Mark En Mariël Zijn Mijn Slaven - 8

Vrouwen met hun meningen. “Ik wil gevoel, ik wil rauw, ik wil het anders.” Als ze bij mij thuis zouden staan zouden ze zwijgen of smeken. Dat zal vermoedelijk ook nog wel gebeuren. Ze zullen zich nog wel aanbieden of met me willen praten via email of Skype. Gaat ook op voor mannen trouwens al zijn jongens wel wat directer dan de meisjes.

Ik heb net de boodschappen gehaald en opgeruimd. Het is zaterdag en behalve actie waar het nodig was heb ik me nauwelijks bemoeid met mijn slaafje en slavinnetje. Tijd om nu eens de video's binnen te halen van de afgelopen dagen. Op één na zijn ze allemaal van Bart en ik laat mijn Lenovo even stampen om alles binnen te halen. Toch bekijk ik eerst de video van Mariël, ik heb haar geen opdracht gegeven om iets te filmen dus ben wel benieuwd naar wat ze me wil laten zien.

Mariël heeft natuurlijk een eigen bedrijfje en dat ze oog voor details had was me ook wel duidelijk. Het bleek uit de beelden die zorgvuldig waren gemonteerd en geselecteerd. Het zou een professionele promo kunnen zijn ware het niet dat het product nog niet perfect was.

Ik zie eerst een aantal still's voorbij komen; plaatjes, schetsen van een mogelijke doorbraak op het gebied van vrouwelijke kuisheidsgordels. Pijltjes en cirkels geven aan waar de moeilijke delen zitten en zoals ik wel had verwacht ging het vooral om plassen en poepen. Het laatste had ze opgelost met de 'jockstrap-methode' die de bilnaad vrij liet. Ik was blij dat ze mijn inbreng had verwerkt in de ontwerpen. Het was vooral de voorkant die problemen opleverde. En dat kreeg ik te zien op film. In plaats van siliconen of leer gebruikte ze het plastic van een afvalzak. Ondanks dat ze niet haar gezicht liet zien herkende ik in de eerste fragmenten haar eigen heupen toen ze staande ging plassen in haar doucheruimte. Het ging schaamteloos mis. Haar urine liep langs haar benen meer dan het uit het door haar beoogde plasgaatje ging. Een tweede poging ging al beter al was de opening om te plassen nu zo groot dat ze zichzelf kon bevredigen, iets wat juist niet moest kunnen. Het was wel een geil gezicht om haar bezig te zien, Eerst het pissen en daarna vingerde ze zichzelf tot een hoogtepunt. Behalve het gezicht kon ik haar helemaal bekijken, hoe ze in haar kutje aan het roeren was met haar rechterhand en met de linker met haar tepels speelde. Ik werd er opgewonden van, lichamelijk maar ook geestelijk. Ze ging op in ons project zag ik, was er 100% mee bezig.

Het tweede prototype zat niet op haar lijf zag ik, het lichaam was ronder, de heupen breder en de tieten groter. Dit moest Mariska zijn, de vriendin waar Mariël me al over had verteld. Het materiaal was nu ook anders, steviger en dikker. Waren de geluiden in het vorige stukje film al geil? De discussie tussen twee meiden die ik nu kon volgen was mindblowing. Het was ook wel raar; twee meiden, vriendinnen die stonden te bespreken hoe je kan pissen met een afsluitbaar 'broekje' maar jezelf niet (of door een ander) kon bevredigen. Het was niet seksueel, niet sensueel, bijna technisch en ook weer vreemd opwindend. In ieder geval heel lekker om naar te kijken, misschien juist door de pure openheid tussen die twee.

Ik wilde net de video's uit Winterberg gaan bekijken toen mijn deurbel begon te gillen (het is geen dingdong maar bijna een sirene). Ik luisterde naar wie er zich zou melden en tot mijn verbazing was het Mariël, ik liet haar binnen en opende mijn voordeur.

“Hoi, komt het je uit?”, ze gaf me een zoen op mijn wang, liet in het voorbijgaan haar jas en tas vallen, pakte de laatste weer op en zat al op mijn bank voor ik het tot me kon door laten dringen.

“Ik denk dat ik het heb gevonden” ze was opgewonden maar dan meer in de zin van een kind dat op schoolreisje gaat. Ze toverde een map uit haar tas en wilde me haar schetsen laten zien. Ik wilde haar liever zien en beval haar zich uit te kleden. Terwijl ik mijn lamellen sloot ging zij bloot. De drie seconden twijfel, het moment van realiseren dat ze mijn slavinnetje was en de actie daarop volgend gaven mij net genoeg tijd om de rest van de wereld buiten te sluiten.

“Zo goed?” zei ze brutaal en ging weer zitten. Voor mij was het niet goed maar perfect toen ik haar lijf bekeek.

“Ik denk dat ik een oplossing heb gevonden voor het broekje”. Haar enthousiasme was overduidelijk. Ik had weliswaar het zaadje geplant maar zij was er helemaal mee bezig.

“Laat maar eens zien dan.” Ik nam naast haar plaats, was me heel bewust van mijn kleding en haar naaktheid en verbaasd over het schijnbare gemak dat zij er mee had. Ze had er goed over nagedacht zag ik in de tekeningen. Er waren zelfs twee versies te zien, alleen siliconen en een model dat daarnaast ook van staal was. Beiden zagen er dragelijk uit maar Mariël wilde eerst dat ik mijn goedkeuring gaf voor ze daadwerkelijk de eerste modellen zou maken.

“En op welk lijf ga je de eerste laten passen? Dat van jouw of Mariska”. Ik wilde een reactie uitlokken, wist door haar eigen woorden en het filmpje dat ze haar vriendin had betrokken bij het project.

“Wat wilt U?”

“Ik wil het kunnen zien en voelen, je mag Mariska best als model gebruiken voor de testen hoor, maar dan moet zij wel bereid zijn dat ik haar zal zien en betasten. Snap ook wel dat het voor jou iets gemakkelijker is om met een ander te werken.”

“Dat zal ik dan gelijk maar vragen”. Ze pakte haar telefoon uit haar tas en belde gelijk. Haar daadkracht kon ik wel waarderen. Ook dat ze, uit zichzelf de telefoon op de speaker zette en (heel eerlijk) gelijk tegen haar vriendin zei dat ik meeluisterde. Ik haalde wat te drinken en luisterde mee met de dames. Het bleek dat Mariël iets te gemakkelijk had na gedacht over de wil van Mariska. De laatste twijfelde enorm, niet zozeer om samen met Mariël te werken maar (en volkomen terecht) had ze moeite met mij en het zich blootgeven aan mij.

“Ik ken hem niet, ik ben niet zoals jij. Niet zo dapper en al helemaal niet op jou manier. Ik ga echt niet in mijn blootje voor zo'n kerel hoor!” Haar toontje, stem (en de houding die ik me erbij in mijn gedachten haalde) kon ik wel waarderen. Ze wist niet dat juist door deze woorden ik haar zo wilde zien. Geen idee of dat zou lukken maar op dit moment maakte dat ook niet zoveel uit. Ik had Mariël op de bank zitten en met haar wilde ik naar de video's over haar broertje gaan kijken. Hun gesprek was ook wel zo'n beetje klaar vond ik, ging er vanuit dat de twee nog uren lang door konden gaan dus duwde ik het gesprek weg. Mijn blote meisje keek me even (zoals vrouwen kunnen en mannen nooit zullen leren) verontwaardigd aan.

Ik liet haar het kleuterstoeltje en mijn koffer met speeltjes halen. Dat alleen al (dingen halen waarvan je weet dat ze op of in je lijf komen) is een ritueel wat ik graag uitvoer. Ik weet wat het is, iemand aanreiken waarvan je weet dat je het gaat voelen. Je doet het terwijl je je tegelijkertijd al bedenkt wat er zal gebeuren. Angst, klotsende oksels overgave, verlangen en aandrang. Er gaat meer door het hoofd dan door het lichaam op dat moment.

Ik liet Mariël het stoeltje recht voor de televisie zetten, haar er op plaatsnemen en bond haar vervolgens strak vast. Het was pure improvisatie omdat ze onverwacht langskwam. Ik hou daar niet meer zo van, spontaan bezoek. Vroeger wel maar nu voelt het als een soort gedwongen gezelligheid. Ik zou haar dat laten voelen, al had ze ook wel geluk. Ik wilde ook haar broertje gaan bekijken. In mijn 'hobby-kist' glinsterden nog de cups en ik pakte er twee en trok ze vacuüm op haar tepels. Voor dit moment vernederend genoeg. Ik pakte mijn laptop en ging op de bank zitten. Ik liet de eerste video naar de Chromecast streamen, stelde gelijk de andere bestandjes in om te volgen.

Saai, ik kan er geen ander woord voor bedenken eigenlijk. De beelden waren saai. Ja, Wim en mijn slaafje Mark waren naakt, hun blote piemeltjes bungelden tussen de benen terwijl ze de vier andere jongens bedienden. Maar het was alsof we naar een bewakingscamera zaten te kijken. Geen actieve regie of camerabediening. Mijn sletje voor me bleef ook nogal onbewogen en zelfs bij de vierde video was het maar een trage bedoening waar we naar keken. Ik vroeg me af of dit een gevolg was van mijn houding de laatste dagen. Ik had me niet actief bemoeid met de situatie en dit kon daar wel eens een resultaat van zijn. Ik nam me voor om (bij terugkomst) zowel Mark als Bart hierop aan te spreken. Het zag er gewoon uit als beroepshoertjes op Chaturbate die totaal verveeld met hun lul zitten te spelen en gapen niet eens proberen te voorkomen. Ik klikte de stream uit, ten slotte zat er een naakt meisje voor waar ik lol me kon beleven.

Ik kiepte het stoeltje achterover en zag het verlangen in de blauwe ogen onder me. Ik trok me even terug, zij mocht dan nu van alles verwachten, ik was nog niet zover. In mijn slaapkamer trok ik mijn kleren uit. Haalde het staal weg uit mijn kruis en constateerde dat mijn lul niet eens reageerde op de vrijheid. Ik had gewoon geen zin, echt geen zin! Ik liep de woonkamer weer in waar Mariël zo bruikbaar en naakt klaar lag, zette het stoeltje overeind en maakte haar los.

“Ruim het maar op” en ik bekeek haar terwijl ze deed wat ik haar had gevraagd. Nog steeds genoot ik wel van wat ik zag. Ik had alleen geen energie om er wat mee te doen.

“Wat is er?”

“Ik weet het niet, heb even geen zin in jou of seks”. Ik was bot en wist het

“Geeft niet, ik herken het wel. Ik ben ook niet altijd klaar om gebruikt te worden”.

“Je doet het wel.”

Haha, “Ik moet”. Ze sprak het uit alsof het vanzelfsprekend is.

“Je hoeft niet altijd” ze lag heerlijk tegen me aan. Dit was intiem, dit was de plus in onze vriendschap en meer.

“Dat moet ik wel want ik wil dat U beslist wat er gebeurt. Ik vind het ook wel lekker zo nu.” Haar naakte huid tegen de mijne, het was een goed gevoel. Het was samen één zijn, iets wat ik al jaren niet meer had meegemaakt. Ergens wilde ik nog vragen hoe het zat met haar vriendin, Ik liet het maar gaan en liet ons naakte samen zijn wat het was. We lieten elkaar nauwelijks los, behalve om wat drinken te halen, naar de plee te gaan en gingen uiteindelijk naar bed. Voor het eerst sinds vele jaren trok ik een vrouw dicht tegen me aan en viel zo in slaap.