Jongens Hormonen - 28

Einde van het tweede trimester.
De laatste dag was Lieven niet meer op school. ’s Middags vertrok hij met zijn ouders en zus naar Amerika, naar zijn oom en tante. Ik zou hem twee weken missen. Echt !
De laatste dag gaf meneer Detillieux nog een heleboel richtlijnen voor de reis naar Parijs.
En op maandagochtend om zes uur vertrok de bus. Bijna vijftig leerlingen, twee leraars. De meisjes vooraan in de bus, de jongens achteraan. De meisjes kwebbelend als nooit eerder. De jongens wat rustiger. Het zouden vier zware dagen worden.
Ik zat naast Pierre. Hij vertelde over zijn pa. Hij had een enorme bewondering voor zijn overleden pa.
Een eind voor we Parijs bereikten hield de bus halt voor een sanitaire stop. Wij noemden dat een pispause.

En dan Parijs ! In de voormiddag maakten we een hele rondrit doorheen de stad. Meneer Detillieux ontpopte zich als een echte Parijs-kenner. En wij, wij keken ons de ogen uit. Die boulevards, die hoge statige gebouwen, en al dat verkeer, al die auto’s, mens, mens, mens.
Alles vertellen wat we die vier dagen beleefd en gezien hebben, dat alleen al zou een heel verhaal vormen. De metro, Montmartre, de Eifeltoren, Champs Elysées, het Pompidou-centrum, veel te veel om op te noemen. en niet vergeten het enorme kasteel van Versailles !
‘s Middags een snack in een of andere bistro. En ’s avonds even buiten Parijs, een oud klooster, helemaal omgebouwd tot gastenhuis. We kregen er een groentenschotel met gebakken aardappelen en hesp en kaas. Het smaakte.
Nog even wat napraten over de voorbije dag.
- Neem jullie nachtrust ter harte, wuifde meneer Detillieux ons uit.

Naar de kamers. Pierre en ik hadden een niet zo’n ruime kamer. Tweepersoonsbed, een kast, een tafel en twee stoelen en een badkamertje met douche en lavabo en toilet.
- Oef, zuchtte Pierre terwijl hij zich op het bed liet neervallen.
- Moe ?
- Ja zeker !
Ik ging naast hem zitten.
- Thuis slaap ik altijd naakt, bekende Pierre.
- Hé, ik ook.
- En heb je dan geen pyjama mee ?
- Jawel, je weet maar nooit.
- Dus, je gaat hier ook naakt slapen ?
- Als je het goed vindt.
Filip en ik slapen altijd naakt.
- Filip, je broer ?
- Ja.
- En weten je ouders dat ?
- Natuurlijk !
Pierre keek me aan.
- Bij mij thuis zijn wij naturisten… of nudisten, zoals je het wil noemen.
Ik keek Pierre aan. Zijn gezicht schitterde.
- Lopen jullie dan naakt in huis ,
- Soms. En in de tuin. Zie jij je ouders nooit naakt ?
- Ja, in de badkamer. Maar niet in de living.
Ik zweeg even. Dat had ik nu niet verwacht van die stille jongen.
- En ga je ook naar een nudistenstrand ?
- Nee. Daar zijn teveel voyeurs. We gaan wel op vakantie naar een naturistencmaping. Verleden jaar waren we in Belnudes. Prachtig zeg !
- En loop je dan daar de hele dag naakt ?
- Natuurlijk ! Wandelen, spelen, uitrusten. Samen met anderen.
- Ook met meisjes ?
- Natuurlijk ! Dit jaar gaan we naar Les Lauzons.
- Ook nu… Nu je pa er niet meer is ?
- Ja. Waarom niet ?
Ik dacht aan Johan en Manu.

Al pratend hadden we ons uitgekleed en stonden beiden zo naakt als we maar naakt konden zijn. We keken elkaar aan. Ik kon Pierre zijn penis bewonderen. En zijn leuke ballenzakje waarin duidelijk twee knolletjes te zien waren. Een weinig schaamhaar omkranste zijn edele delen. Bijna kreeg ik een stijve. Dus snel ergens elders kijken.
- Ja, je ziet dat je regelmatig in de zon loopt, merkte ik op. Een mooi getaande huid.
- Jij toch ook.
- Ja. Ik fitness ook veel.
Zonder veel omhaal gingen we in bed en trokken het laken over ons heen. Naakt bij Pierre. Nee, ik durfde niet vragen of hij masturbeerde of zo. Deed hij het ? Ik wist het niet. Hij ging naar nudistencampings. Whaw ! Mijn ouders zouden dat zeker nooit doen. Ja, thuis schaamden wij ons niet voor elkaar. Doch zomaar in het openbaar naakt lopen ? Nee, dat zouden ze zeker nooit doen. Ja, zij wisten dat ik met Serge samen naakt zwom in de vijver achter de bosjes. En… ze wisten waarschijnlijk ook dat ik samen met Serge halfnaakt aan het fitnessen was. En ma wist zeker dat ik af en toe masturbeerde. Wie deed dat niet ?
Zou Pierre zich ook aftrekken ?

Die nacht sliep ik niet zo goed. Pierre… Nudist… Hele dagen naakt zijn….

’s Ochtends om half zeven wakker. Pierre lag op zijn rug.
- Hé, ook wakker ?
- Ja… Goeie morgen !
- Goeie morgen Rik.
- Al lang wakker ?
- Nee… enkele minuutjes.
We lagen op onze rug naast elkaar, onder het laken. Ik voelde even aan mijn piemel. Half stijf.
- Wanneer moeten we aan tafel zijn ?
- Half acht.
Even stilte.
- Neem je ook een douche ?
- Natuurlijk !
- Wie eerst ?
- Of samen ?
Pierre stelde zomaar voor samen te douchen.
- Ja… Ja….
Pierre stampte het laken van zich af. Hij had een erectie. Ik keek er naar. Een leuke stijve lul met het velletje nog helemaal naar voren geschoven.
- Heb jij ook soms een stijve ’s ochtends ?
- Ja.
- Ma zegt dat dit komt omdat onze blaas gevuld is en ergens tegenaan drukt.
Pierre schoof uit het bed. Zijn lul stond horizontaal als een wegwijzer. Ik kreeg een stijve van dit te zien. Pierre liep naar de badkamer en ik hoorde hoe zijn urinestraal in de pot stroomde.
- Hé, kom je ook ?
Ik ook naar de badkamer. Pierre stond reeds in de douchecel. Ik plaste in het toilet.
- Kom er bij, man…
Bij Pierre in de douchecel. Dicht tegen elkaar. Onze piemels slap.
We zeepten ons in.
- Wil ik je rug wrijven ?
Pierres handen wreven mijn rug. Het voelde leuk aan. Ik genoot er van. Nee, dat was anders dan bij Serge en anders dan bij Lieven. Bij Pierre was dit zo … zo gewoon, ongekunsteld, zonder de bedoeling van seks te hebben.
Ik wreef zijn rug. We spoelden ons schoon. Droogden ons af.
Onze lullen hingen slap.
- Zeg Pierre, op zo’n nudistencamping, krijg je dan geen erectie of zo ?
- Soms. Meestal niet.
- Maar ja, als je zo een schoon meisje ziet…
Pierre schoot in een lach uit.
- Zeg, Rik jong, we zijn daar niet op seks uit hoor ! Gewoon samen naakt genieten van de zon en de natuur en het vrije leven. Wandelen, zwemmen, gewoon liggen rusten, wat spelen.
- Jongens en meisjes samen ?
- Natuurlijk. Wat dacht je ! Er worden soms leuke kampspelen georganiseerd. Verleden jaar was ik kampioen worstelen bij de zestien, zeventien jarigen.
- Naakt worstelen ? En stonden er mensen toe te kijken ?
- Natuurlijk !

We kleedden ons aan.
- Zeg Rik, Je hoeft dat niet rond te vertellen hé, dat ik naar nudistencampings ga met mijn ouders.
- Nee, beloofd.

We gingen naar de eetzaal. En dan de hele dag op bezoek in Parijs. We bezochten de Sacré-Coeur, de Eifeltoren en het Centre Pompidou. En ’s avonds kwamen we bijna pompaf tegen negen uur terug in het gastenhuis aan. Lekkere maaltijd en dan naar de kamers.
Pierre en ik smeten onze schoenen uit.
- Oef ! Amaai zeg, ik voel bijna mijn voeten niet meer.
- Wie zegt het !
Pierre keek me aan.
- Wat zou je er van vinden als we nog een tijdje in ons blootje zitten of liggen en wat praten ?
- Ho, dat zou wel leuk zijn.
- Oke. Omdat jij het bent !
In geen tijd waren onze kleren uit. Poedelnaakt gingen we op het bed liggen. De piemel van Pierre stond op half vier. Hij had een leuke lul. Het velletje helemaal naar voren, de eikel bedekt.
- We hebben toch veel gezien hé, vandaag.
- Nee, zeker ! Dat Centre Pompidou, amaai, zo modern.
- Ja, wat anders dan de Sacré Coeur.
- Ook mooi;
- En meneer Detillieux, die kent blijkbaar Parijs op zijn duim.

Ik merkte hoe Pierre even aan zijn piemel voelde, aan het velletje trok. Durfde ik ?
- Jeukte ?
- Nee… Gewoon … mag ik het zeggen ?
- Wat ?
- Wel ja… Gewoon zin om eens te rukken. Jij masturbeert toch ook ?
- Ja. Ja…
- Ik om de twee, drie dagen. ’s Avonds in bed.
- Ik ook.
Pierre stapte uit het bed.
- Ik ga even naar de badkamer. Ben zo terug.
Ik lag alleen. Kreeg een stijve. Zou Pierre in zijn eentje rukken ? Ik hoorde hem plots zuchten.
Pierre keerde terug. Slappe lul.
- Ha… ’t is er uit.
Meteen ging hij opnieuw naast mij liggen. Hij keek naar mijn stijve penis.
- Als je wil, de badkamer is vrij hoor.
- Dank je.
Ik naar de badkamer. Aftrekken. Ik had liever gehad dat Pierre het deed bij mij. Blijkbaar deed hij het niet met anderen.
Spuiten op een stuk toiletpapier. Met een washandje mijn pietje schoon wrijven. Terug naar Pierre. Hij lag languit, poedelnaakt, handen onder zijn hoofd. Ik ging naast hem liggen.
- Genoten ?
- Ja.
- Een mens moet af en toe eens stoom lossen.
- Haha… ja, stoom lossen.
- Ja, die teelballen van ons produceren en produceren en dat zorgt voor een spanning. Nu ben ik weer gerust voor een of twee dagen.
Even stilte.
- Mag het licht uit ?
Pierre knipte het licht uit. We lagen naast elkaar, poedelnaakt, in het donker. Het gaf zo’n speciaal gevoel.

- Masturbeer je ook op de naaktcamping ?
- Natuurlijk. Meestal ’s ochtends.
- En krijg je dan nooit geen zin om af te trekken wanneer je andere jongens ziet, en meisjes ?
- Nee. Velen denken dat je op een nudistencamping de hele dag met seks bezig bent. Dat is niet zo. Je leeft naakt. Dat is heerlijk. Ja, ja, je ziet leuke meisjes. Maar je ziet er geen seksgodinnen in. Nee zeg !
- En je broer ?
- Die zal ook wel aftrekken zeker ? Ik weet het niet. We slapen niet samen. Ja, we zien elkaar wel naakt he ! Soms zitten we ’s avonds gewoon in ons blootje en ook op zaterdag en zondag. We zijn nudisten hé…. Maar we praten niet over aftrekken. Dat is privé, elk voor zichzelf.
- Zit je dan thuis naakt ?
- Natuurlijk ! Waarom niet ? Het is een manier van leven, een deel van ons eigen zelf.
- En als er bezoek komt ?
- Dan zijn we gekleed natuurlijk. Enkel wanneer de familie Depoortere komt, dat zijn ook nudisten. Dan zijn we de hele namiddag en avond naakt.

Even stilte. Naakt zijn. Mijn hart klopte wat sneller.
- En als er kameraden komen ?
- Nee, dan zijn we gekleed. Veel kameraden komen er niet. Maar dan zijn we nooit naakt.
- Jij en je broer wel ?
- Ja natuurlijk en onze ouders ook.
Pierre zweeg even.
- Nu is pa er niet meer….
Even stilte.
- Ik zou dat ook eens willen meemaken.
- Ja ?
- Ja.
- We zijn hier toch ook samen naakt. Hoe vind je dat ?
- Leuk.
- Nog nooit bij anderen naakt geweest ?
Ik vertelde over Serge, over onze zwempartijtjes achter de bosjes. En dat we wel eens naakt fitnesten.
- O, leuk zeg ! En weten je ouders dat ?
- Niet echt. Ja, ze weten van dat zwemmen en ze weten ook dat we in ons slipje fitnessen.
- En dat je samen naakt een douche neemt na het voetbal ?
- Ja, natuurlijk. Maar ik weet niet of ze er echt mee akkoord zouden gaan dat ik helemaal naakt samen met een kameraad zou door brengen, zo een namiddag lang.
- Dat geeft toch niets…
- Nee, maar ja, er zijn er niet zoveel die dat doen hé ?
- Nee; Nee…
- En daar op dat naturistencamp, wat doe je daar dan de godganse dag.
- Met anderen spelletjes spelen. Soms gewoon zitten praten, jongens en meisjes samen. Soms wat voetballen. Met schoenen aan, hé! Soms spelletje spelen. Paard en ruiter. Dan zit er een meisje of een jongen op je schouders en je probeert een ander paard omver te duwen.
- Hé, leuk zeg !
- Ja, en soms wordt er een schilderijwedstrijd gehouden. Dan wordt jouw hele lichaam beschilderd. En dan kiezen ze het mooiste paar.
- En wordt jouw pietje ook geschilderd ?
- Natuurlijk, en je zakje ook.
- En krijg je dan geen stijve ?
- Soms. Dat is toch normaal ? Soms demonstreren we ook onze macht tegenover een andere. We vechten, worstelen.
- Whaw… En…
- Haha… of je dan geen stijve krijgt !
- Ja ? Echt ?
- Soms. Wanneer krijg je een stijve ? Als je opgewonden bent. Zelfs kleine kinderen kunnen een stijve krijgen. Heel normaal. Dat heeft in feite niets met seks te maken. Gewoon een spontane reactie van je lichaam.
- En zo nog nooit je zaad verloren ?
- Ja. Verleden jaar. Ik was aan het worstelen met een Duitse jongen, Jurgen. Ik lag op de grond te spartelen en plots duwde hij zijn knie tegen mijn zakje en floep, het spoot er uit !
- En dan ?
- Ja, ik wilde me niet gewonnen geven, maar hij was sterker dan ik en ik verloor.
- En waren daar meisjes bij ?
- Ja, natuurlijk.
- En zegden ze niets ?
- Ik denk het niet. Ik weet het niet.
- Amaai zeg !

Hoe lang lagen we daar in het duister poedelnaakt, boven op het laken, te praten ? Ik weet het niet. Pierre was zo anders dan de anderen. Een naakte penis was voor hem niet de aanleiding tot aftrekken, elkaar pijpen, zaad spuiten. Ja, hij masturbeerde. Gewoon zoals zoveel jongens het doen. Doch bij hem was dat nog anders. Hij vond het heel normaal dat hij het deed, dat anderen het deden. Doch samen met anderen ? Nee.
- Zouden we niet beter slapen ?
- Mij goed.

Ik sliep weer slecht. Slapen, wakker worden, slapen.
Het naakte lichaam van Pierre tegen dat van mij voelen.
Slapen…