijn broek weer omhoog.
“Het spijt me” stotterde ze. “Ik…”
“Ik had gezegd dat ik je niet wilde horen. Hoe moeilijk is het om bevelen op te volgen?”
Hij stond op, maar leek tevreden te zijn dat ze geen reactie gaf en bleef zwijgen.
“Goed… Buig je over de tafel heen” beval hij.
Snel krabbelde ze op en boog zich over het kleine schrijftafeltje heen dat in de hoek van de hotelkamer stond.
“Til je rok op”
Ze aarzelde een moment. Wilde hij echt? Toen bedacht ze dat ze haar man moest gehoorzamen en trok haar rok op. Ze hoorde hem naar zich toe lopen. Hij bleef even staan kijken en de spanning in haar nam nog verder toe. Hij rukte haar onderbroek van haar lijf en sloeg hard met zijn hand op haar blote billen. Ze wist net op tijd haar kreet in te houden. Hij sloeg opnieuw en nog eens en nog eens. Sandrine smoorde haar kreten door haar hand tegen haar mond te duwen. Ze wist dat het niet mocht, maar zijn klappen wondden haar op.
Max bleef slaan totdat haar billen rood gloeiden. Toen dwong hij haar benen uiteen en voelde met zijn vingers. Tot Sandrines schaamte was ze daar vochtig. Hij stak een vinger in haar spleet en streelde met een andere over haar klitje. In haar onderbuik ontstond een heerlijk gevoel. Veel te snel hield hij op. Zijn hand maakte plaats voor zijn kloppende erectie. Zonder rekening te houden met haar maagdelijke staat stootte hij deze in een keer naar binnen. Ze kon een kreet van pijn niet bedwingen en dat leverde haar een nieuwe klap op haar billen op.
Hij stootte onbeheerst in haar. Heel langzaam werd de pijn minder en begon ze de stootten prettiger te vinden. Ze begon er van te genieten. Ze omklemde met haar handen de rand van de tafel om zijn stoten beter op te kunnen vangen. Sneller en sneller stootte hij totdat ze hem diep in haar voelde spuiten. Meteen trok hij zijn pik uit haar. De aangename spanning die in haar buik was ontstaan verdween voor deze een hoogtepunt kon bereiken. Ze was teleurgesteld. Voelde dat haar iets werd onthouden.
Hij liep om het tafeltje heen en hield zijn halfslappe pik voor haar gezicht.
“Schoonlikken” beval hij.
Gehoorzaam nam ze zijn pik weer in haar mond en likte hem schoon. Ze proefde de zurige smaak van zijn zaad en haar eigen vlucht. Ze voelde dat zijn pik opnieuw stijf werd. Hij pakte haar hoofd beet en stootte weer in haar mond. Ze wist hem dit keer in haar mond te houden, zodat hij zijn lading dit keer diep in haar keel kon spuiten. Ze slikte alles door.
“Heel goed” zei hij. “Was jezelf dan kunnen we gaan slapen. We hebben morgen een lange dag voor de boeg”.
Sandrine deed wat hij gezegd had. Toen ze schoon uit de badkamer kwam lag hij al op het grote bed. Voordat ze in het bed kon stappen gooide hij een kussen en een deken naar haar.
“Jij slaapt voorlopig op de grond. Je moet het verdienen om naast me te slapen…”