Gaaap - 9

Wat als verleiding, opwinding en seks even normaal zijn als elkaar begroeten, een hand geven en adem halen? Wat als bijna iedereen in een permanente staat van opwinding verkeert? Overal. Hoe vreselijk saaai is het leven dan wel niet?

=18=

Kuth

Trudy kroop na haar moeder de sjieke auto uit. Aan de andere kant gooide Irma het portier open. Terwijl zij haar voeten op het grind van de parkeerplaats liet neerkomen, maakte haar man John Kinnen zijn gordel los. Iris stond al naast de auto. Ze keek om zich heen, nogal verbaasd over de vele gasten die het restaurant op deze donderdagavond wist te trekken.

Plotseling begonnen drie blikkerige meisjesstemmen te zingen over een poesje en een kontje. De volwassenen keken als één man naar de kleine Trudy, die haastig haar smartphone uit haar tasje haalde.

'Hoi!' riep ze in het toestel. 'O ja? Cool! Ja, natuurlijk. Super! Wat? Ik vraag het eventjes.' Ze wendde zich tot haar moeder. 'Mam? Dit is Thea. Ze geeft morgen meteen na school een pisfuifje. Mag ik er ook bij zijn?'

'Alweer?' lachte Kuth. 'De vorige keer...'

'Ma-ham,' smeekte het meisje. 'Als ik er niet bij ben, vindt Thea er helemaal niks aan.'

'Ik zeg toch niet dat je er niet bij mag zijn?' Kuth schudde haar hoofd. 'Maar vergeet dit keer niet genoeg water mee te nemen. Vorige maand...'

'Ja, maar toen waren we bij Carla! En Carla's mama wist van niks! Die had veel te weinig fris in huis! Thea's mama snapt écht wel dat we eerst veel moeten drinken en zo!'

Kuth lachte. Ze wilde nog iets zeggen, maar Trudy luisterde niet meer. 'Ik kom!' riep ze in haar telefoon. 'Jajaja, ik kom!'

Ondertussen keken Irma, John en Iris naar de ingang van Bistro Pussy. Omdat hij in het midden stond, zag hij kans de billen van beide vrouwen simultaan te strelen. In dank nam Iris zijn lul in haar hand.

Toen zijn vingers de binnenkant van haar dijen bereikten, slaakte ze een zucht. 'Niet slecht,' fluisterde ze. 'Ga gewoon door.'

Trudy was nog niet klaar met bellen of de telefoon van haar moeder liet een geluidje horen. 'Nou zeg,' zei Kuth. Ze las het sms'je en glimlachte. 'Mijn auto is gerepareerd,' zei ze tegen niemand in het bijzonder. 'Kan hem morgenvroeg ophalen.'

John keek om en knikte. 'Mooi, weer een probleem minder.'

'Gaan we nou eindelijk naar binnen?' vroeg Iris. 'Ik sterf van de honger.'

Twee jonge gastvrouwen vingen hen op toen ze het restaurant binnenliepen. Ze droegen representatieve mantelpakjes met een minirok die ze ogenblikkelijk optrokken. Geen van beiden droeg er iets onder. 'Goedenavond, dames en heer,' zeiden ze met een glimlach. En terwijl ze enigszins door hun knieën zakten, hun bekken naar voren brachten en twee handen gebruikten om hun schaamlippen te openen, voegden ze eraan toe: 'Hartelijk welkom in Bistro Pussy.'

'Zie je wat ik bedoel?' zei Kuth. Ze wees naar de uitnodigend gespreide schaamlippen. 'Hier heten ze je op deze manier welkom. Met hun pussy's. Dat is Engels.'

John knikte. Geïnteresseerd bestudeerde hij de half ontblote gastvrouwen. Iris trok ondertussen wat steviger aan zijn lul. Zijn vrouw deed een greep onder haar jurk, op zoek naar haar eigen pussy.

'Van Vliet,' zei Kuth tegen de gastvrouwen. 'Ik heb gereserveerd voor vijf personen.'

'Wat gezellig hier,' merkte Irma op zodra ze aan hun tafel zaten. 'Raar dat we dit restaurant nooit eerder ontdekt hebben.' Ze wierp een blik op haar man die samen met Iris tegenover haar zat. Hij had een tiet uit haar T-shirt gehesen. 'Niet dan, John?'

'Dit deel van de stad kennen wij niet zo goed,' zei hij. 'Maar vanavond beginnen we ermee.'

Kuth had haar dochtertje aan het hoofd van de tafel laten plaatsnemen. Trudy keek belangstellend om zich heen. Haar blik viel op een van de serveersters een eindje verderop, wier rok van achteren door een van de vrouwelijke gasten omhoog werd gehouden. Twee billen glommen in het zachte licht.

Kuth voelde dat Irma, die naast haar zat, een hand tussen haar benen stak. Zelf reikte ze onder de tafel omlaag naar de knietjes van Trudy en stelde tevreden vast dat het meisje ze zo ver mogelijk uit elkaar had gezet.

Een ober met donker haar en een mooie glimlach kwam met de menukaarten. Terwijl hij ze uitdeelde, staarde Trudy naar zijn keiharde paal die schuin omhoog uit zijn geopende gulp stak. 'Kan ik misschien alvast iets te drinken voor u halen?' vroeg hij. Ondertussen raakte Trudy behoedzaam zijn lul aan.

'Die past nu toch nooit in zijn broek en zo, hè, mama?' wendde ze zich tot Kuth.

'Nee, dacht het ook niet.'

'Proef 'em maar even,' stelde Irma voor. 'Dat vindt hij vast niet erg.'

De ober verdraaide zijn onderlijf waardoor het meisje er beter bij kon. In de tussentijd gaven ze hun bestelling op. Trudy, die aarzelend haar lippen om de eikel sloot en daarbij haar blik op haar moeder gericht hield, blijkbaar in afwachting van instructies, wist te mompelen dat ze graag een glaasje cola wilde. Juist toen ze een groter deel van de eikel wilde veroveren, legde de ober verontschuldigend een hand op haar hoofd en stapte achteruit. Trudy raakte zijn lul kwijt.

'Dank je, jonge dame,' zei hij voordat hij zich met een beleefd knikje omdraaide en wegliep.

'En?' vroeg Irma. 'Hoe vond je dat?' De vingers van haar linker hand speelden met Kuths schaamlippen.

Trudy wreef snel over haar mond. 'Heel groot en zo.'

'Je vond het vast geweldig,' zei haar moeder. 'Zo groot vind je ze nog niet op school, toch?'

'Behalve die van de onderwijzers dan,' merkte Irma op.

Niet veel later bracht een serveerster hun drankjes. Toen ze de wijnglazen vulde, haalde John zijn telefoon tevoorschijn. 'Juffrouw,' zei hij, 'mag ik een fotootje maken onder je rok? En wil je misschien eerst je broekje uitdoen?'

'Wat krijgen we nou?' vroeg zijn vrouw.

'Laat hem nou maar,' glimlachte Kuth.

'Wij dragen hier geen broekjes, meneer,' zei de serveerster. 'U bent hier in Bistro Pussy.' Ze zette het glaasje cola voor Trudy neer en ging met enigszins gespreide benen bij Johns stoel staan. Hij wreef een paar keer over het schermpje van zijn telefoon. De flits ging af toen hij het toestel onder haar rok hield. Iris keek daarna met hem mee op het schermpje om het resultaat te controleren.

'Te gek,' zei ze. 'Ik was even bang dat alles overbelicht zou zijn, maar nee hoor. Prachtig, die gleuf tussen die enorme dijen.'

'Wat doet u met die foto, meneer?' wilde de serveerster weten.

'Niks eigenlijk.' John liet haar en de anderen de foto zien. 'Is gewoon een hobby van me.'

'Hobby?' zei zijn vrouw. 'Sinds wanneer heb jij een hobby?'

'Sinds twaalf seconden.'

Iedereen schoot in de lach, ook de zich verwijderende serveerster. 'Zet 'em op Facebook,' stelde Kuth voor.

'Goed idee, maar ééntje is wat te weinig. Ik maak er een serie van!'

'Ik stel voor dat we eerst een slokje drinken,' zei Iris. Ze hief haar glas. 'Op deze leuke avond.' De anderen deden met haar mee.

'Jouw beurt, meisje,' zei John. Hij zette zijn glas neer en gebaarde naar Trudy.

Kuth kreeg een idee. Ze stond op en zei tegen haar dochtertje dat ze op tafel moest gaan staan. Ze was het meisje behulpzaam. Met haar voeten tussen de gevulde wijnglazen en haar rokje een beetje opgetild, liet Trudy zich van onderen fotograferen. Vervolgens hielpen haar moeder, halfzus en mevrouw Kinnen John in deze volgorde bij de uitoefening van zijn gloednieuwe hobby, al klommen zij niet op tafel, maar gingen, net als de serveerster, naast zijn stoel staan.

'Hartstikke bedankt, dames!' zei hij tevreden, de opnamen met veegbewegingen bekijkend. 'Zeer geslaagd, deze foto's. Ik ben blij verrast. Er zit een uitstekende camera in dit technisch wonder. Ik geef deze foto's een naam. Wat dachten jullie van gleufies?'

Opnieuw werd er vrolijk gelachen.

God, dacht Kuth, ik mag in mijn handen knijpen met zo'n fijne chef.

Toen was het hoog tijd om een keuze te maken uit de gerechten. Het vijftal dook in het menu.

=19=

Ed

Nu was hij door het oponthoud in de supermarkt bijna te laat voor de eerste afspraak die dag. Ed van Vliet ijlde de entree van het kantoorgebouw binnen en meldde zich aan de balie. Niet lang daarna bevond hij zich drie verdiepingen hoger. Een wat truttig gekleed meisje met zwartgerande bril leidde hem een conferentiekamer binnen.

Toen ze voor hem uit liep, bestudeerde hij de billen in haar donkerbruine rok. Ze droeg bovendien een soort vestje over een soepel vallende trui met col. Haar steile haar was opzij gekamd en bleef in model dankzij een aantal klemmetjes.

'Ik zou u iets willen vragen, meneer,' zei ze nadat ze hem had laten plaatsnemen.

'Ja?'

Zonder direct antwoord te geven, stapte ze op een andere stoel en vandaar bovenop de tafel. Hij moest omhoog kijken om haar gezicht nog te kunnen zien.

'Kunt u zo onder mijn rok kijken?' vroeg ze.

'Niet helemaal.'

Ze deed een pas naar voren en boog zich enigszins achterover. De voorkant van het rokje ging mee omhoog.

'En nu?'

Zijn blik reikte via haar enkels, kuiten, knieën en dijen omhoog onder de rok waar hij nu iets wits zag schemeren.

'Ik zie uw broekje,' bevestigde hij. 'Hoezo?'

Ze tastte onder haar rok en trok het broekje opzij. Er kwam een dotje haar tevoorschijn.

'En ziet u nu mijn kut?'

'Absoluut. Wat wilt u precies?'

'Wat vindt u, meneer - denkt u dat ik voortaan zonder slipje kan rondlopen? Vindt u het aantrekkelijk om mijn kut te zien?'

'Ik hou daar wel van,' knikte hij met de klemtoon op 'ik'.

Ze bleef eventjes nadenkend staan; zo met de hand onder haar rok, het broekje opzij houdend.

'De mééste mannen, hè?' zei ze. Toen gebruikte ze beide handen en trok haar onderbroekje uit. Het dwarrelde voor Eds ogen op tafel. 'U mag het wel hebben, als u dat leuk vindt.' Met die woorden klauterde ze weer op de vloer en draaide zich om zodat hij nu opnieuw de billen onder de rok kon bekijken. 'En als ik me nu voorover buig?' ging het meisje verder. Ze deed het. Het rokje schoof een flink eind omhoog. 'Wat ziet u nu? Ziet u genoeg?'

'U hebt mooie dijen,' zei hij.

'Dank u, maar kunt u nu mijn kont zien? Of nog beter, mijn kut?'

'Wat heeft u toch met uw kut?'

'Gôh, meneer, vertelt u het me alstublieft.'

'Buigt u zich ietsjes verder voorover.' Hij hield zijn hoofd scheef. 'Ja, zo. Ik zie uw billen en vlak daaronder een beetje schaamhaar. Zeg, maar ik raak steeds verder achter op mijn schema.'

'Neemt u mij niet kwalijk, meneer.' Het meisje draaide zich snel weer om. 'Nog één vraagje. Wat denkt u - zou het niet beter zijn als ik gewoon zónder rok rondloop? In mijn blote reet, bedoel ik.'

'Dat weet ik niet. Het is meestal veel prikkelender om niet alles tegelijk te laten zien. Er moet soms nog wat te raden overblijven.'

'Dat - ja, daar hebt u gelijk in.' Ze knikte ernstig. 'Dank u wel.' Ze scheen opgelucht te zijn. 'Ik zal u nu naar meneer Adriaans brengen. Hij had daarnet nog bezoek. Ik denk dat hij nu wel weer vrij is.'

Uiteindelijk betrad Ed een redelijk luxueus kantoor aan het eind van de gang. Het meisje liet hem voorgaan.

Voordat ze zich terugtrok, zei ze in de richting van de man achter het bureau: 'Nu draag ik niks meer onder mijn rok, meneer Adriaans. Het is toch wel een lekker gevoel.'

'En een lekker idee.' Adriaans kwam overeind om zijn bezoeker de hand te drukken. 'Hoe maakt u het? Neemt u plaats. O, Karin!'

Het meisje had de deur bijna achter zich gesloten. Ze keerde terug.

'Ja, meneer?'

'Twee koffie graag.'

'Natuurlijk, meneer. O, meneer?'

'Pardon?'

'Wilt u nu mijn kut niet zien?' Ze maakte aanstalten om haar rok op te tillen. 'Het is erg makkelijk nu.'

'Nee, nee. Andere keer. Dank je.'

'Goed, meneer.'

'Lief kind, maar soms praat ze te veel,' wendde Adriaans zich tot zijn bezoeker. 'Ze vraagt zich kennelijk voortdurend af of ze wel aantrekkelijk genoeg is. Gisterochtend kwam ze hier binnen met haar tieten uit de bloes. Dat had ze niet eerder gedaan, als ik me goed herinner.'

'En vandaag gaat het non-stop over haar sneetje,' zei Ed.

'Heeft ze u daar ook over aan het hoofd gezeurd?'

'Ik had er geen problemen mee,' weerde Ed af. 'Ze ís aantrekkelijk.'

'Dat wel. Zeker.' Adriaans leunde achteruit. 'Oké, om ter zake te komen. U heeft...' Hij onderbrak zichzelf. Er werd aangeklopt.

Het meisje was er weer, nu met de bestelde koffie. Ze plaatste de kopjes netjes op het bureau, zette de kan erbij en wees naar een kleiner dienblaadje dat er al had gestaan.

'De melk, de suiker,' zei ze. 'Als ik ongesteld ben, moet ik natuurlijk wel een broekje dragen. Ik hoop niet dat u dat vervelend vindt.'

Adriaans schoot in de lach.

'Lieve Karin - wat maak je je toch ongerust! Je kunt helemaal doen waar je zelf zin in hebt. Voor mij is belangrijk dat je goed werk aflevert.'

'O.' Ze keek een tikkeltje beteuterd. 'U geeft dus eigenlijk niets om mijn kut?'

'Kom eens hier.' Hij gebaarde met zijn hand. 'Kom.'

Ze trippelde om Ed heen naar de achterkant van het bureau. Haar chef pakte haar arm en stopte zijn hand onder haar rok.

'Ik voel je pruim,' zei Adriaans. 'Je spleetje. Is lekker warm. Lekker zacht. Hier, je schaamlippen, en hier - je anus. Je bent werkelijk om op te vreten, Karin. Als ik meer tijd had, zou ik je doosje ter plekke kunnen doorboren.'

'Dat..' Ze slikte en keek hemels. 'Dat kan straks misschien.'

'Misschien.' Hij trok zijn hand terug en klopte haar bemoedigend op het achterwerk. 'Maar nu moet ik verder met mijn job.'

'Natuurlijk, meneer.' Ze haastte zich naar de deur.

Zo'n twintig minuten later dan de bedoeling was, kon Ed aan zijn gesprek beginnen. De beide mannen waren al vlug verdiept in het onderwerp. Ze dronken er koffie bij, beargumenteerden elkaars meningen en kwamen tot overeenstemming. Tenslotte leunde Adriaans tevreden achteruit.

'Zullen we het vieren met een nummertje?' luidde zijn voorstel.

Ed raadpleegde zijn horloge. Hij keek spijtig. 'Helaas,' zei hij. 'Ik mag niet te laat zijn voor mijn volgende afspraak. Een andere keer graag.'

'Daar hou ik u aan.' Adriaans stond op. Hij strekte zijn hand uit.

Toen Ed enkele minuten later zijn auto naderde, slaakte hij een zachte vloek. Een politieagente schreef een proces-verbaal uit. Hij versnelde zijn pas.

'Jezus,' zei hij. 'Ik was bijna te laat voor een belangrijke bespreking. Daarom vergat ik de meter.'

Het duurde even voordat ze hem aankeek. Ze had een stel diepblauwe ogen, hoge jukbeenderen en een mooie mond. De politiecap stond haar wonderlijk goed. Dit gold ook voor de stoere schoenen, ongetwijfeld veiligheidsschoenen met een stalen neus, verstopt onder het leer. Het zakkige uniform met die felgele baan van links naar rechts beviel hem een stuk minder.

'Dat is dan jammer,' zei ze koel. 'De parkeermeter staat op rood. Geen speld tussen te krijgen.' Ze scheurde de bon af en overreikte hem die.

'U bent wel érg formalistisch,' mopperde hij, het dunne papiertje overnemend. 'Weer negentig euro, zeker.'

'Wie weet.' Ze wilde doorlopen, maar bedacht zich. 'Stap maar vlug in, meneer. Hoe eerder deze plaats vrij is, hoe beter. Er zijn parkeerproblemen in deze stad.'

'Hoe voelt u zich trouwens in dat uniform?' wilde hij weten.

'Wat bedoelt u?'

'Voelt u zich happy in die kleren?'

'Ze horen bij mijn beroep, meneer.'

'Natuurlijk, maar loopt u in uw vrije tijd ook rond in zo'n overall-achtige campingsmoking of zoiets?'

Ze keek hem onderzoekend aan. 'Ik heb geen tijd voor praatjes, meneer. Rijdt u nu maar.'

'Lieve help, ik ben er gewoon benieuwd naar.' Ed liet een onschuldige glimlach zien. 'Uniformen camoufleren iemands karakter. Ik ben nieuwsgierig naar de mens achter dit uniform. Naar de vrouw erachter, beter gezegd.'

'De vrouw erachter of erin?' Hem een beetje laatdunkend aankijkend, stopte ze het bonnenboekje weg.

'De vrouw erin - akkoord,' zei Ed.

'Wat wilt u weten?' Het klonk uitdagend.

'Dat heb ik al gevraagd.'

'O ja - hoe ik me in dit uniform voel. Het antwoord luidt: best. Het uniform maakt me bazig. Ik kijk over de mensen heen. Ik kan orders uitdelen.'

'Mooi, en hoe zit dat allemaal privé?'

'Dit is toch geen verhoor, wel?' Ze lachte.

Ed vond dat ze er plotseling onweerstaanbaar uitzag. Zo'n mooie agente had hij niet eerder ontmoet.

'Ik zou niet durven,' zei hij.

'Privé ben ik een beest,' zei ze. 'Ik vloek en neuk, schijt en pis, sla en schop.' Ze gooide haar hoofd in haar nek. 'Is het dát wat u wilt weten?'

'Maar als politieagente bent u braaf,' giste hij.

'Wat heet braaf? Ik ben niet schizofreen. Dit uniform verplicht me tot een bepaalde houding. That's all. Ik kan nu immers moeilijk mijn broek laten zakken en op straat pissen, is het wel?'

Ed haalde zijn schouders op.

'Als u nu toevallig pissen móet...,' vond hij.

'Dat wel, maar...' Ze keek om zich heen. Auto's reden af en aan op de parkeerplaats. Hier en daar liepen mensen. Er was veel verkeer op de verbindingsweg. Achter Ed rees een flatgebouw op met talloze ramen.

De agente gromde zoiets als: 'Wat maakt het ook uit' en begon daadwerkelijk haar riem los te trekken. Ze duwde de zwarte broek zo ver mogelijk naar beneden, waardoor er een lichtblauw slipje zichtbaar werd. Dat slipje omlaag duwend, hurkte ze neer en drukte. De plas spoot op het asfalt. Er stroomde ogenblikkelijk een miniriviertje in de richting van Eds schoenen. Hij stapte opzij.

'Doet goed,' zei ze tijdens de laatste druppels.

'Moment.' Hij haalde snel zijn zakdoek tevoorschijn, zonk op zijn hurken en droogde haar vagina. 'Service van een burger.'

'U bent een ridder.' Ze duwde zijn hand weg. Toen veerde ze weer overeind en bracht haar kleding in orde. 'Verder nog iets?'

'U zei ook dat u neukt, slaat en schopt.'

'Ja, maak het nou!'

'Nee, nee - het is wel goed zo.' Hij glimlachte. 'Al blijft het jammer van de bon.'

'Tja.' Ze tikte tegen haar cap. 'Succes verder, meneer.'

'Insgelijks.' Hij keek haar even na, waarna hij zijn auto opende. Toen hij wegreed, zag hij dat ze een volgende bon uitschreef.

=20=

Lea

Lea Arkesteijn, de ruim vijftigjarige algemeen directeur van Assurantiemaatschappij Sempre Luxúria, had die donderdagavond haar maandelijkse afspraak met de leesclub. Op zich vond ze de bijeenkomsten niet echt boeiend, maar ze had zichzelf toentertijd gedwongen om lid te worden omdat ze anders nooit aan lezen toekwam. Ze had namelijk altijd al heel graag met haar neus in een boek gezeten. Als jong ding al en later, tijdens haar studie, verslond ze de boeken per strekkende meter.

Maar in deze fase van haar leven, als directeur van een groot bedrijf met zoveel verantwoordelijkheden, had ze daar een stok achter de deur voor nodig. En dan was actief zijn in een clubje met geestverwanten de minst vervelende oplossing, ook al beperkte die geestverwantschap zich tot het lezen van boeken. Want zoveel had ze niet op met haar medeclubleden.

Ze droeg een van haar LBD'es, een zwart jurkje dus, dat boven de knie ophield en charmant een ruim decolleté liet zien. Ze bestudeerde zichzelf in de spiegel. Door een beetje naar voren te buigen, ging ze na hoe duidelijk haar tieten tevoorschijn kwamen. De halve cups van haar bh hielden die tieten op de juiste hoogte en de lage uitsnede van de jurk bood de tepels genoeg ruimte om bewonderd te kunnen worden.

Lea wreef haar handen over haar dijen. Ze bracht haar vingers bij elkaar in het snijpunt en kietelde zichzelf. De zachtheid van de stof versterkte het prettige gevoel dat haar vingers opriepen. Er was geen broekje om het gevoel te dempen. Ze kietelde, wreef en streelde intenser tot ze bijna kwam. Met een schok trok ze haar handen terug.

Toen slaakte ze een zucht, wierp zichzelf een kus toe in de spiegel en draaide zich om. Beneden in de hal controleerde ze voor de laatste keer haar kapsel, gezicht en kleding, pakte haar schoudertas, griste de sleutels van het schoteltje bij de kapstok en verliet haar huis aan het Ovariaplein.

Voordat ze in haar zwarte Lexus stapte, tilde ze haar jurkje op en toen ze achter stuur zat, tastte ze eventjes tussen haar benen. Haar schaamlippen waren al wat dikker en daar tussenin voelde het klam aan.

Lea reed het plein af en draaide de weg op langs het Befpark. De leesclub gebruikte een vergaderruimte van de stadsbibliotheek. Die bevond zich zo'n zeven kilometer verderop, bijna halverwege de Fellatiostraat en schuin tegenover de kerk van de Heilige Masturbatiusparochie. Vanwege de stoplichten duurde de rit bijna een kwartier.

Er was een oploopje voor het Japans restaurant Sushi Q. Diverse mensen blokkeerden het verkeer. Toen Lea eindelijk kon doorrijden, leek er weinig aan de hand te zijn. Kennelijk hadden een paar jongelui met iets te veel drank op gemeend midden op straat een feestje te kunnen bouwen. Lea sloeg af en overschreed welbewust de maximumsnelheid.

Ze kwam als een na laatste binnen. Dat betekende dat toen de laatste zich aandiende, de club van zes personen compleet was. Tot Lea's verbazing zag ze vanavond een zevende persoon, een kittig ogend meisje met kort, zwart haar. Ze stond naast de voorzitter, een meestal nonchalant geklede veertiger met een driedagenbaard.

Terwijl hij met twee clubleden sprak - de in elkaars kruis wrijvende dames Nathalie en Nicole - gleed zijn hand in een mechanisch ritme over de billen van het nieuwe meisje. Ze droeg een spijkerbroek en een wijd topje. Toen Lea dichterbij kwam, zag ze dat het kind met haar linker hand het zware geslacht van de voorzitter vasthield. Zoals gebruikelijk stond zijn gulp ver open.

Lea begroette de drie medeclubleden die bij elkaar groepten voor de tafel met het koffie- en theeservies. Ze tongde snel met Bianca, Agnes en Wubbo, greep ieder afzonderlijk in de lies en werd op haar beurt ook tussen de benen bevoeld.

'Wie is dat meisje?' vroeg ze daarna, een kopje koffie inschenkend.

'Kristy,' wist Agnes, een bijna veertigjarige moeder van drie, die er meestal vermoeid uitzag. Deze avond was het niet anders. Haar tieten hingen uitgeblust uit haar bloesje en toen ze zichzelf door haar rok heen langzaam begon te vingeren, deed ze dat zichtbaar niet uit overtuiging.

'Dochter van de zus van onze voorzitter,' zei Bianca. Zij was als zesentwintigjarige het jongste clublid. Ze had een saaie kantoorbaan - zei ze vaak zelf - maar genoot van het leven. Dat zei ze er meestal ook bij. Vanavond had ze een spierwitte, erg strakke broek aan. Haar gleuf tekende zich er haarscherp in af.

'Wacht even.' Lea had een slokje koffie gedronken. 'De dochter van de zus van...?'

'Onze voorzitter,' knikte Wubbo. Met een gebaar in de richting van het viertal voorin het zaaltje, ging hij wat dichter bij haar staan.

'Dus dan is ze het nichtje van Simon,' begreep Lea. Ze strekte haar hand uit naar zijn piemel. Hij had zichzelf langzaam staan aftrekken, maar haalde nu zijn hand weg om plaats te maken voor die van Lea. 'Zeg dat dan meteen.'

Hij begon haar little black dress omhoog te trekken en duwde zijn wijsvinger tussen haar schaamlippen. Die vinger op en neer bewegend, likte hij aan een uit het decolleté glurende tepel.

Een paar minuten later zaten de zeven mensen aan de grote vergadertafel. Nicole en Nathalie hadden naast elkaar plaats genomen. Voordat ze het te bespreken boek voor zich neerlegden, namen ze elkaars gezicht tussen hun handen en begonnen te tongen. Nathalie tilde de tieten van Nicole uit het truitje en Nicole knoopte de bloes van Nathalie open.

'Welkom weer,' zei Simon. 'Fijn dat er niemand ontbreekt.' Hij glimlachte en wees toen naar het kortharige meisje naast hem. 'Ik stel jullie graag officieel aan Kristy voor, mijn nichtje.' Bij dat officieel maakte hij aanhalingstekens in de lucht.

'Hoi,' zei het meisje. Ze trok het topje omlaag tot het klem zat onder haar tieten. Iedereen zag dat ze een goudkleurig kettinkje met een medaillon op haar blote huid droeg.

Voorzitter Simon verontschuldigde zich, want hij had Kristy's aanwezigheid misschien moeten aankondigen en legde toen uit dat zijn schrijfgrage nichtje bezig was aan een boek en daar vanavond graag iets uit wilde voorlezen.

'Ja,' zei ze, een tepeltje strelend, 'ik voel me nog erg onzeker. Misschien is het goed als ik feedback krijg van een stel ervaren lezers. Van jullie dus.'

'Heeft iemand bezwaar?' wilde Simon weten.

'Welnee,' zei een van de vrouwen.

'Waarom?' reageerde een ander.

'Ik ben heel erg benieuwd,' zei Lea. Ze voelde dat Bianca, die naast haar zat, met drie vingers in haar natte doos wroette. Lea had haar hand tussen Bianca's dijen gestoken en wreef zachtjes over de schaamlippen, die dankzij de strak gespannen stof van haar broek goed voelbaar waren.

'Wat knap dat je een boek schrijft,' zei Nicole. Ze klopte licht op Nathalies hoofd dat zich ter hoogte van haar tieten bevond. De tong van Nathalie prikkelde Nicoles tepels, die trots rechtop stonden.

'Dank je,' zei Kristy.

'Wel, dan stel ik voor dat mijn lieve nichtje het spits afbijt,' zei voorzitter Simon.

'Mijn boek heeft nog geen titel,' begon ze.

'Is ook moeilijk, een goede titel,' zei Agnes.

'Absoluut.' Kristy verschoof een stapel papier en schraapte haar keel.

'Waar gaat het verhaal over?' vroeg Wubbo. Agnes, naast hem, trok aan zijn lul, die nu groot genoeg was om een stukje boven de tafelrand uit te steken.

'Het is in elk geval een romantisch boek,' zei Kristy. 'Over relaties die mislukt en gelukt zijn, over aantrekkingskracht en weerzin, over wel of geen kinderen...'

'Dan hup met de geit,' vond Lea.

Opnieuw schraapte Kristy haar keel. 'Ik denk dat het een minuutje of tien duurt,' zei ze nog voordat ze begon.

'Ze schopte de flikker in zijn kruis,' las ze voor. 'Hij gilde als een konijn dat levend gevild wordt. Hij was op de grond gevallen en kroop jammerend in elkaar. Opnieuw haalde ze uit. Dit keer raakte ze zijn rug. Daarna zijn hoofd. Haar vierde schop brak zijn kaak. Bloed, speeksel en slijm spatten in het rond. Naar adem snakkend, keek ze even naar de berg ellende bij haar voeten. Toen stapte ze met één voet over hem heen en piste hem zeiknat.'

Kristy kuchte. Ze keek snel eventjes op en ontmoette uitsluitend een aandachtige groep luisteraars. Nathalie had Nicoles tepels met rust gelaten en leunde met een benieuwde blik naar voren.

'Met de vaas die op een tafeltje bij het raam stond, maakte ze hem af. Het ding was aan de zware kant en dus erg geschikt voor dit doel. Ze tilde het voorwerp met beide handen boven haar hoofd en liet het in een knetterende vloek op het hoofd van de flikker vallen. De rand brak af. Een scherf boorde zich in zijn hals. Onmiddellijk spoot er een fontein van bloed de hoogte in, waardoor Emily haastig opzij moest springen om haar kleren te redden. Ze besloot haar aanval af te ronden door het restant van de vaas midden in zijn gezicht te beuken. Zijn ogen gingen eraan, zijn bovenlip scheurde en een deel van de neus werd weggesneden. Kort daarna friste het meisje zich op in de badkamer. Ze werkte haar make-up bij en kamde haar haar. Na een slokje koud water te hebben gedronken, verliet ze de flat.'

Kristy pauzeerde om van haar thee te nippen. Het was muisstil in de ruimte.

'In de lift naar beneden kreeg ze gezelschap van een vrouw die een damesonderbroek over haar hoofd had getrokken. Ze keek door een gat dat voor een dij was bestemd. Emily nam haar fronsend op, maar de vrouw ontweek haar blik. Wel hees ze haar rok op om op de vloer te pissen. Emily ging een stap achteruit. Via de hal en de stroeve buitendeur kwamen ze in de straat, waar ze ieder een andere kant uitliepen. Emily struikelde bijna over een kinderwagen, voortgeduwd door een blonde vrouw van rond de dertig. Deze keek haar boos aan, opende haar mond en krijste 'kutwijf!' Emily greep haar bij haar hals en begon haar driftig heen en weer te schudden. Daar had de vrouw niet op gerekend. Van schrik liet ze de kinderwagen los en probeerde Emily's handen los te trekken. Emily stootte met haar knie in haar kruis, spuugde haar in het gezicht en duwde haar tegen de muur. De kinderwagen was uit zichzelf verder gerold. Toen reed het ding de stoep af. Een taxi probeerde nog te remmen, maar het lukte de chauffeur niet om de kinderwagen te ontwijken. Hij reed over de wagen heen en kwam pas daarna tot stilstand. Emily noch de vrouw had gezien wat er gebeurd was. Emily beukte het hoofd van de vrouw net zo lang tegen de muur tot ze iets hoorde kraken en de vrouw haar verzet opgaf. Zodra Emily haar met een vertrokken gezicht, hijgend had losgelaten, zeeg de vrouw slap en levenloos ineen op de stoep. Achter haar lag de platgereden kinderwagen onder de wielen van de taxi. Bloed en andere soorten vloeistof verspreidden zich over het asfalt. In een vloek gaf Emily de vrouw op de grond een trap na voordat ze gejaagd verder liep.'

Kristy schraapte haar keel. Ze keek op en zei: 'Hier eindigt het romantische deel. In het volgende hoofdstuk koopt Emily de politie om, neukt ze haar vriendje in een hamburgertent, schopt daar een jongetje, dat er samen met zijn familie zijn negende verjaardag viert, tegen het hoofd en loopt 's avonds het ruige deel van de stad in. Daar hoopt ze genadeloos verkracht te worden, het liefst door drie mannen tegelijk en nóg liever door drie negers.'

'En?' vroeg Agnes nieuwsgierig. Ze zag er nu een stuk minder vermoeid uit dan eerst. 'Krijgt ze haar zin?'

'O ja.' Kristy glimlachte. 'Dubbel en dwars.'

'Brrr,' deed de ander met grote ogen. 'Is het een autobiografische roman?'

Het meisje liet een scheef lachje zien. 'Zelf heb ik nog nooit een vlieg kwaad gedaan.'

'Mooi, maar dat andere? Die negers, bedoel ik?'

Wubbo legde een hand op haar arm. Agnes keek hem verward aan. 'Wat?'

'Kalm,' zei hij.

'Oké, dank je wel, lieve meid,' zei voorzitter Simon. 'Wat vinden jullie ervan?' wendde hij zich tot de clubleden.

Kristy ruimde haar uitdraaien op en wiebelde eventjes met haar tieten. Er lag een nerveus blosje op haar wangen.

'Ja,' zei Lea, 'die onderbroek.' Ze wees automatisch naar haar hoofd. 'Van die vrouw in de lift. De symboliek, die snap ik niet. Wat bedoel je met die onderbroek?'

'Zo laat ze zien dat ze geen ondergoed aan heeft,' zei Kristy. Ze haalde haar schouders op. 'Emily snapt het eerst ook niet, maar in de loop van het verhaal komt ze erachter.'

'Ze ziet meer vrouwen met hun onderbroek over het hoofd?'

'Precies.' Kristy wierp voorzitter Simon een blik toe en zei op zachte toon tegen hem: 'Als u moet plassen, waarschuwt u dan even?' De anderen zagen dat ze opnieuw zijn lul had vastgepakt.

'Doe ik. Je wilt zeker weer dat ik in je gezicht zeik, niet?'

'Graag.'

'Ben ik even blij dat zulke dingen in onze wereld niet gebeuren, zeg,' zei Nicole. 'Al dat geweld, bedoel ik. Was zeker lekker om erover te schrijven, hè?'

'Vonden jullie het lekker om ernaar te luisteren?' reageerde Kristy.

'Reken maar,' zei Nathalie. 'En al helemaal omdat Emily er ongestraft mee wegkomt.'

'Wat een klotewijf,' zei Wubbo. 'Waarom is ze zo, Kristy? Moeilijke jeugd gehad of zoiets?'

'Welnee. Een heel gewone jeugd. Misbruikt vanaf haar derde, zowel door ooms, haar beide broers en natuurlijk ook haar vader, later door de dominee, drie leraren en uiteindelijk door haar moeder. Met een zaklamp.'

'Ja, oké,' zei Nicole, 'maar ooit moet er ergens toch wel iets zijn misgegaan?'

'Niks,' zei Kristy. 'Ze deed het prima op school en bij haar allereerste sollicitatie had ze al beet. Ze mocht toen meteen haar nieuwe chef afzuigen en zijn anus uitlikken, meer niet.'

'Is je roman af?' wilde Lea weten. Ze voelde dat Bianca een hele hand in haar kut probeerde te wringen. Verrast deed Lea haar benen zo ver mogelijk uit elkaar. Ze was nooit eerder door een vuist geneukt. Raar gevoel, een beetje pijnlijk ook, maar juist daardoor extra spannend.

'Zo goed als.' Kristy keek opzij toen de voorzitter overeind kwam. 'Nu?' vroeg ze.

Ze verdraaide zich op haar stoel en leunde een beetje achterover. Haar oom Simon richtte zijn lul op haar gezicht en begon zijn blaas te ledigen. Het spetterde flink. Het duurde maar twee seconden voordat Kristy's korte kapsel droop van de urine. Ze had haar mond geopend, haar ogen gesloten en liet de warme vloeistof met een halve glimlach naar binnen stromen.

'Ik zou echt een uitgever zoeken,' zei Wubbo. 'En ik durf te wedden dat je die snel vindt.'

'Maar eerst een goede titel,' zei Nathalie. Ze had haar beide handen onder het tafelblad gestopt. De bewegingen die ze maakte, verrieden dat haar vingers danig actief waren. Er ontsnapte haar een zacht kreuntje.

'De uitgever bedenkt vast wel een mooie titel,' zei Agnes.

Voorzitter Simon was klaar. Hij ging weer zitten. Het haar, gezicht, de tieten en het topje van zijn nichtje dropen van zijn vocht. Ze duwde haar tong tussen zijn lippen en fluisterde een bedankje in zijn oor.

Toen wendde ze zich tot de anderen. 'Fijn, jullie maken me gelukkig. Ik wist niet meer of mijn eerste roman wel een kans zou kunnen maken, maar jullie hebben me weer nieuwe hoop gegeven. Super bedankt.'

'We wensen je alle succes toe,' zei haar oom.

Wubbo stak een vinger op. 'Ik heb één puntje van kritiek.' Hij knikte naar Kristy. 'Die Emily is zo emotieloos, vind ik. Alles wat ze doet, doet ze zo mechanisch. Als een robot, zeg maar. Je krijgt als lezer geen zicht op wat haar beweegt... of zie ik dat verkeerd?'

'Dat zie je goed,' viel Nicole hem bij. 'Maar ik denk...'

'Het is de bedoeling dat de lezer een poos in het ongewisse blijft,' viel Kristy haar in de rede.

'Dát bedoel ik!' zei Nicole.

Wubbo, die de tieten van zijn buurvrouw Agnes masseerde, terwijl zij alsmaar steviger aan zijn lul trok, mompelde iets. 'Eh, mag ik vragen waarom de lezer nog niks mag weten?'

'Dat wordt later duidelijk,' zei Kristy.

'Akkoo - oo - oord!' zei Wubbo. Agnes had bereikt wat ze wilde. Zijn zaad spoot over de rand heen en viel in sliertjes en druppelsgewijs op de vergadertafel.

'Ik moet zeggen,' zei Lea, 'dat mij jouw stijl goed bevalt, Kristy. Heldere taal, geen quasi artistieke zinnen, geen moeilijke woorden. Rechttoe rechtaan, luid en duidelijk, zal ik maar zeggen.'

Een beetje verlegen, haalde het meisje een hand door haar doorweekte haar. Ze veegde die hand af aan haar omlaag getrokken topje, maar dat had weinig zin, want ook het topje was doorweekt. 'Fijn om te horen,' zei ze zacht.

Kort daarop nam ze afscheid. Omdat ze geen lid was van de leesclub, leek het haar gepast om niet langer te blijven. Nat gezeikt en met bungelende tieten verliet ze trippelend de ruimte. Ze leek opgelucht. Blijkbaar had ze een beetje tegen de confrontatie opgezien.

'Goed, vanavond dus deel twee van onze discussie over Het geheimzinnige mysterie,' nam Simon de draad van de vorige maand op. 'Geschreven door Lex Astor.' Hij knikte naar Nathalie. 'Wil jij verder lezen vanaf pagina tweehonderdzeventien?'

'Oei...,' ontsnapte het Lea terwijl Bianca haar vuist ronddraaide in haar kut. 'God, van wie heb je dit geleerd?'

'Lea?' De voorzitter fronste. 'Doe je ook mee?'

'Zeker. Sorry.' Ze haalde diep adem.

Nathalie had de betreffende pagina in het boek gevonden.

'De meeste tijdschriften waren nog te vettig om aan te pakken,' begon ze. 'Toen De Bruin op de drempel stond, snoof hij bovendien een weeïge geur op die hij wel zou hebben verwacht als hij erover had nagedacht, maar wie deed zoiets? De Bruin in elk geval niet.

Hij bekeek de schots en scheef staande stoelen - ze waren bijna allemaal beschadigd - en besloot voorlopig te blijven staan. Met zijn handen op zijn rug begon hij gelaten uit het enige raam van het wachtkamertje te staren.

Pas toen achter hem voetstappen weerklonken, verbaasde het hem dat hij zojuist alleen was geweest. De wachtkamers die hij kende en met regelmaat had moeten betreden, waren altijd goed gevuld geweest.

De voetstappen waren van een jonge vrouw. De Bruin keek over zijn schouder en knikte haar toe.

'Dag,' zei ze kortaf.

Terwijl ze een stoel uitzocht, nam hij haar tersluiks op. Ze had een kort geknipt, blond kopje, droeg lange oorbellen en ging gekleed in een jurk. Aan haar schouder hing een tas die ze op haar schoot zette. Toen keek ze met een wat kribbige blik om zich heen.

'Ja, het is gezellig hier,' zei De Bruin. Hij leunde glimlachend tegen de vensterbank. 'Een vrolijke boel.'

Ze wierp hem een nietszeggende blik toe en sloeg de klep van haar schoudertas open. De Bruin zag dat ze een witte vibrator tevoorschijn haalde. Het ding produceerde een zacht, zoemend geluid terwijl ze het controleerde. Daarna zette ze de tas op de vloer, deed haar benen uit elkaar, schoof de jurk omhoog en friemelde de vibrator tussen de onderrand van haar slipje. Zodra het mechanisch masturbatiehulpje stevig tussen haar schaamlippen geklemd zat, pakte ze het bovenste tijdschrift van de stapel en begon er verveeld in te bladeren.

De Bruin keek hoe de vrouw erbij zat. Zeer wijdbeens. De vibrator trilde een beetje en heel af en toe bewoog de gebruikster haar onderlichaam. Voor de rest sloeg ze stoïcijns de ene na de andere pagina om. Als die vibrator haar niet opwond, waarom had ze hem dan bij haar naar binnen geschoven?

Opeens keek ze op van het tijdschrift. De Bruin reageerde te laat. Hij had zijn hoofd willen wegdraaien, maar hun blikken kruisten elkaar.

'Waarom doet u dat in godsnaam?' vroeg hij.

Ze liet even haar blik tussen haar benen zakken, waarna ze met een licht schouderophalen antwoordde: 'Je mag hier niet roken.'

'Oké, dat snap ik, maar ik zie aan niets dat... dat het u iets doet, dat ding.'

'Komt wel, komt wel. Ik ben nog lang niet aan de beurt. U bent voor me.'

Dat klopte bijna op hetzelfde moment, want een paar seconden later ging de tussendeur open en stak een donkerharig meisje haar hoofd om de hoek.

'Meneer De Bruin?'

'Dat ben ik.' Hij zei de achterblijvende vrouw gedag en volgde de andere. Deze had eventjes met opgetrokken wenkbrauwen naar haar seksegenote gekeken, juist toen de blondine de vibrator bij de onderkant beetpakte en wat dieper in haar kut duwde. In de tussentijd stond De Bruin naast de bezoekersstoel in een kantoortje dat naar sigarettenrook stonk. Het donkerharig meisje nam plaats en gebaarde ongeduldig dat hij hetzelfde moest doen.

'De Bruin,' zei ze, schommelend in een stapeltje formulieren. 'Verdomme, waar bent u nou gebleven?'

'Ik zit hier.'

'Jaja.' Ze vond wat ze zocht en leunde achterover.

Het meisje - dat Anja Koot heette - droeg een trui boven een makkelijk rokje en had, als gebruikelijk, haar tamelijk lange haar in een streng staartje achterop haar hoofd gebonden. Haar donkere ogen vlogen over het scherm van haar laptop, met daarop een formulier dat een kort verslag vormde van alle voorgaande keren dat de bezoeker op deze stoel had gezeten.

'Jammer dat u er weer bent,' zei Anja Koot. 'Het wil dus nog niet zo best.'

Hij hief in een hulpeloos gebaar zijn handen op en liet zijn handpalmen zien. Toen ging hij rechtop staan, ritste zijn gulp open en viste naar zijn penis. Anja Koot bestudeerde het slappe kopje.

'Doe alles maar even uit,' zei ze voordat ook zij opstond en om het bureau heenliep.

De Bruin wrikte zijn instapschoenen van zijn voeten en liet zijn broek zakken. Anja Koot trok zijn onderbroek naar beneden. Nog terwijl ze de kledingstukken uit de weg legde, liet ze haar ogen over het ontblote onderlijf van haar bezoeker glijden. Toen duwde ze hem een eindje achteruit zodat ze tussen hem en het bureau kon gaan staan, boog zich enigszins naar omlaag en nam zijn geslacht tussen haar beide handen.

Er ging een licht schokje door hem heen.

Het meisje kneedde behoedzaam in De Bruins balzak en begon langzaam zijn lul te masseren. Tegen de tijd dat het geslacht een min of meer stijve vorm had gekregen, liet ze alles los en stelde zich achter De Bruin op waar ze op haar hurken zonk.

De Bruin voelde haar warme adem langs zijn billen glijden. Tegelijkertijd genoot hij van de natte zoentjes die ze op de gladde huid van zijn achterwerk drukte. Soms gaf ze een zacht beetje, soms duwde ze het puntje van haar neus in zijn bilspleet.

En al die tijd hield ze haar handen aan de voorkant van zijn onderlichaam waar ze de massage van zijn geslachtsdelen vakkundig voortzette.

De Bruin liet een waarschuwend kreuntje horen voordat hij ejaculeerde. Anja Koot probeerde zijn pulserende pik langs de rand van het bureau te richten, maar kon niet voorkomen dat er enkele druppels op een paar paperassen terechtkwamen.

Hij kreeg een kleenex en een heet kusje in zijn oor, en toen ze hem zijn kleren gaf, voelde hij snel eventjes onder haar rok. Het stelde hem teleur dat haar lichaam op geen enkele manier op zijn opwinding had gereageerd. Ze was weliswaar warm, maar kurkdroog tussen haar benen.

Anja Koot had zich een halve slag met haar stoel gedraaid en vulde het dossier-De Bruin aan in het computerbestand. De Bruin klikte zijn broekriem vast.

'Ik wil u de komende vier weken niet meer zien,' zei het meisje. 'Begrijpt u wat ik bedoel, meneer De Bruin?'

Hij knikte.

'Trekt u zich desnoods af als u weer de neiging voelt om hier uw nood te klagen, neuk voor mijn part de dochter van uw buurvrouw, maar h-i-e-r wens ik u de komende achtentwintig dagen absoluut niet meer te zien. Ik hoop dat ik duidelijk genoeg ben.'

'Ja,' zei hij, maar dacht: de dochter van mijn buurvrouw?

Even later passeerde hij de wachtkamer. Er was niets veranderd. Het blondje bladerde nog steeds verveeld in het tijdschrift en liet met gespreide benen de vibrator in haar kut trillen. Ze had een norse trek op haar gezicht.'

Nathalie stopte met voorlezen. Ze klapte het boek dicht.

'Sorry dat ik weer met een puntje van kritiek kom,' zei Wubbo, 'maar ik snap er nog altijd heel weinig van. Ik bedoel, we zijn nu ruim tweehonderd pagina's verder, maar het is allemaal nog even mistig als op pagina vijf. Wie is die De Bruin? Wat doet-ie allemaal en waarom? Waar is hij en waar gaat-ie naartoe? Ik kan er echt geen kop of staart in ontdekken.'

'Oké,' zei voorzitter Simon. 'Wie?' Hij keek iedereen een voor een aan.

'Doet me denken aan wat Kristy ons zo-even voorlas,' zei Bianca. Ze had haar hand in de tussentijd uit Lea's kut getrokken en aan haar broek afgeveegd. 'Ook Emily's beweegredenen waren niet echt helder. Die worden later duidelijk, zei Kristy. Geldt dat ook niet voor dit boek?'

'Kan best,' zei Wubbo, 'maar na tweehonderd pagina's ben ik mijn geduld allang kwijt.'

'Wubbo heeft gelijk,' viel Nicole hem bij. 'Als je de spanning té lang opvoert, zakt het verhaal als een pudding in elkaar.'

'Een mysterie, dat verhaal,' zei Nathalie.

'Geheimzinnig,' zei Bianca.

'Dus de titel klopt,' zei de voorzitter. 'Maar goed, zijn we het erover eens dat dit tweede boek van Astor een beetje tegenvalt?'

'Er zitten wel scènes in die je bijblijven,' vond Lea. Langzaam, heel langzaam herstelde zich haar zojuist nog gapende vagina. Ze bevoelde haar geslacht en vroeg zich af hoe een vuist in haar kut haar zo had kunnen opwinden. Ze had het zich nooit kunnen voorstellen. Maar goed, ze was nu weer een ervaring rijker.

De discussie over het boek ging nog een half uurtje door. Tegen de tijd dat voorzitter Simon de bijeenkomst kon afsluiten, stond hij met afgezakte broek naast de stoel waarop Nathalie zat zodat ze hem kon afzuigen. Lea, die op haar horloge had gekeken, ruimde haar tas weer in. Wubbo had Agnes voor zich op de tafel laten plaatsnemen. Ze zat gespreid op de plek waar zijn sperma terecht was gekomen en genoot met gesloten ogen van zijn tong. Om hem alle gaatjes en hoekjes te kunnen laten bereiken, trok ze haar slipje zo ver mogelijk opzij.

Zodra voorzitter Simon zijn lading op Nathalies gezicht had gedumpt, deelde hij mee dat ook deze bijeenkomst van de leesclub voorbij was. Ze hadden besloten nog één keer op het totnutoe tegenvallende boek terug te komen.

Lea liep met Bianca op naar de uitgang. Na een ferme tongzoen gingen beide vrouwen elk naar hun eigen auto. Lea was met haar gedachten al bij de volgende werkdag, de laatste van de week.

Ze trok haar zwarte jurk hoog op en kroop achter het stuur. De zachte stof van de zitting was een weldaad voor haar blote kont.

(Hier eindigt hoofdstuk 20. Wordt vervolgd).