Ik Hou Van Alle Vrouwen - 42

Toen op vrijdagmiddag Fleur thuis kwam van school, konden we bij wijze van spreken gelijk in de auto om weg te gaan naar ons vakantiehuis. Renate had de koffer van Fleur al gepakt, al hadden we in het huisje voldoende liggen. We dronken nog snel een kop thee en Fleur kleedde zich om in, zoals zij dat zo mooi noemde, ‘jippie-ik-ben-vrij-kleren’, bestaande uit een luchtig zomerjurkje dat nog best kon omdat we weer verwend werden met een heerlijke nazomer met temperaturen nog ruim rond de 25 graden. Ook Renate droeg een lekker luchtig zomerjurkje en nadat we alles hadden afgesloten, reden we zo snel mogelijk naar België, in de hoop nog even aan het privéstrandje te kunnen gaan liggen.

Met behulp van mijn nieuwe navigatiesysteem met filewaarschuwingen kon ik de files rond Antwerpen en Gent mooi omzeilen en tegen een uur of vijf parkeerde ik de auto naast ons huis. De auto uitpakken was snel gedaan met maar drie weekendtassen en terwijl de dames al naar de waterlijn renden, maakte ik snel een kan frisdrank klaar en gewapend met de kan en drie glazen, volgde ik de dames naar het strand.

Het was in België nog warmer dan in Nederland bij vertrek en zowel Renate als Fleur hadden hun jurkje al uitgetrokken, zodat ze naakt met hun voeten in het koele water stonden. Zoals altijd genoot ik even van de pracht van het lichaam van mijn zus annex vrouw, maar de laatste tijd zeker ook van het ontluikende lichaam van mijn dochter, die met haar bijna veertien jaar al een hele dame begon te worden. Haar lange golvende rossige haren hadden door de zomerzon een meer blondere kleur gekregen en hingen als twee strengen goud over haar schouders en over haar kleine schitterende borstjes, waarop twee prachtige roze tepeltjes te zien waren. Ze had een slank lijfje met een plat buikje en haar onderlijfje was nog netjes gehuld in een leuke meidenslip, dat toch al wat weg had van een string en toen ze zich om had gedraaid, zag ik inderdaad het dunne reepje stof tussen haar billen verdwijnen. Mooie meid had ik toch.

Renate was uiteraard zonder slip en poedelde in haar blootje naast Fleur, die dat inmiddels meer dan normaal vond. Ik kleedde mij ook uit en begaf me in het water, waarbij ik de rillingen over mijn lijf kreeg, zo koud voelde de zee aan. Ik werd dan ook uitgelachen door de anderen en Fleur was zelfs zo brutaal om mij met schoppende bewegingen in het water nat te spetteren. Daarna moest ze rennen, want ik probeerde haar te pakken te krijgen. Dit lukte natuurlijk en met een wild spartelend meisje in mijn armen liep ik terug naar waar Renate ons lachend stond op te wachten en ik dreigde Fleur vol in het water te gooien.

“Dat durf je toch niet!” daagde ze me uit en aangezien ik mij niet liet uitdagen, liep ik verder het water in tot mijn ballen en lul ook contact maakte met het koele water. “Brrr…dat is kleintje koud.” Bibberde ik en liet pardoes Fleur uit mijn handen vallen. Met een gil viel ze in het water en toen was het mijn beurt om weg te rennen. Niet dat ik daar heel veel moeite voor deed en zeker toen Renate zich er ook mee begon te bemoeien, dus ook ik kon de koele duik niet ontduiken. Eenmaal gewend aan de kilte van de zee, speelden en stoeiden we er flink op los, waarna we ons in de zon lieten drogen onder het genot van de door mij klaargemaakte frisdrank.

We besloten in het nabij gelegen stadje te gaan eten en daar was ook een bioscoop, dus zouden we ook een film pakken. Helaas was er niet veel soeps dat draaide. Alleen een film, dat werd aangekondigd als een erotische thriller en met een leeftijdsbeperking van 16 jaar. Ik keek even moeilijk naar Fleur en besloot toch een poging te wagen. Nadat ik de portier een flinke fooi had toegestopt mochten we met zijn drieën naar binnen. De film bleek een Franse film te zijn en daarmee waren de erotische scenes niet alleen behoorlijk veel, maar soms ook zeer expliciet, waarbij ik het vermoeden had dat de film in Nederland ongetwijfeld voor 18 en ouder aangemerkt zou worden.

Ik zat tussen Renate en Fleur in en voelde al snel mijn zus loom tegen mij aan komen zitten met haar hand op mijn bovenbeen. Ik had mijn arm om haar heen geslagen en met een beetje moeite kon ik net met mijn vingertoppen tot aan haar tepel komen, die al lekker stijf aanvoelde.

Aan de andere kant zat Fleur en af en toe keek ik even opzij hoe zij zou reageren op de behoorlijk expliciete scenes. Totaal gebiologeerd keek het meisje naar het filmdoek en ik zag af en toe hoe ze zat te schuiven in haar stoel en een keer zag ik dat ze haar hand nogal dicht tegen haar kruisje aan had gedrukt, maar hem snel weer weg haalde toen ze merkte dat ik naar haar keek. Zelfs in het schaarse licht van de bioscoop kon ik zien hoe ze bloosde en daarop sloeg ik vaderlijk en veilig mijn arm om haar heen, daarbij denkend hoe ik zelf op die leeftijd was in mijn onmogelijke zoektocht naar mijn seksualiteit, allemaal afgeremd door mijn moeder die, achteraf gezien, haar eigen frustraties en ongeluk op mij had gebotvierd. Ik had dan ook besloten om Fleur niks in de weg te leggen, enkel dan af en toe een gemeende waarschuwing, indien nodig, voor mogelijke risico’s, dus ze was al volledig op de hoogte van de voortplanting, masturbatie en relaties, maar ook over de risico’s van ongewenste zwangerschappen, soa’s en aanrandingen. Vooral de laatste tijd hebben we het daarover gehad, want nu ze zich ontpopte als een begeerlijke jongedame, moest ik haar wel voldoende waarschuwen voor jongens, die mogelijk niet om konden gaan met meisjes met een nogal vrije geest, wat Fleur intussen wel was. Het verbaasde me dan ook niks dat Fleur opgewonden werd van deze film en ik wist dat aan de andere kant van mij, Renate intussen ook al zou zitten te soppen in haar stoel. Dat beloofde veel goeds voor als we terug zouden zijn in ons huisje.

Toen de film was afgelopen had Fleur nog steeds een lekker blosje op haar wangen en gearmd met Renate liepen ze voor me uit naar de uitgang, om er daar achter te komen dat mooie nazomeravond plaats had gemaakt voor een verschrikkelijk harde regenbui. Het viel echt met bakken uit de hemel en een beetje beteuterd keken we naar de zondvloed en naar de luchtige kleding die we aan hadden en zeker niet geschikt was om ons ook maar een beetje droog te houden. Het leek er ook niet op dat het snel droog zou worden en ook de portier, die ik had omgekocht, keek naar de regen en zei dat dit de hele nacht nog wel kon duren.

Ik zuchtte diep en stelde voor dat ik dan maar de auto zou gaan halen en de dames voor de ingang van de bioscoop zou ophalen. De auto stond nog bij het restaurant en dat was zeker tien minuten lopen, maar ja wat moest je dan.

Al na de eerste honderd meter was ik totaal doorweekt van de zware slagregen en was blij dat ik nog een oude regenjas in de auto had liggen. Niet dat daar op dat moment wat aan had, maar het zou mij in ieder geval opwarmen als ik naar huis toe reed. Bij de auto aangekomen sprong ik er in en schudde het water uit mijn haar, zodat het tijdens het rijden niet in mijn ogen zou lopen. Ik startte de motor en deed het licht aan. OP dat moment zag ik aan de overkant van de straat een ontzettend triest tafereel van twee vrouwen, totaal doorweekt in een bushokje met enkele versleten koffers aan de voeten. Mijn hart brak toen ik de twee in zo’n verschrikkelijke toestand zag zitten en ik wist ook dat in dat stadje na zeven uur geen bus meer reed. Even overwoog ik wat ik moest doen, want in de bioscoop wachtten Renate en Fleur nog op me. Toch kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om de vrouwen zo achter te laten, dus ik reed in een traag tempo naar de bushalte en opende mijn raam. “Hallo!” riep ik door de herrie van de regen op het dakje. “Er rijden geen bussen meer. Waar moet u naar toe?”

Nu zag ik pas dat de twee bestonden uit een volwassen vrouw en een jonge meid, vermoedelijk haar dochter. Die meid was ongeveer van de leeftijd van Fleur, misschien iets ouder, maar dat was door de regen niet goed te zien. Wat wel goed te zien was, was dat hun schoenen, net als hun koffers, totaal versleten waren en verder zagen ze er ook niet heel erg florissant uit.

De vrouw keek op naar mij en ik zag een totaal verloren blik in haar doffe ogen. “Hallo meneer.” Klonk zacht en trillend. “We zijn op weg terug naar Nederland en zijn hier gestrand.”

“Daar gaan jullie vanavond niet meer komen. Zoals ik al zei rijden er geen bussen meer en het dichtstbijzijnde treinstation is dertig kilometer ver. Kom, stap in, dan zoeken we wel een oplossing.”

“Dat is vriendelijk van u meneer, maar eh…”

“Ja ik weet het. Jullie kennen mij niet en ik ken jullie niet, dus het is voor beiden een risico, maar hier in dit pokkenweer blijven zitten lijkt me geen fijn alternatief. Kom nou maar, want mijn vrouw en dochter wachten op me.”

Ik zag ze nog steeds twijfelen en ik besloot ze een handje te helpen. Ik stapte uit en liep op ze af. De vrouw dook in elkaar van schrik, maar ik zakte op mijn hurken voor hen, zodat ik in een niet-bedreigende houding kwam.

“Kom meid, denk aan het meisje naast je. Zij is jouw dochter denk ik? Wil je niet liever in een warm huis en in een echt bed slapen vannacht? Ik beloof je dat we morgen een oplossing ga verzinnen.”

Ik reikte met mijn handen naar hun koffers en omdat ze me niet tegenhielden, bracht ik de koffers naar de kofferbak, waar ik gelijk de regenjas pakte en hem de vrouwen aanbood. Dat was genoeg om ze in beweging te krijgen en ik liet ze op de achterbank plaats nemen. Hun bezwaar dat ze mijn auto helemaal nat maakten, wuifde ik weg met de geruststelling dat de leren bekleding wel een natje kon hebben. Daarna reed ik snel naar de bioscoop waar mijn gezin een beetje ongeduldig stonden te wachten. Het ongeduld veranderde in verbazing toen ze de twee verzopen katjes achterin zagen zitten en ik legde snel uit wat ik op straat gevonden had. Gelijk nam Renate de leiding van me over en zei dat we dan maar direct naar huis moesten, zodat de vrouwen konden opdrogen en ik ook. Ze klom zelf achterin bij de andere twee en Fleur kwam naast me zitten. In een sneltreinvaart reed ik naar ons vakantiehuis en was weer blij met de grote carport die ik had laten bouwen, zodat we enigszins droog naar binnen konden gaan. De kletsnatte koffers zette ik in de bijkeuken en Renate was al druk bezig om de vrouwen naar de badkamer te begeleiden, waar ze eerst een warme douche of een warm bad moesten nemen. Daarna bracht ze frisse handdoeken en de badjassen van haar en mij naar hen toe en liet hen alleen om op te warmen.

Intussen had ik een grote pot koffie en thee gemaakt, niet wetende wat ze wilden drinken. Ik vermoedde dat ze honger hadden en vroeg Fleur om broodjes te smeren en zodra de vrouwen dan beneden kwamen, konden ze direct aanvallen. Mijn vermoedens bleken behoorlijk raak te zijn, want eenmaal terug in de keuken, zag ik ze verlangend naar de broodjes kijken, waarop ik ze uitnodigden om vooral niet verlegen te zijn en te eten en drinken wat ze wilden. Er was genoeg. Bezorgd keek ik naar de snelheid waarmee ze het ene broodje na het andere wegwerkten en vroeg me echt af wat hun verhaal was.

Dat verhaal moest nog even wachten, want nadat de schaal leeg was en de koffie en thee ook, lag het meisje al half te slapen en ook de moeder leek de totale uitputting nabij. We besloten dat ze samen de logeerkamer maar moesten betrekken en op mijn vraag of ik hun koffers naar boven moest brengen, keek de vrouw mij beschaamd aan en zei dat alles vies en nat was van de lange reis. Daarop zei Renate dat zij er wel zorg voor zou dragen en begeleidde de vrouwen naar hun slaapplek. Terwijl Renate met de vrouwen weg was, hielp Fleur me met opruimen en ik zei tegen mijn dochter: “Lieverd, als jij straks naar je kamer gaat, dan wil ik dat jij je deur op slot doet en je telefoon naast je bed. Niet dat ik ze niet vertrouw, maar ik wil graag het zekere voor het onzekere nemen. Beloof je me dat?”

“Natuurlijk papa.” Zei Fleur en omhelsde me opeens. “Echt lief van je hoe je die twee op hebt gevangen. Ze lijken me heel ongelukkig.”

“Dat denk ik ook schat. Laten we morgen maar kijken hoe het gaat lopen, maar nu…” en ik gaf haar een tikje op haar kontje, “hup naar bed jongedame.”

Fleur gaf me een kusje op mijn mond en zei: “Okee pap, welterusten dan. En oh ja pap… kijk je vannacht uit als je met mama gaat vrijen? Ze liggen recht tegenover jullie kamer en als ik alles al kan horen…”

“Wegwezen ondeugd.” Riep ik lachend en keek hoe mijn dochter vrolijk de trap op liep.

Even later kwam Renate terug met haar armen vol vieze kleding en ze keek behoorlijk bezorgd. “Mijn god Rob, die meiden zijn helemaal op. Beiden met kapotte voeten en de moeder heeft heel nare blauwe plekken op haar borst en armen. Daar is iets goed mis geweest. Ik ben blij dat we ze hebben opgevangen al hoop ik wel dat we er geen spijt van krijgen.”

“Dat denk ik niet schat. Ik hoop dat mijn mensenkennis nog intact is en als ik ze zo bekijk, dan denk ik dat het twee intens trieste dames zijn met een heel ongelukkig verhaal, maar gevaarlijk? Nee, dat denk ik niet. Voor de zekerheid heb ik wel Fleur de opdracht gegeven haar deur op slot te doen en haar telefoon bij zich te houden. Voor ons heb ik gelukkig mijn alarmpistool met pepperspraypatronen in mijn nachtkastje liggen. Wij redden het wel. Wat ga je doen met die kleding?”

“In de wasmachine stoppen. Ze stinken een uur in de wind. Help me maar even met hun koffers. Als ik toch ga wassen, dan kan de rest er ook wel bij.”

Ik volgde Renate naar de bijkeuken en we openden de koffers. Een penetrante lucht vulde de ruimte en snel propten we de kleding in de wasmachine. De koffers bevatten verder niks, behalve nog twee fotoboeken, die we omwille van hun privacy dicht hielden maar wel een beetje afnamen met een fris doekje om ze schoon en droog te maken.

Nadat Renate de wasmachine aan had gezet, gingen wij naar onze slaapkamer. Heel even hielden we stil voor de deur van de logeerkamer en ik drukte mijn oor tegen de deur, maar hoorde alleen lichte slaapgeluiden. We kropen in bed waar ik nog even mijn alarmpistool controleerde en doorlaadde met de pepperspraypatronen en legde het wapen onder mijn hoofdkussen. Ik kuste Renate en trok haar tegen me aan waarna we, vermoeid van de gebeurtenissen al snel in slaap vielen.

Halverwege de nacht werd ik wakker met een volle blaas. Ik wurmde mij onder de arm van Renate vandaan en ging naar de badkamer. Op de terugweg controleerde ik nog even of Fleur haar deur had afgesloten en hield weer stil bij de logeerkamer. Uit pure nieuwsgierigheid opende ik voorzichtig de deur en zag de twee in bed liggen, waarbij de moeder haar dochter strak tegen zich aan had getrokken en beschermend haar armen om haar heen had geslagen. Het zag er heel vredig uit zoals ze daar lagen en met een gerust hart schoof ik weer naast Renate mijn bed in.

De volgende dag waren we al vroeg wakker en Renate stopte snel de gewassen kleding in de droger en hing datgene op dat niet in de droger mocht. Pas laat in de ochtend kwamen de twee vrouwen tevoorschijn en droegen niets anders dan de slaapshirts, die ze van Renate hadden gekregen en de badjassen van ons. Ze zagen er een stuk beter uit nu ze schoon, droog en uitgeslapen waren. Ware het niet voor hun verdrietige blikken, kon je bijna denken dat ze gewoon met ons op vakantie waren. Het weer hielp ook mee en de zon scheen weer uitbundig en had alle bewijzen van de zware regenbui van de vorige avond opgelost, op wat afgeknapte takken na dan.

“Goedemorgen dames.“ begroette ik hen. “Hebben jullie lekker geslapen?”

“Heerlijk. Dank u wel meneer. Ik kan nog steeds niet geloven hoe u ons heeft opgevangen.”

“Alsjeblieft geen u zeggen. Ik ben gewoon Rob en jij. En deze schoonheid hier is Renate, mijn vrouw en dit frisse kuikentje is onze dochter Fleur.”

“Nou, dank JE wel dan. Mijn naam is Irene en dit is mijn dochter Ineke. Mag ik trouwens vragen waar onze kleren zijn?”

“Ja hoor.” Zei Renate en zette de schaal met vers belegde broodjes voor de twee op tafel. “Die heb ik vannacht gewassen en het meeste zit nu in de droger en hangt aan de lijn.”

“W…w…waarom doen jullie dit allemaal?” begon Irene opeens te snikken.

Renate liep op haar af, sloeg haar armen troostend om haar heen en zei: “Omdat er ook nog goede en lieve mensen op deze aardkloot zijn en jullie hebben het geluk gehad om de allerliefste man van de hele wereld te treffen.”

“Ja, en die getrouwd is met de allerliefste vrouw van de hele wereld.“ zei ik een beetje verlegen door zoveel lof. “Nu eerst eten, want ik rammel van de honger. Iemand een gebakken eitje bij het brood?”

De dames knikten allemaal en ik begon aan mijn favoriete bezigheid ’s ochtends, namelijk het bakken van eieren met spek en al snel rook het heerlijk in de keuken. Iedereen genoot van het eten en nadat alles op was, vertrokken we met de koffie en thee in de hand naar het grote terras met uitzicht op de zee.

“Jullie hebben het mooi hier.” Zei Ineke, die eindelijk wat spraakzamer werd.

“Ja echt.” Beaamde Irene. “Bijna eh…net zo mooi…als mijn eh…man ons voor had gespiegeld…”

Op dat moment braken de tranen door en een beetje verloren lieten we Irene even uithuilen en zagen hoe liefdevol Ineke haar moeder in haar armen nam. Daarna kwam het trieste verhaal van een sprookjeshuwelijk, dat uitmondde in een horrorfilm:

Als meisje van zeventien, net klaar met de HAVO, kreeg Irene verkering met Yusuf, een jongeman van 23 van Marokkaanse afkomst, maar geboren in Nederland. Alles was leuk aan hem en hij was lief voor de meid en verder leek het ook een keurige man met een baan en een eigen flatje. Regelmatig gingen ze op bezoek bij zijn ouders, die nogal orthodox waren en het toch wel duidelijk oneens waren met de keuze die hun zoon had gemaakt, door met een blanke meid thuis te komen en dan ook nog eens eentje met blond haar en blauwe ogen. Hoe vaak had ze zijn moeder niet horen zuchten waarom hij toch niet gewoon een arabisch meisje had gekozen. Telkens nam hij zijn vriendin in bescherming, maar toen Irene op haar achttiende zwanger werd, en zeker na de geboorte van Ineke veranderde er langzaam iets. Haar man werd afstandelijker, ging vaker zonder Irene naar zijn ouders en bezocht ook steeds vaker de moskee. Dit alles ging op zich nog wel goed omdat Irene gewoon haar werk had, zich bezig kon houden met de opvoeding van haar dochter en omdat haar man naast het bezoek aan de moskee steeds vaker in de theehuizen te vinden was. Ze gingen regelmatig op vakantie in Marokko en maakte kennis met de familie daar, die oppervlakkig zeer vriendelijk en gastvrij waren, maar steeds meer interesse begonnen te vertonen in Ineke, naarmate zij ouder werd. Pas toen Ineke dertien was geworden en een verjaardagsfeestje wilde hebben, werden de verhoudingen in het huwelijk steeds duidelijker en Yusuf verbood het feest omdat zoveel heidenen over de vloer haram was. Ineke was het daar natuurlijk niet mee eens en gaf tegengas, waarop zij voor het eerst in het huwelijk door haar man werd geslagen en dat zou nog veel vaker voorkomen. Om haar dochter toch een feestje te geven, besloot ze om achter de rug van haar man om, bij een vriendinnetje het feestje te houden, maar toen hij daar achter kwam, resulteerde dit in een heftig gevecht, waarbij Irene bont en blauw werd geslagen, want meneer voelde zich in zijn eer en macht aangetast. Natuurlijk bood hij later zijn excuses en zei het allemaal niet zo te menen, maar de schade was gedaan. Irene kon ook geen kant op, want door het huwelijk waren de contacten met haar eigen familie redelijk dun geworden. Tijdens de laatste vakanties kwamen er steeds meer mannen over de vloer en deze zomer werd duidelijk waarom. Om de een of andere manier had Yusuf kans gezien de vrouwen met minimale bagage mee te gaan naar Marokko en eenmaal daar maakte hij hen duidelijk dat Ineke, die nog net geen zestien was, uitgehuwelijkt zou worden aan zijn oom van 63, die veel geld over had voor zo’n jong meisje. Irene werd natuurlijk woest, maar werd weer bont en blauw geslagen en deze keer werd er gedreigd dat hij haar aan een berber-stamhoofd zou verkopen, zodat ze de rest van haar minzame leven als hoer voor de stam kon dienen.

Die nacht pakte Irene haar koffers met wat ze bij zich had en vluchtte met Ineke. Ze wist dat het geen zin had om naar de politie of de autoriteiten te gaan en daarom liepen ze net zo lang tot ze in het noorden aan de kust kwamen en bij een visser bedelden om een overtocht naar Spanje. Om hem over te halen had ze hem een paar van haar juwelen aangeboden en nadat de man het hele zakje uit haar handen had gerukt, konden ze aan boord komen en werden ze de Straat van Gibraltar overgezet. Eenmaal in Spanje, berooid en hulpeloos, liepen ze tot ze bij de snelweg kwamen en probeerden te liften. Tot hun grote geluk stopte een Nederlandse vrachtwagen en de chauffeur bood hen aan om hen mee terug naar Nederland te rijden. Dat geluk duurde tot ze moesten overnachten in de Pyreneeën, waar de vent probeerde Irene aan te randen. Gelukkig had ze van het bootje, dat hen had overgezet, een mes uit de keuken meegenomen en kon zich op die manier verdedigen, maar de rit was wel ten einde. Woedend gooide de vette chauffeur hen uit zijn wagen en reed van hen weg. Pas na enkele uren stopte er een andere wagen, die hen Frankrijk binnen bracht. Deze ging helaas niet verder dan Parijs en van daaruit moesten ze hun weg verder vinden.

Op mijn vraag waarom ze in Parijs niet naar de ambassade waren gegaan, keek Irene moedeloos voor zich uit en vertelde dat ze zich te veel schaamde en als ze naar de ambassade was gegaan, dan was haar familie ingelicht en die kon ze in deze situatie al helemaal niet meer onder ogen zien. Ik kreeg tranen in mijn ogen en luisterde verder naar haar verhaal.

Vanaf Parijs liepen ze verder noordwaarts, waarbij ze af en toe een lift konden krijgen, maar ze zagen er steeds havelozer uit en nadat de laatste welwillende man hen aan de rand van Duinkerken had afgezet, besloten ze om de rest te gaan lopen. Zolang ze de kust maar volgden, zouden ze vanzelf in Nederland aan komen en daar zouden ze de rest wel zien. In twee dagen liepen ze de vijftig kilometer tot ze in het stadje kwamen waar ik heb had gevonden. AL die tijd was het goed weer geweest en hadden ze in het open veld geslapen, maar toen die wolkbreuk op hun hoofd kwam, verloren ze alle moed en gingen radeloos en reddeloos in het bushokje zitten. En toen kwam ik…

Na dit verhaal bleef het een lange tijd stil aan tafel en die stilte werd enkel onderbroeken door de piep van de droger in de bijkeuken, die aangaf klaar te zijn. Renate stond op en liep zwaar onder de indruk van alles zwijgend naar de bijkeuken, gevolgd door Irene, die aangaf te willen helpen.

“Wat een kutzooi zeg.” Zei Fleur tegen Ineke, die bevestigend knikte. “Ik ben zo blij dat papa jullie heeft meegenomen. Ik weet zeker dat nu alles veel beter wordt. Nietwaar pap?”

“Als het aan mij ligt wel schatje. Maak jij je maar geen zorgen Ineke. Ik ben redelijk in staat om jullie goed te laten landen en tot die tijd mogen jullie van mij rustig bij ons blijven tot jullie weer onbezorgd op de been zijn.”

“Dank u wel meneer.” Zei Ineke beleefd en dankbaar. Eindelijk kwam er een soort van glimlach op haar mooie gezichtje.

“Ik ben geen meneer voor jullie Ineke. Ik ben gewoon Rob en jullie vriend.”

“Tsss…” lachte Fleur me uit. “Geen meneer zegt hij. Hij is anders wel de directeur van een succesvol kledingbedrijf.”

“Dat klopt,” knikte ik naar Ineke, “maar mijn medewerkers zeggen ook geen meneer tegen mij.”

Op dat moment kwamen de vrouwen terug en Irene keek een beetje sip. “Vandaag gaan we shoppen Rob.” zei Renate beslist. “En flink ook, want ik heb die kleding nog eens bekeken, maar die zijn helemaal niks meer. Tot op het draad versleten.”

“Leuk!“ riep Fleur enthousiast en tegen Ineke: “Ik weet een paar heel leuke winkeltjes in de stad. Daar vinden we vast tof spul voor jullie.”

“Alles leuk en wel,” zei Irene, “maar Renate heeft net rigoureus de kleding weg gegooid. Hoe gaan wij dan de stad in.”

“Door iets leuks van ons aan te trekken.” Zei Renate en pakte Irene bij de hand. “Kom maar met me mee, dan zoeken we wat leuks uit. Je hebt ongeveer dezelfde bouw als ik, op jouw borsten na, die zijn een stukje groter, maar dat zal er alleen maar beter uitzien. Kan je mooi de mannen gek mee maken. Ga je mee?”

Hoofdschuddend liet Irene zich door Renate mee trekken naar de slaapkamer en op haar beurt trok Fleur Ineke mee. “Kom, jij ook. Ik heb nog wel een leuk jurkje voor je.”

Zo bleef ik alleen achter en met het verhaal van Irene nog in mijn hoofd ging ik de ontbijtspullen opruimen. Het duurde even voor de dames terug waren en ik ging rustig op het terras zitten met een sigaret en een kop koffie. Pas na een half uur hoorde ik gestommel in de woonkamer en nadat de terrasdeur open schoof, keek ik om en mijn mond viel open van verbazing én bewondering.

Irene had een jurk van Renate aan getrokken en Renate had goed gegokt. De grotere boezem van Irene zat nogal krap in het lijfje van de jurk, maar tjonge, wat een spectaculair effect had het. Mede ook omdat Renate werk had gemaakt van het blonde haar van Irene door het elegant op te steken en haar gezicht heel mooi op te maken. Het lijfje van de jurk was dan wel strak, maar de rok plooide soepel om haar heupen en benen daaronder staken haar blote onderbenen en aan haar voeten droeg ze leuke sneakers, die Renate ooit eens in een dwaze bui had gekocht, maar haar eigenlijk een maatje te groot waren en dat was nu het geluk voor Irene, die ze wel paste. Ze zag mijn ogen langs haar lichaam glijden en vroeg een beetje koket: “En, mag ik zo met jullie mee de stad in?”

“Meid, je ziet er schitterend uit.” Zei ik vol bewondering. “Ik zou er zelf voor gekozen hebben om er hoge hakken onder te dragen, maar picobello hoor.”

“Had ik graag gedaan, want Renate heeft een schitterende collectie, maar helaas net te klein.”

“Nou, dan weet ik het goed gemaakt.” Zei ik terwijl ik opstond. “Dan gaan we eerst naar een goede schoenenwinkel.”

“Oei,” lachte Renate, “kijk maar uit Irene, deze jongen heeft een verschrikkelijke laarzenfetish. Laat je maar niks aanpraten door hem hoor.”

“Ja, dat had ik gezien in je schoenenkast. Je hebt er best veel en allemaal met hoge hakken. Vind ik best mooi hoor. Ik mocht ze alleen nooit dragen van Yusuf. Dat vond hij te hoerig.”

“De lul.” Bromde ik. “En vervolgens dreigen om je als hoer te verkopen. Nee hoor, mijn meisje mag alles dragen wat ze wil en zeker als ze mij er een beetje lekker door laat voelen.”

Irene moest gelukkig lachen en vond ons een gek, maar erg leuk stel. Wij bedankten haar voor het compliment en ik trok Renate op mijn schoot om haar te knuffelen. “Ja, we zijn vooral heel leuk en heel erg gek op elkaar.”

“Heel erg.” Kreunde Renate door de plotselinge beweging van me, maar gaf me wel een volle zoen om te laten zien hoe gek we op elkaar waren.

“O jee, de oudjes zijn weer aan het kleffen.” Hoorde ik Fleur roepen, die inmiddels met Ineke aan was komen zetten. Ik onderbrak de zoen, maar Renate bleef lekker op mijn schoot zitten. Achter Fleur kwam Ineke tevoorschijn en ook zij droeg een leuk setjes, gevormd door een halflange rok tot net boven haar knieën en een wit haltertopje, waarin de vormen van haar borsten, ik schatte een mooie B cup, mooi in te zien waren. Ook haar blonde haren waren goed verzorgd en geborsteld en hingen als een gouden waterval tot op haar schouders.

“Mooi hè?” vroeg Fleur trots alsof ze net haar favoriete pop aan had gekleed. “Alleen kon ik geen passende BH voor haar vinden. Die van mij zijn te klein. Heb jij nog iets mam?”

“Ik ben bang van niet liefje. Zo te zien heeft Ineke een B cup en ik heb een C cup, dus dat gaat hem ook niet worden.”

“Dan wordt de tweede stop de ondergoedgigant.” Besloot ik en tilde Renate van mijn schoot.

“Ik kan dat toch allemaal niet aannemen.” Protesteerde Irene toen ze ons zo luchtig hoorde praten over hun nieuwe garderobe.

“Maak je geen zorgen meid.” Zei ik geruststellend. “Al koop ik de hele winkel voor je leeg, dan nog merk ik dat niet. Ik heb wel een paar kwartjes die ik kan missen. Laat je maar gewoon even lekker door ons vertroetelen. Dat hebben jullie wel verdiend na het rotte avontuur. Hoe eerder je in het nieuw gestoken bent, des te eerder zal je de nare dingen vergeten. Okee?”

“Ik zal het proberen, maar ik voel me toch een beetje opgelaten.”

“Opgelaten is goed.” Lachte ik. “Dat doen feestballonen ook. Kom op meiden, dan gaan we ons eigen feestje maken. Hup in de benen, want wie te laat is, moet op de trekhaak.”

De eerste stop was een grote kledingwinkel in het centrum en Fleur trok Ineke gelijk mee naar de afdeling ondergoed en lingerie. Ik volgde Renate en Irene en bekeek rustig welke kleding ze uitzochten. Alles wat goedgekeurd en passend was, werd op een grote hoop gelegd en even later volgde ik hen naar de lingerie-afdeling.

“En schat?” vroeg ik Renate. “Heb jij ook nog iets nieuws nodig?”

“Vast niet. Als ik al iets draag, dan draag ik het bij jou nooit lang genoeg om te laten slijten. Kan ik beter zonder rond lopen.”

“Mmm…mijn idee. Hoe is het vandaag dan?”

“Wat denk je?” lachte Renate ne keek me ondeugend aan.

Ik stak mijn hand onder haar rok en voelde gelijk haar onbedekte kont. Ik kreunde verlekkerd en prees haar voor haar keuze.

“Jezus.” Lachte Irene toen ze ons bezig zag en hoorde. “Zijn jullie altijd zo eh…fysiek met elkaar.”

“Als het even kan wel ja.” grijnsde ik. “Kan ik er wat aan doen dat mijn meisje zo’n lekkere meid is. Daarvan moet je toch de hele dag door genieten?”

“Het stoort je toch niet hoop ik?” vroeg Renate.

“Nee hoor. Ik ben het alleen niet gewend. Eerlijk gezegd geniet ik er wel van. Yusuf was altijd behoorlijk preuts. Wild tussen de lakens hoor, maar helaas iets te vaak op zijn eigen genot gericht. Zoveel mooier is het om jullie zo liefdevol en verrukkelijk met elkaar bezig te zien.”

Ik liet de dames maar even alleen, zodat ze zonder mijn nieuwsgierige blikken ondergoed konden uitzoeken en ik ging op zoek naar de jonge meiden, die ik al snel vond voor een rek vol met jurkjes. Naast de kleedkamer lag een behoorlijke hoop met ondergoed ik voelde mijn creditcard al een beetje huilen in mijn portemonnee, maar ik troostte me met het uitzicht op Ineke en Fleur, die vrolijk het ene jurkje na het andere van het rek pakte en met hun armen vol de kleedkamer indoken. Van achter het grote gordijn hoorde ik veelvuldig “oohh’s” en “aahh’s” en “wat gaaf” en ik wist dat we er goed aan hadden gedaan om ons over de twee te ontfermen.

Met wel twaalf volle tassen verlieten we de winkel en propten alles in de kofferbak van mijn auto. Daarna reden we een stuk verder naar een schoenenwinkel, waarvan ik wist dat Renate er altijd wat moois kon vinden. Ze hadden ook een heel grote collectie sexy laarzen en ja, Renate had gelijk toen ze zei dat ik een laarzenfetish had. Met veel plezier ging ik met de vrouwen de winkel binnen en vond al snel een mooi plekje aan een tafel, waarbij ik bijna de hele winkel kon overzien. Een vriendelijke verkoopster bracht me een kop koffie en nippend aan de hete koffie, keek ik hoe de vrouwen langs de rekken vol met schoenen en laarzen liepen.

Ik zag hoe Renate Irene mee had getrokken naar een rek vol laarzen en zag hoe Irene nogal terughoudend werd. Op een gegeven moment riep Renate naar mij: “Rob! Wat is belangrijker, geld of laarzen?”

“Laarzen natuurlijk!” riep ik terug en daarop drukte Renate een stel lange laarzen met een redelijk hoge hak in de handen van Irene. Deze trok de geleende sneakers uit en ging ze passen. Vanaf mijn positie zag ik haar blote voet en kuit langzaam in de schacht van de laars glijden en ik werd een beetje opgewonden, zo mooi zag dat er uit. Ook de andere laars werd gepakt en op dat moment keek Irene opzij en zag hoe ik aandachtig naar haar aan het kijken was. Ze kreeg een glimlach om haar lippen en schoof sensueel langzaam haar fraai gevormde voet in de laars en streek genietend over het glimmende leer, nadat de rits tot boven toe dicht was. Ze stond op en wankelde even omdat ze zo’n hoge hak blijkbaar niet gewend was. Toch was het duidelijk niet de eerste keer dat ze op hakken liep en na enkele pasjes, stond ze al een stuk zekerder. Ze wandelde wat heen en weer en, nadat Renate haar wat in het oor had gefluisterd, kwam ze op mij afgelopen. Ze plantte de bal van haar voet op mijn knie en zei: “Volgens je vrouw moest ik deze laarzen door een echte kenner laten keuren. En Rob, wat vind je van deze laarzen? “

Door de stand van haar been was haar rokje omhoog geschoven waardoor ik een behoorlijk deel van haar blote dij kon zien en dat maakte mij nog warmer in mijn broek, maar de aanblik op haar sexy laarzen maakten mijn pik helemaal stijf en ik was bang dat ze mijn bobbel kon zien groeien. Ik slikte een keer en stamelde: “Mooi, heel mooi. Ze staan je erg goed.”

“Passen ze ook een beetje om mijn been?” vroeg ze uitnodigend

Ik nam de uitnodiging volgaarne aan en legde mijn handen om haar onderbeen. Strelend volgde ik de schacht van haar laars en voelde de warmte van haar been door het leer heen gloeien. Mijn mond werd droog van geilheid en ik voelde vervolgens in de voet van de laars en constateerde da ze echt als gegoten zaten. Dit meldde ik ook, waarna ze de laars van mijn been afhaalde en verontschuldigend de denkbeeldige stofresten van mijn knie afveegde.

“Ze zitten ook heerlijk Rob en ik voel me er erg mooi in. Maar ze zijn ook veel te duur, dus ik kijk nog even verder.”

Snel pakte ik haar hand, die nog op mijn knie lag en zei: “Neem ze alsjeblieft. Na alles wat jij beleefd hebt, is het idee dat jij je weer mooi en fijn voelt meer waard dan tien, wat zeg ik, honderd paar laarzen.”

“Dank je wel Rob. Dit betekent wel wat voor me.” Zei ze zachtjes en ze streelde heel kort en zacht over mijn wang.

Ik keek haar na hoe ze heupwiegend terug liep naar Renate, waar inmiddels ook een verkoper bij was gekomen. Zonder nog te twijfelen trok Irene het prijskaartje van de laars en gaf het aan de verkoper, waarbij ze zei dat deze het in ieder geval werden en zij ze aan zou houden. Bij die laatste woorden draaide ze haar hoofd naar mij en gaf me een knipoog. Renate zag dit en moest hartelijk lachen om mijn rode blos, die op mijn wangen verscheen.

Renate pakte een ander stel laarzen die voorzien waren van een veel lagere en bredere hak, zonder dat ze de elegantie verloren. “Kijk Irene,” hoorde ik haar zeggen, “dit zijn geweldige laarzen om de hele dag op te lopen. Heb je aan het einde van de dag veel minder last van je enkels dan met die dunne naaldhakken.”

Ook deze laarzen gingen mee en vervolgens nog een paar hooggehakte pumps, kleinere sandaaltjes en een paar sneakers. Ook de jongere meiden hadden een hoeveelheid schoenen en laarzen gevonden, waarna we met nog eens tien tassen de winkel verlieten en alles bij de rest van de inkopen in de kofferpak propte, die behoorlijk vol begon te raken.

We waren nu dicht bij de straat met de meeste restaurants en besloten een hap te gaan eten. We namen plaats op het terras en bestelden voor elk een uitgebreide maaltijd, waarna we heerlijk keken naar alle voorbijgaande mensen. We hadden een hoop lol en allen toen een paar jongemannen met een noordafrikaans uiterlijk voorbij liepen, zag ik Irene wit worden en vertrok haar gezicht in een strakke gespannen houding. Ik legde geruststellend een hand op haar knie en zei haar dat ze zich geen zorgen hoefde te maken, want ze was nu veilig bij ons. Daarop ontspande ze en kreeg ze haar mooie glimlach terug. Ze gaf me spontaan een kusje op mijn wang en bedankte me.

Na het eten gingen we terug naar huis, zeulde alles uit de auto naar binnen om daarna nog even op het terras te genieten van de warme zwoele avond. Ik schonk voor ons een flinkglas wijn in en zette frisdrank neer voor de jonge meiden. Maar zoals ik de laatste tijd wel vaker deed bij Fleur, van wie ik wilde dat ze langzaam kennis leerde maken met alcohol, zette ik er ook een klein glaasje wijn naast. Ik zag Ineke naar het glas kijken en ik vroeg aan Irene of het goed was als ik voor haar dochter ook zo’n klein glaasje mocht inschenken. Irene knikte en even later keek Ineke heel blij naar het kleine glaasje rode wijn voor haar op tafel.

Ondanks de gezellige dag konden we er niet omheen om het ook over de plannen voor de nabije toekomst te hebben en na een tijdje waren we het erover eens dat de twee met ons mee zouden reizen naar ons huis, waar ze in alle rust en veiligheid konden bekijken hoe vanaf daar verder te gaan. We hadden plek genoeg in ons grote huis, dus dat zou geen enkel probleem vormen.

Tegen een uur of tien zag ik Ineke een flinke gaap doen en ook Fleur zag er een beetje suf en rozig uit. Ik stuurde ze naar bed en nadat we allemaal een kusje van ze hadden gekregen liepen ze naar boven om zich klaar te gaan maken voor de nacht. Irene bleef bij ons zitten en legde haar, nog steeds in die mooie laarzen gehulde, voeten in de lege stoel van Ineke. Ze zuchtte diep en zei: “Mensen, ik heb het gevoel alsof mijn leven gered is. Zo lekker als ik mij nu voel heb ik me in geen jaren meer gevoeld. Heerlijk ook om te zien en horen dat mijn meisjes weer kan lachen en zich vrij kan voelen. Dat hebben we allemaal aan jullie te danken.”

“Graag gedaan hoor.” Zei ik laconiek, maar voelde wel met de vrouw mee.

“Nee echt Rob. Wat jullie gisteren en vandaag voor ons gedaan hebben is met geen pen te beschrijven.”

“Doe dat dan ook maar niet. Niet nu in ieder geval en geniet er gewoon van. Weet alleen dat we ook na vandaag er voor jullie zullen zijn. Wij gaan ervoor zorgen dat jullie weer een thuis krijgen.”

Ik zag tranen uit de ogen over haar wangen stromen en wilde net mijn hand weer troostend op haar been leggen toen ze abrupt opstond en van ons wegliep in de richting van de waterlijn. Natuurlijk begrepen we wat er in haar hoofd speelde en heel even lieten we haar gaan. Ik stilte keken we naar haar hoe ze aan het water naar de golven keek en naar de sterren die vrolijk aan de zwarte hemel stonden.

Niet veel later zagen we haar ontspannen en dat was het moment dat we op haar af liepen. Ze hoorde ons aankomen en draaide zich met haar betraande gezicht naar ons om. “Sorry dat ik zo reageer, maar ik kan het gewoon nog niet helemaal bevatten.”

“Geeft toch niet.” Zei Renate zacht en streelde de tranen van haar gezicht. “We zien liever tranen van geluk dan van pijn, dus laat je maar lekker gaan.”

Irene lachte weer en veegde haar ogen droog. “Wat een sopdoos ben ik toch ook. En ja, ik geloof werkelijk dat het tranen van geluk zijn.”

“Goed zo.” Lachte Renate en sloeg haar arm om de middel van Irene en met mij aan haar andere kant keken we met zijn drieën uit over de golven en naar de sterren in het nachtelijke zwart van de hemel.

“Weet je waar ik nu zin in heb?” zei Renate opeens.

“Nee, wat dan?” vroeg Irene.

“Rob en ik zijn dol om ’s nachts in de zee te zwemmen. En dit zou wel eens de laatste kans van dit jaar zijn. Wie gaat er met me mee?”

“Is dat niet heel erg koud en eh… ik heb geen zwemkleding.” Vroeg Irene aarzelend.

“Koud is het maar heel even en wie heeft er nou zwemkleding nodig?” lachte Renate en begon zich uit te kleden tot ze helemaal naakt was.

Ik bleef natuurlijk niet achter en kleedde mij ook uit, waarbij Irene met veel verbazing wisselend naar Renate en mij keek hoe we in ons blootje de zee in renden om met een gil kopje onder te gaan. Het water was inderdaad behoorlijk koud, maar door goed in beweging te blijven wende het al snel genoeg.

“Kom er ook in Irene. Het is echt heerlijk.” Riep Renate naar de vrouw op het strand.

Irene leek nog heel erg te twijfelen, maar begon zich toch uit te kleden. Als eerste trok ze de laarzen uit, direct gevolgd door het jurkje en haar ondergoed. In het maanlicht zag ze er uit als een godin, zo mooi, zo slank en zo… lekker. Met een ijselijke gil rende ze door het koude water op ons af en bij het laatste stuk viel ze voorover en verdween kopje onder om even alter briesend van de kou weer boven te komen.

“Godsamme, wat een kou!” riep ze een beetje verontwaardigd, maar lachte al snel weer toen ze ons zag staan lachen. Ze deed al snel mee met stoeien en zwemmen en had de grootste lol.

Na een tijdje zagen we hoe ze met haar borsten als kleine eilandjes boven water op haar rug lag te drijven met haar ogen gericht op de schitterende sterrenhemel, zoals je die in Nederland niet snel kon zien door de lichtvervuiling. Ik kwam achter Renate staan en drukte haar stevig tegen me aan. “Hi lieverd.” Fluisterde ik zacht in haar oor. “Hi schatje” fluisterde ze terug en kreunde toen ze opeens mijn hand tussen haar benen voelde glijden. Ze zette haar benen iets van elkaar, zodat ik haar lekker kon vingeren. Ze legde haar armen achterover om mijn nek en genoot van mijn vingers terwijl Irene op nog geen drie meter van ons vandaan lag te drijven zonder iets te merken. Dat gebeurde uiteindelijk wel toen Renate kleine kreetjes slaakte in aanloop naar haar orgasme. Daarop kwam Irene omhoog, keek verbaasd naar ons en vroeg: “Staat hij jou nou gewon te vingeren?”

“Jaaa…en…ik…kom…bijna…nog…even…” kreunde Renate geil en kwam even later heerlijk klaar waarbij ze haar benen bij elkaar kneep en mijn hand gevangen hield tussen haar trillende dijen. Irene keek het vermakelijk toe, maar liep na het orgasme van Renate wel weer langzaam terug naar het strand. Wij volgden en toen we uit het water kwamen stond Irene naar ons te kijken en liet even haar blik vallen op mijn lul, die ondanks de geile ervaring net, door het koude water niet echt stijf was geworden. Dat in tegenstelling tot de flink stijve tepels van de beide vrouwen.

We hadden geen handdoeken mee, dus liepen naakt, met onze kleren in de hand, terug naar de woning, waar we onze voeten aan de buitenkraan afspoelden en ons daarna flink droog en warm wreven met de handdoeken, die altijd paraat lagen in de bijkeuken. Met de handdoeken omgeslagen liepen we naar binnen en ploften relaxed neer op de banken om nog even wat te kletsen. Onder het genot van een glas wijn en een sigaret zaten we al snel over ons leven te praten. Renate vroeg aan Irene of ze niet te veel geschrokken was van het intieme moment net in het water.

“Nee, geschrokken is niet het juiste woord. Verbaasd wel, maar ook iets herkennends. Voor ik Yusuf leerde kennen was ik ook niet echt preuts en heb mijn experimentjes wel gehad hoor. En in het begin van mijn relatie waren we behoorlijk wild en ruig, maar toen ik zwanger raakte van Ineke was dat snel over en vanaf dat moment was ik er om de behoefte van meneer te bevredigen. Daarom vond ik het ook heel mooi om te zien hoe Rob jou zo lekker stond te verwennen.”

“Ja, die man van mij weet wel hoe hij zijn vrouwtjes moet plezieren. Nietwaar schatje?”

Ik knikte en zag Irene schuin naar mij kijken. “Vrouwtjes? Als in meervoud?” vroeg ze nieuwsgierig

Weer knikte ik en Renate en ik vertelden uitgebreid over onze open relatie en ons seksleven. Al snel zat Irene met rode wangen te luisteren naar ons relaas en merkte niet dat haar handdoek, die nog om haar lichaam zat, een beetje naar beneden was gegleden, waardoor haar tepels in beeld kwamen. Tepels die, ondanks de warmte in huis, net zo stijf stonden als eerder in de koude zee. Zij was overigens niet de enige, wiens handdoek nog normaal zat, want gedurende de vertelling had mijn trekhaak al een behoorlijke tent opgezet, waardoor Irene een redelijk beeld kreeg van mijn ballen en Renate zat dusdanig breed uit dat ook tussen haar benen genoeg te zien was. Niemand zei er iets van en niemand leek de behoefte te voelen om zich weer te bedekken. De sfeer werd vanzelf wat zwoeler en de verhalen wat intiemer, maar zonder dat Irene liet merken deel van ons verhaal te willen worden en gezien haar fragiele status, zo snel na alle ellende van haar vlucht, deden wij ook geen toenadering.

Pas heel laat besloten we dan ook maar gewoon te gaan slapen en met zijn drieën liepen we naar de slaapkamers. Irene opende de deur naar haar slaapkamer en wenkte ons opeens. We kwamen op haar af en zagen dat het bed leeg was, terwijl Ineke daar verwacht werd te liggen. Vragend keek Irene ons aan en Renate duidde ons om stil te zijn en liep naar de slaapkamerdeur van Fleur. Ze opende hem zachtjes en wenkte ons met een brede glimlach dichterbij. Op onze tenen slopen Irene en ik naar de kamer van mijn dochter en zagen de twee meisjes tegen elkaar aan in het bed van Fleur liggen. Ineke lag met haar rug tegen Fleur aan, die haar arm beschermend om haar heen had liggen. Het was een heel lief en rustgevend beeld van de twee slapende meisjes.

Zachtjes sloot Renate de deur en fluisterde: “Laat ze maar lekker slapen.”

“Ja.” beaamde Irene zachtjes. “Fijn dat de twee zo goed met elkaar overweg kunnen.”

We liepen weer verder en wensten Irene een fijne nachtrust. Eenmaal in onze eigen kamer trok ik in een ruk de handdoek van Renate haar lichaam en wierp haar speels op het bed. Renate liet zich lachend op het bed vallen, spreidde haar benen en vroeg: “Oh, is mijn mannetje geil geworden?”

Ik gromde alleen maar en dook tussen haar benen om haar natte gleuf te likken. Renate was duidelijk ook in een goede stemming, want ze hijgde al snel om meer en vooral om lekker door mij geneukt te worden. Alles waar ze om vroeg kreeg ze en we neukten als een stel jonge honden tot we niet meer konden en in een heerlijke uitputting tegen elkaar aan in slaap vielen.

+++

De volgende ochtend werden Renate en ik laat wakker. We namen eerst een douche om het kleverige van de seks van de vorige nacht van ons af te spoelen en helemaal fris en schoon kwamen we in de keuken, waar al een heerlijk ontbijt op ons wachtte. En niet alleen het ontbijt was heerlijk, maar ook de aanwezige dames zagen er verrukkelijk uit. Fleur en Ineke liepen in zeer dunne zomerjurkjes, die helemaal niets aan de verbeelding overlieten en ook Irene had zich gehuld in een van haar nieuwe jurkjes, en wel een van wit katoen, die erg mooi de vormen van haar lichaam volgden. Niets was er meer over van de twee verlopen zwerfsters, die ik in het bushokje had opgepikt. Hier zaten twee zalige vrouwen gelukkig te zijn in hun nieuwe omgeving en toonde dat zonder enige terughoudendheid.

Vanwege het weer had Renate het nodig gevonden om meer dan een minirokje en een bikinitopje aan te trekken en ik zat lekker relaxed in mijn zwemshort en shirt van dunne gaasstof, waarbij ik Irene regelmatig haar blikken op mij en mijn zus liet vallen.

Na het ontbijt gingen we het terras op met verse koffie en genoten van de warme zon van de heerlijke nazomer. Toen de koffie op was zag ik Fleur iets in het oor van Ineke fluisteren, die gelijk een rode blos op haar frisse wangen kreeg. Daarna boog ze naar haar moeder en fluisterde iets in haar oor. Irene lachte even en zei vervolgens: “Ga je gang maar meid. Als je maar uit kijkt voor de stromingen.”

Daarop renden de twee meisjes naar de kustlijn en zagen we hoe ze zich helemaal uitkleedden en naakt het water in renden. Al snel klonk er na de eerste gilletjes van het koude water een hoop gelach en keken we hoe de twee meiden vele plezier hadden met het zwemmen en stoeien. Irene zei tegen ons: “Ik had zo het idee dat naaktlopen bij jullie niet geheel vreemds was. En kijk eens hoe mijn meisje plezier heeft.”

“Nee dat klopt.” Zei ik en doofde mijn sigaret in de asbak. “Als wij hier zijn dan dragen we maar zelden kleren. Het is hier heerlijk afgezonderd en de buren naast ons, als ze er al zijn, zijn net zulke fervente naaktlopers als wij.”

“Mmm… wat is dit anders dan waar we vandaan komen. Bijna paradijselijk gewoon. Jammer dat we al zo snel weg moeten, maar ik hoop nog een keer op bezoek te mogen komen.”

Ik zei niks, dacht even na en liep zonder iets te zeggen naar binnen, vragend nagekeken door de twee vrouwen. Ik pleegde een telefoontje en kwam met een verse pot koffie terug, waar ik rustig de kopjes nog een keer vulde, nog steeds vragend aangekeken door de dames. Ik nam een voorzichtige slok van de hete koffie en zei vervolgens zo neutraal mogelijk tegen Renate: “Ik heb even met Lena gebeld schat en gezegd dat we een weekje later komen.”

“Je bent gek.” Zei Renate, maar wel met een brede lach. “Hoe moet dat dan met de school van Fleur?”

“Die meld ik morgen gewoon ziek en vraag of ze het huiswerk willen mailen. Dat komt wel goed. Weet je, we krijgen nog zeker een week goed weer en het leek me een goed idee om onze gasten eerst echt tot rust te laten komen voor we ze loslaten op de boze buitenwereld.”

“Loslaten?” lachte Renate. “Je bedoelt zeker dat we wat meer tijd hebben om iets voor ze te regelen?”

“Nou ja dat dus. En gewoon plezier hebben. Wat jij Irene? Vind je het wat?”

Al die tijd had Irene met een open mond naar me zitten kijken en schudde haar hoofd in ongeloof. “Dat eh…ik eh…” hakkelde ze. “Ik weet niet wat ik moet zeggen Rob. Ben je een heilige ofzo?”

Ik moest keihard lachen en ontkende dat direct. Ik legde uit dat ik het meende en er geen enkele moeite mee had om me een beetje in te zetten voor een medemens en al helemaal niet voor twee van die leuke en, en met een knipoog vulde ik aan, mooie vrouwen. Ik kon er ook niks aan doen, want ik hield nu eenmaal van alle vrouwen.

Irene beet even op haar lip en haar ogen vulde zich met tranen. “Ik weet echt niet hoe ik je moet bedanken Rob en jij natuurlijk ook Renate. Jullie zijn echt reddende engelen.”

Bijna maakte ik de fout door te willen zeggen dat ik wel een idee had, hoe ze me mocht danken maar Renate, die duidelijk mijn gedachten kon lezen, stootte me net op tijd aan, waardoor ik mijn grappige opmerking tijdig kon inslikken. In plaats daarvan zei ik dat ze gewoon maar moest genieten en alles op zich af moest laten komen. Daarop stond Irene toch op, trok mij uit mijn stoel en omarmde me innig en heel lang als dank. Ik voelde haar slanke lichaam tegen me aandrukken en kon niet voorkomen dat ik daarbij iets voelde groeien tussen mijn benen. Ook Renate werd heel innig en heel lang door Irene geknuffeld en ook aan mijn zus zag ik dat de omhelzing meer had gedaan dan normaal verwacht kon worden, want haar tepels priemden stijf door de dunne stof van haar topje heen en ook bij Irene was op borsthoogte een verandering zichtbaar. Een beetje ongemakkelijk keek zij ons aan en werd gered doordat de meiden terug kwamen van hun zwemmen. Fleur liep gewoon naakt op ons af, waar Ineke nog netjes het jurkje voor haar lichaam hield. Toen zij echter zag dat Fleur gewoon naakt bij ons kwam zitten om zich in de warme zon te laten drogen, besloot ze om het voorbeeld te gaan volgen en even later zaten er twee tienermeisjes naakt bij ons te zonnen. Renate vertelde van de plannen om langer te blijven en dat werd door de meisjes met veel gejuich ontvangen. Vooral Ineke was enthousiast en vroeg gelijk of ze dan bij Fleur mocht blijven slapen, want dat was zo gezellig.

“Ja, wat mij betreft wel schatje.” Zei Irene. “Als Rob en Renate het ook goed vinden.”

“Oh zeker hoor. Leuk voor Fleur om een vriendinnetje te hebben nu alle anderen op school zitten. Als jullie maar niet de hele nacht liggen te geiten.”

“Nee pap.” Zei Fleur braaf, maar liet er ondeugend op volgen. “Alleen de halve nacht meer. Hè Ineke?”

Ineke grinnikte met Fleur mee en we lieten de twee meisjes maar even gaan. Was ook fijn om ze te horen lachen. Even later vroeg Fleur aan Renate: “Mam, wil jij me even insmeren? De zon wordt nu wel heel warm.”

“Dat is goed schatje.” Zei Renate en pakte de fles zonnebrandcrème, die altijd paraat stond. “Wil jij jouw dochter dan even doen?” vroeg ze aan Irene, die gelijk ook opstond en even later zaten de twee vrouwen de twee tieners in te smeren tot ze helemaal glommen. Ik zat er verlekkerd naar te kijken en zag ook hoe de twee vrouwen elkaar af en toe betekenisvol zaten aan te kijken en er broeide duidelijk iets wat me blij stemde. Zeker toen Renate opeens het voorbeeld van de twee meisjes volgde en haar weinige kleding uittrok. Met een zucht van verlichting ging ze weer zitten en leek helemaal gelukkig. Daarop vroeg Irene: “Zal ik jou dan ook maar even tegen de zonnestralen beschermen?”

“Als je dat wilt, graag.” Hoorde ik Fleur zeggen

Ik ging er eens goed voor zitten en zag hoe mijn zus helemaal werd ingesmeerd. Zelfs haar liezen werden niet vergeten en haar twee heerlijke borsten glommen al net zoals de twee tienerlichamen iets verderop. Eenmaal klaar trok ook Irene haar jurkje uit en toonde ons zonder enige schaamte haar lekkere lijf. Ook zij ging in de stoel liggen en pakte de fles zonnebrandcrème. Even leek het erop dat ze zichzelf ging insmeren, maar ze vroeg toch aan mij of ik haar wilde helpen. Net iets te gretig stond ik op en begon onze nieuwe vriendin in te smeren. Nu ik haar van heel dichtbij kon bewonderen, zag ik hoe egaal glad haar huid was, voelde ik hoe stevig haar borsten waren en gluurde smachtend naar het intieme plekje tussen haar benen, die ze alleen even van elkaar haalde om mijn handen er langs te laten gaan, maar al snel weer sloot toen ik er klaar was. Maar ik had lang genoeg kunnen kijken naar haar kutje, dat licht begroeid was met dunne blonde schaamharen. Toen ik opstond had ik een behoorlijke erectie, maar deed geen moeite om hem te verbergen, enkel dan door hem even recht te leggen om het wat fijner te laten voelen. Irene bekeek me met een ondeugende blik in haar ogen, maar zei er niks over.

Tijdens het zonnen vertelde Irene aan haar dochter dat wij hier nogal nudist waren en vroeg hoe zij dit vond. Ineke reageerde gelijk met de opmerking dat ze dat al had gehoord van Fleur en het heel spannend had gevonden, maar nu ze zelf zo naakt lag, ze het wel heel prettig vond. En vanaf dat moment leefde ik met vier schitterende naakte vrouwen in huis. Die avond gingen we op een normaal tijdstip naar bed en nadat Renate en ik nog een tijdje heerlijk hadden liggen vrijen gingen we al vroeg slapen.

Midden in de nacht werden we gewekt doordat er op onze slaapkamerdeur werd geklopt. Ik riep “Ja” en Irene kwam de kamer binnen. Ze zag er niet zo goed uit. Haar haren zaten wild, haar slaapshirt was doorweekt van het zweet en haar ogen stonden angstig. “Wat is er?” vroeg ik bezorgd.

“Ik heb een verschrikkelijke nachtmerrie gehad, dat Yusuf hier opeens met al zijn broers en neven voor de deur stond om Ineke en mij weer te ontvoeren. Ik ben bang.”

“Kom hier.” Zei Renate gelijk en schoof het laken van onze naakte lichamen af. “Kom maar bij ons liggen, hier ben je veilig.”

Irene liet zich geen tweede keer uitnodigen en kwam naast Renate liggen, die naar mij opschoof. “Godsklere meid, wat is je shirt nat. Ben je zo erg geschrokken? Trek het anders maar uit. Het is hier warm genoeg zo met zijn drietjes in bed.”

Irene trok haar slaapshirt uit en kwam naakt naast Renate liggen. “Kom maar lekker tegen me aanliggen meisje.” Zei Renate troostend. “Wij beschermen je wel.”

Ik zag hoe Irene met haar rug tegen de voorkant van Renate kwam liggen en Renate sloeg gelijk beschermend haar arm om haar heen, waarbij Irene de hand van mijn zus pakte en hem tegen haar buik drukte.

Al snel lagen we weer te slapen en ik werd pas weer wakker toen ik naast me Renate voelde bewegen. We waren weer met zijn tweeën en dachten dat Irene ergens in de nacht zich weer beter voelde en weer naar haar eigen bed was gegaan. Ik schoof op naar Renate en begon haar verliefd te zoenen, zodat we even later lekker rustig met elkaar lagen te vrijen. Opeens ging de deur open en stapte Irene, naakt als ze nog was, de kamer binnen.

“Oh sorry.“ zei ze en beet even op haar lip. “Ik was even naar de WC gegaan en dacht dat ik nog wel even bij jullie kon kruipen. Ik heb namelijk sinds tijden niet zo lekker rustig geslapen als vannacht.”

“Nou, wat houd je tegen?” lachte Renate en haalde mijn hand van haar borst.

“Nee joh, ik kan toch niet tussen jullie komen. Ik ga wel naar mijn eigen kamer.”

“En als we jou nou eens uitnodigen om tussen ons te komen?” vroeg Renate en schoof van mij af, zodat er ruimte genoeg tussen ons ontstond.

Irene keek ons aan en schoot in de lach. “Ja, dan kan ik geen nee zeggen natuurlijk.”

Met een zwoele blik in haar helblauwe ogen en met heerlijk bungelende borsten klom Irene het bed op en kroop tussen Renate en mij in tot ze op haar rug tussen ons in lag. Ze keek ons om beurten aan en zei dat ze het heel fijn vond met ons, maar dat ze zich nu ook wel een beetje schuldig voelde. “Hoezo?” vroeg ik.

“Nou, omdat jullie net zo lief met elkaar aan het zoenen waren en nu lig ik tussen jullie in.”

“Ja, dat is wel een probleem.” Lachte Renate. “Ik kan inderdaad niet meer bij mijn man om hem te zoenen.”

“Kan ik misschien iets doorgeven?” vroeg Irene, die haar hoofd naar Renate draaide en haar uitnodigend aankeek.

“Hmm…dat zou wel een oplossing zijn.” Grijnsde Renate. “Wil je Rob deze doorgeven?”

Op dat moment gaf ze Irene een zoen en ik ging er eens goed voor liggen, leunend op mijn zij om te zien hoe de twee vrouwen belandden in een zeer lange tongzoen. Minutenlang keek ik naar de twee zoenende vrouwen en genoot van het smakkende geluid, gemengd met de kleine kreuntjes, die ze in hun opwinding lieten horen. Renate pakte de borst van Irene en begon een lekker spel met haar stijve tepel te spelen.

Na de zoen draaide Irene zich naar me toe en hijgde: “Rob, ik heb iets van je vrouw.”

Zonder op antwoord te wachten drukte ze haar mond op die van mij en liet ik haar tong de mijne vinden voor een net zo lange tongzoen. Mijn god, wat zoende deze vrouw lekker en net als Renate had gedaan, bracht ook Irene haar hand naar mijn borst en begon met veel gevoel met mijn tepel te spelen, wat de opwinding van het zoenen met haar alleen maar vergrootte.

Na de zoen lagen we elkaar hijgend aan te kijken en Irene vroeg of ik nog een antwoord aan Renate had. Die had ik en begon Irene weer te zoenen. Deze keer pakte ik haar borsten en speelde met haar harde tepels. De zoen duurde deze keer minder lang, want ik bewoog mijn mond naar haar borsten en zoog een voor een op haar tepels. Mijn hand, die vrij was gekomen, gleed over haar gladde buik en vond haar dampende gleuf. Met gemak kropen mijn vingers tussen haar natte schaamlippen en terwijl ik haar begon te vingeren, kreunde Irene geil. Renate keek dit alles aan en lag zichzelf een beetje te vingeren, in afwachting op wat er komen ging.

Na enkele minuten liet ik Irene los en gaf nog een klein kusje op haar bezwete bovenlip. Daarop draaide Irene zich naar Renate en begon haar weer te zoenen, waarbij ze ook de borsten van mijn zus pakte en met de tepels begon te spelen. Even later zakte ze met haar mond naar de tepels en deed hetzelfde als ik bij haar had gedaan, uiteraard ook met haar vingers in het kutje van mijn zus. Ik was nu botergeil en mijn pik klopte van de hunkering naar een heet nat grotje om erin te duiken. Maar eerst wilde ik wat anders en terwijl Irene Renate nog aan het vingeren was, dook ik tussen de benen van Irene en begon haar uitgebreid te beffen. Gierend van geilheid liet Irene zich op haar rug rollen en riep: “Oh ja Rob… ja daar…jezus wat doe je dat goed…ja…jaaa…jaaahhhh!”

Zelden had ik een vrouw zo snel tot een orgasme weten te likken, maar Irene was nog lang niet klaar. Puffend en hijgend trok ze Renate bovenop zich en kreunde: “Nu jij schatje. Nu wil ik dit ook.”

Renate liet zich genietend over het gezicht van Irene zakken en begon al snel te hijen en te kreunen door de lange tong van de vrouw, die als een wervelwind door haar kutje draaide. Irene lag nog steeds met haar benen wijd en mijn pik stond al op springen. Ik dook dan ook op Irene en terwijl zij Renate bleef beffen, drukte ik mijn pik in haar hete voorondertje, die niet alleen heet was, maar ook heel glibberig van alle sappen die rijkelijk vloeiden. Met soepele tegenstoten ontving ze mijn pik en even later lagen we in een heerlijke trio, waarbij er niks meer droog bleef. Het gezicht van Irene glom van de sappen van Renate en haar lichaam glom van het zweet, mede veroorzaakt door het tweede hoogtepunt dat ze beleefde door mijn stotende pik. Bij haar derde hoogtepunt, dat ze gelijktijdig met Renate kreeg, voelde ik ook mijn zaad opborrelen. Nu wist ik niet of Irene aan anticonceptie deed en vragen kon ik het niet, omdat ze nog steeds met haar lange tong diep in het honingpotje van Renate aan het roeren was, haalde ik mijn pik uit haar pulserende kut en spoot mijn zaad in meerdere stralen over haar natte lichaam. Pas daarna klom Renate met knikkende knieën van haar gezicht en viel naast Irene op het bed. Ik ging aan de andere kant van Irene liggen en samen met Renate speelden we met de tepeltjes van de vrouw, die nu helemaal uitgeput leek.

Na een tijdje kroop ze dan ook tussen ons vandaan en zei dat ze even ging douchen. Voor ze de deur opende draaide ze zich om en zei met een glimlach: “Dank jullie wel. Dit had ik echt nodig.”

“Graag gedaan schatje.“ zei Renate, die tegen me aankroop. “Wanneer jij maar wilt.”

“Geldt ook voor jullie. Dit wil ik wel vaker zo beleven.“ grijnsde ze en verliet de kamer.

We hoorden door de deur heen dat ze in de gang haar dochter tegen het lijf liep. “Hey mam,” hoorden we Ineke zeggen. “Waar kom jij nu vandaan? Ach laat ook maar, ik zie het al. Je straalt helemaal. Ik ben blij voor je mama.”

“Dank je wel lieverd.” Antwoordde Irene en even later: “Ah gatsie mam, je glibbert helemaal. Nu kan ik weer onder de douche.”

“Geeft niks lieverd. Kom maar met mij mee. Dan kan je me gelijk even scheren als je wilt. Ik denk dat ik daar wel wat mensen blij mee kan maken.”

“Hihi…okee mam. Dan gaan we samen.”

Een minuut later hoorden we de douche lopen en dat duurde nog wel even. In die tijd knuffelde ik heerlijk met Renate en vroegen we ons af hoe de rest van de vakantie zou gaan worden. We keken er in ieder geval beiden heel erg naar uit met onze nieuwe verovering.