There’s Something About Rianne - 4

Na het avondeten, dat weer vol toespelingen van Myrthe richting Rianne zat, ga ik snel weer naar mijn kamer om de tijd te doden. Ik kijk porno, maar trek mezelf niet af, want dat zou ik pas vlak voor vertrek doen. Na het rukken zou ik snel douchen en dan als een speer naar de Kastanjelaan fietsen. Ik zou douchen, omdat ik ergens gelezen had dat vrouwen het gewoon ruiken als je je net hebt afgetrokken. Iets met feromonen of zo. Trouwens? Zouden lesbische vrouwen dat ook ruiken, of verhinderde het lesbische gen dat? Ik besluit de gok niet te nemen en toch te douchen voor vertrek en besluit ook om een handige combinatie te maken: rukken onder de douche. Dan hoefde ik de boel hier niet op te ruimen en sloeg ik twee vliegen in één klap. De ene geile film na de andere kijk ik en ondanks dat ik niet met mezelf speel heb ik continue een flinke erectie. Ik zoek in mijn collectie en vind een lesbische film. Die keek ik zelden, want ik was meer van de langdurige pijpscènes. Ik vind er een en start het filmpje. Na een tijdje begin ik de geilheid er wel van in te zien, want die meiden lijken het vol overgave met elkaar te doen. Zouden Rianne en Heidi dit nu ook doen? Zou de één nu wijdbeens liggen en de ander het kutje klaarlikken? Ik hoop het stiekem.

Het is douchetijd en ik loop in mijn boxershort naar de badkamer, waar ik het water op temperatuur laat komen. Mijn erectie is nog dik in orde en na een halve minuut stap ik onder de douche. Ik zie ze voor me als ik langzaam begin te rukken: Standje 69 en Rianne zegt: ‘Tommie, we hebben er een pik bij nodig’ waarna ik om beurten mijn pik in hun kutjes duw. Ze worden gelikt en geneukt tegelijkertijd en nu hier onder de douche vliegen de klodders tegen de wand. Half spastisch trek ik de laatste druppels eruit en spoel het geheel met de douchekop van de wand. Ik zie de witte klodders het putje in verdwijnen en opgelucht en totaal ontladen was ik me grondig. Ze zouden niks mogen ruiken. Eenmaal helemaal fris en fruitig kleed ik me aan en ren de trap af. “Ik ga!” roep ik naar de woonkamer en ik wacht het antwoord van mijn moeder of het puberale commentaar van mijn zus niet af. Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik flink door moet trappen om er op tijd te zijn.

In de Kastanjelaan passeer ik de ene kast na de andere. Hier leek niks op een crisis en niet veel later zie ik het huis waar ik moet zijn. Tussen de kasten was dit er één die er nog een schepje bovenop deed. Een groot smeedijzeren hek met een intercom versperde de oprijlaan, want zo mocht ik de oprit wel noemen. Ik druk op het knopje en hoor al snel de stem van Heidi, gevolgd door een zoem. Het hek gaat vanzelf open en ik fiets het laatste stukje tot aan de voordeur, zet mijn fiets neer en loop naar de geopende deur. In de hal is geen spoor van de meiden te zien, dus ik hang mijn jas maar op en loop verder. Ik hoor iets uit wat de woonkamer blijkt te zijn en daar zie ik ze zitten op een werkelijk enorme hoekbank. Ja, hier kun je zo’n joekel wel kwijt; bij ons zou dat echt niet passen. Expres of niet, maar ze hadden nu beiden zo’n ieniemienie spijkerbroekje aan, beiden een strak wit t-shirt en aan hun voeten hippe teenslippers. Mijn God, laat ze snel dronken worden en veranderen in die spreekwoordelijke ‘engelen’.

Ze zitten behoorlijk onderuitgezakt, met de benen ietsjes uit elkaar en dan heffen ze beiden het glas: “Proost Tommie! Wat wil je drinken?” Heidi komt overeind en loopt naar de bar die in de hoek van de kamer is gebouwd. Tering, dat is geen kattenpis! De bar niet en het wiegende kontje van Heidi ook niet! Alles was aanwezig: flessen, glazen, koelkast, ijsmachine, the works. “Doe maar een biertje om mee te beginnen” en ik volg haar. Ze bukt om de koelkast onder de bar te openen en zo heb ik vol zicht op haar prachtige kontje. Ze pakt een Amsteltje en opent die: “Glas erbij?”, maar dat hoef ik niet. Drinkt net zo lekker uit het flesje. We lopen terug naar de bank en ik neem schuin tegenover ze plaats en we proosten opnieuw, dit keer met alle drie een drankje. Ik kijk om me heen en neem de luxe in me op. Heel modern allemaal en alles lijkt op maat gemaakt te zijn. “Mooi hè” zegt Rianne. Ik kijk naar m’n biertje en zeg: “Wel wat anders dan die blauwe knoop bij jou thuis ja. Brrr, die eeuwige limonade” en moeten er alle drie om lachen. “We kunnen ons vanavond ten minste lekker laten gaan” zegt Rianne.

Na over het tentamen te hebben gepraat, laten we dat onderwerp voorgoed achter ons. “Kun jij een beetje mixen?” vraagt Rianne en ze moest doelen op het mixen van drankjes. “Jazeker”, zeg ik zelfverzekerd, “ik heb een coole App waar alle mogelijke mixjes in staan”. Dit ging de goede kant op, ze wilden de avond met mixjes doorbrengen en daar word je me toch een partijtje dronken van! Alles door elkaar! “Noem maar een drankje en ik maak een mix met dat erin” en ik loop weer naar de bar. De meiden volgen en gaan aan de bar zitten. Ik wrijf in mijn handen: “roept u maar!” en Rianne zegt “Licor Cuarenta y tres” en al snel vind ik een mixje in de Mixology-App. Hmmmm, Spanish Fly... “Allebei een Spanish Fly?” en ze knikken. Ik pak de Tequilla en de Cuarente y Tres, twee glazen en de mixer. Met de maatbekertjes meet ik van beide drankjes 60ml af en doe die in de mixer. Als een professionele barkeeper schud ik de handel door elkaar en schenk de glazen in. “wat kan je dat goed!” zegt Rianne met een knipoog.

Een tijdje later heb ik vijf verschillende mixjes geserveerd en giebelen de meiden zoals ik gehoopt had. Ik voel een exotische spanning in de lucht hangen, als Rianne ineens zegt: “Zeg, Tommie, vertel eens, als je door je gordijn naar me gluurt, zit je dan achter je bureau te rukken?” De meiden proesten het uit van het lachen en ik krijg een rooie kop. Zitten ze me hier nu uit te lachen? Word ik te kakken gezet? “Dacht je dat ik niet door had dat je zit te gluren? Waarom denk je dat ik me in het volle licht met open gordijnen uitkleed?” Tja, waarom deed ze dat eigenlijk als ze wist dat ik zat te gluren? Mijn rooie kop vertelt meer dan duizend woorden en Rianne roept: “Zie je wel! Mijn geile overbuurjongen rukt zich af op mij.” Deze wending had ik niet zien aankomen en ik wist niet wat ik nu moest doen of zeggen en breng uiteindelijk stamelend uit: “Maar als je weet dat ik zit te kijken, waarom doe je dat dan?”

Haar antwoord blijft uit en in plaats daarvan geeft ze Heidi een intense tongzoen: “Vind je dit ook lekker om te zien? Twee lesbo’s die zoenen?” en ze vervolgt haar zoen. De alcohol had duidelijk zijn werk gedaan, want zo kende ik Rianne totaal niet. “Vroeger was je zo stoer en nu ben je verlegen?” en de vernedering is nu compleet. Ik twijfel om weg te gaan, maar besluit toch te blijven, hopend dat dit alles tot iets geils zou leiden. “Als ik de mijne laat zien, mag ik dan de jouwe zien? Weet je nog? In de bosjes? Je bleef maar aandringen. God, wat was je toen stoer”. Ze had het Heidi vast al verteld, want die leek niet verbaasd. “en weet je ook nog wat je de laatste keer zei? Nou?” en ik mompelde: “ik geloof van wel”. “Laten we het nog een keertje doen als we er haar op hebben. Klopt toch?” zegt ze giechelend. Ze kijkt even naar Heidi en dan weer naar mij en zegt proestend: “Jammer dan, want ik heb er geen haar op”. Ik sta compleet voor lul achter de bar en probeer terug te slaan met: “Dat is flauw Rianne, want je scheert de boel. In principe heb je er haar op” en daar had zij dan weer niet van terug. Oeps!

Even is de sfeer een beetje ongemakkelijk, maar Heidi komt met de oplossing. Of die niet nóg ongemakkelijk is weet ik niet, maar ze stelt voor om naar de sauna achter in de tuin te gaan. “Echt niet”, zeg ik, “ik ga niet in mijn blote reet in een sauna met jullie zitten! En dan hebben we nog het probleem van de alcohol, dat kan niet hoor, dat is gevaarlijk” Ik dacht de gênante situatie gered te hebben, maar Heidi onderbreekt mijn betoog: “Hij staat op 40 graden en volgens mijn ouders is dat prima als je gedronken hebt. En als het je gerust stelt, we doen gewoon handdoeken om hoor” Ze kijken elkaar aan en barsten weer in lachen uit. “Kom” zegt ze en de twee staan op. Aarzelend volg ik ze en eigenlijk vind ik het reuze spannend. Ik kan me nu niet laten kennen. Achterin de tuin staat een enorme Finse blokhut en eenmaal binnen is de sauna links en een paar kleedhokjes en douches rechts. Heidi deelt de handdoeken uit en de twee gaan een hokje in en ik kies het andere.

Ik hoor ze giebelen en daar staan we dan: naakt met slechts een handdoek om. Bij de meiden tot net boven hun borsten, bij mij alleen om mijn heupen. Het zijn grote handdoeken, dus bij mij hangt ie tot op mijn enkels en bij hun tot halverwege hun bovenbenen. Shit, niks te zien. De sauna is groot met aan beide zijden twee bankjes als een soort tribune. Ik neem links plaats, de meiden rechts. 40 Graden is inderdaad heerlijk aangenaam en ik begin een beetje te zweten. Waarschijnlijk meer van de opwinding, want ineens staan de meiden op, en laten hun handdoeken zakken tot op hun heupen: “Je hebt ze toch al tientallen keren gezien” grapt Rianne en zo zit ik tegenover twee topless lesbiennes. Wat een fantastisch uitzicht. Helaas had dat voor mij ook een nadeel, want ik voel bij het zien van hun borsten van zó dichtbij een erectie opkomen. Ik probeer die te verbergen door mijn hand op mijn kruis te leggen, maar dat heeft een averechts effect. Door de druk die ik nu uitoefen wordt de erectie alleen maar groter.

Heidi fluistert iets in Riannes oor en die moet lachen. Ze hebben het door. Ze zien hoe wanhopig ik mijn erectie probeer te verbergen. Zelfs de gedachte aan juf Dadopoulos helpt niet meer. “Volgens mij moet er hier iemand even afkoelen” zegt Rianne zwoel, “even een frisse duik nemen in het zwembad?” Ze staan op en gebaren me te volgen. Hoe gênant is het om met een heuse tent in je handdoek naar het zwembad te lopen? Rianne stopt aan de rand van het bad en draait zich om. “Als ik de mijne laat zien, laat jij dan de jouwe zien?” zegt ze terwijl ze haar handdoek losknoopt en op de grond laat vallen. Heidi knoopt ook haar handdoek los en zo staan ze beiden poedelnaakt voor me. “Kom op, Tommie, hier droom je toch al jaren van?” Dat klopte, ik droomde er al jaren van en rukte me suf op die gedachte. Maar nu hier, live, was dat ineens heel anders. “Komt er nog wat van?”