Mijn Voetballertje

Hoi. Pepijn vroeg mij een verhaal te schrijven over ons en hierbij het eerste gedeelte daarvan. Ik hoop dat jullie het wat vinden.

Ik doe de deur open en laat iedereen binnen. Het is zaterdagochtend en ik moet werken bij de Albert Heijn. Sinds een aantal weken moet ik ook openen. Ik doe de computer aan en kijk hoe laat de vrachtwagen komt. Hij zou er over een paar minuten moeten zijn.

"Hé, vandaag nog een wedstrijd?" vraag ik aan Pepijn. Pepijn en ik zijn ongeveer tegelijk begonnen bij de Albert Heijn en hebben elkaar in de afgelopen 3/4 jaar goed leren kennen. Hij glimlacht en vertelt dat hij thuis tegen de nummer 4 moet en dat zijn team nummer 2 staat. Hij vraagt of ik nog kom kijken. “Zou ik leuk vinden maar moet zelf spelen” antwoord ik. “Ik wist niet dat je bij die homosport ook wedstrijden had” reageert hij. “Badminton is net zo weinig een homosport als voetbal. En daarnaast, als je het een homosport vindt waarom speel jij het niet dan?” Ik probeer er de laatste tijd achter te komen of Pepijn ook op jongens valt. Het blijft een tijdje stil en dan horen we het ronken van een zware motor.

Tijdens het lossen van de vrachtwagen wordt er niet meer gesproken over wat ik zei. Samen legen we de vrachtwagen en duwen de retouren er weer in. Als ik de deur weer sluit komt Pepijn naar me toe. Hij vraagt of ik vroeg pauze ga houden. Ik begrijp dat hij graag even wil praten en we lopen naar de kantine.

We pakken een bak koffie en gaan zitten. “Hoe weet je het?” vraagt hij na een lange vreemde stilte. “Ik gokte maar wat” zeg ik nonchalant. “Oh”. Het blijft weer een tijd stil. “Misschien heb je eigenlijk wel gelijk dat voetbal meer een homosport is dan badminton. Bij ons speel je alleen maar tegen jongens en na de wedstrijd ga je met zijn allen onder de douche”. We lachen even. “Tot hoe laat moet je spelen? Want ik vind het wel lekker om naar 22 jongens te kijken die vechten om een bal”. Hij kijkt me verbaasd aan. “Dus toch” schreeuwt hij bijna. “Haha, dat was toch ondertussen wel duidelijk”. Op dat moment gaat de telefoon. Ik moet naar het magazijn om weer verder te werken. De rest van de ochtend praten we er niet meer over.

Na een half uur wachten op de tegenpartij hebben we automatisch gewonnen met 8-0. Dit betekent dat we nu eerste staan maar het is wel jammer dat we niet konden spelen. Het is buiten lekker weer dus ik doe mijn andere schoenen aan en in mijn sportkleren loop ik naar de voetbalvereniging verderop is de straat.

Pepijn speelt op veld 1. Als ik aankom zijn ze net begonnen aan de tweede helft. Ik kijk vooral naar Pepijn. Hij heeft een heel mooi lichaam, zeker als hij aan het rennen is. Net voor het einde scoort hij ook nog eens. Zijn goal is ook de enige van de wedstrijd. Na het eindsignaal komt hij naar me toe rennen. “Jij moest toch ook spelen?” Ik leg uit dat mijn wedstrijd niet doorging. “Oh, balen”. “Moet je niet omkleden met de rest?” vraag ik. “Nee, als ik nu ga douchen ben ik toch weer net zo bezweet als ik thuiskom met die zon” antwoordt hij. “Zou je het leuk vinden om wat te drinken bij mij thuis?” vraagt hij er meteen achteraan. Ik stem in met zijn plan maar zeg dat ik eerst wat moet doen. Ik kijk snel om me heen en zie dat er niemand naar ons kijkt. Snel geef ik hem een kus op zijn mond. “Voor het maken van de winnende goal”. Hij blijft even stil en begint dan te glimlachen. “Thanks” is alles wat hij nog kan zeggen.

We komen aan bij zijn huis en gaan in de tuin zitten. Hij loopt naar binnen en haalt twee glazen frisdrank. Hij zet ze op tafel en we beginnen te praten. Al snel is het rond 5 uur en beginnen we allebei wel honger te krijgen. “Mijn ouders komen pas laat thuis dus ik zou zelf mijn eten verzorgen. Wil je mee-eten?” vraagt hij. Ik kan natuurlijk geen nee zeggen. Samen lopen we naar de supermarkt en halen wat spullen. We maken een heerlijk maaltje voor ons tweeën.

Na het eten vraagt hij of ik FIFA wil doen. Ik vind het prima ook al ben ik er slecht in. Op zijn kamer spelen we potje na potje FIFA. Het boeit me niks dat ik telkens verlies. Na elk potje schuiven we iets dichter naar elkaar toe. Hij wint voor de tiende keer op rij. Hij staat op en zegt dat hij nog wat te drinken gaat halen. Als hij terugkomt gaat hij nog weer dichter bij me zitten. “Als je op schoot wil zitten moet je het gewoon zeggen hoor” grap ik. Maar hij denkt er anders over en komt direct op mijn schoot zitten en start het volgende potje.

Ik pak mijn controller en begin te spelen. Zijn poppetje komt weer eens recht op mijn keeper af. Net voordat Pepijn wil schieten tik ik met mijn hand tegen zijn kruis aan. Hij wordt afgeleid en ik pak de bal. “Hé dat is niet eerlijk!” Ik negeer het en ga op weg naar zijn goal. Maar net over de middenlijn pakt hij de bal al weer af. Direct duwt hij zijn controller voor zijn kruis. Ik fluister zachtjes in zijn oor: “Denk je dat dat de enige plek is waar ik je kan afleiden?” Hij probeert het te negeren maar ik merk dat hij het wel leuk vindt. Hij staat voor de goal en wil gaan schieten. Ik doe niks en toch mist hij. We spelen het potje verder normaal uit en hij wint met 1-0.

Pepijn staat op van mijn schoot en kijkt me aan. Hij komt weer naast me zitten en onze lippen vinden elkaar. Een tijd zoenen we tot beneden de deur open gaat. Samen lopen we naar beneden waar ik zijn ouders begroet. Ze hadden mij wel eens eerder gezien. Het is ondertussen al best laat en ik laat weten dat ik naar huis ga. Pepijn loopt nog even mee naar buiten en vraagt: “Hebben we nu een relatie?” “Ik denk het wel” antwoord ik. Hij omhelst me en fluistert “Oké dus wel”. We glimlachen allebei terwijl ik op mijn fiets stap en wegfiets.

Thuis zie ik dat ik een berichtje van hem heb.
Pepijn: ‘Ik voelde het trouwens wel hoor tijdens dat potje FIFA. Die bult’
Ik: ‘Haha. Sorry kon het niet echt tegenhouden of zo. Ben even douchen spreek je zo wel’.
Pepijn: ‘Oké’

Ik douch me snel en loop terug naar mijn kamer waar ik in mijn bed ga liggen en mijn mobiel pak.

Pepijn: ‘Ik zou wel mee willen douchen. :P’
Pepijn: ‘En je hoeft niet sorry te zeggen voor wat eigenlijk gewoon een compliment is. Als je geen stijve krijgt als ik op je schoot zit, zegt dat ook wel een beetje wat je van mij vindt’.
Ik: ‘Haha. Volgende keer na een potje voetbal ga ik wel met je mee. :P <3’
Ik: ‘True. Maar toch vond ik het een beetje raar om een stijve te krijgen toen. Thxs dat je niks zei dat had ongemakkelijk geweest.’
Pepijn: ‘Afgesproken. En geen probleem. Durfde zelf ook niet op te staan want dan had je waarschijnlijk bij mij de tent gezien.’
Ik: ‘Haha. Volgende keer beter ;P Ik ga slapen moet morgen veel doen voor school want ik moest vandaag zo nodig een voetbal wedstrijd kijken. :P’
Pepijn: ‘Haha. Welterusten. Ik spreek je morgen’.