Aangenaam Verrast Door Robert - 32

Nadat de boot was opgepompt, ging Fritz terug naar de zijn caravan.
Hij wilde aan zijn ouders vragen of hij deze keer, niet mee hoefde om boodschappen te doen.
‘Als hij niet binnen een half uur terug was, dan moest hij met zijn ouders mee gaan’, zei hij.
Pieter ging naar binnen en nam een kijkje in de slaapkamer, waar Willem nog op bed lag.
Willem lag op zijn buik op het bed, Pieter nam plaats op het randje van het bed en vroeg zachtjes, ‘slaap jij, of ben je wakker?’
‘Nee, ik ben nog wakker, maar ik denk dat ik zo nog wat ga slapen’.
Pieter wreef met zijn hand over Willem zijn rug en zei, ‘dat lijkt me ook het beste, als je bent uitgeslapen kan je toch nakomen’.
‘Wij proberen om op de zelfde plek te gaan liggen, waar we gisteren ook lagen’.
‘Zou dat niet lukken dan liggen we in ieder geval daar in de beurt, slaap nu meer lekker’.
Hij streek nog even over de rug van Willem, toen hij bij zijn billen kwam gaf hij hem zachtjes een tikje op zijn bil.
Pieter stond op, hij nam gelijk het bordje en theekopje mee en zette die bij de afwasbak neer.
Toen hij terug kwam op de veranda zei hij tegen tante Els, ‘Willem gaat nog wat slapen ik heb zijn bordje op het aanrecht gezet, zodat U hem niet nog eens moet storen’.
Tante Els bedankte hem en zei, ‘gaan jullie maar vast naar het strand, wij brengen straks wel de parasols en het strandtentje mee’.
‘Ik doe vandaag wel de afwas, en ruim de tafel af ’.
‘Morgen is het jullie beurt!’
Ik keek Robert aan en vroeg, ‘jij of ik?’
‘Wat bedoel je?’ vroeg hij.
‘Nou, ga jij onze strandlakens halen in de tent, of sloof jij je uit met de boot? vroeg ik hem.
Hij lachte en zei, ‘sloof jij je maar uit samen af met Pieter, dan haal ik wel de lakens’.
Ik gaf hem een iets te harde zet, hij viel bijna om met de stoel.
Wij stonden op, namen de boot en liepen naar het strand.
Onderweg kwam we Fritz tegen, hij had een strandlaken en een tas met drinken en brood bij zich.
Hij zwaaide al vanuit de verte en riep, ‘jongens ik hoef niet met mijn ouders mee de volgende keer kan Lars hier blijven, en ben ik de klos’.
Hij zei het bijna perfect in het Nederlands, toch moesten we even lachen om zijn accent.
‘Is wat?’ vroeg hij.
‘Nee hoor, het klinkt alleen zo leuk met jou Duits accent’, zei ik.
‘Jij bent trouwens een van de weinige Duitsers, die Nederlands proberen te praten’.
Ondertussen was hij bij ons gekomen, en gaf mij speels een duw tegen mijn schouder voor die opmerking die ik maakte.
Druk pratende bereikte we na een paar minuten het strand, en zie daar ons plekje was nog vrij.
Wij installeerden ons en legden onze strandlakens extra ruim uit elkaar, zodat de andere ook nog plaats genoeg hadden wanneer ze kwamen.
Ondertussen was ook Robert weer terug bij ons en hij zei, ‘ik heb maar gelijk de zonneolie meegebracht, anders stuur je me nog eens terug’.
Ik ging languit op het strandlaken liggen en zei lachend, ‘knecht doe je plicht!’
Robert begon meteen mijn rug, billen en benen in te smeren.
Toen hij klaar was vroeg hij, ‘de voor zijde ook?’
‘Nee, dat lijkt me geen goed idee, of heb je ook de vlag mee gebracht voor in mijn vlaggenmast’, zei ik.
‘Shit, dat vlagje ben ik helemaal vergeten’, zei hij met een glimlach.
‘Wacht maar, vandaag of morgen piep jij wel anders, dus Fritz zeg maar tegen Lars dat jullie oordopjes of watjes in de oren moeten doen de komende avonden’, zei ik.
Hij begreep meteen wat ik bedoelde en lag bijna dubbel van het lachen.
Pieter begreep het niet meteen, maar hij grinnikte wel met hem mee.
Toen ik klaar was met de voorkant, lag Robert al languit te wachten op mij.
Ik begon hem dan ook gelijk in te smeren, Pieter en Fritz deden dat ook bij elkaar.
Nadat we waren ingesmeerd bleven we nog een tijdje in de zon liggen, en wachtten op onze tante en oom.
Toen ze er eindelijk waren, werden snel de parasols en het tentje geplaatst.
Daarna gingen we de zee in, eerst zonder boot maar die werd al snel opgehaald door Fritz en Pieter.
Wij vochten er om wie het eerst in de boot mocht, we stoeiden een tijdje maar Pieter en Fritz wonnen van ons.
En eigenlijk ook terecht, zij hadden ten slotte de boot samen opgepompt.
Vanaf het strand zagen we hoe Pieter in de boot plaats nam, Fritz duwde hem verder de zee op.
Hij ging op de boot liggen en spartelde met zijn benen, alsof hij een buitenboord motor was.
Het zag er naar uit dat ze voorlopig niet terug kwamen en liepen Robert en ik terug naar de ouders van Robert.
We zeiden ‘we gaan een strandwandeling maken!’ Ik nam mijn nieuwe heuptasje dat ik gisteren had gekocht in de campingwinkel, en bond hem om mijn middel.
In het tasje zat wat geld en een pakje sigaretten met een aansteker, van het laatste wisten tante en oom niets van.
Zij vonden ons nog te jong om te roken, dat hadden we onderweg wel gemerkt.
Oom Harry had meteen geroken dat Robert stiekem een sigaret had op gestoken, toen ze terug waren gekomen bij de auto op de parkeerplaats in Zwitserland.
Hij had hem gelijk op zijn nummer gezet, en een standje gegeven.
Ik zelf had al vaker gerookt, pa en ma rookte, dus vanzelfsprekend dat ik ook ben begonnen met roken.
( wat achteraf natuurlijk dom is geweest).
Gewapend met een handdoek over de schouders, lieten we hen alleen.
Wij liepen langs het strand met de voeten door het water. Na ongeveer twee en een halve kilometer, kwamen we op een gedeelte waar maar hier en daar iemand lag.
Het waren over het algemeen inheemse die er lagen, ver genoeg verwijderd van hen gingen we op onze handdoeken zitten.
Wij lagen lekker te zonnen, en gingen van tijd tot tijd het water in om ons af te koelen.
Toen we weer op de handdoeken lagen, begon Robert mij te strelen.
Hij speelde wat met mijn tepels, de jongeheer kwam spontaan overeind.
Ik keek links en rechts van mij, nadat ik niemand in de buurt zag liet ik hem zijn gang gaan.
Hij zag mijn paal en vergreep er zich aan, langzaam begon hij me af te trekken.
Ik draaide me op mijn zijde en nam ook zijn pik in de hand, net toen ik klaar kwam en het niet meer kon ophouden kwam er iemand achter ons uit de duinenstruiken tevoorschijn.
Hij plaatste zich direct achter ons, en dat net op het moment dat ik me ontlaadde!’
Mijn zaad gutste uit mijn pik het waren zeker vier of vijf stralen, met een vuurrood hoofd keek ik naar hem.
Hij zat daar en lachte, vermoedelijk om mijn roodhoofd.
Nadat ik me leeg had gespoten kwam hij nader, hij vroeg op zijn Frans om een vuurtje.
Robert die niet wist dat ik sigaretten en vuur bij me had zei, ‘wij roken niet, dus laat ons alsjeblieft met rust’.
De man kwam, brutaal als hij was naast Robert zitten.
Zonder wat te zeggen duwde hij me opzij en nam Robert zijn pik in de hand, en begon hem te rukken.
Perplex als ik was, zei ik niets en keek Robert aan.
Die maakte met zijn ogen aan mij bekent, van laat hem maar.
Na een tijdje te hebben getrokken, rolde hij Robert opeens op zijn buik en wilde hij hem gaan neuken.
Robert hield zijn hand voor zijn kont, en ik trok hem weg van hem.
Met handen en voeten maakte we hem duidelijk, dat dit alleen voor mij was.
Hij bood zijn excuus aan, en droop af.
Net zo snel als hij uit de duinstruiken was gekomen, verdween hij er ook weer in.
Van schrik maakte ik mijn heuptasje open, en stak een sigaret op.
Robert zijn mond viel open toen hij dat zag en vroeg, ‘sinds wanneer rook jij?’
‘Och, al een tijdje hoor, wil jij er ook een op de schrik?’ vroeg ik hem.
Maar Robert bedankte zich en zei, ‘liever niet Ron, pa en ma willen dat niet hebben’.
Ik trok mijn schouders op en zei, ‘dan niet, ik ben er wel aan toe na de schrik van zojuist’.
‘Voor het zelfde geld had hij je zo verkracht’ zei ik.
Robert zei stamelend, ‘geef mij er toch maar eentje, Ron’.
Ik haalde het pakje sigaretten tevoorschijn en hield het onder zijn neus.
‘Weet je het zeker Robert?, ik wil je niets opdringen hoor’ zei ik hem.
Hij gaf me een kusje op mijn lippen en zei, ‘dat weet ik toch, maar ik schrok toch echt wel even van die kerel’.
Nadat wij de sigaretten op hadden gerookt stonden we op, en liep terug naar de anderen.
Tijdens het lopen over het rustige strandgedeelte, viel ons op dat de mensen die er lagen bijna allemaal koppeltjes van het zelfde geslacht waren.
Ik stootte Robert aan en zei, ‘volgens mij zijn we op het homo gedeelte beland’.
‘Nu je het zegt, geloof ik dat je gelijk hebt Ron!’
‘Robert, volgens mij moeten we hier in het vervolg maar weg blijven’, zei ik.
Toen we quasi weer op het gewone gedeelte waren bleef Robert ineens staan.
Ik vroeg, ‘wat is er met jou, voel jij je niet goed?’
‘Dat is het niet, maar als we bij mijn ouders zijn zullen ze ruiken dat we gerookt hebben!’
Lachend maakte ik mijn tasje open, en haalde er een pakje sterk ruikende kauwgom uit.
‘Daar ben ik op voorbereid’, zei ik en bood hem er eentje aan.
‘Jij denkt ook overal aan hé?’
Op ons gemak liepen we verder, in de verte zag ik hoe Robert zijn vader met Willem aan het stoeien was.
‘Gelukkig, zo te zien is hij weer opgeknapt’, zei ik wijzende naar hen.
Willem zag ons aankomen en zwaaide naar ons, maar dat had hij beter niet kunnen doen.
Zijn vader greep hem vast, en zette zijn been achter die van Willem zo kon hem gemakkelijk in het zand laten vallen.
Lachend gingen we bij de anderen zitten, ook de ouders van Geert-Jan en Iris waren er bij komen zitten.
In de branding zagen we hoe de rest met de boot aan het spelen waren.
Robert vertelde wat ons was overkomen en zei, dat ze de anderen maar moesten zeggen om daar weg te blijven.
Tante Els vroeg aan ons, ‘gaan jullie je nog afkoelen?’
‘Ja, dat waren we wel van plan, hoezo?’ vroeg Robert.
‘Dan kunnen jullie tegen de rest zeggen, dat we zo even wat gaan eten bij de bungalow’.
Wij stonden op en liepen snel naar het water, het zand begon weer heet te worden onder onze voeten.
Toen we bij de anderen waren zeiden we wat tante Els had gezegd, en gezamenlijk gingen we terug naar ons plekje.
Pieter en Fritz legden de boot in het zand neer, net toen we weg wilde gaan kwam Lars net aangelopen.
Hij begroette ons, toen hij hoorde dat we even gingen eten zei hij, ‘Fritz en ik passen dan ondertussen wel op jullie spullen’.
Niet dat we alles hadden meegenomen hoor, op het strand was eigenlijk nog nooit wat gestolen.
Alleen de spullen van waarde lieten we natuurlijk niet liggen.
Bij de bungalow nam fa. De Wilde afscheid en gingen naar hun caravan, om ook te eten.
Tante Els had voordat ze naar het strand was gegaan, eerst nog een pan tomatensoep met gehaktballetjes klaar gemaakt.
Tijdens het opwarmen dekten wij de tafel, en oom Harry sneed twee stokbroden in schijfjes.
Onder het eten waarschuwde tante Els de jongens voor het gedeelte van het strand, waar wij voorheen waren geweest.
Willem vroeg benieuwd, ‘en, is er nog wat gebeurd op dat strand?’
Als een onschuldige engel zei Robert, ‘nee hoor, gelukkig niet!’
Na het eten ruimden we de tafel af en wilden we mee helpen met de afwas. Tante Els zei, ‘dat is niet nodig jongens, gaan jullie maar lekker terug naar het strand’.
Willem nam nu de roeiriemen voor de boot mee en zei, ‘tot dadelijk mama’.
Oom Harry ging met ons mee, op het strand waren de anderen ook al terug.
Fritz en Lars waren met de boot aan het spelen, Willem liep gelijk op hun af met de riemen in de hand.
Hij gaf ze hen, en dook meteen het water in om af te koelen.
Oom Harry bleef bij de ouders van Geert-Jan zitten, wij zochten nu ook het water op.
Robert had Pieter van achteruit vast gepakt, zijn hoofd was naast dat van Pieter.
Hij probeerde zich te bevrijden, maar dat wilde niet lukken.
Ik zag dat en ging mijn broertje helpen, toen hij los was grepen we Robert samen vast en duwde hem onderwater.
Even later stonden we naast elkaar en ik vroeg hem lachend, ‘wanneer denk je eindelijk eens te gaan lezen, of hebben we jou boeken voor niets meegenomen?’
‘Ik denk het laatste, volgens mij ben ik geen boekenwurm meer’, zei hij met een glimlach.
‘Het zou toch ook zonden zijn, als ik de hele tijd onder een parasol zou liggen lezen’.
Robert was ondertussen met de tweeling aan het stoeien.
Ik zwom naar hun toe, en gooide de boot samen met Robert om ver.
De tweeling vielen uit de boot en gingen kopje onder, toen ze weer bovenwater waren zeiden ze in het Duits dat het gemeen was.
Wij waren veel groter en sterker dan hen, maar ze zouden ons ooit een keer terug pakken.
Na een tijdje besloten we met zijn alle om uit het water te gaan, en een strandwandeling te gaan maken ( maar wel de andere kant op dan van morgen).