Onze Verkering - 7

Hee allemaal,

Sorry dat ik er een hele tijd niet ben geweest. Ten eerste had ik het druk met mijn examens, daarna overleedde mijn opa nog eens. Toen ging ik op vakantie, en in de vakantie deed mijn laptop het niet meer. Ik heb ook net een nieuwe laptop. Ik kon dus helemaal niets. Hier mijn vervolg op de serie 'Onze Verkering'. De 2 maanden dat ik Niets heb geschreven zal ik ongeveer vertellen hoe onze 2 maanden is verlopen. Inmiddels zijn Rachel en ik nu al 4 maanden gelukkig samen alleen zijn er wel het 1 en ander voorgevallen.

Juni, ruim 2 maanden heb ik nu met mijn liefje, elke dag elkaar spreken. Al is het via de telefoon of skype, dan al ben ik blij. Maar we gaan bijna elke dag naar elkaar toe. Gelukkig wonen we niet zo ver van elkaar vandaan. Haar stage is afgerond en ik krijg vandaag te horen of ik gezakt ben, na half 3 uur weet ik dat ik geslaagd zou zijn. Word ik voor half 3 gebeld dan ben ik gezakt, daarna kan ik een feestje vieren. Ik had een vakantie baan, bij de slagerij in een supermarkt werken, klinkt heel debiel maar het is harstikke leuk! Ik moest werken op het moment dat ik gebeld kon worden omdat ik 40 uur in de week werk. Verdient lekker, mijn chef die wist dat ik gebeld kon worden dus wanneer ik gebeld zou worden moest ik even naar achter lopen. 5 voor half 3 was het, ik was nog nooit zo zenuwachtig geweest! IK trilde, en dat zag iedereen die op mij lette. Toen zag ik opeens Rachel, ze wou er voor mij zijn, ze wou met mij het feestje vieren, zo lief! We knuffelde elkaar en gaven elkaar een kus. Niet verder anders ging mijn chef zeuren. 1 voor half 3. De hele groep (bestaat op die dag uit 4 mensen) van de slagerij ging aftellen. Die ene minuut hoefde ik ook niet te werken. Rachel ging mee aftellen. Alle klanten keken ons raar aan maar nadat we het uitlegde snapte iedereen het en sommige gingen zelfs meedoen. Beetje overdreven want de klokken zijn qua minuten best wel verspreid. Tussen mijn mobiel en de schoolklok zit er anderhalve minuut tussen (heb ik een keer uitgerekent om niet te laat te komen). Maargoed, het was half 3! Ik ben geslaagd! Iedereen kwam een knuffel geven, zelfs een paar klanten. Ik moest weer verder werken en na ongeveer 8 minuten (heel toevallig) ging Rachel naar huis. Maar toen, mijn mobiel trilde.'... College' stond op het scherm (Ik wil de naam van mijn school niet vertellen daarom die puntjes). Ik riep Rachel nog even snel of ze nog even wou wachten en liep naar achter. Daar kwamen tranen in mn ogen, Rachel zag dat in de verte en liep naar me toe ookal mochten er op dat plek geen klanten komen. Ik keek nog in mijn logboek en er stond dat ik 14.39u gebeld was. Ik ben gezakt, MET 1 TIENDE PUNT ! En dan ben ik ook nog eens veel te laat gebeld, ze hadden een 'lange vergadering'. Ik werd niet vrolijk te krijgen. Ik was wel blij dat iemand achter me stond en me vast hield. Nu heb ik geluk dat ik nog een herkansing heb, en daar ga ik alles aan doen! Ik ging Nederlands herkansen. Ik moest dus 5,9 halen omdat ik 5,8 had. Ik dacht, DIT GAAT ME LUKKEN. Ik wil niet nog een jaar over doen. "Ik wil je met alles altijd helpen liefje, ik ben er voor je." Zei Rachel. Ik draaide me om en gaf haar een zoen als bedankje. Ik kreeg ook nog eens te horen dat ik vorig jaar wel geslaagd zou zijn, klinkt heel gek maaToen ik thuis was vertelde ik het tegen mijn ouders, ze waren teleurgesteld maar waren er wel voor me. Mn broer tja, die haalde zijn schouder op maar ik kon wel aan hem merken dat hij het jammer vond. Een week later, ik was maar aan het leren en leren. Ik kon niet meer stoppen. Rachel was elke dag bij me thuis en die hielp me enorm. Donderdag, de examendag voor alle gezakte leerlingen. Ik zag 4 meiden uit mijn klas. Kortom, 5 van de 16 meiden uit mijn klas waren gezakt. Ik hoop dat wel volgende week woensdag met de hele klas in de kantine kunnen staan, over de rode loper en allemaal een feestje kunnen vieren. Dit fluisterde ik ook naar iedereen. Iedereen had zin in die toets, iedereen wou het halen. Het meisje dat het dikst is gezakt is gezakt met 1,7 punt. (ik dus 0.1) De toets ging erg gemakkelijk, makkelijker dan mijn andere toets. Ik kwam opgelucht thuis, belde Rachel meteen dat ik het ga halen.

5 dagen later, dit keer was het andersom. Ik zou voor half 3 te horen krijgen of ik geslaagd zou zijn, daarna ben ik gezakt. Weer wachte ik af. Dit keer hoefde ik niet te werken, dat week hoefde ik maar 15 uur te werken. Ik zat tegen Rachel aan op de bank met mijn telefoon in mijn handen. Het was half 3, ik ben gezakt. Ik kon wel janken maar hield me dit keer sterk, Rachel hield me steviger vast, van alle 4 de meiden kreeg ik twitterberichten dat ze geslaagd zijn. Behave ik. Kwart over 3 ging ik naar huis, Rachel ging mee. Waarom weet ik niet. Ik moet nu een jaar over doen om 1 tiende punt!

Het was, zoals ik eerder beschreef in mijn vorige verhalen nog geen 5 minuten lopen. Rachel wou mijn hand vast pakken maar die hoefde ik niet, ik liep met mijn hoofd naar beneden kijkend naar de grond. In mijn ooghoek kon ik zien dat Rachel glimlachte (?????) Ik voor m'n huis, en het was stil. Niemand was er terwijl mijn ouders thuis zouden zijn. Deed de slot van mijn deur en liep naar binnen nadat ik m'n schoenen in een hoekje weggooide. Boos en verdrietig wou ik naar boven meteen lopen maar Rachel hield me tegen. "kom we gaan even op de bank zitten" zei Rachel. "Nee, ik ga naar boven, ik heb al op jou bank gezeten. Ik wil muziek in mn oren en keihard muziek luisteren en nergens aan denken". Ze ik een beetje geirriteerd en verdrietig. "Kom nou maar lieverd". Toch liep ik mee maar wou ik niet, het was erg donker. De gordijnen waren dicht en ik kon nauwelijks wat zien. Dit deden wij nooit?!?!?! Ik wou het licht aan doen weer ik 'SUPRISEEE' hoorde. Ik zag een paar teamgenoten, Nikki natuurlijk, Familie van Rachel, Amy en Rudolf dus. Hoe die er waren? Die zag ik nog thuis bij Rachel, blijkbaar gingen ze rennend via de achterdeur. Ik zag mijn ouders en broer en mijn 15 klasgenoten. En... Mijn mentrix! Die zei: "Danielle, we hebben je in de maling genomen. Je hebt voor je herkansing een 8.7 gehaald, je bent dik geslaagd en ik, of nouja wij allemaal zijn trots op je. Natuurlijk ook op de andere meiden. We wouden 1 gezakte in de maling nemen en daar een feestje vieren. Dit hebben we met jou ouders overlegt en zij vonden het een leuk idee. Je kan gewoon volgend jaar naar de MBO meid Gefeliciteerd !!" Ik keek verbaasd maar heel erg blij. ik omhelsde eerst Rachel, dan mijn mentrix, mijn ouders en de rest. Iedereen was er, Wij hebben nog al een groote tuin. De oppervlakte van onze tuin is nog groter dan de het huis. Ik keek in de tuin en zag daar allemaal hapjes, tafels, bankjes en een Barbeque. De ouders en vrienden van mijn klasgenootjes waren er ook. Mijn geluk kon niet op! Ik ben geslaagd, top vriendinnen, lieve ouders en schoonvader, gekke broer en een topmeid van een schoonzusje (In mijn verdere verhalen merk je dat Amy en ik heel close worden en alles met elkaar gaan delen ookal is ze 2 jaar jonger). Maar het berlangrijkste.. Ik heb een geweldige vriendin, Rachel. Wat een meid! Alleen jammer dat ze me 3 kwartier onnodig verdrietig had gezien maar ik hou echt zoveel van haar. We feesten nog uren lang door. om half 6 werd de barbeque aangezet. Hihi mijn chef kwam toen aangelopen! Hij had eten voor ons meegenomen. Normaal komt hij ze nooit bezorgen maar omdat ik een collega van hem ben deed hij een uitzondering. Hij feliciteerde mij en ging na een kwartiertje weer weg. "AANVALLEENNN" schreeuwde een paar vaders, waaronder de mijne die voor het vlees zorgde. Iedereen was gelukkig, weer zag ik af en toe mijn moeder vreemd doen. Ik weet nog steeds niet wat er met haar is maar daar ga ik over een paar dagen achter komen. Hoe dan ook, eerst genieten! Na een uur met iedereen gegeten te hebben zag ik Rachel in de binnen. Ze gaf een gebaar dat ik mee moest. "Ik ga even naar de wc meiden" zei ik tegen mijn vrinedinnen en klasgenoten. Rachel was in de gang waar niemand was en ik zocht haar. Toen trok ze me mee en pakte me vast, ze duwde mij tegen de muur aan en streelde me overal terwijl ze vol op m'n mond zoende, we opende onze monden en toen kwam er een tonggevecht. We liepen naar boven. Nouja, liepen.. Zoenend en strelend kruipte we treede voor treede naar boven, op weg naar mijn bed. Ik wou haar nu!

Dit is mijn negende deel tussen mij en Rachel, hoe het verder loopt zie je in mijn tiende deel. Die komt er zo snel mogenlijk aan, hooguit 2 dagen, ik denk nog eerder. Normaals, sorry dat ik er zo lang over deed.

Oja, en sorry voor mijn typfouten. Ik heb op deze laptop een gratis office pakket, dat is een pakket dat heel beperkt is. Binnen een paar dagen word er een office pakket geintalleerd kan ik dus weer normaal zien of ik typfoutjes maak enzovoort. Dus let asjeblieft niet op de spelfouten. Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties!r dit jaar is er een nieuwe norm van de wet ofzo gekomen. We moesten er harder voor werken om te slagen dan mijn broer die makkelijk zou slagen. Maargoed, daar wou ik niet aan denken, ik wou denken aan 'hoe kan ik het beste slagen, over anderhalve week is de herkansing'. Rachel ging naar huis en ik ging nog een uur werken, ik moest nog een uur. Dat redde ik net. Want ik was kapot. Ik wou niet meer.

Liefs, Danielle