À Bientôt (vervolg Op Bonjour)

Als ik weer een beetje op adem ben gekomen onder de douche voel ik dat mijn geilheid nog niet gezakt is. Ik had net een wildvreemde man gepijpt en zijn zaad doorgeslikt en ik was nog niet verzadigd.

Aangezien ik toch onder de douche sta pak ik de douchekop uit de klem en richt de straal op mijn kutje. Het water streelt mijn klitje en ik sluit mijn ogen. Het gevoel van de waterstraal op mijn kutje is heerlijk.

Terwijl ik dichter en dichter bij mijn orgasme kom, proef ik nog steeds het zaad wat ik nog geen kwartier geleden vers in mijn mondje gespoten kreeg. Normaal streel ik alleen mijn klitje, maar nu druk ik het topje van de wijsvinger van mijn vrije hand mijn kutje in. De nieuwe sensatie is overweldigend.

Als ik mijn vinger iets dieper erin duw, voel ik mijn orgasme aankomen. Met de waterstraal op mijn klitje en de helft van mijn vinger in mijn kutje kom ik klaar. Een langrekte kreet die ik eigenlijk had moeten onderdrukken neemt het hoogtepunt controle over me en ik moet moeite doen om te blijven staan.

Wanneer ik weer een beetje bij zinnen kom, besef ik me hoe hard ik waarschijnlijk heb staan kreunen. Snel droog ik me af en sluip het hokje uit. Ik durf met niemand oogcontact te maken totdat ik buiten ben. Daar zie ik de man zitten, in zijn speedo. Alsof hij op me gewacht heeft staart hij mij met een brede grijns aan.

Mijn hoofd wordt nog roder dan het al was en snel loop ik naar mijn tent. Halverwege kijk ik nog even achterom, maar gelukkig word ik niet gevolgd.

Als mijn ouders terugkomen hebben ze besloten dat we vanavond naar een chique restaurant gaan. Hier kom ik niet onderuit en zal eraan moeten geloven. Ik ken mijn ouders al langer dan vandaag en had dit al aan zien komen. Ik grabbel onderin mijn koffer en daar vind ik mijn strakke, maar nette, jurkje voor dit soort gelegenheden.

Hij komt net tot boven mijn knie. Normaal draag ik hipsters, maar bij deze jurk kan eigenlijk alleen een string. Dus ik vis ook mijn zwarte string uit mijn tas en een simpele strapless bh. Mijn haar doe ik in een hoge paardenstaart. Ik weet dat mijn moeder liever heeft dat ik het opsteek bij dit soort gelegenheden, maar dat kost me te veel werk. Uiteindelijk vertrekken we naar het restaurant.

Daar aangekomen voel ik me niet echt op mijn gemak, de obers die vanuit het niets naast je tafel staan als je ook maar een kick geeft, het eten wat eerder een kunstwerk is dan een maaltijd en kristallen glazen die meer waard zijn het hele servies thuis. Een beetje onhandig zit ik dan ook te eten. Ondanks dat ik weet hoe ik moet gedragen heeft mijn moeder constant commentaar op wat ik doe.

Ik hou mijn vork niet precies goed vast, ik mag mijn hete soep niet blazen, ik mag mijn bord niet schuin houden om de laatste restjes soep op te kunnen eten enzovoorts. Ik word steeds opstandiger in mijn hoofd en in de auto op de terugweg dan barst de bom. Mijn moeder en ik krijgen ruzie en terug op de camping storm ik in tranen de auto uit. Ik ren snikkend naar het douchegebouw en sluit me daar op in een hokje.

Langzaam trekt mijn verdriet weg en de opstandige puber in mij komt boven. Ik besluit om lekker lang weg te blijven, en een rondje over de camping te gaan lopen. Omdat het al donker is en mensen vaak in hun stacaravan met licht aan zitten of bij hun tent met een vuurkorfje of lampje kan ik hen wel zien en zij slechts mijn contouren.

Dan blijf ik aan de grond genageld staan. Door een ruitje van een stacaravan zie ik hem zitten... maar hij is niet alleen. Hij zit met een vrouw, waarschijnlijk zijn vrouw, aan tafel te praten. Ik krijg een raar gevoel van binnen, het is een mengeling van boosheid, jaloezie, maar ook opwinding. Omdat ik nog steeds in mijn opstandige bui ben, bedenk ik snel een plannetje.

Ik klop aan bij de caravan. Mijn ogen zijn nog nat en rood van het huilen van net en als de deur opengaat zet ik een beteuterd gezicht op. De vrouw doet open en kijkt mij verbaasd en bezorgd aan. Met een zielig stemmetje zeg ik 'I.. am lost'. De vrouw lijkt me begrepen te hebben, maar spreekt blijkbaar amper Engels. Ze vraagt 'Quel nombre?' (welk nummer?), ik pak mijn telefoon, typ het nummer van onze standplaats in en laat het aan de vrouw zien.

De vrouw gebaart me dat ik moet wachten en ze loopt naar binnen. Ik hoor haar praten met haar man en dan komt ze terug. Ze zegt 'mon mari t'apportera' (mijn man zal je brengen), en dan verschijnt hij in de deuropening. Hij herkent met direct, maar weet een pokerface te houden. Hij steekt zijn hand uit en voorzichtig pak ik die vast. Dan stapt hij naar buiten en we lopen samen de duisternis in.

Als zijn vrouw de deur van de caravan dichtdoet laat de man direct mijn hand los en pakt mijn billen vast. We zeggen geen woord, maar lopen langzaam richting mijn tent. Na een paar minuten voel ik zijn hand wat zakken en mijn jurkje omhoog trekken. Dan legt hij zijn hand op mijn billen. Zo lopen we verder. Gelukkig is het helemaal donker, dus de paar mensen die we tegenkomen zien gelukkig niks.

Dan, vlak voordat mijn tent in het zicht komt, duwt hij me ineens van het pad af tegen een boom aan. Ik voel zijn handen direct onder mijn jurk en over mijn borstjes. Terwijl hij dit doet kijkt hij me weer strak aan en ik kan geen weerstand bieden. Ik zou het ook niet willen, want ik ben alweer enorm opgewonden geworden.

Zonder waarschuwing zakt één van zijn handen ineens langs mijn buik en schuift in mijn string. Ik ben nog nooit zo door een man aangeraakt, onze vorige ontmoeting was puur op hem gericht. Als hij langs mijn lipjes gaat met zijn vingers voelt hij hoe nat ik ben en even stopt hij, het lijkt alsof ik even verbazing lees op zijn gezicht, maar dan direct weer die grijns van hem. Ik voel zijn sterke vingers over mijn klitje gaan en als ik mijn mond open doe om te kreunen haalt hij snel zijn andere hand onder mijn jurk vandaan en legt deze op mijn mond. Mijn kreun verandert in een zacht gedempt geluid. De vingers verwennen mijn klitje heerlijk en ik heb me helemaal overgegeven aan hem. Dan voel ik één van zijn vingers langzaam bij me binnendringen. De heerlijke sensatie van vanochtend komt terug, maar dan vertienvoudigd. Als ik mijn orgasme door mijn lichaam voel razen, wordt het zwart voor mijn ogen. Zijn sterke hand duwt nog steeds op mijn mond, zodat hij voorkomt dat ik de hele camping wakker kreun en zodat hij voorkomt dat ik omval. Ik ben namelijk de hele controle over mijn lichaam kwijt.

Als ik weer een beetje bijkom voel ik dat hij mijn string uitdoet, ik zie in de duisternis net dat hij die in zijn broekzak stopt. Dan pakt hij mijn hand vast en begeleid met weer naar het pad. Ik wankel de eerste passen een beetje, maar vind langzaam mijn evenwicht weer terug.

We lopen de hoek om en zo gauw mijn tent, en dus ook die van mijn ouders in het zicht is, laat hij mijn hand los. Ik zie de silhouetten van mijn ouders, ze zijn heen en weer aan het ijsberen. Hij fluistert in mijn oor: À bientôt (ik zie je snel). Als we binnen gehoorsafstand zijn van mijn ouders, doe ik mijn mond open, er komt alleen een zwak 'mam?' uit. Mijn moeder kijkt om en stormt op me af. 'Waar was je nou!' Vraagt ze met een ongeruste stem.

'Sorry mam, ik was verdwaald in het donker.' Lieg ik met een sippe stem tegen haar, terwijl ik eigen vocht langs mijn benen voel lopen. 'Maar gelukkig wist deze Franse man wel de weg'. Mijn ouders bedanken de man kort, dan draait hij zich om en loopt de duisternis in.

Mijn ouders vragen of alles wel goed is. Ik zeg dat ik geschrokken was, dat het me spijt dat ik zo lang weg was en dat ik maar ga slapen omdat ik erg moe geworden ben.