Hans En Grutjes - 1

Hans en Grietje leefden met hun vader en stiefmoeder diep in het bos. Hans was middellange jongen met een gespierde bouw, grietje een kleine brunette. Ze leefden al hun hele leven in het bos. Hoe vader precies in hun levensonderhoud voorzag vermeld de geschiedenis nergens, maar kennelijk konden ze daar diep in het bos rondkomen. Waarom dat opeens veranderde blijft ook een raadsel in het licht der geschiedenis, maar in het 17e levensjaar van Hans (16e levensjaar van Grietje) sloeg de armoede toe. De trut van een stiefmoeder besloot dan de kinderen maar in het bos achter te laten en gaf vader de opdracht de kinderen weg te brengen. Hoe ze dat voor elkaar kreeg is een raadsel, maar het vermoeden is dat ze vader heeft overgehaald door met zijn 7 graden knuppel te spelen.

En zo gebeurde het. Hans en Grietje werden de volgende morgen achter gelaten in het bos. Hans was echter niet gek en kende het bos veel beter dan vader en stiefmoeder beseften, dus s avonds stonden Hans en Grietje weer voor de deur van het kleine huisje.

De boze stiefmoeder was echter nog niet klaar met ze, en de volgende dag werden Hans en Grietje veel verder het bos ingebracht. Hier kende Hans helaas de weg niet en hoewel hij een poosje het spoor wist te volgen van het paard van vader verloor hij na enkele kilometers het spoor.

En daar dwaalden de arme kinderen dan door dat grote donkere bos. Na enkele uren dwalen kwamen Hans en Grietje op een open plek uit met in het midden een klein, schilderachtig huisje. De kinderen besloten polshoogte te gaan nemen en liepen naar het huisje toe. Ze gluurden door het raam naar binnen en daar stond een blonde schoonheid zich net om te kleden.

“Grutjes”, zei Hans en hij voelde hoe zijn lul begon te steigeren terwijl hij toekeek hoe de heerlijke blondine haar bh losmaakte. Er kwamen twee stevige roomwitte tieten tevoorschijn die Hans likkebaardend bekeek. Grietje wist niet helemaal wat ze er van moest denken, het was immers niet netjes om die vrouw te bespieden?

De knappe blondine draaide zich om en zag nog net een glimp van de wegduikende Hans en Grietje.

“Kriebel krabbel kruisje, wie gluurt er in mijn huisje?” sprak zij met zwoele uitnodigende stem.

Hans en Grietje renden naar de bosrand en doken in de struiken. Er gingen enkele tientallen seconden voorbij en toen ging de deur open. De blondine stond in de deuropening en keek alle kanten op.

“Joehoeee, kinderen, waar zijn jullieeee?”

“Jullie hoeven niet bang te zijn, ik snap dat jullie nieuwsgierig waren. Ik wilde net gaan eten, willen jullie ook een lekker bord soep?”

De hongerige Hans en Grietje zagen dat wel zitten en kwamen aarzelend uit de bosjes.

De dame was een en al vriendelijkheid en nodigde hun naar binnen. In de deuropening roken ze al een heerlijke soepgeur en dat deed de laatste twijfel van Hans en Grietje wegslinken. Ze volgden de blondine naar binnen.

“Daar is de keuken, gaan jullie mij voor?”

Hans en Grietje gingen door de deuropening. Opeens hoorden ze iets ratelen en voor ze het wisten kwam er een deur met spijlen vanuit het dak naar beneden. Ze konden geen kant op, vluchten was niet meer mogelijk.

De blondine begon gemeen te lachen.

“Hahahaha, mij een beetje begluren he, vies tuig? Dat zullen jullie geen tweede keer doen! Ik ga jullie braden en opeten!”

Ja, daar schrokken de kinderen wel van. Ze waren echter de domsten niet en beraadden een plannetje.

De volgende dag was dan de blijde dag gekomen: Hans zou vandaag dienen ter consumptie van de knappe blondine. En helaas, hoe leuk dat ook klinkt, de realiteit zag er grimmiger uit.

De heks had Hans al klaargemaakt ter bereiding: appeltje in de mond, paar blaadjes salie in zijn oren, omwikkelen met een mooi groot rolladenet, preitje in zijn reet, etc Vooral dat laatste was tot groot ongenoegen van Hans. Grietje kreeg het voorrecht te mogen helpen de oven op te stoken.

Terwijl Hans klaar lag om heerlijk klaargemaakt te worden (nee, niet zo, dirty minds!) hield Grietje zich van de domme. “Zeg heks, hoe werkt die oven eigenlijk?”. De heks die trots was op haar hypersonische oven wilde dat graag voordoen. Ze trok het deurtje open en stak de oven aan. Vergenoegt leunde ze naar voren en keek in de oven die nu snel warmer werd. Op dat moment had Grietje gewacht. Ze gaf de heks een schop tegen haar achterste waardoor de blondine naar voren schoot en klapte het deurtje met kracht tegen de nek van de heks. Het deurtje had een grendel waardoor deze een stukje open vastgezet kon worden en die kwam nu goed van pas.

Grietje schoof de grendel op de ovendeur. De heks braakte allerlei verwensingen uit terwijl de oven nu snel opwarmde. Grietje die partij voor de dieren gestemd had begon nu te twijfelen of de heks ook in het dierenrijk thuishoorde. Het zou niet netjes zijn haar te doden. Ze besloot de oven dus maar uit te zetten. Nadat ze dat gedaan had maakte ze de opgeluchte Hans los, die met een pijnlijk gezicht de prei uit zijn reet pulkte.

Daarna gingen ze samen in beraad: “wat doen we nu met die snol?”. Ze keken eens peinzend naar achterkant van de spartelende heks die nog steeds voorover gebogen vast stond met haar hoofd tussen de ovendeur.

“Ik denk dat ik haar maar eens straf voor haar strapatsen”, bromde Hans.

“Grietje, dit zijn geen zaken voor damesogen. Ik zag buiten een ligstoel staan, ga jij daar even in liggen terwijl ik deze trut haar vet geef?”

Even twijfelde Grietje, maar besloot Hans toch maar alleen te laten. Haar nieuwsgierigheid won het echter en buiten zocht ze het raam op waardoor ze het beste zicht had op de kamer met de oven.

Zoals aangegeven was de heks zeker geen onaangename verschijning en Hans had dan ook al vrij snel besloten het nuttige met het aangename te verenigen. Hij pakte de rand van het korte paarse rokje van de blondine vast en trok die naar boven tot het rokje volledig op haar rug lag daarbij een dun, zwart stringetje onthullend en een paar volle billen met een schitterende supersterrenhuid.

“Jij rotjong”, klonk het gedempt vanuit de oven en de heks trok op gevoel haar rokje terug naar beneden daarmee haar kontje bedekkend. Dat was echter niet de bedoeling van Hans. Even twijfelde hij om haar helemaal vast te binden, maar dat zou de lol deels bederven. Hij besloot haar linkerhand vast te maken aan een ring links aan de kachel. Hierdoor had de weerloze heks nog maar 1 hand om zich te verdedigen. Om te voorkomen dat ze haar rokje weer omlaag zou trekken trok hij dit kledingstuk met een snelle ruk helemaal naar beneden wat een gesmoorde gil uit de kachel opleverde.

Hier trok de bronstige jongen zich echter niets van aan en met zijn handen wreef hij over de heerlijke gladde billen. Ze probeerde hem af te weren, maar het gebrek aan zicht maakte dit weinig effectief. Hij besloot de druk wat op te voeren en haalde zijn vingers even snel over deels zichtbare kruis van het stringetje. Ze probeerde zijn hand weg te slaan maar was hiermee rijkelijk te laat. Hans pestte haar verder door heel kort een beetje druk op te oefenen tussen haar billen op de plek waar haar kontgaatje zat. Paniekerig haalde uit naar zijn hand, maar die plagende hand was al weer verdwenen.

Hij besloot nu eens echt werk te maken van de straf en pakte de prei. Met een zoevend geluid zoefde de prei door de lucht en landde als een soort zweep op het tere vlees van de billen van de heks. Een luide gil klonk uit de oven. Grutjes, wat ging die Hans los op het heerlijke kontje. Keer op keer men de bladeren van de prei op de weerloze kont terecht totdat de billen van de heks rood kleurden…