Ministerie Volksgezondheid

Ik had een brief gekregen van minister van volksgezondheid.
Ik moest mij op 26 maart om 15.00 melden bij het raadhuis van onze woonplaats.
Ik mocht die dag geen parfum en make-up doen.
Verder moest ik mijn id card mee nemen.
Ik melde mij bij de info balie en ik kreeg een pasje en een formulier met een map die ik bij me moest houden en invullen.
Over 10 minuten zou er een busje mij en de andere 2 vrouwen naar het gebouw die beschikbaar gesteld was.
De ramen waren geblindeerd want de locatie was strikt geheim en tijdens de rit kon ik gelijk het formulier invullen.
Het waren vragen zoals cup maat en menstruatie en nog meer van die vage dingen.
Na een poosje waren we bij de plek.
Ik was erg benieuwd en had geen flauw idee wat ik te wachten stond.

We werden opgewacht door een vrij pittige dame die ons naar binnen drilde.
De deur viel achter ons in slot.
Iedereen kreeg een soort operatie jasje en werd verwezen naar voor ieder een klein kleedruimte met de mededeling dat wij alles uit moesten doen en het geen wat we gekregen hadden aan te doen.
En af te wachten op onze beurt.
Ik zat in het tweede hokje en deed stil zwijgend wat er gezegt werd.
Ik was soort overdondert door die vrouw.
Wat een bitch zeg.
Ik zat rustig te wachten en hoorde dat de vrouw van kamertje naast me opgehaald werd door die bitch.
Die vrouw die in het andere hokje zat vroeg zachtjes of ik wist wat de bedoeling is.
Ik fluisterde geen idee.
STILTE riep die bitch
We schrokken alle twee.
Ik hoorde uit de verste een vrouw keihard gillen aaaaauuwww dat brand ik wil niet help...
Mijn hart ging hard bonzen van angst en ik hoorde het vrouwtje naast zachtjes huilen en zeggen ben zo bang.
Ik kon me eigen nog vrij sterk houden maar bang was ik wel.
Toen ik diep in gedachten was ging ineens mijn deur op.
Mevrouw Rubina u bent aan de beurt volgt u mij even.
Ik liep zwijgend mee..
Het liefst vlucht ik weg maar iets blokkeerde wat weet ik niet.
Ik moest op een rare brancard klimmen en op mijn rug gaan leggen.
Er waren 2 nonnen die zwijgend hun werk deden die bitch keek toe.
Ik kreeg een band over mijn voorhoofd en buik.
Mijn armen werden ook gefixeerd en stonden wijd uit.
Mijn benen werden in soort houden gedaan en ook vast gezet.
Toen ik zo lag met mijn kut wagenwijd open en die bitch alles kon zien voelde ik me heel erg klein worden.
De nonnen keken de bitch aan en die knikte dat ze weg konden.
Die bitch pakte een soort tuinslang en er kwam eerst lauw water uit met een soort zeep.
Ik werd rondom schoongespoten.
Erna pakte ze een zeer grote föhn en ik werd droog gemaakt.
Toen pakte een andere soort tuinslang en spoot daar ook me hele lijf doorgrondig mee.
Als snel rook ik wat... Alcohol... Pure zuivere alcohol...
Zag perongeluk kon ik zien dat er 90% alcohol opstond.
Ook tussen mijn benen werd grondig gespoten en dat als een hel.
Dat branden verschrikkelijk waanzinnig.
Ik werd gek en wilde ook bijna gillen maar ik kreeg geen geluid uit me van angst.
Die bitch had een gemene lachje op het gezicht.
Nadat ze klaar was pakt ze de telefoon en ik hoorde haar zeggen Rubina is klaar.
En ze verdween.

Via een andere deur kwamen 2 broeders in blauwe chirurgen kleding.
Ik kreeg een angst maar was eigenlijk ook nieuwsgierig.
Ik werd in een andere ruimte geleid en er was een andere man die overduidelijk arts was.
Ik kreeg een zuurstof masker en er werd infuus aangelegd.
Mevrouw Rubina bent u al een keer Gefist?
Gefist? Rare vraag maar ik zei nee.
Oké.
Voor mevrouw beginnen met nummer 1 en standje 0,6.

Er werd een soort apparaat tegen mijn kut geschoven en er werd een dikke metalen staaf naar binnen geschoven tot het bijna pijn deed ik voel hoe iets op mijn knotje gezet werd.
Uit de metalen buis werd iets hard in mijn gespoten wat een tintelen gevoel begon te geven.
De staat bleef maar spuiten en tintelen erger.
Toen werd de staaf eruit gehaald en kwam er een rubberen staaf naar binnen wat ik bijna niet meer voelde door het vreselijke tintelen.
Toen voel ik dat er iets aan sloten werd en de rubberen staaf langzaam erbijna uit ging en dan er weer in ging op een bepaalde ritme.
Er werd een koud metalen plaatje op mijn clit gezet en die begon zachtjes te trillen.
Ik werd eerst beetje zwoel Vermoedelijk door wat er ingespoten was maar langzaam voelde ik dat het gevoelig werd.
Ja 3 graag zei de dokter en ik voel dat de staaf in mijn kut groter werd.
Trillen ging ook iets harder.
De arts sprak me even aan.
Rubina nu ga je goed luisteren naar mij.
Hier blijf jij ruim 48 uur leggen totdat de staaf op 18 staat.
Begrepen.
Je krijgt verse zuurstof toegediend en eten krijg je via infuus.
Af en toe komt de broeder kijken of het goed gaat oké.
Ik ga de volgende aansluiten op de neukmachine.

Daar lag ik eenzaam alleen hoorde en voelde ik de machine in mijn kut beuken.
Ja zo voelde het beuken.
Ik vond het pijnlijk worden en niks leuks.
Ik kon geen kant op.
Ik hoorde een aaaauuuww dat brand ik wil niet en een soort strijd in een andere kamer.
Hoorde vele mensen in actie komen en al snel werd het stil behalve de machine ineens ging van beide kanten opzij en ik kon met moeit zien dat die vrouwen waarmee ik naar binnen gekomen ben net zo erbij liggen als ik.
Ik zag dat er camera's waren en boven ons mensen met koffie in de hand door een venster kijken.
Pfff wat vernederd zeg.
Naast me begon het vrouwtje te kreunen en zuchten ik ga klaarkomen geloof ik.
Opdat moment voel ik ook een soort genot komen en ik merkte dat ik aan een monitor lag die dit registreerde en ik voel iets warm in me gespoten worden en de orgasme was niet tegen te houde
Gelijk voelde ik dat de staaf groter werd en gewoon door ging.
Heel snel erna kwamen we na elkaar tot een orgasme.
Ik had geen idee van tijd meer.
De tijd bestond van even pijn van de staaf die groter en groter werd waardoor ik het gevoel kreeg uitelkaar te klappen... Maar dan trilde me clit hard en kwam genot.

Na een tijdje kreeg het ene vrouwtje een zeer lange orgasme en viel weg.
Ook dat werd mijn lot en toen ik bij kwam had ik vreselijk veel pijn het gevoel dat mijn buik klappen zou

De machines werd in eens stil gelegd en de staaf bleef zitten.

Zo de tijd is voorbij.
Jullie worden losgemaakt en mogen naar de verpleegafdeling.
De staaf blijf zitten en over 2 dagen gaan we verder.
We werden door die bitch naar de afdeling gebracht waar nog meer vrouwen die duidelijk hetzelfde probleem hadden al wij en wijdbeens waggelend rond liepen.
We lieten het maar over ons heen komen allemaal.