Mark De Buurjongen - 13

Door het Huiselijk Geweld van zijn vader Sjaak is Sjoerd gewond geraakt en naar het ziekenhuis gebracht. Bas en Rob zijn bij hem. Mark heeft zijn ouders vertelt dat hij verliefd is op Sjoerd en hij wil heel graag zo snel mogelijk naar Sjoerd toe. Helaas kan en mag dat nog niet van zijn ouders.

Sjoerd werd bij aankomst in het ziekenhuis opgevangen en verzorgd door een leuke verpleger. Pim heette hij en hij was net klaar met zijn opleiding tot verpleegkundige Spoedeisende Eerste Hulp (SEH). Hij hielp Sjoerd bij het uitkleden. Sjoerd was door de shock van wat er gebeurd was, de flinke hoofdpijn en andere pijnen teveel afgeleid om zich druk te maken of hij zich schaamde voor zijn bijna naakte lichaam. Pim waste heel voorzichtig het lichaam van Sjoerd en verbond en verzorgde de schrammen, sneeën, bulten en andere verwondingen die zichtbaar waren. Pim wist door zijn werk- ervaring dat Sjoerd waarschijnlijk vooral van binnen schade opgelopen had. Hij vond het duidelijk een knappe en leuke jongeman, maar hij wist ook dat hij niks mocht doen. Jaja, Pim was 26 jaar en ook homo en zich daar goed bewust van. Hij had tijdens zijn pubertijd al wel wat seksuele ervaring met twee andere jongens opgedaan, maar geen vriendje gehad. Hij verzorgde Sjoerd liefdevol en ondanks dat hij nog lichtelijk in shock was, merkte Sjoerd dit wel. Bas was inmiddels bij Sjoerd komen zitten toen Pim hem waste en verzorgde.

Toen Pim even weg was om wat op te halen knipoogde Bas even naar Sjoerd. “Leuke, lieve jonge verpleger hè”, zei Bas tegen Sjoerd. Hij knikte en werd prompt wat roder, maar zei verder niks. Hij dacht na over zijn vader, wat er vanmorgen gebeurd was en aan Mark. Hij vroeg aan Bas of Mark al geïnformeerd was en Bas zei dat Rob contact heeft gehad met de moeder van Mark, dus dat dit waarschijnlijk wel het geval is. Sjoerd zuchtte even en wilde Mark graag zien en het liefst ook nog vasthouden.

Pim kwam weer binnenlopen en maakte zijn werk af. Daarna werd Sjoerd met bed en al naar een andere kamer gereden, waar hij even tot rust kon komen totdat de dokter langs kwam. Die kwam een half uurtje later en hij onderzocht Sjoerd nogmaals kort en stelde een aantal vragen. Toen de arts tevreden was werd Sjoerd ontslagen uit het ziekenhuis.

In de gang richting de uitgang kwamen verpleger Pim, Sjoerd en Bas elkaar weer tegen en ondanks dat hij wist dat dit officieel niet mocht, gaf hij na het aan Sjoerd gevraagd te hebben zijn gegevens aan Bas mee. Dan kon Sjoerd, als hij dat wilde, later nog eens contact met hem hebben. Sjoerd vond dat prima, maar nu was hij erg moe en wilde hij eigenlijk alleen maar slapen. Er was ten slotte ook zoveel gebeurd vandaag. Heel moe stapte hij bij Bas en Rob achter in de auto en viel direct in slaap.

Buurvrouw Betty was inmiddels weer thuis en bezig met het avondeten. Ze voelde zoveel meer rust nu ze wist dat buurman Sjaak vast zat, zijn vrouw elders woonde en Sjoerd in goede en veilige handen was. Wel vond ze het heel verdrietig dat ze het gevoel had dat ze de situatie niet had kunnen voorkomen. Maar tegelijkertijd wist ze ook dat ze gedaan had wat ze kon en dat het goed was.

Na het avondeten belde Betty met Rob en hoorde ze dat Sjoerd uit het ziekenhuis ontslagen was en boven in bed lag te slapen. Die arme ziel had ook zoveel meegemaakt. Hopelijk kon Sjoerd langer bij Rob en Bas blijven. Het leken haar lieve mannen die goed voor Sjoerd konden zorgen.

’s Avonds, na het avondeten belde brigadier Van Dam bij Rob en Bas thuis aan. Nadat hij ’s middags kort contact had gehad met Rob, begreep hij dat Sjoerd inmiddels bij hen thuis was en lag te slapen. Ze spraken daarom af dat Van Dam rond de klok van 19:00 uur bij hen thuis zou langskomen. Dan zou hij hen officieel als getuigen bevragen. Normaal gebeurde dat meestal op het politiebureau, maar Van Dam was niet de moeilijkste en op verzoek van de beide mannen was hij ook bij hen thuis welkom.

Van Dam stapte binnen, zijn jas werd opgehangen en hij kreeg koffie. Aan de keukentafel gezeten begon het gesprek. Van Dam controleerde eerst of zijn dictafoon werkte en nadat dit het geval was, sprak hij kort de datum, tijd en plaats van verhoor in. Ook wie er bij het gesprek aanwezig waren. Hierna kon het echte gesprek aanvangen.

Bas begon te vertellen dat hij buurjongen Mark eerder die week opgevangen had omdat hij zijn huis niet in kon. Later kwam Sjoerd in beeld. Eerst als pizzabezorger en later ook als jeugdvriend van Mark (Van Dam maakte ondertussen aantekeningen). Bas legde kort uit dat hij al vrij snel doorhad dat er meer aan de hand was met en bij Sjoerd, maar hij daar niet direct duidelijkheid in kreeg. Later in de week barste Sjoerd in huilen uit en hadden ze met elkaar gesproken. Bas benoemde dat Rob toen afwezig was, maar hij direct afgesproken had dat als de nood te hoog werd, hij dag en nacht altijd welkom was. Van Dam vroeg waarom hij dat aangeboden had. Bas vertelde dat hij welzijnswerker is en hij tot nu toe veel meegemaakt heeft. Dus dat als hij (en Rob ook) iemand konden helpen, zij dat altijd zullen proberen te doen. Van Dam knikte en nam genoegen met deze uitleg. Tussentijds werd er even kort gepauzeerd en opnieuw koffie ingeschonken.

Bas vertelde verder dat hij Sjoerd op vrijdagochtend binnen zag komen met een rode, dikke wang. Dat dit het gevolg was geweest van een klap van de vader van Sjoerd. Bas vertelde dat hij ook contact heeft gehad met Elize, van de Raad voor de Kinderbescherming. Van Dam vroeg haar naam en gegevens en noteerde deze. Bas vertelde dat Sjoerd en Mark op vrijdagmiddag samen gingen zwemmen en dat de beide jongens elkaar erg leuk vinden. Van Dam vroeg op welke manier en Bas vertelde dat de beide jongens homo zijn en ze ook verliefd op elkaar zijn. Van Dam vertrok geen spier en maakte weer een aantekening.

“In de avond ging Sjoerd weer richting huis met de afspraak dat hij altijd kon bellen of langskomen als er wat was. Ook spraken we af dat Sjoerd zaterdagochtend om 11:00 uur naar ons toe zou komen, zodat we samen naar het politiebureau zouden gaan om te kijken wat mogelijk en verstandig was rondom de situatie van Sjoerd. Hij was ten slotte nog net minderjarig. Helaas was dat eigenlijk net te laat, maar dat weet u inmiddels, want u was vanmorgen ter plekke”, zei Bas. Van Dam knikte.

Hierna vertelde Rob nog wat aanvullende zaken en Van Dam gaf aan dat hij voor nu voldoende wist. Hij vroeg of de buren, de ouders van Mark ook thuis en bereid waren om hun kant van het verhaal te doen. Rob belde even kort met Gijs en gaf aan dat Van Dam nu direct welkom was bij de buren. Rob liep even met hem mee en kwam een kwartiertje later weer terug.

Inmiddels was het 22:00 uur en vond Bas het mooi geweest voor vandaag. Ook Rob was moe en samen gingen ze, na nog even bij Mark gekeken te hebben naar bed. Moe, maar voldaan vielen ze beiden al snel in slaap.

Om 02:00 uur ging Rob even naar de wc. Net toen hij terug het bed in wilde stappen schrok hij van een ijselijke schreeuw. Dat was Sjoerd die duidelijk wakker was en Rob ging meteen kijken. Sjoerd zat rechtop in bed en de tranen stroomde hem over zijn wangen. Hij had naar gedroomd. Hij was ook helemaal klam en bezweet. Rob praatte zachtjes met hem, maakte zijn hoofd met een handdoek droog en gaf hem wat water. Sjoerd kalmeerde snel en ging weer liggen.

Ook ik was inmiddels wakker geworden door Sjoerds schreeuw en kwam even kijken. Sjoerd viel al snel weer in slaap. Ondanks de nachtelijke onderbreking werd ik rond 09:00 uur ’s ochtends toch uitgeslapen wakker. Rob was inmiddels al het bed uit en ik hoorde hem beneden in de keuken rommelen met het ontbijt.

Inmiddels was Mark bij de buren ook wakker geworden met een dikke odol. Hij was echter niet in de stemming om er dit keer wat mee te doen. Hij wilde dolgraag naar Sjoerd toe. Maar hij wist dat hij nog even geduld moest hebben.

Toen hij beneden kwam vertelde zijn moeder dat de politie hier gisteravond geweest was, toen Mark al in bed lag. Ze vertelde dat ze hun kant van het verhaal verteld hebben en dat als Sjoerd straks wakker is en hij dat wil, dat Mark even bij hem mocht zijn. Mark riep direct enthousiast “YES!” “Ho, ho mannetje”, zei Tania direct. “Alleen als je echt heel rustig doet, want Sjoerd heeft voorlopig nog echt zijn rust nodig.” Mark keek enigszins teleurgesteld, maar knikte en zei dat hij het begreep.

Na het ontbijt stond Bas voor de deur om Mark op te halen, Sjoerd was wakker, had redelijk geslapen en ook ontbeten. Wel lag hij weer in bed. Samen met Bas liep Mark naar hun huis en hij mocht alleen naar boven toe.

Sjoerd lag in een kamertje, wat tot nu toe gebruikt werd als studeerkamer. Er was een bed gemaakt waar Sjoerd in pyjama in lag. “Hee Sjoerd”, zei Mark een beetje onwennig tegen hem.

Sjoerd oogde wat bleek, maar hij toen hij Mark zag begon hij direct te stralen. “Hè, hè, eindelijk, daar ben je dan. Ik kon niet wachten tot ik je weer zou zien”, zei Sjoerd blij, maar ook een beetje bedrukt. “Ik ook”, zei Mark en hij ging op de bedrand zitten. “Mooie pyjama heb je aan Sjoerd.” “Ja hè!”

Ze keken elkaar een tijdje zwijgend aan. “En krijg ik geen kus meer?”, vroeg Sjoerd plotseling. Mark kleurde een beetje roder, maar voorzichtig boog hij zich over Sjoerd heen. Die sloeg ineens zijn armen om Mark heen en beide jongens zoenden elkaar teder, maar met veel liefde.

“Hmmm heerlijk.” Sjoerd begon uit zichzelf te vertellen wat er allemaal gebeurd is sinds hij vrijdagmiddag bij Mark en Bas vertrokken was. Mark luisterde ademloos, zei niks en hield alleen zijn hand vast, terwijl hij deze af en toe aaide. Bij Sjoerd en Mark rolden de tranen hun over de wangen toen Sjoerd vertelde van de mishandeling van zijn vader. Ook vertelde Sjoerd van Pim de verpleger en beiden moesten weer lachen. “Kleedde Pim je helemaal uit in het ziekenhuis?”, vroeg Mark verbaasd, maar ook wel nieuwsgierig. “Nee, ik had mijn boxer nog aan”, zei Sjoerd, terwijl hij kleurde. Hierna knuffelden Mark en Sjoerd voorzichtig met elkaar onder de dekens. Na een half uurtje merkte Mark dat Sjoerd moe was en werd het tijd om weer weg te gaan. Hij nam met een kus afscheid en ging naar beneden toe.

Hoe gaat dit verhaal nu verder?