Ons Nieuwe Leven - 4

feedback en ideen/inspiratie zijn weer zeer welkom, ik ben nog aan het kijken hoe ik de feedback van nummer 3 ga verwerken.

Vanuit Monique:

Ik schrok wakker, iemand had een emmer koud water over me heen gegooid, door mijn blinddoek kon ik niet zien wie of wat, maar het was ijskoud. Ik hoorde Samantha ook wakker schrikken. Toen hoorde ik dat het Mark was. Hij maakte me los en vertelde me te gaan douchen samen met Samantha, koud water. We moesten elkaar schoonmaken en daarna omkleden in iets leuks voor hem, we zouden gaan winkelen.

Ik probeerde op te staan, de nacht op de bench had strepen op mijn benen achtergelaten die echt pijn deden. Samantha kwam uit de bench en we liepen samen naar het huis en dan de douch.

Ik zetten de douch aan op koud en begon me te ontdoen van mijn kleding, ik zag dan Samantha hetzelfde aan het doen was, ze stonk echt naar urine van gisteren, ik liep even naar haar en vertelde haar dat het over haar heen plassen van gisteren een ongelukje was en dat het me spijt. Samantha gaf aan dat het haar niet boeide en dat ze haar wraak nog wel zou krijgen. Dit deed me pijn, en het maakte me ook een beetje bang.

Tijdens het douchen gebeurde er weinig, we hebben elkaar schoongemaakt en hebben ons beide goed geschoren. Daarna zijn we beide naar onze eigen kamer gegaan om ons aan te kleden. Ik moest even goed nadenken wat ik ging aantrekken. Ik wilde er niet te sletterig uitzien in de stad, maar ook Mark niet boos maken. Ik besloot voor een jurkje te gaan omdat het ook simpel omkleed. Het werd een los roze jurkje met witte randen. Hij kwam net tot halverwege mijn bovenbeen, daarbij even een witte onderbroek, bh en roze hakjes.

Daarna nog even wat lichte make-up en op naar beneden. Ik was de eerste en moest meteen ontbijt gaan maken. Terwijl ik dit deed kwam Mark achter me staan en gaf me een tik op mijn kont. Daarna pakte hij me bij mijn haar en trok me naar de grond.

Mark: “Draag jij nou een slip? Heb ik daar toestemming voor gegeven?”

Monique: “Nee, maar ik dacht dat het niet uitmaakte”

Mark: “Jij moet niet denken, uittrekken en in je mond stoppen”

Ik deed meteen wat hij wilde en stopte de slip in mijn mond, toen moest ik verder gaan met het ontbijt. Even later kwam Samantha naar beneden, ze had er echt werk van gemaakt. Ze droeg een kort heel los zwartrokje en een strak rood topje waarbij de navel zichtbaar was. Ze droeg een push-up bh en hele hoge zwarte hakken. Wat een slet dacht ik toen.

Na een kort ontbijt waarbij Samantha en ik niks kregen gingen we naar de stad toe. Samantha moest rijden en ik moest achterin zitten. Het was een rustige rit. In de stad aangekomen mocht ik de slip uit mijn mond halen. We moesten naast elkaar 2 meter achter hem gaan lopen. We gingen eerst een paar kleine winkels in als zeeman, daar kochten we wat basis topjes en rokjes voor ons beide. Daarna gingen we naar een soort speciaalzaak, ik kende deze niet.

Mark had blijkbaar afgesproken wat ze hadden hem al verwacht. Ze gingen de maten van mij en Samantha opnemen en stelde Mark een aantal vragen hoe hij bepaalde dingen wilde.

Nadat ze klaar waren met alles opmeten bij ons kwam de rekening, 1.600 euro per persoon. Mark pakte onze pinpassen en vertelde dat van beide mocht worden afgeschreven. Dat was voor ons al ons spaargeld. Ik wilde protesteren maar een blik van Mark was voldoende om dat maar niet te doen. Hij deed ons beide handboeien om en een blinddoek, we moesten hier wachten. Ik hoorde hem de sleutels aan de eigenaar geven en zeggen dat hij ons voor de kleding als paspop kon gebruiken. Hij wilde dat het perfect was. We hebben daar iets van 3 uur gezeten, tijdens die 3 uur moesten we beide een aantal keer dingen passen, het voelde ook steeds als een ander kledingstuk.

Na een uurtje of 4 kwam Mark terug en maakte ons los. Onze kleding was klaar en we mochten de tassen naar huis dragen. Op naar huis zei Mark, Ma en Pa komen vanavond thuis en ik wil dat jullie dan klaar zijn.

Ik snapte niet waar we klaar voor moesten zijn, maar ik liet het maar over me heen komen. Een halfuurtje later waren we thuis aangekomen. We moesten beide ons volledig uitkleden en de kleding is de tassen op de bank uitleggen. Hij vertelde ons wat het allemaal was.

Mark: “Jullie zijn vanaf nu huissletjes, Ma en Pa weten dat jullie beide mij hebben gevraagd jullie te gebruiken en te trainen als slet en slavin, hoewel ze er niet blij mee waren hadden ze liever dat ik het deed dan een vreemde en zullen ze er ook aan meewerken. Deze eerste outfit is een dienstmeisjes outfit. Deze dragen jullie voorstaan tijdens jullie huislijke klusjes. Ma zal niet meer koken, jullie moeten al het eten klaarmaken en opdienen. Ook maken jullie samen het hele huis schoon. Er zit een korset in de outfit en een slot op de hakjes en rits. Jullie mogen deze alleen met toestemming uittrekken. Ik, Ma en Pa hebben een sleutel.

De tweede outfit is een secretaresse look. Als jullie bij je computer zitten of huiswerk maken, dat soort zaken zullen jullie deze dragen. Bij deze outfit zul je altijd je enkels vastmaken aan een object in de buurt.

De derde outfit is een sletterig jurkje, hij komt tot halverwege jullie bovenbeen en klimt graag omhoog. Ook zijn jullie tieten hierin goed zichtbaar en strafbaar

De laatste outfit is jullie nieuwe nachtjurkje, hij is van semi doorzichtige stof, kan op slot en heeft een hele kleine opening bij jullie tepels voor klemmen.

Ik ga vanaf nu strenger zijn met jullie, de warming-up is over. Jullie hebben geen vrije wil meer. Jullie kamers zullen weggaan en worden omgebouwd naar iets nuttigs. Jullie slapen voortaan op de grond in de huiskamer en als jullie heel braaf zijn bij iemand anders in bed.

Nu dienstmeisjes outfit aantrekken en op je knieën bij de deur zitten wachten. Oja, jullie spreken mij thuis voortaan aan met Meester, en Ma en Pa met Mevrouw en Meneer. Begrepen?”

Monique en Samantha: “Ja Meester”.

We kleden ons meteen om en zien dat we beide een iets andere dienstmeisjes outfit hebben. Maar beide zijn gemaakt voor een sletje en laten duidelijk zien waar wij staan in het huishouden.

Bij de deur wachten we op onze ouders op onze knieën. Ons leven is nu echt veranderd. Maar hoever zal dit nog doorgaan?