Eclips - 8

Hallo lieve lezers en lezeresjes ! Het is weer een tijdje geleden dat we ons 'eclips'- verhaal plaatsten, maar onze computer crashte. Inmiddels is er een nieuwe en kan ik, samen met Mirjam, jullie weer verblijden met het vervolg van ons verhaal.

'Nou, dat ziet er weer netjes uit', zei Mirjam, het zweet van haar voorhofdje wissend. 'Zeker, mag ook wel, na zoveel werk', antwoordde ik. Het graf van Veerle en Ann- Sophie lag er weer netjes bij. De steen was geboend, de letters bijgeverfd, onkruid gewied en nieuwe plantjes gezet. 'We hebben nog aardig wat plantjes over, wat doen we ermee ?', vroeg ik. Mirjam dacht even na; 'Laten we die bij hun huisje planten, daar is het tenslotte voor ons begonnen'. Ik vond het een prima idee, we namen een blikje fris, pakten onze spullen en de plantjes en wilden naar onze fietsen lopen. 'Wacht even', zei Mirjam. Ze knielde bij het graf, legde haar hand op de steen en sloot even haar ogen. ' 't Is goed, kom, we gaan', zei ze, en stond weer op. 'We moeten iets beloven', vervolgde ze, '...dat we elk jaar naar hier komen en hun graf verzorgen, een soort bedevaart, zij hebbeb ons tenslotte echt tot elkaar gebracht.' Even vond ik het een beetje vreemd, maar de blik in Mirlams ogen deed me smelten en ik stemde in met haar idee. 'En nou naar het huisje', zei ze, en we fietsten in rap tempo naar het riviertje. Ondanks dat het bloedheet was, windstil, onbewolkt en ruim 30 graden, waren we snel ter plekke. Door het hoge dichte struikgewas en het onkruid wisten we niet precies waar de plek was waar Mirjam en ik onze eerste echte sex hadden, samen met de twee dames. Mirjam hield stil, sloot haar ogen en richtte haar handen naar de grond. Ze liep wat heen en weer, en zei toen:' Ja, hier is 't, ik voel het'. Ik was lichtelijk verbaasd. Wat was het toch met mijn lieve vriendinnetje ? Ze had al gezegd dat haar moeder zich met paranormale zaken bezig hield, zou Mirjam ook...? Vast en zeker, ze bleef ook zo heerlijk kalm bij alles, waar ik vaak nog angstig was geweest. Ik besloot geheel op Mirjam te vertrouwen.

De plantjes waren snel gepoot, rode en witte, in een hartvorm. We spoelden onze handen af en fristen ons op aan de rivieroever. Op 'ons plekje' dronken we nog een blikje. We keken naar elkaar, en dachten allebei hetzelfde. Mirjam pakte mijn hand, trok me naar haar toe en we raakten in een heftige, innige lange tongzoen verstrengeld. Onze handen gleden onder onze t-shirtjes, streelden en voelden elkaars lijfjes, onze tietjes, mijn tepels leken et exploderen. 'Janneke...', hijgde Mirjam in mijn oor, '...hier moeten we het doen....seks!...heftige geile vieze seks....geen remmingen...hier, op onze plek!' We gooiden onze kleren en slippers uit en geheel naakt rolden we in het gras. Mirjam zoog een voor een mijn tepels spijkerhard, haar handen gleden over mijn lijf, tussen mijn benen en mijn billen. Haar vingers vonden hun weg in mijn kutje en in mijn kontgaatje, ze ging zo heftig te werk dat ik al direkt klaarkwam. We gingen tegenover elkaar zitten en ik pakte haar bij haar enkels. Haar ene voet bracht ik naar mijn druipende kutje en schoof mezelf over haar voetje. Haar andere voet trok ik naar mijn mond en ik likte, slurpte en zoog heerlijk op haar mooie geile teentjes. Omgekeerd deed Mirjam hetzelfsde, en al zuigend en likkend teenneukten we elkaar naar een volgend hoogtepunt. 'Ooohhh wat ben ik verschrikkelijk geil op je...', jammerde Mirjam, ' ..neuk me, neuk me hard met je kut...toe...snel !' Ik schoof mijn benen tussen de hare en schuurde met stotende bewegingen mijn kutje over het hare. Onze lipjes en klitjes flitsten langs elkaar en na weer een hevig orgasme vermengden onze liefdessappen zich en drupten op de grond. We hielden even in en hijgend zaten we al zoenend in elkaars armen. . Ik keek naar haar...de blik in haar ogen...een ongekend gevoel ven geilheid overviel me. 'Draai je om, op je rug', beval ze, '...ik wil je kutje, je geil, je plas, je....' Ik ging liggen, mijn benen wijd en knieen opgetrokken. Mirjam kwam omgekeerd op me liggen en drukte haar kleddernatte kut op mijn gezicht, zelf viel ze aan op mijn hunkerende gleufje. Wild likten en zogen we elkaar, ik genoot intens van haar zoete meisjesvocht, proefde en slikte. Aan haar bewegingen en de geluiden die ze uitstootte merkte ik dat ze weer ging komen. Heerlijk, nog meer kutsap, en ik woelde met mijn tong diep in haar liefdeskelkje. Ze kwam tot ontlading, en behalve haar kutsap liet ze nu ook haar plas vrij stromen. Een hete straal spoot over mijn gezicht, ik deed mijn mond open en dronk zoveel mogelijk van haar zilte plasje. Het was net dat wat ik nodig had om weer enorm klaar te komen, en liet ook mijn plas lopen. Mirjam zoog zich grommend op mijn plasgaatje vast en liet niets, maar dan ook niets verloren gaan: met een klokkend geluid slikte ze mijn hele plas door. En denk maar niet dat het afgelopen was, er was nog meer in aantocht. We likten de laatste druppels op en trokken onze benen nog verder op. In een bijna onmogelijke houding begonnen we tegelijkertijd elkaars poepgaatje te likken. Steeds heviger, steeds geiler. ik zoog me op haar roze madeliefje en duwde mijn tong in haar anusje, zo diep mogelijk. Dierlijk grommend deed Mirjam hetzelfde bij mij, en het leek wel of ze tot in mijn buik kwam, zo geil voelde het. Ik wist al hoe haar poepgaatje smaakte, maar proefde nu ook iets anders, een licht bittere, maar zeker niet onaanganame smaak van iets wat diep uit haar binnenste kwam, het tintelde zelfs licht op mijn tong. Wild tongden we elkaar nog dieper, we waren zo geil met elkaar bezig dat het niet langer voelde of we op de grond lagen, maar dat we zweefden, als waren we gewichtloos. Overal voelde ik haar tong, haar vingers, haar kutje, haar tepels...en ik proefde alles tegelijk...haar geil, zweet, plas....poep ?. In een laatste tomeloos orgasme ontspande ik totaal en was het of ik helemaal leegliep, zelfs leek het of ik iets door mijn anusje voede glijden, zo in Mirjams mond..... Met een diepe zucht rolden we van elkaar af, Mirjam kwam weer naast me liggen. Ze kroop op me, keek me geil aan en opende haar mond een klein stukje. Zag ik het goed...een bruinachtig klontje lag op haar tong. Maar dat leek wel.... Ik kreeg geen kans me er ook maar over te verbazen, ze drukte haar mond op de mijne en in een hevige tongzoen gleed mijn stukje poep over en weer in onze monden. We genoten met volle teugen van de geile bittere smaak, net zolang tot het stukje poep uit elkaar viel en we allebei iets in ons mond hadden. Mirjam maakte zich los uit onze tongzoen en keek me diep aan. Ik zag dat ze slikte....ik slikte ook.... ' Ooh lieverd, lief Janneke....zo geil...zo intiem...nou krijgt niemand ons ooit nog uit elkaar'. Ik kuste Mirjam lief en zwoer haar nooit te zullen verlaten....

We lagen nog even na te hijgen toen er ineens een wolk voor de zon trok. 'Hee, kijk nou', zei Mirjam, en wees naar omhoog. Het was geen gewone wolk, aan de verder strakblauwe lucht was een kleine compacte wolk precies boven onze plek voor de zon geschoven. Het gaf een raar schemerachtig effect, net als bij.... ' De eclips !', riep ik, '...het is net als bij de eclips kijk, dat licht !'. Om de wolk straalde een gouden rand, de omgeving verderop lag gewoon in het zonlicht. Vogels en insecten zwegen, het was bladstil. Angstig klemde ik me aan Mirjam vast. 'Wat is dit, wat gebeurt er toch...!' En ineens waren ze er weer. Veerle en Ann-Sophie, vanuit de richting van het huisje kwamen ze naar ons toe gelopen, bijna transparante verschijningen in een wit jurkje. Zwijgend en ademloos zagen we hoe ze naast ons knielden. Veerle strekte haar hand naar me uit en streelde mijn gezicht en hals. Het voelde als een zachte golf van warme lucht. Toen kuste ze me op mijn mond, een aanraking met de tinteling van statische elektriciteit. Ann- Sophie deed hetzelfde, en beiden deden het ook bij Mirjam. Toen stonden ze weer op, pakten elkaar bij de hand en liepen, nee, zweefden bijna, naar de rivieroever. Nog een keer keken ze om, zwaaiden en knipoogden. Het was een betoverend schouwspel, maar ineens werd ik gegrepen door een gevoel van paniek. Ik stond op en liep achter ze aan. 'Hee, wacht ! schreeuwde ik, '...niet weggaan, alsjeblieft !' Ik wilde ze narennen, maar struikelde en viel languit in het gras. Mirjam knielde naast me en hield me tegen. 'Nee, Janneke, laat ze gaan....dit is hun afscheid...kijk !' Samen zagen we de meisjes tussen de struiken langs de rivier stappen, alwaar ze in lucht leken op te lossen. 'Maar...ik wilde ze nog bedanken en....' Ik had het niet meer en begon onbedaarlijk te huilen, al mijn emoties van de laatste weken kwamen er in een keer uit. Mirjam troostte me met zachte lieve woordjes, en langzaam kwam ik weer enigszins tot bedaren. Ik keek Mirjam aan en zag dat ook zij had gehuild. De zon scheen weer volop, de wolk was in het niets verdwenen. We keken elkaar aan en schoten in de lach. 'Jemig, wat zie jij er uit !', zei ik. 'Moet jij nodig zeggen, varkentje van me !'. Inderdaad, we zagen er beestachtig uit. We dropen van zweet, geil en plas, en onze gezichten zaten met bruine vegen. 'Kom, naar de rivier, lekker afspoelen en zwemmen !' Joelend renden we het water in, we spoelden ons schoon en stoeiden en lachten dat het een lieve lust was, alle spanningen spoelden we zo van ons af. Na een half uurtje dollen gingen we de kant weer op. 'Hee, kijk eens, wat mooi !', zei Mirjam, wijzend naar een overhangende tak. Twee glanzend blauw met rode vogeltjes fladderden om elkaar heen, af en toe in het water duikend. ' IJsvogeltjes', zei ik, 'die zie je anders nooit'. 'Zouden zij het zijn ?', vroeg Mirjam zich af. 'Zeker en vast, in hun nieuwe gedaante', beaamde ik. We keken de ijsvogels na, die al fladderend om de rivierbocht uit het zicht verdwenen.....

Twee dagen later stapten we invaders auto voor de rit naar huis. In het dorp gingen we nog wat broodjes kopen voor onderweg, het zou nog wel even duren voor we weer in Noord Holland waren. Na een laatste bak koffie in het dorpscafeetje reden we langs de plek van het huisje. "Nee zeg, moet je nou kijken !', riep ik, verbaasd en geschokt. Het struikgewas was verdwenen, de bomen omgezaagd en in keurige stammen opgestapeld langs de weg.Op de open plek stonden een graafmachine en een bulldozer, en uit enkele bouwcontainers staken de resten van wat ooit het huisje van Veerle en Ann- Sophie was. 'Nou, jullie waren net op tijd, met dat fotoalbum', zei mijn vader, '...hoe kon je 't zo uitkienen'. Mirjam en ik keken elkaar aan. 'Zie je dat het allemaal geen toeval was ?', zei Mirjam zacht. Ik zei niks terug, maar omhelsde en kuste haar. We kropen lekker tegen elkaar aan en vingen de reis naar huis aan. Het verhaal zou later nog een bijzondere afloop krijgen....