Mark En Mariël Zijn Mijn Slaven - 17

Ik liet de jongens aan elkaar over en ze hadden het geloof ik niet eens door dat ik de kamer en de woning verliet. Dat was een moeilijke keuze, omdat ik geen idee had wat er achter mijn rug zou gebeuren. Eigenlijk had ik dit willen bespreken met Mark op een losse manier, maar dat kon niet op dit moment. Ik reed naar mijn eigen huis, liep naar binnen en ging op mijn eigen bank liggen. Alle speeltjes voor handen en geen slaafje in de buurt. En eigenlijk had ik ook geen zin in een slaafje, ik wilde er zelf (voor even) weer ééntje zijn. Een homoplek zou een optie zijn, maar een blik naar buiten waar de regen met bakken de hemel uit kwam zou betekenen dat er nauwelijks, mogelijk geen geile kerels zouden zijn. Jammer, volledig anoniem en naakt mannen behagen is iets wat het allemaal heel spannend maakt daar.

Ik meldde me aan op BullChat, Lex4seks, 49 in een onderdanige bui. Een verzamelfoto (met mijn lul stijf of in kooi) erbij en wie weet zou ik later de camera aanzetten. Eerst maar eens wat door de profielen bladeren. Irritant genoeg weer heel veel 'Even kijken' en vooral lege profielen zonder foto's. Lekker flexibel voor hen maar ik hou er niet van. Ik kreeg enkele berichtjes, veelal van rukkende, getrouwde vaders waarvan de vrouw beneden zit te breien en RTL 4 kijkt (stel ik me zo voor). Ik ken hun teksten, hun geilheid die verdwijnt zodra het sperma hun ballen verdwijnt. Ik prik door ze heen, bovendien, om mij te krijgen moet je dominant zijn. Echt dominant.

Met Chaturbate gestreamd naar mijn t.v., soms een Skype berichtje scrollde ik door de namen. Ik voelde dat ik een stijve kreeg en wilde gaan strelen. Ik besloot één van mijn reserve kooien om te doen. En CB 'the Curve' die ik jaren geleden zelf op maat had gemaakt en bourdeaux rood had gespoten. Eigenlijk was het ding nog steeds iets te groot om mijn lul klein te houden, maar ik was er achter gekomen dat juist een 'bijna erectie' in dit kunststoffen ding ook heerlijk was. Nou heerlijk, het apparaat bereikt zijn vernederende doel zonder problemen.

Het werd later en later, het ene na het andere teleurstellende gesprek. De bekenden, niet veel, waar ik ooit seks mee had gehad, online of real, waren afwezig. Ik compenseerde de tegenvallers met wijn, raakte aangeschoten. De kans om er zelf op uitgaan was zo, behalve op fiets of loopafstand verkeken. Ik had net grote vacuümcups op mijn tepels gezet, had nog een gesprek met happy end (voor de ander) en twijfelde of ik zou doorgaan met chatten of me af zou trekken en het laten bij wat het was.

'Zet je cam aan en laat je zelf zien'. Blackk. Weer een naam zonder profiel, al sprak Zwart me altijd wel aan. Ik wist niet wat te doen; nog een half uur onzin? Ik had er geen zin meer in, maar als? Ik schakelde de cam in terwijl ik aan mijn tafel stond en legde mijn opgesloten lul in beeld.

'Ik wil je lijf zien'. De opdracht was kort en ik pakte mijn cam en liet mijn lijf zien.

'Je hoofd'. Geen idee waarom, maar ook dat deed ik (al was het kort).

'Haal die dingen van je lijf. Heb je een jurkje?'. Ik haalde de cups en de kooi van mijn lijf en liet dat nogmaals zien. Daarna antwoordde ik dat ik inderdaad een jurkje in huis had. Het was een roze strapless stretch jurkje dat een slavinnetje ooit had achter gelaten.

'Zet muziek op en dans voor me, wrijf over die tieten van je en je lul'. Ik ging naar de slaapkamer, diepte het jurkje op uit mijn kledingkast en trok het aan. Zette een radiozender aan op t.v. en nam plaats voor de camera. Ik was bang dat mijn buik (met name) hem zou afstoten, voor mijn benen en billen was ik niet bang. Ik bewoog langzaam, hoerig sensueel op de muziek, trok soms het jurkje wat omhoog om mijn blote billen of juist mijn kruis te laten zien om het dan weer naar beneden te trekken.

'Ga door, ik kom bijna, daarna ben ik weg. Meld je morgen om 13.00 uur weer hier'. Kwam de volgende opdracht binnen. Weer een faker was mijn eerste gedachte toen hij al vrij snel verdween van het scherm. Ik had geen zin in een nieuw gesprek en sloot zelf ook af. Met enige schaamte was ik blij dat ik het jurkje uit kon trekken. Ik heb niet veel met jurkjes en lingerie, niet op mijn lijf. De kuisheidsgordel ging weer om en ik deed de lichten uit en ging naar onvoldaan naar bed. Door de drank sliep ik snel in.

Ik werd wakker, de zon scheen door de gordijnen heen, ik stond op, maakte een kop koffie klaar en zag op mijn klok dat het iets over twaalf was. Ik startte mijn laptop op, las wat nieuws en bedacht me dat het bijna 13.00 uur was en het gesprek van gisteren. Terwijl ik me afvroeg of ik op Bull zou gaan kwam er een contactverzoek binnen op Skype. 'Blackk wil graag contact met je opnemen'. Op zich niet raar want in m

Mijn profiel stond dat mijn gebruikersnaam dezelfde was als op Yahoo, Skype en Opwindend.net. De man achter deze nickname was blijkbaar serieuzer dan ik vermoedde. Ik accepteerde.

'Ben je naakt?' Ik antwoordde bevestigend.

'Wat ga je vandaag doen?', en ik zei dat ik wat boodschappen moest doen en het verder nog niet wist.

'Hoe lang duurt dat?', Maximaal twee uur was mijn reply.

'En dan?'.

'En dan wat bedoeld U?'

'Wat ga je dan doen?'

'Dan ga ik U dienen Meester'. Ik had het al getypt en verzonden voor ik er over na had gedacht.

'Ga aan het werk en meld je dan weer!'. Ik wilde nog reageren maar hij was al weer weg. Ik haalde mijn schouders op al was ik wel geïntrigeerd door deze man. Ik haalde mijn boodschappen, om de tijd te verkorten niet in de stad maar in mijn dorp. Trok mijn kleren weer uit en keek weer op Skype.

'Schrijf op waarom jij een zwarte vent wilt dienen?'. Ik schrok, dit was een persoonlijke en lastige vraag.

'Omdat een zwart lijf prachtig is, zwarten ooit slaven waren en ik dat seksueel ben, het terecht vindt als ik boette moet doen voor mijn voorvaderen. Ik dat idee geil vind.' Ik schreef het uitdagend en zonder er echt over na te denken. De man had wat al had ik geen idee over wie hij was of hoe oud en hoe hij er uit zag. Juist dit maakte me heel gewillig.

'Hoeveel minuten ben je beschikbaar?'. Ik moest het twee keer lezen en gaan rekenen. Een uur of derdig zou kunnen (maximaal) en ik pakte mijn mijn telefoon om mijn hoofdrekensom te controleren. Het zou meer dan een dag zijn, maar ach, welke dominant doet dat echt?

'1800 minuten Meester', ik ging er van uit dat hij de helft nog niet zou halen (als hij doorzette).

'Bij jou of mij? Er van uitgaande dat je nu niet meer aangeschoten bent?'. Mijn reactie nam nu langer in beslag. Meerdere malen schreef ik de eerste woorden, wiste alles en begon overnieuw. Overdacht mijn woorden, de tijd, de implicaties. Ik kende de man niet, wist niets, had mijn verregaande verlangens. Nu gierden de zenuwen door mijn lijf, als ik naar hem ging wist ik niet waar ik terecht zou komen, bij mij thuis wist ik precies wat de mogelijkheden waren. Als het dan toch moest? Dan maar helemaal buiten mijn comfortzone.

'Bij U Meester'.

'*** straat ** Emmen. ' Kwam binnen. Ik wilde mijn jas al pakken en gaan.

'Dit is wat je gaat doen: Je kleed je aan; schoenen, broek, bloes en jas. Verder niets. Je rijdt naar de A28, volgt daarna de A37. Je neemt je jurkje wat je gisteren aanhad mee, en lingerie. Bij iedere parkeerplaats trek je alles uit. BUITEN JE AUTO. Op de eerste trek je een slipje aan en de kleren die je al aan had. Op de tweede trek je alles weer uit en kleed je je daarna in het slipje, de bh en je andere kleren. Op parkeerplaats 3, ja weer alles uit, slipje, bh en het jurkje aan (alle keren de jas er overheen). Dan rijdt je door naar mijn adres. Daar app je me dat je voor de deur staat en wacht op de reactie.'

Ik pak wat ik nodig heb en doe het in een tas, verdwaasd ga ik op pad en neem de verkeerde route. Daardoor kom ik als eerste bij een parkeerplaats bij een tankstation. Het is er druk, veel vrachtwagens en personenwagens op de parkeerplekken. Heel langzaam rijdt ik tot aan het einde waar nog een plek vrij is. Geen bomen, geen plek om me even snel om te kleden. Er is niet heel veel aan het gebeuren om me heen. Ik stap dus maar uit, steek een sigaret op, en kijk om me heen. Om me heen zijn geen mensen, alleen een vrachtwagen waarvan de chauffeur achter zijn stuur op zijn tablet staart. Ik leg de tas klaar naast het rechter portier, kijk nog een keer om me heen en kleed me razendsnel helemaal uit, doe het slipje aan en mijn broek, shirt en jas, tot slot de schoenen en dan loop ik om mijn auto terug naar de bestuurdersplek. Ik adem diep in en uit. In mijn achteruitkijk spiegel zie ik dat de chauffeur van de vrachtwagen naar mij of mijn auto kijkt. Ik weet niet wat hij heeft gezien maar ik wil weg. Start mijn Atos en ga zo snel ik kan de snelweg weer op. Mijn hart bonst in mijn keel en (veel te snel) ben ik bij de tweede parkeerplaats. Net na Hoogeveen, wel bomen, twee auto's en vooral heel klein, gelukkig niet zichtbaar vanaf de snelweg. Ik stap weer uit, zie geen mensen open weer de deur van de bijrijder en nogmaals trek ik zo snel mogelijk al mijn kleren uit. Dan zie ik een kerel staan die mij staat te observeren. Ik reageer niet, trek nogmaals het slipje, nu ook de bh en dan mijn broek, schoenen en als laatste mijn bloes en jas aan. De man heeft een glimlach op zijn kop. In de categorie vies mannetje zou hij hoog scoren! Dat ik veel erger bezig was besefte ik me niet eens meer. Vol gas scheurde ik langzaam (Atos) de snelweg weer op. Nog één parkeerplaats te gaan en dan zou ik veilig bij mijn Meester zijn. Een rare gedachte, maar ik dacht al niet zo gewoon meer, ik realiseerde me dat niet eens.

Perfect!, geen auto's, geen mensen en beschut. Zo lag de derde parkeerplaats erbij. Ik wilde even op adem komen en bleef even rustig naar de radio luisteren terwijl ik mijn ademhaling op peil bracht. Terwijl ik nog een diepe ademteug nam voor de actie kwam er een auto aan die precies achter me parkeerde. Wat nu? Ik moest nog één keer volkomen naakt.

De man stapte uit en bleek dat vieze kereltje van de vorige PP te zijn. Het klokje op mijn dashboard gaf aan dat ik niet veel tijd meer had. Ik wist dat de man achter me niet weg zou gaan, ik wist dat ik mijn opdracht had. Moest ik hem dienen? Nee. Dus als hij zou toekijken? Ik nam de stap, opende mijn deur, liep om de auto terwijl de ander naar me toe liep. Ik opende de deur, trok mijn schoenen uit, mijn broek en slipje uit, en de man kwam naast me staan. Hij zei niets maar keek. Mijn lul en benen al zichtbaar trok ik ook mijn jas, mijn shirt en bh uit en zo stond ik naakt voor hem.

“Hmmm”, hij bekeek me, zag mijn naakte lijf. Ik antwoordde niet, trok mijn slipje over mijn (helaas erecte) lul en trok zo stap voor stap mijn kleren weer aan. Niet mijn broek of blouse, maar dit keer het jurkje. Snel mijn jas er overheen en mijn schoenen weer aan. De man bleef schaamteloos toekijken.

“Opdrachtje?” vroeg hij? Ik gaf geen antwoord, liep weer om de auto heen en reed verder. Adrenaline door mijn hele lijf en ik was nog nooit zo diep vernederd en was onderweg naar nog meer.

Dat de auto me niet volgde toen ik de juiste afslag nam maakte me (tijdelijk) rustiger. Het zoeken naar het juiste adres nog wel meer. Maar toen ik mijn auto wegzette voor het adres was alle rust weer snel verdwenen. Ik hoefde niet te appen. Ik hoefde niet te zeggen dat ik voor de deur stond. Ik kon nog wegrijden, vluchten. Toch toetste ik in dat ik er was en verzond de boodschap. Onmiddellijk een reactie:

'STAP UIT' en ik deed wat er gezegd werd.

'Je ziet er belachelijk uit zo'. Blijkbaar kon hij mij zien. Met mijn zwarte schoenen, het roze jurkje onder mijn winterjas uit, mijn verder blote benen? Het moest er wel krankzinnig uitzien.

'Doe je jas uit, leg die in de auto en leg je sleutel in de wielkast'. Ik las, schrok want ik zou zo (midden in een gemiddelde woonwijk) echt voor lul staan. Toch deed ik het.

'Loop achter me aan'. Ik zag maar één zwarte man en liep achter hem aan vol twijfels en met weerzin van mezelf. Hij ging een vrijstaand huis in, ik volgde.

“Kleed je uit”, hij draaide zichzelf niet eens om en liep verder. Ik deed wat hij zei en stapte dezelfde deur even later door. Ik werd van achter vastgegrepen, stevig, en mijn bril werd afgenomen en vervangen door één waar ik niet doorheen kon kijken.

“1800 minuten, ze gaan nu in”, hoorde ik een zware stem. Naakt stond ik ergens voor iemand en ik had geen idee. Het enige wat ik hoorde was een klok. Iedere seconde zou met naar mijn vrijheid brengen, maar er waren nog 100.000 te gaan. En ik zou ze moeten ondergaan. Ik wilde ze ondergaan al had ik aan de andere kant ook ernstig twijfels.

“Is dat hem?”. Ik schrok, hier was niet over gesproken. Niet over meer mannen.

“Hij is wel erg wit”.

“Wel een grappig pikkie”. Ik twijfelde, hoorde ik nu al een derde stem?

“Dat stelt toch niets voor? Die van jouw is slap al groter”.

“Mannen rustig, we hebben de tijd.” Ik had geen twijfel meer op dit moment, ik kan eerlijk en oprecht zeggen dat ik nu gewoon bang was. Mijn droom, fantasie over één grote zwarte pik had me verleid, maar nu stond ik naakt voor meerdere mannen en ik vreesde dat ik meer dan een koekje van eigen deeg zou krijgen.

“Hij heeft nog wel haar op zijn lijf?”, vroeg iemand, of stelde het vast.

“Niet lang meer”. Ik werd van beide kanten bij een pols gegrepen en meegetrokken. Werd een trap op geduwd en aan de klank van de volgende woorden te horen stond ik in een badkamer. Er ging wat zoemen en (nog steeds stevig vastgehouden) voelde ik dat er een scheerapparaat op mijn enkels werd gezet. Rustig en met beleid werd het ding langs mijn been gehaald. Omhoog naar mijn knie, naar beneden, mijn ene onderbeen, het andere. Mijn ene bovenbeen en de andere, mijn billen, rug, borst, buik en zelfs mijn armen werden geduldig van alle haren ontdaan. Er werd niet gesproken, niet door mij en niet door hen. Ze gingen verder met het voorbereiden van mijn lijf. Na het droogscheren werd ik natgemaakt en ingezeept. Doordat daarna een scheermesje over mijn huid ging concludeerde ik dat ik nu een natte scheerbeurt kreeg. Weer dezelfde volgorde, van beneden naar boven, maar dit keer werden ook mijn pik en ballen aangepakt. Voor de eerste keer werd er weer wat gezegd.

“Ik heb wel eens vaker een witte lul gezien hoor, maar dit stelt echt niets voor.” Ik weet niet of het kon, maar mijn toch al slappe piemeltje trok zich nog verder terug. Hoewel een hand me daar stevig vast had was de geilheid van de avond volledig verdwenen.

“Ik vind het ook gewoon een lelijk ding eigenlijk”, reageerde iemand anders.

“Ach, is ook niet belangrijk, zijn kontje en mondje gaan we gebruiken”. Er werd gelachen. Om mij gelachen.

Reacties zijn welkom, als je vorige verhalen hebt gelezen weet je hoe.