Droom Of Werkelijkheid - 19

Hij had me naar mijn kamer gebracht en ik had hem niet meer gezien.

De volgende ochtend werd ik wakker gemaakt door Jasmine.

Ik moest opstaan het was tijd voor het ontbijt. Ik had helemaal geen honger en bleef liggen. Niet veel later stond ze weer voor me. Ze was druk aan het gebaren dat ik moest komen. Ik begreep niets van wat ze me wilde zeggen.

Niet heel veel later stond Gabriel voor me. Hij keek niet blij, maar ik had er maling aan en keek hem brutaal terug aan.

Gabriel zei verder niet maar deed de tv aan. Ik ging wat rechter op zitten.

Het was een boodschap van hem dat hij terug was gegaan naar Nederland. Ik raakte in paniek en kon alleen maar bedenken, hoe wat en waarom...

Ik begon heen en weer te bewegen. Ik wilde op staan maar Gabriel hield me tegen. Ik kroop in bed en ging met mijn knieën opgetrokken in bed zitten. De dekens hoog opgetrokken. Ik keek naar de rest van de boodschap. Ik voelde me alleen en verlaten. Ik had nooit verwacht dat hij dit zou doen.

In de boodschap verzekerde hij mij dat er niks zou gebeuren met me. Dat ik nu op de veiligste plek ter aarde was als ik niet bij hem was. Hij moest weg voor zaken. Hij had de laatste tijd teveel tijd kwijt geweest aan mij en moest nu echt orde op zaken stellen. Hij had mij in de care van Gabriel achter gelaten omdat hij wist dat ik daar het veiligst was en ik verder de opvoeding zou krijgen zoals hij dit zou wensen.

Het schoot bij mij zo verkeerd, dat ik boos een beker water door de kamer gooide. De boze blik van Gabriel had ik maling aan. Ik sprong snel vanaf de andere kant van het bed het bed uit en stoof naar de badkamer. Deed deze snel op slot. Gabriel bokte op de deur dat ik hem open moest doen. Ik antwoorde niet en ging in een hoekje in de badkamer zitten. Ik was bang, boos en verdrietig. Hoe kon hij dit doen, hoe kon ik hem nog vertrouwen.

Ondertussen werd Gabriel steeds ongeduldiger. Hij bokte steeds harder op de deur. Hij was aan het vloeken.

Daarna was het stil. Ik ontspande wat in de veronderstelling dat hij had opgegeven. Ik weet niet hoe lang ik daar zo heb gezeten maar ineens ging de deur open. Ik schrok heftig en schoot naar achteren verder de hoek in.

Ik was kennelijk door alle gebeurtenissen terug in mijn verleden geslingerd. Het moet er eng uit hebben gezien wat Gabriel schrok ervan. Hij was aanvankelijk heel boos maar dit alles draaide als sneeuw voor de zon om.

Hij stuurde iedereen weg. Ook Jasmine stuurde hij weg. Ze wilde tegensputteren maar hij keek haar boos aan. Ze keek me even boos aan, boog toen haar hoofd en liep weg. Hij bleef waar hij was. De badkamer was ineens groot maar hij bleef bij de deur. Hij ging op de grond zitten en zei niets. Ik begon langzaam heen en weer te wiegen. Ik had het nog steeds erg moeilijk ik kon niet geloven dat hij dit had gedaan. Langzaam kwamen de tranen. Ik probeerde ze tegen te houden maar dat ging niet. Het duurde niet zo lang voor ik bijna ongecontroleerd begon te huilen.

Gabriel was opgestaan ik zag hem zijn telefoon pakken terwijl hij weg liep. Hij liet de deur open staan. Niet heel veel later kwam hij terug. Hij had de telefoon op de spreeker staan. Met een kalme stem riep hij me. Daardoor ging ik nog harder huilen. Ik werd boos. Het punt kwam waarop ik brak en ik hem van alles en nog wat verwenste. Ik snauwde naar hem hoe hij me had kunnen verlaten en zelfs zonder gedag te zeggen. Hij probeerde het uit te leggen maar ik hield mijn handen voor mijn oren. Ik wilde niet meer naar hem luisteren. Ik had niet in de gaten dat Gabriel dichterbij was gekomen.

Hij greep me vast. Ik probeerde me te verzetten maar hij was veel sterker. Hij stond achter me en hield me vast. Ik probeerde los te komen maar hij was gewoon te sterk. Ik raakte in paniek. Hij ging zitten en nam me mee naar de grond. Hij liet me op zijn schoot zitten en hield me stevig vast. Langzaam wiegde hij me heen en weer. Hij had dit afgekeken van mij eerder. Langzaam aan kalmeerde ik.

Hij begon te praten dat het onmogelijk anders kon. Hij had het echt te druk om voor mij te zorgen. Ik was nog niet zelfstandig genoeg om alleen te blijven zonder de leiding van een D. Gabriel had al tegen hem gezegd dat hij niet zo weg moest gaan maar volgens hem was dit de beste manier. Zowel voor mij als ook voor hem omdat hij anders niet was gegaan. Nu was hij op afstand en kon hij wat helderder nadenken. Gabriel verzekerde me dat hij duidelijk afspraken had gemaakt over wat wel en wat niet. Hij had wel tegen Gabriel gezegd dat bepaalde training door moest blijven gaan in zijn afwezigheid. Hij zou vier weken weg zijn en dan weer terug hier zijn.

Gabriel begon met de regel over het ritme. Het vaste ritme moest gewoon doorgaan. Als ik me daar niet aan zou houden dan zouden dit consequenties hebben. Ik kende deze consequenties vertelde Gabriel. Hij keek me aan en zocht bevestiging. Hij bleef me strak aankijken. Ik wist wat hij bedoelde maar zocht zoals altijd de grens. Ik zag zijn blik veranderen en wist daarmee dat hij op het punt stond om de consequenties uit te voeren. Ik knikte snel en sloeg mijn ogen neer. Ik wist dat hij had gewilt dat ik me corerect zou gedragen naar Gabriel. Gabriel was immers zijn grote rolmeester en zijn trouwste vriend. Ik zou hem zeer teleurstellen als ik me niet zou gedragen tegenover Gabriel.

Gabriel keek me aan en vroeg me of ik alles had begrepen en of ik oké was.

Ik knikte. Langzaam liet hij me los. Hij draaide het bad voor me aan. Hij stak zijn hand uit. Ik pakte deze aan en hij trok me overeind. Hij leidde me naar het bed en zei me daar plaats te nemen. Gabriel riep Jasmine. Heel snel kwam ze aangelopen. Hij sprak met haar. Ze gebaarde boos naar hem. Hij keek haar boos aan en ze kalmeerde. Ze draaide zich om en liep weg.

Ik vroeg hem wat hij nu had gezegd. Gabriel gaf me te kennen dat, dat niet uitmaakte.

Niet veel later kwam er een ander meisje de kamer in. Gabriel sprak met haar en ze knikte. Ze kwam zich voorstellen. Ze heette Latiffa. Ze was al net zo mooi als Jasmine. Latiffa keek me aan met vriendelijke ogen. Ze sprak Engels. Ik zuchtte van blijdschap nog iemand met wie ik kon praten dacht ik. Zij kon me misschien helpen met Jasmine. Gabriel zag dat het klikte tussen en verliet de kamer. Latiffa vertelde me dat ik in bad moest om even bij te komen. Daarna zouden we verder praten. Ik voelde me op mijn gemak en ging dus netjes in bad.

Eenmaal gekalmeerd in het warme water kwam ik eruit. Op het bed lag een prachtig kleed in mijn eigen kleur. Latiffa wilde helpen met aankleden maar ik weigerde. Ze legde me uit dat dit een gewoonte is en dat dit als recalcitrant wordt gezien als ik niet meewerk. Gabriel zal dit niet accepteren vertelde ze. Ik vertelde haar dat ik daar kaling aan had en dat ik geen slaven nodig had zoals Jasmine. Bij het horen van haar naam zag ik latiffa ineen duiken. Ik besloot er niet naar te vragen. Ik vond het daar nog te vroeg voor. Ze zou me eerst moeten leren kennen. Ik vroeg haar of het voor haar ook consequenties had als ik wiegerde. Ze knikte.

Ik had met haar te doen en zou dit besprekeb met Gabriel en als hij niet wilde luisteren dan doe ik dit als hij weer terug is. Op datzelfde moment bedacht ik me ook nog steeds haar baam niet te weten. Ik besloot latiffa me te laten helpen. Zo kon ze me voordoen hoe het gewaad precies aan moest want ik snapte er niets van.

Nadat ik was aangekleed kwam latiffa met een heerlijke fruitsalade. Daar had ik wel trei in. Ze had ook een heerlijke beker ijsthee meegenomen. Tijdens het eten raakte we aan de praat. We hadden echt een klik. Ze vertelde me dat ze me zou helpen me de taal. Ik vond dat super van haar. We begonnen meteen. We hadden veel lol samen en even vergat ik waar ik was. We waren aan het lachen en op dat moment kwam Gabriel binnen. Latiffa stond op en ging aan de zijkant van de kamer op haar knieën zitten. Ik bleef op mijn plaats zitten. Vragend keek hij me aan maar ik verroerde geen vin. zijn blik veranderde van vragend naar dwingend. Ik keek naar Latiffa die me duidelijk probeerde te maken dat ik moest knielen. Ik keek terug naar haar en dacht bij mezelf echt niet. Ik keek hem brutaal aan en dat was voor hem reden om op me af te lopen.