Onder De Douche Met Michelle Pfeiffer

Een geluk bij een ongeluk. Ik moest twee hotelkamers reserveren, een voor Christa, een vrouwelijke collega, en een voor mezelf, maar was dat compleet vergeten. We zouden samen naar een seminar in Zuid-Frankrijk gaan en dat plan kwam nu door mijn fout op de helling te staan. In paniek belde ik een verre kennis die daar in de buurt woonde en gelukkig had hij er helemaal geen probleem mee zijn huisje een weekend lang aan mij af te staan. Hij zou wel even bij vrienden gaan logeren. Ik was opgelucht. Op die manier verloor ik niet alle krediet bij Christa, op wie ik al jaren in stilte verliefd was. Verliefdheden kunnen lang meegaan vooral als ze niet ingelost worden. En dat was hier het geval: hoe dicht en intens zij soms ook in mijn buurt was, toch bleek er ergens een grens te zijn voor haar. Of misschien had ik die grens zelf nooit durven oversteken. Dat kan ook. In elk geval cirkelde ik al eeuwen om haar heen, soms heel dichtbij dan weer meer op een afstand. Maar altijd met een immens en onvervuld verlangen naar haar. Het vooruitzicht om enkele dagen alleen met haar in hetzelfde huis door te brengen deed me opnieuw hopen. Al wist ik niet goed waarop.

De treinreis naar het zuiden verliep prettig. We installeerden ons in het huis van mijn kennis. We waren beiden aangenaam verrast door het kleine, maar mooie en koele terras en genoten van het scherpe getjirp van de krekels op de achtergrond. We besloten wat inkopen te gaan doen voor een lekkere frisse salade als avondmaal. Maar eerst wilde Christa zich nog even omkleden. We droegen immers nog steeds onze kleding uit België. Te warm voor het zuiden. Christa trok zich terug op de badkamer. Ik kleedde mij snel om en wachte op haar. Toen ze naar beneden kwam moest ik even adem halen. Ze droeg een kort licht wit jurkje en witte teenslippers. Het leek een ogenblik alsof ze helemaal niks droeg. Zo licht leek ze te bewegen. Ze zag het effect dat ze op me had en genoot ervan, zij het enigszins verlegen. Wat haar nog mooier maakte, voor zover dat nog kon. Ik vond dat ze op Michelle Pfeiffer leek, maar dan veel mooier. Ik had haar dat meer dan eens gezegd. Ondankbaar kan een vrouw natuurlijk niet zijn met zo’n compliment. Maar ik overdreef niet: Michelle Pfeiffer verbleekte bij haar.
‘Zomerser kan niet!’, probeerde ik het wat neutraal te houden. Maar kon niet verhinderen dat ik haar een kus op de wang gaf, zo ontroerend mooi vond ik haar. Ze kon die kus wel appreciëren, vooral omdat hij zo discreet en bijna jongensachtig was.
‘Kom’, zei ze, ‘we gaan fijn samen shoppen’.
We gingen naar buiten en ze haakte haar arm in mijn arm.
‘Fantastisch dat we hier zijn, niet?’
‘Ja, dat is het juiste woord, fantastisch!’
Het shoppen met haar was een feest, hoe belachelijk dat ook klinkt. Ik genoot van ieder moment, van al haar bewegingen, alles was voor mij gratie en elegantie. Ik was een en al aandacht voor haar. Ze straalde in haar witte jurkje. Ik kon mijn ogen niet van haar afhouden. Wat was er in godsnaam gebeurd dat wij niet samen waren? Wij waren een perfect koppel! Dat kon toch iedereen zien! Waarom waren wij niet samen? Wat was er fout gelopen? Maar haar aanwezigheid, haar slanke lichaam, haar stem verjoegen al die vragen en brachten me in verrukking. Het idee alleen al dat de andere mensen zouden denken - niet anders konden - dat wij een stel waren, wond me enorm op. De avond verliep in dezelfde, licht erotiserende atmosfeer, gevoed door de zuiderse warmte, zonder dat er iets gebeurde. Ik was perfect gelukkig met wat er was en wilde niets doen dat deze mooie zeepbel - want uiteindelijk was het niet meer dan dat - zou kunnen stukmaken. We praatten en lachten honderduit tot laat in de nacht, met lekkere kaas, een beetje wijn, en duizenden krekels als begeleidingskoor. Christa wilde niet te laat naar bed omdat ze voor het begin van het seminar nog even wilde joggen, hoe warm het ook was. We gaven elkaar een vriendschappelijke nachtkus en gingen ieder naar onze eigen kamer.

Ik sliep slecht en onrustig. Hoe kon het ook anders! Mijn absoluut verlangen sliep een verdieping onder me en was toch zo oneindig ver weg. Pas tegen de morgen moest ik in slaap zijn gevallen want ik had Christa niet horen opstaan. Het huis was leeg en baadde in het licht van de ochtendzon toen ik opstond. Het gaf me een gevoel van hoop en toekomst. Ik kwam voorbij haar slaapkamer en wandelde voorzichtig naar binnen. Hoewel het in strikte zin natuurlijk niet haar slaapkamer was, maar enkel een kamer waar ze een nacht had geslapen, was het voor mij toch haar slaapkamer. Hier het bed waarin ze vannacht had geslapen. het kussen waarop ze haar vermoeide, wat dronken lieve hoofd had gelegd. De lakens waarmee ze haar slanke lichaam had toegedekt. Daar op de stoel hing het kleedje dat ze gisterenavond aan had. Ik nam het in mijn handen en snoof haar lichaamsgeur op. Voor het bed stonden haar teenslippers die me gisteren zo hadden opgewonden. Dat deden ze nu weer. Het was alsof ik haar zag staan met haar goed gevormde kleine voetjes. Ik kon me niet bedwingen en nam de teenslippers in mijn hand, rook eraan, kuste ze en begon er intens aan te likken. Met mijn tong zocht ik iedere plaats op die haar voeten hadden aangeraakt. Ik schaamde me voor mijn bevlieging, maar kon er echt niets aan doen. Ik voelde dat ik hard werd. Ik trok mijn broek open en haalde mijn pik te voorschijn. Ik streelde de teenslippers met mijn gezwollen eikel en in een mum van tijd schoot ik de slippers vol met mijn zaad, zo opgewonden was ik door die aanraking. Daar stond ik nu met twee teenslippers in mijn handen die vol hingen met mijn sperma. Een kwartier geleden zou ik dit niet voor mogelijk hebben gehouden! Wat stond er mij nog allemaal te wachten. Ik liep snel naar de badkamer om de slippers te wassen in de hoop dat ze er niets van zou merken als ze terugkwam. Om het drogen wat te versnellen hield ik er de haardroger tegen. Ik plaatste de slippers terug waar ze stonden..

Ik ging verward terug naar beneden, zette.koffie en wachtte op haar terugkomst. Zonder haar in de buurt wist ik absoluut niet wat ik zou moeten doen in dit huis. Door het raam zag ik haar komen aanlopen. Ze zwaaide al van ver. Alles zat dus nog goed. Haar gezichtje was rood aangelopen door de warmte. Ze toonde me haar liefste glimlach.
‘Ik wil eerst even douchen en dan drinken we samen koffie.’
‘Ok, ik wacht op je.’
Ze liep naar boven. Ik hoorde dat ze de badkamerdeur open duwde, snel haar kleren uittrok en onder de douche stapte. Ik liep langzaam de trap op en zag dat de deur op een kier stond. Ik schaamde me diep, voor de tweede keer die dag, maar het was sterker dan mezelf. Ik wilde haar zien. Al was het maar een glimp. Tot mijn grote verbazing kon ik haar inderdaad zien! Niet direct, maar via een spiegel die voor de douche hing! Doordat de deur op een kier stond zag ik haar onder de douche staan. Het was gelukkig een koude douche zodat de spiegel niet bedampte. Ik wist dat ze een mooi lichaam had, maar hier verscheen ze voor mijn ogen als de Venus van Botticelli uit een schelp. De curven van haar borsten en haar kontje waren perfect. Hier had de Schepper geen steek laten vallen. Dat had Hij niet gedurfd want ik had het Hem nooit vergeven. Zij wierp haar hoofd in haar nek en genoot van de koude waterstralen over haar gezicht en haar haren. Ik zag hoe het water zich een weg naar beneden zocht langs haar hals, haar borsten, haar schoot, haar dijen, haar voeten. Honderden beekjes in een paradijselijk landschap. Dan begon ze zich in te zepen. Haar hals, haar borsten, haar buik, haar dijen en benen. Ik zag hoe haar handen de lijnen van haar lichaam volgden. Ik wist nauwelijks waarnaar te kijken. Mijn verlangen maakte me duizelig. Ik zag dat ze opvallend lang over haar kutje wreef. Toen besefte ik dat ze zich niet langer aan het wassen was, maar aan het bevredigen. Christa was zich aan het masturberen! Ik kon mijn ogen niet geloven. Maar met mijn opwinding vergrootte ook mijn schaamte. Nu zag ik echt dingen die ik niet mocht zien. Maar wie ooit een zich masturberende vrouw heeft begluurd, weet dat dit het ultieme spektakel is. Ik weet dat nu. Dit is de limiet. Ik kon het niet aan. Ik kon niet alleen maar blijven kijken. De spanning werd me te veel en dwong me toe te geven aan mijn lust. Ik trok mijn broek open en begon mezelf af te trekken, terwijl ik keek naar Christa die intens over haar klitje zat te wrijven. Het was pure waanzin., maar ik werd door iets sterkers dan mezelf meegesleept.

Plots zag Christa in een flits wat ik aan het doen was … Onze ogen kruisten elkaar een fractie van een seconde in de spiegel... Ze schreeuwde mijn naam… Het voelde alsof de vloer onder mijn voeten wegzonk en ik verdween in een eindeloos diep zwart gat van schaamte en eindeloze droefenis. Wat had ik in godsnaam gedaan! Wat had ik gedaan! Ik zakte op mijn knieën in elkaar, met mijn handen voor mijn ogen. Ik viel voorover tegen de grond.
‘Het spijt me zo, Christa… Ik wilde niet…het spijt me zo… ik…’
Ik kon niet meer en begon te wenen. Ik had nu alles verknoeid bij de vrouw die me het liefste was! Ik was een gebroken man van het ene ogenblik op het andere.
Ze zei mijn naam opnieuw. Ze klonk nu heel dichtbij. Ik voelde haar natte lichaam naast me. Ik bleef maar snikken en schokken.
‘Het spijt me zo verschrikkelijk… Ik wil dood… ik wil dood…’
‘Maar ik wil je niet dood’, zei ze zacht.
Ze sloeg haar natte armen om me heen en kuste mij op mijn hoofd.
‘Waarom denk je dat ik met je mee gekomen ben? Alleen met jou een heel weekend lang in een huis en niet op hotelkamers?’
Opnieuw was ik verbijsterd. Het was alsof ik naar de andere kant van mezelf werd gegooid, met dezelfde kracht en snelheid als waarmee ik daarnet naar beneden stortte! Wat bedoelde ze?
‘Denk je nu echt dat we hier samen zijn als ik niets met je wilde beginnen? Hoe dom kun je zijn als man!’, zei ze boos, ‘lees jij zo slecht tekens?’
Ik keek naar haar met mijn ogen vol tranen, de tranen van miserie en de tranen van vreugde met elkaar vermengd.
‘Aan wie was ik aan het denken toen ik me daarnet stond te masturberen? Aan JOU natuurlijk, mijn allerliefste, die de hele tijd in de weer is om het mij zo aangenaam mogelijk te maken. Denk je nu echt dat ik daar onverschillig voor ben, dat jij zo maar een collega bent? Denk je nu echt dat ik met iemand anders naar hier zou zijn gekomen? Mannen! Verdomme toch!’
Ik zag dat ze na deze bekentenis erg ontroerd was. Zo hadden we nog nooit met elkaar gepraat. Hier lieten we elkaar diep in het hart kijken.
‘Ik weet niet wat ik moet zeggen, Christa, … ‘, zei ik met nog meer tranen in mijn ogen. Van de hel werd ik in minder dan een seconde in de hemel getrokken. Die enorme afstand in die korte tijd kon niet anders dan me doen duizelen.
‘Je zou kunnen zeggen dat je met Michelle Pfeiffer onder de douche wil!’
Ze wilde me doen lachen en daar slaagde ze ook in! Ik sloeg mijn armen om haar natte en ingezeepte lichaam heen en kuste haar passioneel op de mond. Een kus die zij met evenveel passie beantwoordde. Mijn hart ging tekeer als gek en was tegelijk de rust zelve. We waren een koppel nu. En niet in de ogen van iemand anders. We gingen zo in het moment op dat we vergaten dat we op de vloer van de eerste verdieping lagen, net buiten de badkamer. We hoorden de douche nog lopen.
‘Kom,’ zei ze en ze trok me recht, ‘laat ons samen douchen. Dat zal ons verfrissen en dan duiken we voor de rest van het weekend in bed en vertellen elkaar alles
‘Ik wil nu al iets zeggen. Ik heb daarnet op je slippers gemasturbeerd’, zei ik toen we opstonden.
‘Dat mag je nog wel eens doen’, zei ze, ‘maar alleen als ik die slippers aan heb!’

Onnodig te zeggen wellicht dat er twee stoelen leeg bleven tijdens het seminar.