Een Foute Keuze - 2

De volgende ochtend stond ik dus ook helemaal gebroken weer op. Ik stapte uit bed en liep naar de badkamer waar ik een poging waagde mij iets op te frissen. Maar dit lukte niet echt. Ik voelde mij een levend lijk. Maar altijd zat er in mijn hoofdje “Je moet door. Dit gaat goed komen”. Ik liep naar beneden waar ik met moeite een boterham op kreeg en stapte daarna op de fiets om naar school te gaan. Onderweg nog even langs de pinautomaat zodat ik voldoende geld bij me zou hebben.

Op school aangekomen zette ik mijn fiets neer en liep naar binnen. Ik ging de klas in waar de meiden al zaten met zijn drieën. Ik liep langs ze en ontweek hen door even de andere kant op te kijken. Maar Celena riep meteen “hoi Daan” en begon hard te lachen samen met de andere meiden. Mijn klasgenoten begrepen er niets van maar ik zei “Hoi” terug en ging zitten. De eerste les was snel voorbij. En na de volgende les was er een korte pauze. Ik kreeg een berichtje op de groepswhatsapp. “Lisette wil Cola. Donna wil Sinas en ik wil Cola Light, doe maar snel halen.” Stuurde Celena op. Ik liep naar de drankautomaat en haalde de 3 flesjes drinken eruit. En liep naar het plein waar de meiden stonden en waar iedereen omheen stond gaf ik de flesjes aan hun. “Alsjeblieft, hier hebben jullie je drinken” zei ik erbij en iedereen stond te kijken waarom dat ineens gebeurde. Ik was bang dat ze uitleg zouden geven aan iedereen maar ze begonnen gewoon te drinken zonder dat er iets aan de hand was.

Uiteindelijk na nog 2 lessen was het pauze. En ik liep naar de kantine toe. Ik wachtte op een berichtje van de meiden en dacht, misschien komt er wel niets. Maar nog voor ik het had bedacht kwam er een berichtje binnen. “Donna heeft trek in een broodje kroket en een cola erbij. Lisette wil een broodje gezond en melk en ik wil een saucijzenbroodje en een cola light, snel regelen, we hebben trek!” stuurde Celena weer. Ik stuurde daarop “Komt voor elkaar” terug. En liep naar de balie om het te bestellen. Ook voor mezelf wat te eten besteld en daarna liep ik met een dienblad vol spullen naar de meiden toe om het ze te geven allemaal. Ik zette het dienblad voor ze neer en zei “Alsjeblieft, geniet ervan”. Nadat ik ook in de latere kleine pauze de meiden aan drank had voorzien was mijn taak voor vandaag ten einde. Om de meiden tevreden te houden stuurde ik in de groepsapp “Meiden ik hoop dat ik het goed gedaan heb vandaag”. Na een tijdje niets te horen stuurde uiteindelijk Lisette “Voor de eerste dag heb je het goed gedaan, maar je bent er nog lang niet. Je blijft doen wat we zeggen en misschien kom je met je domme fout weg”. Mijn adem stokte weer even. “Ik ben voorlopig nog niet klaar dus” dacht ik in mezelf. Ik stapte op de fiets en reed weer naar huis toe. Klaarmaken voor de voetbaltraining vanavond.

Thuis aangekomen ging ik direct naar me kamer toe. En zette even de tv aan. Ik dommelde lekker een beetje weg, erg moe nog steeds van de slechte nacht en heftige gedachtes in mijn hoofd. Dit was slopend, en hoopte dat ik vannacht een wat betere nacht zou hebben. En deed even mijn oogjes dicht. En toen ik eindelijk een beetje aan het wegzakken was hoorde ik weer dat vervelende geluid van whatsapp. En vol twijfel pakte ik mijn telefoon weer op. En ja hoor, weer een berichtje in de groep. Dit keer was het Celena. Bevestigend stuurde ze “Nee je bent inderdaad nog lang niet klaar. Ga er maar aan wennen wat je vandaag deed. Want dit ga je de komende weken doen op school. Jij zorgt voor onze lunch en drinken. Zonder wanklank anders staan je foto’s morgen bij iedereen op de PC”. Ik schrok erg, “De komende weken” dacht ik bij mezelf. Zolang had ik niet op gerekend. Maar ik stuurde bevestigend terug “Ja is goed meiden, ik ga het voor jullie regelen”. Celena was weer aan het typen, dit zag ik in mijn scherm. “Wat ga je vanavond doen?” vroeg ze. Ik stuurde terug dat ik vanavond voetbal training had. “Ooooooh” stuurde Lisette, “ik ken een aantal van die spelers. Zijn knappe gasten hoor” vervolgde ze. “Nou, dan is dit de volgende opdracht” vervolgde Celena. “Na de training als jullie gaan douchen dan ga jij stiekem filmen. Zorg dat ze het niet doorhebben anders ben je natuurlijk de lul. Dat filmpje stuur jij naar ons op. Begrepen?”. Ik had het niet meer, dat menen ze toch niet. En ik smeekte om mijn voetbalteam er buiten te houden. “Alsjeblieft niet dat meiden. Echt ik doe alles voor jullie maar laat mijn voetbalteam er alsjeblieft buiten.” Lachend reageerde Celena weer “Haha, ga je nu ook nog zitten zeuren? Je doet het maar gewoon als het filmpje voor 23:00 niet binnen is dan sturen we de mail met al jouw foto’s door, je gaat niet meer zeuren en smeken, daar is het veel te laat voor. Je hebt maar te doen wat wij zeggen”. Ik zuchtte diep en stuurde “Ok, ik ga het regelen”. En legde me telefoon naast me neer. Het liefste zou ik dat ding kapot smijten en nooit meer online komen. Maar dat kan nu eenmaal niet. Ik probeerde weer wat weg te zakken. Helaas was die kans verkeken. Alle stress in mijn hoofd was meteen weer terug. En ik zette de televisie maar weer aan.

Na het eten pakte ik mijn voetbaltas in en stapte op de fiets naar de voetbal. Alleen maar denkend aan dat moment na de training. Ik kwam bij de club aan en liep naar de kleedkamer. Daar was het weer als vanouds gezellig. En ik zocht een plekje op in het hoekje waar ik wat makkelijker een filmpje maken kon. Ik ging zitten en deed mijn kleren uit en mijn trainingspak aan. Maar het voelde niet goed. De vermoeidheid was enorm en ik kon mijzelf niet opladen. Nadat alles was aangetrokken heb ik alle moed en kracht verzameld om op te staan. En ik liep naar het veld toe. Waar we begonnen met een warming up. Echt mijn benen voelde alsof ik de hele dag aan het bier had gezeten, heel zwaar en helemaal wiebelig. Nadat we hiermee klaar waren gingen we een afrondoefening doen. Ik pakte helemaal niets, wat op mij afkwam liet ik los. Wat in de hoek ging was allemaal een doelpunt. De trainer was een beetje geïrriteerd en riep dat hij beter een jas in de goal kon hangen dan mij te laten keepen. In de partijspel ging het al niet veel beter. En na de training liep ik dan ook even naar de trainer om mijn excuses aan te bieden, druk gehad op school, slecht geslapen, effe een off day. “Het spijt me trainer!”

Twijfelend en heel onzeker liep ik naar de kleedkamer. En ging rustig in mijn hoekje zitten. Enkele gasten pakten ook al de telefoon erbij dus zo kon ik het ietwat verbergen. De spelers kleedden zich 1 voor 1 uit en liepen de richting de douche. Ik zette mijn camera aan en hij begon op te nemen. 1 seconde, 2 seconde, jeetje wat liep die tijd toch langzaam. Maar het werd een lang filmpje waar alle spelers in vol ornaat te zien waren. Ik bleef even door filmen en zette hierna de opname stop. “Pfff gelukkig” dacht ik bij mezelf. “Niet betrapt”, ik stopte mijn telefoon in de binnenzak van mijn jas en kleedde mijzelf ook uit en stapte ook onder de douche. Om mij heen zag ik al mijn maten en schaamde mezelf voor wat ik gedaan had. “Ik moest wel. Ik kon niet anders” dacht ik bij mezelf. En nadat ik klaar was met douchen droogde ik mijzelf af en kleedde me weer aan. Het was ondertussen alweer 22:55 dus ik stuurde meteen het filmpje op in de groep. Wachtend op een reactie wat komen ging. Ik liep naar buiten richting de fiets en stapte erop. Hopend dat het voor vandaag klaar zou zijn. Toen ging weer dat fluitje af van de whatsapp groep. “Heel erg goed, er lopen zeker een paar knappe gasten in je team Daan. Dit mag je vaker naar ons gaan sturen hoor. Genieten dit” was de reactie van Celena. Lisette zei daarop “Zo dat filmpje bewaar ik. Ik ken een paar van die gasten, dus als je loopt te kloten weet je natuurlijk wel wat er met dat filmpje gebeurd, he Daan?” Ik reageerde er al niet eens meer echt op. Te moe en toch al volledig uit het veld geslagen liet ik het maar op mij afkomen. En dit had ik ook wel verwacht. Ik stuurde uit onzekerheid nog maar even “Ja Lisette ik weet het” terug. En fietste verder terug naar huis. Ik pakte me tas uit en gooide de kleren in de wasmachine en vluchtte weer naar boven, liet mij weer vallen op mijn bed. Ik was kapot, gebroken, gewoon klaar. Ik ging goed liggen en sloot mijn ogen. En viel gelukkig vrij snel in slaap.