Thomas - 9

Het onoverkomelijke was tussen ons gebeurd. We waren met elkaar naar bed geweest. Ik had echte sex gehad. Sex met Thomas die al zo ongeveer vanaf de kleuterschool in mijn leven was. Mijn beste vriend werd.

Thomas die anders dan ik een roerige jeugd had. Ik leerde denk ik door hem mijn visie te veranderen dat het niet overal vrede op aarde was. Hij was een knokker die zijn traumatische jeugd te boven kwam.

Telbare keren sliep hij naast me op een matras op de grond bij mij thuis. Mijn moeder ontfermde zich regelmatig over hem gaf hem dat beetje liefde die hij thuis niet kreeg.

Al vroeg vertrok hij uit huis en bouwde zijn leven helemaal in zijn eentje op. Dat sierde hem. Ik had ongelofelijk veel bewondering voor hem.

Ja hij was bang geweest om alles te verliezen toen hij vertelde op mannen te vallen. En eerlijk hij had waarschijnlijk veel te verliezen,vooral naar alles wat hij meegemaakt had.

Wat zeg dit over mij?

Degene die zich keer op keer verschuilde achter zijn muur. Er niet voor uit wilde komen gevoelens te hebben voor mannen.Voor hem, voor Thomas.

Ik schopte hem nogmaals over het randje heen. Het randje die hij niet verdiende door een egoïstische onzekere klootzak. Ik Levi maakte iets heel waardevols bijna kapot. Niet hij maar ik.

Tuurlijk was hij boos teleurgesteld en waarschijnlijk nog veel meer. Ik voelde onze vriendschap breken. In zijn ogen had ik hem verraden. Ik had hem pijn gedaan.

Maar de echte reden was dat ik totaal niet om kon gaan met mijn gevoelens. Ik raakte in een vicieuze cirkel van ontkenning. Ik kon mezelf niet meer zijn met hem om me heen in gezelschap van andere. Ik was constant bang dat hij me per ongeluk zou aanraken een kus zou geven of nog erger iedereen zou vertellen wat wij samen gedaan hadden. Hij zou dit waarschijnlijk nooit doen dat voorop gesteld.Maar mijn verknipte gedachte's vertelde constant wat anders.

Iemand zoals Thomas verdiende mij niet op dit moment. Ik bracht hem terug in de kast waarin hij eigenlijk niet meer wilde zijn, wilde alles geheim houden, uitte geen gevoelens waardoor dit helaas een pijnlijke onvoorkombare breuk werd tussen ons beide.

Ik was vol extase geweest na onze geile intieme, zeg maar alles overheersende nacht. Ik hield van hem. Was verliefd en drukte daarmee mijn vriendschappelijke gevoelens voor hem weg.

Na die onstuimige nacht na de carnaval bleef ik nachten lang bij hem. Hangde thuis een verhaal op. Bleef bij hem. Wilde bij hem blijven. Was smoorverliefd en deze gevoelens waren insgelijk. We genoten van elkaar.

Samen met hem alleen in zijn huis gingen de remmen geheel los.

We konden niet van elkaar afblijven en hadden elke nacht behoorlijk heftige sex met elkaar. Ik leerde hoe lekker het was om met hem sex te hebben. Hij wond me niet alleen lichamelijk op maar ook geestelijk was er een klik.

We zaten op hetzelfde niveau we voelde elkaar feilloos aan. We bevredigde elkaar , gingen in elkaar op ,ik neukte hem. Niet alleen in zijn bed, maar zo ongeveer overal in zijn kamer. Ik wilde al die dagen alleen maar sex met hem. Ik was voor mijn gevoel constant geil. Hongerig naar hem. In mijn roze bril wilde ik niet erkennen dat ik wel degelijk twijfels had niet in mijn liefde voor hem maar hoe nu alles verder moest?

Het was natuurlijk een voordeel dat we elkaar door en door kende. We hoefde elkaar niet af te taste. We wisten wat we aan elkaar hadden.

Misschien werd ik hierdoor bang. Doordat onze vriendschap langzaam veranderde in iets anders.We bespraken het niet met elkaar maar toch voelde ik dat we op een andere level beland waren.

Het was een opmerking van een goede vriend die zorgde voor een omslag. Een omslag bij mij. Waarbij ik alles op het spel zetten in de vriendschap met Thomas door hem ongelooflijk te kwetsen.

Hij kwam langs me staan Thijs. Met een flesje bier in onze handen hadden we lol. Een verjaardag feest. Een gezellige zaterdag avond die voor een omslag in onze prille stiekeme relatie een bom zou leggen.

'Ik weet het niet leev' begon hij ' maar als ik jou was zou ik oppassen!' ik keek hem verbaasd aan, begreep niet wat hij nu probeerde te zeggen.

Ik verstijfde was volkomen uit het veld geslagen door zijn conclusie. Hij gaf een klap op mijn schouder en ik hoorde hem zeggen 'Succes ermee, jij liever dan ik' voordat hij van me wegliep.

Het was hem opgevallen. Hem opgevallen dat Thomas waarschijnlijk gevoelens voor me had. Verliefd op "mij was" 'Tja leev ik weet het gewoon zeker, ik voel zoiets aan' had hij bijna spottend gezegd. Hij vond het nodig om me dit te vertellen, dat was zijn morele plicht naar mij toe. En waarschijnlijk ook naar de rest van onze vrienden.

Vooral de opmerking die hij nog even er achteraan maakte voordat hij van me weg liep hakte erin. Hij gaf aan dat hij zou snappen als ik Thomas hiermee confronteerde dat ik hem duidelijk zou maken dat ik hier niet van gediend was, want "gadverdamme" riep hij er luidt achter aan 'je moet er toch niet aan denken dat je vriend zoiets voor je voelt!!'

Ik was perplex door zijn opmerking. Ik had het idee dat niemand het door had. Wat er tussen ons speelde. Misschien gehoopt, ik weet het niet?

Ik wist zeker dat hij dit ook met de rest gedeeld had. Zelfs uitvoerig besproken had.Ik voelde gewoon aan alles dat dit door hem gedaan was. Thijs kon nooit niks voor zich houden. Een goede vent maar hij zou een goede redacteur van de story of zoiets kunnen zijn. Hij was nogal een sensatie zoeker en altijd op de hoogte van alle in en outs van vrienden en kennissen.

Nu kreeg ik pas door waar de opmerkingen door verschillende vrienden vroeg in de avond op sloegen. Niemand vroeg het of beaamde "de roddel" naar mij of Thomas toe. Maar ik leek de blikken op mij en Thomas toch op te merken en de dubbelzinnige opmerkingen die vielen.Ik stond te midden van het feest en raakte langzaam maar zeker in paniek. Het zou nu nog een kwestie worden van tijd voordat iedereen erachter zou komen.

Ik was lomp, bot en liet hem zonder uitleg achter op het feest. Ik stopte onze nog niet eens genoemde relatie. Zelf volkomen in paniek.

Zijn opmerking bracht zonder dat ik er nog ooit over na had gedacht iets te boven. Iets wat ik waarschijnlijk ook ontkent had, door jaren lang relatie's met vrouwen aan te gaan.

Dat mijn sexuele voorkeur al langer een twijfel was.

De eerste dag van het nieuwe schooljaar. Ik was veertien zat in twee mavo na een jaar verkloot te hebben op de havo. Eigenlijk vond ik het prima zo. Ik zat opnieuw bij mijn vrienden in de klas. Dus een echte nieuwe klas was het voor mij niet de meeste kon ik van naam of gezicht.

De leraar had al snel door hoe ik bevriend was met de twee rad draaiers van de klas, waardoor ik al snel langs Tjerk werd gezet. Een kleine stille verlegen blonde jongen. Zijn naam alleen al was voor vele hilarisch. Hij was ook nog eens onverstaanbaar met zijn Friese accent in "ons" brabants dorp. Toch begon ik gaander weg het schooljaar vorderende, mezelf steeds meer met hem te bemoeien.

Waarbij de meeste hem links lieten liggen, nam ik het vaak voor hem op. Betrok ik hem zoveel ik kon bij mijn vriendschappen. Terwijl niemand op hem leek te wachten, ook mijn vrienden niet. Ze vonden hem maar "raar" snapte niet waarom ik met hem optrok.

Ik weet niet waarom maar hij deed me wat, fascineerde me op zekere hoogte. Ik vond ondanks dat hij klein en te mager was.Een mooie uitstraling had. Bijna zoals ik er nu over nadenk engelachtig met zijn as blonde haren en gladde haast lichtgevende huid.

Wat op zich raar te noemen valt, want als veertien jarige jongen let je hier niet op. Vooral niet bij een jongen.Als onze benen elkaar raakte onder de schooltafeltje. Vond ik dit op zijn zachts gezegd niet erg. Ik vond het zelf prettig als hij dicht tegen me aan kwam zitten.

Soms leek hij het erom te doen. Als hij verlegen zacht sorry zei. Maar het maakte me niets uit in tegendeel.

Ook hierbij was er een klasgenoot die het nodig vond om roddels te verspreiden over hem. Hij zou een "homo" zijn.

En ik, ik nam afstand toen ik zag dat hij de spot van school werd. Ik wilde niet dat iemand door zou krijgen dat ik het warm kreeg van zijn aanrakingen daar onder het tafeltje. Dat ik de samen met hem gelinkt zou worden als "homo."

Thomas bracht dezelfde gevoelens denk ik naar boven. Langzaam groeide dit gevoel zonder dat ik het door had. Waarschijnlijk al in mijn relatie met mij ex vriendin. Ik begon steeds meer naar hem te kijken op een andere manier van wat je van een vriend mag verwachten. Ik vond zijn profiel in een bepaald opzicht mooier dan dat van mijn vriendin. Ik heb zelf in een dronke bui geoperd naar mij vriendin toe of ze niet een keer een trio wilde met mij samen met Thomas. Wat ik later natuurlijk ontkende. Afdeed als een dronken grap. Tuurlijk wilde ik mijn vriendin niet delen. Hoewel de meeste mannen zouden dromen van een trio met twee vrouwen had ik ander fantasieën.

Had ik gewild dat alles anders was gelopen? Ja dat had ik. Had ik gewild dat deze gevoelns nooit ter sprake waren gekomen? Absoluut!

Had ik iemand nodig gehad die me op mijn nummer zou zetten? Ja ook deze had ik nodig.

Iemand die me in zou laten zien dat het totaal niet zou uitmaken dat ik deze gevoelens had. Zou vertellen dat ik op zijn minst bi was,en dat dit prima was.

Ongetwijfeld was ik dit. Ik had genoten van de sex en intimiteit van een man.

Ik hoopte dat Thomas diegene zou zijn die me op mijn nummer zou zetten. Als minnaar maar vooral als vriend. Me zou vertellen wat voor een lul ik was. Een man zonder ruggengraat. Een man die er niet voor uit wilde komen wat hij echt voelde. Misschien zou het goed geweest zijn dat Tjerk dit voor me gedaan zou hebben vijf jaar terug, toen ik hem de rug toe keerde.Dat hij benoemd zou hebben dat ik niet meer was dan een onzeker egoïstisch bang jongentje. Een lafaard. Ik heb later nog eens gehoord dat hij inderdaad op mannen viel. Terug naar Friesland is gegaan omdat hij hier niet kon aarden.

Maar behalve een woede en een enorme teleurstelling pakte hij me niet aan,Thomas. Vertelde hij me niet wat ik nodig had.Mischien durfde hij dit niet bang om me te verliezen.

Onze vriendschap waggelde aan alle kanten nu ik een einde maakte aan onze prille intieme relatie. Omdat ik vooral bang was geworden voor mezelf.

Het is vast teleurstellend. Was er een hoop dat we na die nacht een stel zouden vormen en relatie zouden beginnen ook naar de buiten wereld toe. Dat ik eindelijk gelukkig zou zijn met mezelf. Thomas gelukkig kon maken naar alle ellende waar hij jaren lang doorheem moest. Maar niks van dit is waar.

Ik heb geleerd dat sommmige jongens/ mannen te diep in de kast zitten, inclusief mezelf. Dat ze ontzettend bang zijn voor de buiten wereld, en dat dit een alles overheersend probleem word als je hier niets mee doet. Het blijven ontkennen voor je zelf wat mij uiteindelijk langzaam afbrak en me een totaal ander persoon maakte.

Ik pakte voor drie maanden mijn koffers greep de kans aan om mee op oefening te gaan door mijn opleiding binnen defensie.

Maanden afgezonderd in de rauwe natuur van Noorwegen.Ik wist voor mezelf dat ik uit de situatie moest stappen voordat ik ook mijn vriendschap met hem zou kwijt raken. Ik denk dat ik dit niet aan zou kunnen om hem op alle fronten kwijt te raken.

Ergens was ik ontzettend blij en opgelucht tegelijk toen hij binnen kwam gelopen.Ik had niet verwacht zelfs niet gehoopt dat hij zich zou laten zien. Niet naar alles wat er gebeurd was. Niet na al die weken waarin contact tussen ons steeds minder werd.

Een borreltje bij mij thuis een afscheids borrel.Tuurlijk nodigde ik hem uit ergens wilde ik hem nog zien voordat ik zou gaan.

Ik zou hem ongelooflijk gaan missen. Ik voelde aan alles dat mijn gevoelens nog lang niet over waren toen hij me naar een korte twijfel omhelsde. Zijn geur en zijn lichaam voelde goed. Hij bracht me door deze omhelzing weer aan het wankelen of dit wel de juiste manier was om te doen. Weg te gaan bij hem. Hem los te laten.

Ik fluisterde dat het me speet van alles. Hij toverde een kleine glimlach zei niets meer. Ik wist dat onze vriendschap sterker was dan ik de afgelopen tijd gedacht had. We zouden onvermijdelijk voor elkaar gaan dat was zeker. Ik denk dat hij het nu ook goed vond dat ik voor even uit zijn leven zou verdwijnen.

Ik had nu enkel rust en afleiding nodig.Moest met mezelf in reine komen. Nadenken wat ik met mijn eigen leven wilde. Een keuze maken. En vooral Thomas de ruimte geven om te herstellen van wat er er nodig is tussen ons. Soms is het goed om iemand los te laten al weet je dat het tijdelijk is of misschien wel definitief.

Ik vertrok bepakt en gezakt voor drie maanden,weg ver weg bij hem vandaan met gemengde gevoelens.