Hulp In De Huishouding - 2

Een half uur later komt Anton naar de badkamer. De vrouw is er nog. Ze staat in een hoek, het hoofd gebogen. "Ben je klaar?" snauwt hij. De vrouw knikt en fluistert "ja". Anton tilt met een vinger haar kin op en nu kijkt ze hem even bang aan. "Kun jij niet met twee woorden spreken?" vraagt hij kil. "Jawel meneer, ik ben klaar meneer" piept ze. Anton laat haar los en kijk naar de vloer waar geen spatje op te zien is. Hij pakt haar echter bij haar oor en draait haar naar zich toe. "Dit lijkt nergens op he, ik moet jou maar ontslaan denk ik... Ik zal eerst nog eens met jouw man bellen...misschien dat hij jou die luiheid kan afleren..." Terwijl hij zo onredelijk tekeer gaat voelt hij zijn ballen krimpen, hij wordt alweer geil van doet poetsvrouw. Hij draait haar terug naar de hoek waar ze stond, maar nu zo dat ze met haar neus in de hoek staat als een ondeugend kind op school. "Blijf jij hier maar eens even staan een tijdje en denk maar eens goed na over hoe slecht jij werkt." De vrouw zegt niets. Anton draait zich om, knipt het licht uit en sluit de deur. Terug in zijn kamer laat hij zijn broek zakken en trekt hij zich als een razende af.

Na een kwartier vindt hij wel welletjes. Hij loopt naar de badkamer, opent de deur en ziet dat de vrouw niet van haar plaats is geweest. Haar witte rug en haar volle witte billen zijn weerloos. Anton moet zich inhouden om haar niet op haar kont te meppen. "Draai je om" beveelt hij. De vrouw draait zich verlegen om haar as en kijkt hem ook nu niet aan. Haar witte haren hangen voor haar gezicht, haar tieten met de grote bleekneuzen tepels hangen lusteloos aan haar lijf, het vlashaar van haar kut is witblond. "Ik zie het nu nog door de vingers" bromt Anton "maar de volgende keer neem ik andere maatregelen". De vrouw knikt. Dankbaar? "Zou je me niet bedanken vrouw?" vraagt Anton geërgerd. "Dankjewel meneer" stottert de vrouw. "Hoezo dank je wel? Sinds wanneer mag jij 'je' tegen mij zeggen? Ik ben 'U' voor jou, denk er aan". De vrouw krijgt kleur in haar gezicht. "Ja meester, eh meneer, ik zal er aan denken. Dank u wel meneer".

Anton verlaat de badkamer. De vrouw volgt hem. Haar dag zit erop. Anton neemt haar kleren en legt die weg. De vrouw kijkt verbaasd naar hem. Als Anton opkijkt buigt ze snel haar hoofd. Hij neemt haar mouwschort en reikt haar dat aan. "Jouw kleren blijven in het vervolg hier. Jij trekt die schort maar aan en dan kun je best naar huis. Kun je je man uitleggen waarom je er niets onder aan hebt." Verschrikt trekt de vrouw de schort aan. Ze knoopt het dicht aan de voorkant. De schort is aan de kleine kant. Haar volle tieten en haar mooi kont tekenen zich duidelijk af. Als ze straks op de fiets stapt zal het nog niet zo makkelijk zijn om ongezien thuis te komen. "Als je thuis bent dan vertel je je man alles, hoe slecht je hebt gewerkt, dat ik je misschien wel ontsla. Hij moet me dan maar bellen." En jou streng straffen, denkt hij er achteraan.

Als de vrouw de deur uit is, schichtig in haar mouwschort op weg naar huis, keert Anton terug naar zijn werkkamer. Achter zijn buro haalt hij alweer zijn lul uit zijn broek. Hij is alweer opgewonden. Hij sluit zijn ogen en stelt zich voor dat de vrouw na haar verhaal over de knie wordt gelegd door haar man. Anton ziet haar blote billen opbollen en hij ziet ook dat de man met een lineaal haar billen striemt tot ze helemaal rood zijn. Anton trekt zich af en iedere ruk is een klap met de lineaal op de volle kont van de vrouw. Ze huilt en haar man hijgt en dan is het afgelopen. Anton is klaargekomen, zijn zaad druipt van het buro op de grond. Zijn pik schrijnt een beetje. Het lijkt waarachtig wel alsof hij de schade moet inhalen, zo vaak hij masturbeert, zo geil als hij zich voelt. Hij denkt aan die vrouw, fantaseert over haar en de geest zijn geliefde vrouw komt ineens niet meer in het stuk voor. Zou hij nu ook weer gewoon kunnen neuken? zo vraagt hij zich af.

Anton is kunsthandelaar, gespecialiseerd in oude kunst. Hij verdient bergen geld met zijn handel. In de loop van de tijd heeft hij ontzaggelijk veel sado-masochistische schilderijen gezien en beoordeeld en gekocht en verkocht en wat niet al, schilderijen van christus aan het kruis, christus van het kruis afgenomen, en dat soort dingen. En heel veel schilderijen van naakte dames in allerlei houdingen uit oude verhalen. Maar nog nooit was hij door die beelden opgewonden geraakt. Sinds een paar weken kijkt hij nu anders naar de wereld. Hij ziet ineens de wellust in het lijden en dat soort bla bla, zoals dat toch heus wel in de studieboeken beschreven is. Anton heeft er nog nooit porno in kunnen Ien en nu ineens heeft hij door dat die schilders met stijve penselen achter hun doek stonden te kijken naar hun modellen.

Hij gaat voor de duizendste keer op bezoek bij het Mauritshuis in Den Haag waar hij rechtstreeks naar een schilderij van Rembrandt loopt. Het stelt Andromeda voor, een prinses uit Ethiopië, maar zo blank als zijn huishoudelijke hulp. Ze staat naakt op een rots,,haar armen geheven, de polsen vastgebonden en -geklonken aan de bergwand. Ze is volkomen weerloos. Door haar lichaamshouding zijn haar borsten geheven, heeft ze en mooi rond buikje en is haar kutje nou weer net niet te zien door een sluiere die er voorhangt. Anton kijkt nu niet meer naar de techniek, de kwaliteit, zoals vroeger. Hij kijkt nu op een meter afstand en ziet een mooie vrouw die weerloos is en kan worden betast of genomen, net wat je wilt. Al kijkend voelt hij zijn hart bonken en zijn pik hard worden en hij droomt weg en ziet zijn huishoudelijke hulp in die houding vastgeketend in...ja waar... in zijn huis, in het bos, ergens op een zolder... En wat zal hij dan met haar doen? Zal hij haar geselen? Zal hij haar tussen haar billen nemen..." Anton komt weer tot zichzelf. Hij kijkt om zich heen en ziet dat hij dé aandacht trekt van andere bezoekers. Snel draait hij zich om en loopt weg.

Hij besluit een totaal andere kunstgeschiedenis te gaan schrijven, een beoordeling van de schilderijen uit de Gouden Eeuw vanuit het perspectief van de pornografie. Hij glimlacht. Hij heeft wel vaker gekke ideeën die het niet halen. Hij loopt nog even langs 'Bathseba in bad' van Rembrandt, ook al weer zo'n pornografisch gevalletje. Anton heeft nu even geen last van al zijn kennis. Hij is gewoon een wandelende seksbom die al weer moet eksploderen.

Na zijn bezoek aan het museum werkt Anton geroutineerd wat zaakjes af en stapt dan op de trein naar een andere stad waar hij ooit, toen hij nog getrouwd was, een parenclub bezocht op een boot. Hij herinnert zich dat in het vooronder er toen een sm-ruimte was ingericht. En hij is benieuwd of dat er nog is. Destijds interesseerde het hem niet maar nu is hij opgewonden en blij wanneer hij ziet dat de boot er nog is en dat ook het vooronder nog in bedrijf is. Diffuus licht, schandpalen, een schommel, pijnbanken...de attributen zijn er, maar mensen zijn er niet. Hij is nog vroeg. In de andere gedeeltes van dé boot ziet hij veel vrouwen die qua kleding wel thuis zouden kunnen horen in het vooronder. Korte leren rokken, hoge laarzen op stilettohakken, leren bh's die enkele maten te klein zijn. Ook hier heeft Anton ineens een andere interesse ontdekt bij zichzelf.

Vroeger viel hem dat soort zaken niet op. Zijn vrouw had niets met leer, vond sm grof en gestoord, en Anton volgde sullig die denkbeelden van zijn vrouw. Hij had wel eens halfslachtig wat gespeeld met handboeien, maar moest hij zijn vrouw of moest zijn hem nu vastbinden. Hij kon er zich moeilijk aan overgeven. Hij herinnerde zich dat ze er lachend mee opgehouden waren en dat ze daarna wel ontzettend heftig geneukt hadden. Dat dan weer wel.

In een kleedkamer trok Anton de stoute schoenen aan. Hij trof daar een jong stel, waarvan de man gekleed was in enkel een strakke leren broek en de vrouw er een beetje hoerig (zou zijn vrouw zeggen) uitzag in haar strakke leren minijurkje. Haar hoge hakken deden haar boven haar partner uitsteken. Anton knoopte een gesprekje aan en vertelde uiteindelijk dat hij geïnteresseerd was in dingen als bondage enzovoort maar dat hij geen ervaring had en graag eerst eens toe wilde kijken. Hij wilde het stel wel betalen als hij bij hun spel aanwezig mocht zijn. Terwijl hij zo met het paar in gesprek was steeg bij hem de spanning. Het was niet ongewoon om in deze omgeving ongegeneerd met een stijve pik rond te lopen. De man en de vrouw zagen zijn opwinding en keken elkaar aan. Ze knikten en de afspraak werd gemaakt om die avond met z'n drieën op te trekken. Anton zou de drankjes betalen en verder wilde ze geen geld. Dat mocht ook niet van de schipper trouwens. En als ze er dan aan toe waren dan zouden ze naar het vooronder gaan, met z'n drieën. Er kwam whiskey langs en rode wijn, er werd gegeten en gebabbeld, Anton danste met de vrouw (en zag dat ze geen broekje droeg) en na enkele uren gaf het stel elkaar een knipoog ten teken van vertrek. Ze daalden af naar het vooronder...