Mark En Mariël Zijn Mijn Slaven - 2

Dit verhaal is het vervolg op 'Mark wordt mijn slaaf 1-15) en wil je echt begrijpen waar het over gaat is het echt aan te raden deze reeks te lezen. Tot nu toe is Mark mijn slaaf geworden gevolgd door zijn zus Mariël. Op dit moment is Mark op wintersport in Winterberg en staat (tijdelijk) onder zijn voetbalvriend Bart die er per ongeluk achter kwam dat Mark een onderdanig mannetje was die aan mij toebehoorde. Mariël is ondertussen voor een weekend bij mij. Maar nogmaals, eerst de andere delen lezen is echt aan te raden.

Mariël maakt me wakker, het is zondagochtend en net elf uur geweest. Ik heb dus uitgeslapen en langer dan ik had verwacht. De naakte vrouw van 30 is een genot om te bekijken, zelfs als je de slaap nog in je ogen hebt, ik volg haar sloom naar de woonkamer waar een uitgebreide brunch klaar staat. Afgebakken broodjes, eitjes, sinaasappelsap, kaas enzovoort. En natuurlijk koffie! Ik pak mijn mok dankbaar aan en ga (ook nog in adamskostuum) aan de eetkamer tafel zitten.

“Heb je lekker geslapen?” vraag ik haar, mede omdat ik haar vrij bot in de woonkamer heb achter gelaten.

“Prima hoor, je bank ligt heerlijk”. Geen klacht, zelfs een lach en ze kijkt me verliefd aan. We beginnen te eten en dan zie ik een stapeltje printpapier liggen met daarop diverse schetsen.

“Wat is dat?”

“Dat zijn de eerste tekeningen van je opdrachten die ik moet gaan uitvoeren. Ik was vroeg op dus het leek me wel goed om alvast een beetje te beginnen.” Ze wilde de tekeningen pakken om ze aan me te laten zien, iets wat ik tegenhield.

“We zitten te eten meisje, geen zaken dus. Bovendien wil het werk graag zien als het af is of er ten minste een proto-type is”. Met een mond vol knikte ze instemmend. Ik genoot ondertussen van het mooiste uitzicht dat een man van 49 zich maar kan wensen. Goudblond haar, grote blauwe ogen, volle lippen, slank en prachtige borsten als uitzicht bij je ontbijt. En dat met de wetenschap dat het schepsel jouw toebehoord.

“Hoe is het met mijn broertje?” vroeg ze tussen neus en lippen door (terwijl ze donders goed wist dat ik nog niet op mijn tablet had gekeken.

“Geen idee, ik heb nog niet gekeken en dat weet jij ook wel. Ik kijk later wel even. Ik ben nu aan het verzinnen wat ik vandaag met jou zal gaan doen.” Het was een oprecht antwoord want ik had nog geen idee en tegelijkertijd zette ik haar zo ook weer even op haar plaats; mijn onderdanige en ik wilde vooral niet dat onze prille liefde die verhouding op het spel zou gaan zetten. Het had alles wel wat complexer gemaakt en zeker omdat we in een driehoeksverhouding terecht waren gekomen. Ik, zij en haar broertje. Overigens werd er niet zoveel gesproken, ik ben niet zo van het praten als ik net de ogen geopend had en zij voelde dat goed aan.

Na het (heerlijke) ontbijt ging ik me douchen en, ik hoefde het al niet eens meer te zeggen, ruimde Mariël de tafel af en alles op. Ik schoor me rustig, haalde het mesje nog even lichtjes door mijn eigen kruis en nam een lange douche waarbij ik pas echt wakker werd. Gekleed in een spijkerbroek en trui (niets meer of minder) ging ik de woonkamer weer in en zond het meisje de badkamer in.

“Lichte make-up, jeans en sweater en verder niets”. Gaf ik haar aan hoe ik haar terug verwachtte. Het sexy jurkje mocht even luchten. Ik wilde de bossen in omdat het ten slotte droog was buiten al was het grijs bewolkt. Ik controleerde mijn Nikon, laadde de batterijen nog even op terwijl ik nog een kop koffie nam tot mijn sletje de kamer in kwam. Zelfs met deze hele simpele kleding was ze een plaatje en ik zei dat we voor we zouden gaan we nog een kopje zouden drinken. Zij liep de keuken in.

“Waar gaan we heen?” vroeg ze terwijl ze inschonk.

“Dat zul je wel zien”. Ik kon wel zeggen dat we het bos in gingen, maar het was voor haar overbodige kennis en op deze manier onderstreepte ik nogmaals (subtiel) het verschil tussen ons.

“Mag ik eerst nog even plassen?”, en met deze vraag gaf zij mij een nieuw plannetje voor de wandeling.

“Nee, dat kan later wel”. En ik stond op, deed de accu's in de camera, verwisselde nog even de batterijen van de flitser en trok mijn leren laarzen aan terwijl ik haar ook haar schoenen aan liet trekken. En zo gingen we op pad naar een bos waarvan ik wist dat het er altijd stil was, met een enorme keuze aan bossen om in te gaan wandelen in Drenthe zijn er vanzelf ook minder populaire plekken. Ik parkeerde de auto aan de rand van een weggetje en samen liepen we een modderig zandpaadje op waarbij de sneakers van Mariël het wit na twee stappen al verloren. Ze gaf me een arm en ik liet het toe. Het verschil tussen ons zou aanstonds wel weer duidelijk worden. Het rook heerlijk in het bos en ik nam af en toe natuurfoto's van bijzondere bomen of andere foto's die de moeite waard waren. Geduldig wachtte mijn slavinnetje op dat soort momenten. Om haar nog niet te veel te laten weten van mijn plan nam ik af en toe ook een foto van haar waar ze als een modelletje voor ging poseren. We liepen dieper het bos in en waren, zoals verwacht nog geen mens tegen gekomen. Bij een kleine zandverstuiving vroeg ik haar of ze nog moest plassen.

“Ja maar niet hier!” antwoordde ze stellig. Ik gaf haar een blik die duidelijk maakte dat zij daar niet zo veel zeggenschap over had.

“Echt? HIER?” vroeg ze waarbij haar weerzin tegen het idee overduidelijk naar voren kwam.

“Ja hier, dus kleed je maar uit”. Was mijn stellige reactie en ik pakte mijn camera die ik instelde op de omstandigheden en het licht. Ik stelde het ISO en het diafragma in opdat op de foto de achtergrond iets vaag zou zijn terwijl ik haar even zag worstelen met zichzelf voordat ze zich daadwerkelijk begon uit te kleden en even later in haar blootje en wat huiverend voor me stond. Wat wil je met 13 graden. Haar tepels werden hard en ze wilde hurken om te gaan plassen.

“Nee, je blijft staan, handen in je nek en je benen iets gespreid! “ commandeerde ik. Ze leverde geen tegenstand meer op en ging staan zoals ik had opgedragen. Ik gaf nog wat aanwijzingen en koos een positie zodat het mooie plaatjes zou opleveren waarop het komende moment goed uit zou komen. Ik gaf haar toestemming om haar behoefte te doen en genoot gelijk al van haar gezicht. Duidelijk was af te lezen dat, ondanks de aandrang, ze moeite moest doen om daadwerkelijk te gaan staan pissen op deze manier. Snel maakte ik een paar plaatjes van haar koppie waarna ik net op tijd weer uitzoomde voordat het eerste straaltje urine haar kutje verliet. Ik nam telkens een burst aan opnamen en na een voorzichtig en terughoudend begin liet ze zich gaan en klaterde het goudgele vocht uit haar vagina en spatte uiteen in het toch al natte zand. Het spatte weer overeind tot op haar kuiten. Helaas perste ze de laatste druppels uit haar blaas nog voor ik de instellingen had kunnen veranderen. Met een lagere sluitertijd zou het misschien nog mooiere pics opgeleverd hebben. Daar was nu niets meer aan te doen. Ook baalde ik ervan dat ik geen statief en afstand bediening had meegenomen voor het volgende shot. Toch wilde ik een foto maken van de scene en ik liet haar op dezelfde plek (dus in haar eigen pis in het zand) plaatsnemen en het natte zand over haar lichaam smeren. Ik fotografeerde het vernederende tafereel waarna ik voor haar ging staan, de Nikon om mijn schouder hing, mijn jas losritste en uit nood mijn mobiel maar pakte.

“Pijp me”, ik houd van korte opdrachten en zij maakte mijn broek los en trok deze naar beneden. Ze was geil en onderdanig genoeg en begon mijn pik te strelen, keek mooi in de lens en ik maakte plaatjes tot ze voor het eerst mijn geslacht in haar mond nam. Ik schakelde over op video en filmde nu hoe ze verder ging. Ze zoog, likte, trok me af en het maken van opnamen leidde me dusdanig af dat ik niet al te snel klaarkwam. De mobiel begon na vijf minuten toch iets te bewegen, ik kon me niet lang meer inhouden en spoot met zich aanspannende spieren in mijn hele lijf mijn zaad in haar mond en in haar gezicht. Mijn kreunen en hijgen namen weer af en ik gaf Mariël de opdracht haar kleren weer aan te trekken. Haar eerste ingeving, eerst het zand van haar lijf vegen wist ik te voorkomen; het mocht op de terugweg wel wat schuren. Ik trok mijn broek weer op zijn plaats en sloot mijn jas weer en vrijwel gelijk waren we beiden weer in de kleren.

“Wauw, dat is geluk hebben” zei ik toen er op dat moment een groep (vermoedelijk een familie) in beeld verscheen. Hoe opwindend ook, ik wil nooit anderen storen met mijn geile en hitsige spelletjes. Lacherig liepen we langs het gezin dat nooit zou weten wat er zich op juist deze plek en enkele minuten voor hun verschijnen had plaatsgevonden. We wandelden rustig terug naar de auto en ik bedacht me dat ik zo echt een hele bizarre film kon gaan maken met al het materiaal dat ik onderhand in video en foto had.

Eenmaal weer in mijn warme huis ging ik gelijk de camera op de laptop aansluiten om de resultaten te bekijken. Mar liet ik ondertussen was snacks klaarmaken en wat drinken inschenken. De eerste resultaten stonden al op mijn beeldscherm toen ze haar hand op mijn schouder legde en meekeek.

Ze keek naar haar eigen, naakte lichaam waar een eerste straaltje urine uitkwam.

“Dat is best vernederend. Maar laat zien wie ik ben, of wat ik ben geworden sinds ik jou ken”. Ze trok de conclusie zelf en ik zei dat ze zich maar even moest afspoelen (geen zand op een leren bank) en naakt weer terug moest komen. In die tijd stonden alle foto's van de Nikon en van mijn telefoon op mijn laptop. Enkele (zoals altijd) volledig mislukt maar het merendeel waren precies zoals ik ze bedoeld had.

Geheel bloot kwam ze weer terug en ik klapte de laptop dicht en zei dat we in de voorkamer zouden gaan zitten. Zij bracht snacks en drank naar de salontafel en voor we verder gingen liet ik haar mijn laarzen uittrekken.

“Hoe voel je je nu? Kun je het allemaal een beetje handelen?”. Ik stelde de vraag vrij bot en vermoedelijk ook onverwacht. Niet onbewust echter. Want ik wilde regelmatig korte evaluatie gesprekjes hebben. Dat had ik al met Mark gedaan maar nog niet echt intens met zijn oudere zus. Ze was even stil en keek voor zich uit.

“Ik weet het eigenlijk nog niet Lex, echt niet. Ik ben verliefd op je, mijn lichaam reageert op je en op wat je met me doet en hoe je met me speelt. Maar ik wil dit niet en ik wil dit wel. Ik word constant heen en weer geslingerd tussen gevoel en realiteit en wel en niet.” Ik bleef stil en even later ging ze verder.

“Weet je? Zoals vanmiddag en gisternacht verneder je me tot op het bot maar word ik er nog geil van ook, dan zijn er weer knusse momenten, dan is er de liefde en gelijkheid. Maar het is telkens anders dan ik verwacht. Toen ik in mijn jurkje binnenkwam vrijdag? Toen dacht ik dat je trots zou zijn en liep het anders dan ik had gedacht of gedroomd. Ik weet dat ik me moet overgeven om een goede slavin te zijn. Dat WIL ik ook, maar ik ben het gewoon nog niet gewend. Snap je?”.

Nu was het mijn beurt om even stil te zijn. Ik nam een slok, stak een sigaret op en deed een poging om uit te leggen dat dit de verhoudingen waren tussen haar en mij, tussen haar broertje en mij.

“Begrijp je dat we dat niet meer terug kunnen draaien en ook, denk ik, allemaal niet meer terug willen draaien? Je hebt het over overgave aan mij en dat moet ook, al is het lastig om onze lichamelijke geile verlangens te combineren met de liefde die we ook voelen. Jullie moeten deels ondergaan en ik uitvoeren. Geloof me een verantwoordelijkheid die ook niet altijd even gemakkelijk is. Maar in vertrouwen op elkaar, en dat is veel meer dan normaal en dat weet ik, moet het wel goed komen lieverd.” Met moeite (dat wel) bracht ik onder woorden wat ik voelde en dacht en ook zij deed haar best.

“Zou je het anders wensen?”, stelde ik een haar de vraag die eigenlijk (weer) alles op zijn kop zou kunnen zetten. Ze bleef weer even stil, rookte een sigaret en ik liet de lange stilte vallen. Ik wilde het gesprek wel gaan sturen nu maar deed het gelukkig niet.

“Nee, nee, NEE. Dit is een intens avontuur en als mijn broertje het kan en wil? En ik het wil? Dan zal ik het ook wel kunnen.” Ze kroop tegen me aan en legde haar hoofd op mijn schouder, ik sloeg mijn arm om haar heen en zo zaten we een tijdje zwijgend en in stilte met onze eigen gedachten naast elkaar.

Ik zette de televisie maar aan, de stilte werd me eerlijk gezegd teveel. Boer zoekt vrouw was het programma waar we in terecht kwamen en ik zapte niet verder door de zenders. Dartelend en vrolijk huppelde Yvon weer van boer naar boer (die heimelijk maar zichtbaar) verliefd op haar waren. Ik keek naar Mariël en zag aardig wat overeenkomsten, behalve dan dat Yvon nooit bij mij op de bank had gezeten en zeker niet zo.

“Zo er nou nooit een boer zijn die hetzelfde wil als wij?”

“Wat willen wij dan slavinnetje van me?”

“Hmm, meer dan hun in elk geval”. Ze keek me aan met haar grote kijkers.

Ik moest lachen, Mariël lachte met me mee.

“Zie jij boer Marc al dominant zijn of in de touwen hangen? Of Yvon?”

“Nee, dat missen ze dan maar weer mooi”. Simpele vragen en dito reactie. Maar Mariël liet wederom zo weten dat ze op haar plaats was gekomen.

“Wil jij nog wat eten? Of houden we het bij hapjes?

“Hapjes zijn oké”

“Mooi, haal dan nog maar wat en laat me je tekeningen maar zien.” Mariël ging de keuken in, ik zette Spotify op met een algemene playlist en ging naar de wc en trok mijn kleren uit. Even naakt zal zij ging ik naast haar zitten en enthousiast liet ze me de eerste tekeningen zien. Vooral de schetsen van de vrouwelijke versie van een kuisheidsgordel trokken mijn interesse. Dat Mar een collar, boeien en slipjes kon maken geloofde ik wel na haar versie van mijn jurkje. De uitdaging bleef hygiëne en onafhankelijk en dagenlang deze gordel kunnen dragen. Iets wat bij een mannelijke versie gemakkelijk is (plassen en poepen zonder dat je met jezelf kan spelen) is bij een vrouw heel anders. Ik moest, kon niet anders dan eens goed te bekijken hoe dat anatomisch werkt. Iets waar ik als man geen idee van had en zo zat ik een uur later naar Mariël te kijken hoe ze de grote boodschap deed. Zij op haar hurken in de douche en ik er op de knieën voor met mijn camera in aanslag. Vernederend voor haar, de opnamen dan en interessant voor het project. Nu liepen al drie soorten van relatie door elkaar heen. Liefde, zaken en de verhouding tussen Meester en slavin. Het stonk, was geil en leverde ons wel ideeën op.

** Reacties en beoordeling wordt op prijs gesteld. Mail of Skype is mogelijk. Lex4seks (yahoo.com) is hoe je me kan bereiken voor vragen en of opmerkingen.