Ikea - 1

Ik was op 5 december in de IKEA op zoek naar een nieuwe kast. Toen ik daar een beetje liep te slenteren, zag ik 2 spontane dames van een jaar of 30. De ene was klein en iel, met een fijn bescheiden gezicht, blond haar met een paardestaart. De ander was een brok van een vrouw. Een echte spring-in-het-veld die alle aandacht trok. e was wat langer en een stuk steviger en had wat langer haar, bruin, ook in een staart.
Lachend en huppelend dartelde de grootste van de twee door de winkel. Haar spijkerbroek at erg sexy om haar welgevormde billen heen en ik was direct wakker.
Beide dames hadden de grootste lol, of het nu bij de handdoeken was of bij de vloerkleden of bij de gordijnen. Elf liep ik op mijn gemak door de winkel en hield ik ze in de gaten en genoot volop. Ik had af en toe kort oogcontact met de grootste, zij was niet de knapste, maar wel heel spontaan en oogde erg toegankelijk. Gewoon een kanjer van een vrouw, waar je nooit nee tegen zou zeggen.
Soms liep ik een stuk voor ze en dan haalden ze me weer in. E waren totaal niet met mij bezig, maar ik had de grootste lol om ze. Ik vroeg me af hoe ik hun aandacht kon trekken. Ik pakte een stukje papier en schreef daarop: “Hoi, ik ben Serge, het lijkt me leuk om wat met jullie te drinken. Tel: xx-xx xxx xxx. App me!!!”
Toen ze weer vlakbij me waren tikte ik de kanjer op haar schouder en zei: “Ik heb wat voor je, alsjeblieft!” Ik gaf een knipoog, drukte het briefje in haar hande en liep direct door. Ik hoorde wat geroezemoes en gegiechel, maar wist niet wat er ging komen.
Een minuut of 10 later zat ik in het restaurant aan een bak koffie toen ik “Pling!” hoorde. Ik begon al te grinniken en kon mijn nieuwsgierigheid niet langer bedwingen. Ik pakte mijn telefoon, maar helaas. Blijkbaar waren er meer mensen in de IKEA met dezelfde ringtoon. Ik dronk mijn bakkie op en nam een tweede. Uit verveling speelde ik wat met mijn telefoon, toen er wel een berichtje binnenkwam. Het was een voor mij onbekend nummer: “Hoi, ik ben Paulien en mijn vriendin is Eefje. Wat een leuke verrassing. Je hebt ons nieuwsgierig gemaakt naar wie en wat jij bent….”
Tja daar kreeg ik het spontaan warm van. Ik zag haar dansende silhouet voor me en de pret in haar ogen en kreeg allemaal voorstellingen van wat er o zou kunnen gebeuren als het niet in de IKEA zou zijn, maar thuis zonder pottenkijkerrs. Ik antwoordde Paulien: “Paulien en Eefje, op zoek naar kaarsen en een zeefje. Bij de IKEA voor een handdoek en een gordijn. Die dartelende dames, dat is best fijn. Dat doet mijn hormonen opbloeien en genieten, doen jullie mee met een spelletje zwarte pieten? Of spelen jullie liever iets anders, verstoppetje of diefje met verlos? Doen jullie mee of ben ik de klos?”
Ik zag dat het bericht direct gelezen was en wachtte op hun antwoord. “Nou we zijn wel benieuwd in je kwaliteiten. Als we gaan koekhappen, willen we wel zien hoe heerlijk jij kunt happen of bijten. Maar wel met je handen op de rug, en pas op, want wij bijten ook terug.”
Ik reageerde met: “Koek happen, nou dat is lang geleden, maar na een beetje oefenen zijn jullie vast tevreden. En kopen jullie een kast of een bed, dan heb ik die ook in een wip voor jullie in elkaar gezet.”
Paulien reageerde daarop snel: “Hahahaha een vaardige man, dat is handig en komt altijd van pas. 2 tafels achter je zitten wij, dus draai je maar ras!”
Ik draaide mij direct om en de meiden schaterden van het lachen. Paulien keek me brutaal uitdagend aan en Eefje keek meer naar Paulien, maar had het ook prima naar de zin. Snel stapte ik naar ze toe en ging bij ze zitten. Ik ben dus Serge zei ik, pakte de hand van paulien en gaf een ondeugend kushandje, waarop zij knipoogde en vertelde dat zij Paulien is. Daarna kuste ik Eefje terwijl ik haar in de ogen bleef kijken en zag daar de mooiste ogen in tijden.
We kletsten wat en ik vroeg aan ze wat ze hier deden. Ze vertelden dat Eefje haar relatie uit is en dat ze op straat gezet was door haar ex. Dat ze nu tijdelijk bij Paulien is ingetrokken en op zoek is naar nieuwe spulletjes voor als ze weer een eigen stekje heeft.
Paulien bleek min of meer de oorzaak te zijn van de breuk, want de ex van Eefje kon het niet hebben dat de meiden het o goed met elkaar hadden en zoveel tijd met elkaar doorbrengen.
Ik maakte ze juist een groot compliment, omdat 2 meiden die zoveel lol hebben, ook direct zorgen voor heel veel positieve energie in de omgeving. Dat ik daar totaal geen moeite mee zou hebben. Ik zou er alleen maar van genieten.
“Is dat echt zo?” vroeg Paulien: “Zou je niet jaloers zijn of jezelf tekort gedaan voelen?” Misschien zou er een minder traditionele vriendschapsvorm ontstaan gaf ik terug. Maar als er een positieve flow is, dan is het de kunst om die te bundelen en niet af te breken.
Paulien: “Wat bedoel je met minder traditioneel?” Ik: “Tja dat is moeilijk om te beantwoorden terwijl ik jullie nog niet of nauwelijks ken. Maar ik denk altijd in mogelijkheden en niet in problemen. En als ik jullie “zie dan ervaar ik geen problemen!”
Eefje: “Wel mogelijkheden?”
”Tja de sleutel ligt misschien wel bij mij, maar of die op het slot past? Daar moet ik je het antwoord nog op schuldig blijven op dit moment. Dat weten we pas als we het proberen” antwoordde ik schalks, met een grote knipoog. “Maar het lijkt mij zeer zeker het proberen waard voegde ik toe.”
Eefje sloeg bedeesd haar ogen neer van dit directe antwoord. Maar ondertussen zat Paulien op haar stoel te wippen, likte ze over haar lippen en zag ik haar tepels door haar trui heen komen. Ze keek ondeugend en vroeg waar ik wilde proberen of de sleutel paste.
Als we ons kunnen verstoppen hier in de winkel in een verdwaalde kast, dan kunnen we dat hier na sluitingstijd doen was mijn antwoord.