Mark De Buurjongen - 11

Mark zijn ouders en Rob mijn man zijn weer thuis. Het is zaterdag en Bas en Rob hebben seks en Mark heeft soloseks en vertelt zijn ouders verder dat hij homo is. Zijn ouders reageren positief en met veel liefde. Ook geeft Tania, de moeder van Mark aan dat zij weet dat er tussen Mark en buurman Bas meer gebeurd is. Wat precies weet ze niet, maar dat maakt haar niet uit. Ze adviseert haar zoon om het voortaan bij leeftijdsgenoten te houden.

Sjoerd kwam vrijdag, eind van de middag thuis met boodschappen om eten te koken. Hij was erg vrolijk onderweg naar huis. Hij had heerlijk gezoend met Mark in de slaapkamer van Bas en Rob. Maar naarmate hij dichterbij huis kwam, bekroop een angstig, verdrietig en onzeker gevoel hem. Hij vond het al langer niet fijn meer om thuis te zijn en thuis te wonen. Maar dat werd de laatste dagen steeds erger. Sinds zijn moeder definitief vertrokken was en zijn broer niet meer thuis woonde, richtte zijn vader zijn boosheid en verdriet voornamelijk op hem.

Sjoerd moest het huishouden regelen, de boodschappen doen en koken. En het was nooit naar de volle tevredenheid van zijn vader. Het eten smaakte hem niet (logisch, na al dat bier smaakte niks echt lekker meer), de wc was vies (net nog schoongemaakt, maar als je vader hem onder pist, poept of kotst is het natuurlijk geen wonder dat hij weer vies is). En het bier moest zijn vader ook al zelf halen (duh, dat je verslaafd bent dat is nog tot daaraantoe, maar om dan ook nog zijn bier te gaan halen en betalen, …nee, dat zocht hij zelf maar uit).

Sjoerd zette zijn fiets in de achtertuin en trok de achterdeur van de keuken open. De bedompte, vieze rooklucht, vermengd met verschraalde bierlucht kwam hem al tegemoet. De tv stond weer eens veel te hard aan en zijn vader klonk al flink dronken. Hij lalde en schreeuwde tegen de tv. “Sjoerd, ben jij dat?”, schreeuwde hij. “Ja papa, ik ben thuis”, zei Sjoerd. “Mooi, ik heb honger, maak wat te eten voor me”, riep zijn vader direct en dominant.

Zuchtend trok Sjoerd de koelkast open. Daar lag niet veel in, behalve een kuipje boter, potje mayonaise en een fles ketchup. Verder natuurlijk een vaste voorraad bier van zijn vader en een pak met ranzig ruikende melk wat duidelijk over de datum was. Sjoerd gooide het weg en pakte de boodschappen uit zijn tas. Vandaag ging hij boerenkoolstamppot met rookworst maken. Lekker makkelijk, gezond en lekker.

Sjoerd maakte het avondeten klaar en bracht een bord dampend eten naar zijn vader. Die leek zowaar goed gestemd en bedankte hem zelfs!

Sjoerd at in de keuken zo snel mogelijk zijn eten op en deed daarna de afwas. Toen hij naar boven liep lag zijn vader luid te snurken voor de tv. Omdat Sjoerd naar boven ging, had hij het geluid van de tv zachter gezet. Anders kon hij straks niet slapen. Gelukkig werd zijn vader er niet wakker van.

Ondertussen luisterde Betty, de buurvrouw van Sjoerd en zijn vader regelmatig of ze bijzonderheden hoorde. Ze had vorige week de moeder van Sjoerd gesproken. Dit was vlak voor ze definitief vertrok naar de andere kant van het land. In al haar antwoorden was ze vrij spaarzaam. Deels uit schaamte, deels omdat ze niemand echt vertrouwde en zelf teveel beschadigds was.

Buurvrouw Betty was 68 jaar en gepensioneerd. Ze werkte vroeger als bibliothecaresse. Toen Sjoerd en Mick jonger waren, had ze altijd goed contact met de buren gehad. Ook heeft ze vroeger regelmatig op de toen nog jonge kinderen gepast. Maar de laatste jaren had ze geen tot spaarzaam contact met het gezin. Ze walgde van de vader van Sjoerd en vond het vooral voor Sjoerd verschrikkelijk. Die ontweek haar ook, maar als ze hem kort sprak, dan was hij altijd heel beleefd. Van zijn ouders had hij dat duidelijk niet.

De laatste weken was het Betty al opgevallen dat het steeds slechter ging bij de buren. Ze had inmiddels een anonieme telefoonlijn voor Huiselijk Geweld gebeld en twee weken geleden toevallig op straat contact met de wijkagent gehad. Maar tot op heden veranderde er weinig. Van de week hoorde ze dat er weer hommeles was en toen Sjoerd wegfietste, kreeg ze sterk de indruk dat hij nu zelf een klap of meer gekregen had. Betty ging naar bed, maar ondanks alles besloot ze waakzaam te zijn.

Zaterdagochtend werd Sjoerd rond half tien wakker. Zijn vader lag waarschijnlijk nog te slapen, beneden klonk alleen de tv zachtjes op de achtergrond. Vandaag ga ik met Bas naar de politie, dacht Sjoerd. Hij vond het best wel een eng idee. Hij wist dat als de politie wat ging doen, hij niet meer terug kon naar het ouderlijk huis, waar zijn vader woont.

Sjoerd ging naar de wc, waste zich en kleedde zich aan. Toen verzamelde hij boven zijn spullen. Hij had niet heel veel en het weinige aan kleding dat hij had verzamelde hij en stopte hij in een grote weekendtas. Hij wist nog niet precies waar hij heen zou gaan. Bas had hem aangeboden om daar te verblijven, maar hij wist nog niet zeker of hij daar gebruik van ging maken. Hij voelde zich daar gelukkig wel heel erg welkom, veilig en liefdevol opgevangen, maar ja, het was niet zijn thuis.

Nadat Sjoerd klaar was liep hij zachtjes de trap af. Hij liep zo stil mogelijk door de woonkamer en keuken, draaide zo zacht als mogelijk de buitendeur in de keuken open. De deur piepte en Sjoerd wachtte even, maar hoorde niks. Zijn vader sliep hopelijk nog. Snel zette hij zijn weekendtas in de schuur, naast zijn fiets.

Toen hij weer in de keuken kwam was zijn vader blijkbaar toch wakker geworden. Hij had duidelijk een kater en een rothumeur. Hij schreeuwde naar Sjoerd, “Sjoerd, ben jij dat? Maak mijn ontbijt, ik heb honger. En is de plee al schoon? Die is weer eens vies!”

Sjoerd liep de woonkamer in en vroeg op neutrale toon wat zijn vader voor zijn ontbijt wilde eten. Dat was helaas tegen het zere been. Hij stond woest en wankel op en in drie stappen stond hij ineens voor Sjoerd. Die stak instinctief zijn armen voor zijn hoofd, bang voor wat er komen ging. Zijn vader had weinig nodig om boos te worden en zich af te reageren en zonder aanleiding begon hij Sjoerd te slaan. Sjoerd kreeg een paar rake klappen op zijn hoofd. Eén tegen zijn oren, zijn hoofd duizelde ervan. Hij probeerde ter vergeefs ergens grip te krijgen, maar hij kukelde achterover.

Door het geschreeuw van de vader van Sjoerd en de daarop volgende klap ten gevolge van de valpartij van Sjoerd was Betty bij de buren inmiddels gealarmeerd. Ze was al een half uur op en aangekleed. Ditmaal vertrouwde ze het niet en voelde ze instinctief dat het foute boel was. Toen ze laatst de wijkagent op straat tegenkwam en deze kort de situatie uitlegde, zonder namen of het adres van de buren te noemen, had deze sterk geadviseerd om direct 112 te bellen, wanneer er weer onraad of problemen waren.

Betty belde daarom nu direct 112 en vertelde kort aan de telefoniste wat er aan de hand was en gaf het adres door. De telefoniste zei dat in het systeem inderdaad meerdere meldingen bij het opgegeven adres bekend waren en ze zou onmiddellijk meerdere eenheden ter plaatse sturen. Betty wachtte onzeker en verdrietig af, terwijl ze zenuwachtig in haar woonkamer heen en weer liep. Al vrij snel hoorde ze in de verte sirenes steeds dichterbij komen.

Ondertussen kreeg Sjoerd het bij de buren steeds zwaarder. Hij werd niet alleen geslagen, bespuugd en getrapt, hij merkte dat hij zo snel mogelijk weg moest komen. Hij was echt in levensgevaar. Zijn vader mocht dan nog steeds wel flink onder invloed zijn, hij had ook nog steeds veel kracht en op dit moment de overhand. Sjoerd worstelde en vocht met zijn vader. Hij had tot nu toe nog nooit iets terug gedaan en geprobeerd om geen aanleiding tot Huiselijk Geweld te geven, maar ditmaal kon hij niet anders. Het lukte Sjoerd in de worsteling met zijn vader uiteindelijk om afstand te nemen van zijn vader. Hij stond op, strompelde gewond naar de keuken en wist deze nog te bereiken.

Zijn vader was inmiddels ook weer opgestaan, nadat Sjoerd hem onderuit had gehaald. Hij brulde woest en was weer onderweg naar Sjoerd. Sjoerd probeerde de achterdeur open te krijgen, maar die was nog op de grendel. Shit, wat nu. Sjoerd voelde paniek opkomen en hij viste snel zijn huissleutel uit zijn zak. Zijn vader was inmiddels in de keuken aangekomen en wankel onderweg naar Sjoerd. In de verte hoorde Sjoerd sirenes dichterbij komen. Zou dat de politie zijn en zouden ze dan onderweg zijn naar hier?

Sjoerd had net de buitendeur open gekregen en de deur geopend, toen hij naar buiten wilde voelde hij dat zijn vader hem in zijn kraag gegrepen had. “Hier blijven jij, vuil rotjong. Mij een beetje slaan, hoe durf je”, brulde zijn vader woest en luid in zijn oren. Sjoerd probeerde zich te verweren tegen alle nieuwe klappen die hij kreeg. Hij voelde dat hij snel de macht verloor. Niet alleen van zijn vader, maar ook over zijn bewustzijn. In de verte hoorde hij stemmen, hoorde hij nou iets met politie erin? En toen verloor hij het bewustzijn.

Ondertussen hadden Bas en Rob boodschappen gedaan. Rob ruimde de boodschappen op en Bas keek op de klok. Hmm, vreemd, het was 11:15 uur en Sjoerd zou rond 11 uur hier zijn. We zouden ten slotte naar het politiebureau gaan om te kijken wat verstandig was. Aangifte doen of toch gewoon een melding. Bas vertrouwde het niet. Hij had Sjoerd vanmorgen, vlak voor het boodschappen doen al een berichtje gestuurd, maar daar werd niet op gereageerd. Hij besloot toch maar te bellen. De telefoon ging over, maar werd niet opgenomen. Een voicemail kon hij niet inspreken, die stond uit.

Bas besprak met Rob dat hij het niet vertrouwde. Na overleg besloten ze naar het adres te rijden welke Sjoerd eerder had opgegeven. Misschien zagen ze hem en konden ze hem meteen meenemen naar het politiebureau. Bas en Rob stapten in de auto en gingen op weg.

Hoe loopt dit verder af met Sjoerd? Kan Betty nog wat doen voor Sjoerd? Hoe komen Mark, Bas en Rob erachter dat het foute boel is bij Sjoerd? En wanneer vertelt Mark over Sjoerd aan zijn ouders?