Huisje Gehuurd - 12

Lichtelijk buiten adem kwamen we bovenaan de heuvel. Niels had inderdaad niet overdreven over het uitzicht. Samen met Faty stond hij vlak aan de rand van de heuvel te kijken. Met Alex’ hand nog steeds in de mijne, ging ik ernaast staan. ‘Schitterend!’ zei ik terwijl mijn ogen het verlichte dorpje in het duister in zich opnam. Achter een groot meer in de verte, was nog net een klein stukje van de onder gaande rode bol zichtbaar. Het was verbazingwekkend hoe snel deze zakte. ‘Hé hier staat ook een bankje!’ sprak Faty die er al op ging zitten. Ietwat blij dat hij afstand kon nemen van de rand van de heuvel, werd hij meteen door Alex gevolgd. Die hield met zijn ene hand zijn kruis en zijn andere zijn kont bedekt. Faty daarentegen strekte zijn benen wijd voor zich uit en legde een arm in Alex’ nek. ‘Wauw, hier zou ik een hele nacht kunnen zitten!’ zei hij zuchtend. Nog voor Niels en ik goed en wel zaten, sprong Faty echter alweer op en liep dartelend naar de bosrand. ‘Hier heb ik daarstraks ook gezeten. Ik hoopte dat ik hier met jullie nog eens zou kunnen terugkomen. Alleen had ik toen nooit gedacht, dat het in deze outfit zou zijn.’ zei Niels die kort grinnikte. ‘Ik hoop maar niet dat iemand ons hier zo ziet...’ zei Alex die lichtelijk angstvallig om zich heen tuurde. Heel even schokte hij toen ik mijn arm in zij nek legde. Niels, op zijn beurt, zakte samen met me nog wat verder onderuit. ‘Niemand kan ons hier zien.’ bracht ik meteen geruststellend uit. ‘Luister naar het fluiten van de vogels en het zachte ruisen van de wind.’ fluisterde Niels en merkte hoe Alex zich even leek te concentreren.

Net op dat moment kraakte een tak. Alex’ ogen sperde open. ‘Wat was dat?’ fluisterde hij terwijl hij met grote ogen achter zich keek. ‘Hé Alex, we zitten hier in de vrije natuur. Konijnen, eekhoorns, veldmuizen, misschien wel een hert of everzwijn… En ik dacht dat jij zo avontuurlijk was ingesteld?’ zei Niels lacherig. ‘Of een gluurder die stiekem foto’s maakt en ons morgen zo in de krant laat zetten.’ zei Alex meteen. Zijn stem klonk boos en geïrriteerd. ‘Je mag best gezien worden met dat gespierde strakke lijf van je!’ zei ik meteen. Van achter ons hoorde ik nu duidelijk wat bewegen. ‘Hier zit echt iets!’ zei Alex wiens hele lijf trilde toen Faty plots van achter de struik sprong en riep ‘Hé jongens, hier moeten jullie komen kijken.’ Hij leek zich van geen kwaad bewust toen Alex luid en boos en geïrriteerd zijn naam riep. ‘Er loopt hier een riviertje, het water is echt heerlijk vertoeven!’ zei Faty. ‘De keuken moet nog opgeruimd worden. We kunnen maar beter terug...’ begon Alex die naar het huisje gebaarde. Maar meteen werd die al onderbroken door Niels die opstond. ‘We komen eraan!’ sprak die en nam Alex’ hand stevig beet. Zelf nam ik meteen zijn andere hand en voelde de druk in zijn armen. ‘Kom jongen, je mag een beetje laten zien wat je in huis hebt. De dieren en de blote bosmensen zullen vast nogal opkijken!’ zei Niels grinnikend terwijl hij opzichtig naar Alex’ flapperende slappe pik keek.

‘M-maar straks staan we vol muggenbulten. Die zitten vaak bij het water en we zijn niet beschermd.’ stamelde Alex die uit alle macht probeerde om mijn hand te lossen. ‘Je moet die beestjes ook wat gunnen. Onze piemels zitten vast vol mineralen en urinalen die de muggen goed kunnen gebruiken.’ grapte Niels opnieuw grinnikend. Tegelijk met mezelf hoorde ik hoe ook Faty vanuit de verte luidop grinnikend lachte. ‘Ja lach er maar mee, maar zo’n jeukend kruis is niet om te lachen!’ zei Alex haast onverstaanbaar mompelend. Op dat moment draaide Faty om en liep naar Alex. ‘Als je kruisje jeukt, komen wij met plezier helpen krabben. Wanneer je maar wil en zolang je maar wil!’ zei die terwijl hij met uitgestoken hand naar Alex’ pik reikte. ‘Hoehoeh, hahah, nee… Faty… Het… haha, kan zo… hahaha… stop, ik kan niet… hahah’ waren maar enkele van de aanstekelijk grappige geluiden die Alex maakte. Zowel ik als Niels, lachte luidop gezapig mee, terwijl we toekeken hoe Faty’s handen, Alex, overal waar ze konden, raakten en kriebelden. Net zoals we hem kenden, was stoppen voor Faty, op een succesvol moment als dit, geen optie. Opeens sperde Alex’ ogen open en rukte hij zijn handen los. Hij liep nu achter Faty, die het op hoge jongenstoon uitgierde. Hun piemels zwiepten heen en weer. Een stukje verderop zag ik hoe Faty in de rivier sprong. Maar geen grens leek Alex teveel en wild sprong hij zijn prooi achterna. Luider dan ooit lachte die het kraaiend uit, terwijl nu door Alex gekieteld werd. Van op afstand zagen we hoe enkele vogels in paniek wegvlogen.

‘Niet te doen, die Alex!’ zei ik tussen het lachen door terwijl we ze achterna liepen. ‘Nou Faty is anders ook wel een vlegel hoor!’ zei Niels nog na grinnikend. ‘Hé Maarten, mag ik je wat toevertrouwen?’ vroeg hij en plots leek elke glimlach van zijn gezicht verdwenen. ‘Toen we vanmiddag terugkwamen van de bakker, na ons gesprek, weet je nog?’ begon hij en kort knikte ik. ‘Stiekem was ik op dat moment echt botergeil. ‘Je ging toen naar boven en ik voelde hoe mijn broekje spande. Niet anders kon ik dan in de zetel te zitten en mezelf af te trekken. Het leek een ontzettend geile fantasie om mezelf door jou te laten betrappen. Tot mijn verbazing, bleef het echter maar duren voordat je weet naar beneden kwam. Hoewel de verleiding groot was om al te spuiten, besloot ik eerst te gaan kijken waar je bleef.’ vertelde Niels. Met grote ogen keek ik in de zijne. In het duister kon ik het niet zien, maar omdat hij niet aan mijn aanblik beantwoordde, vermoedde ik dat hij stevig bloosde. ‘Het vervolg kennen we beide. Uiteindelijk draaide het helemaal anders uit dan verwacht en ging ik met Faty de badkamer in.’

We kwamen aan bij de rivier, waar een ander bankje stond, waarop Niels ging zitten. Even bleef het stil, terwijl hij de juiste woorden zocht. Verderop hoorde ik hoe de twee jongens nog steeds in het water spetterden. Het geluid werd stiller, waardoor ik concludeerde dat ze met de stroom mee zwommen. Op dat moment zuchtte Niels diep en richtte ik mijn aandacht weer naar hem. ‘Je vertelde me vanmiddag dat je vond dat ik zo’n grote ehm… jeweetwel heb.’ zei Niels terwijl hij naar onderen knikte. ‘Wel vanaf het moment dat ik Faty in de badkamer door de spiegel bekeek, wist ik dat je gelijk had. Stiekem wond het me zelfs op om hem te bekijken. Hij werkte ook allesbehalve mee en spetterde me al kletsnat aan de wasbak. Niet anders kon ik dan mezelf uit te kleden. Zijn grote ogen die me aankeken, wonden me ontzettend op. Mijn erectie kwam vanzelf en ik leek alle controle te verliezen. Vooral toen zijn handen me plots betasten, hierzo en hierzo.’ zei Niels terwijl diens vingers tot mijn verbazing over mijn eigen balzak en eikel wreven. Zijn handen knepen me pulserend van mijn penisschacht tot mijn eikel. Net zoals Niels net had verteld, voelde ik hoe ook ikzelf een ongecontroleerde, maar zalige erectie ontwikkelde. Ietwat verbaasd op zijn daad, probeerde ik Niels’ blik te vangen. Maar die fluisterde al opnieuw. ‘Stiekem stelde ik me een moment voor dat jij het was Maarten.’ hoorde ik Niels plots zeggen en verbaasd keek ik hem aan. Even verbaasd als ik mezelf voelde, staarde Niels vaag voor zich uit.

‘Pas toen Faty me vroeg of ik het lekker vond, trok ik terug en leek ik te ontwaken. Hij leek oprecht geïnteresseerd en zocht met zijn eigen hand naar zijn eigen kruis. Allerminst had hij er moeite mee dat ik met een ontzettende erectie naast hem stond en ik kon zijn aanblik haast voelen. Nog maar een paar seconden had ikzelf nodig om mezelf tot een hoogtepunt te trekken. Ontzettend heerlijk voelde het om in de douche, in het zicht van Faty, te spuiten. Hoewel ik een kleine ravage achter liet, verdween mijn geilheid meteen. Plots zag ik Faty hoe hij daar zat, met mijn hand omheen zijn kleine harde ehm… jeweetwel. Zo gauw ik kon, kleedde ik me aan en ontvluchtte de badkamer. Faty leek me in alles aan te geven dat hij ook ontzettend naar zo’n hoogtepunt uitkeek. Ondanks dat wilde ik zo vlug mogelijk weg en adviseerde hem op bed te gaan masturberen. Nog voor ik beneden was, voelde ik me al ontzettend schuldig. Om een of andere reden deed het zelfs pijn om jou onder ogen te komen. Ik vroeg je naar Faty te gaan, omdat ik wist dat jij het wel zou kunnen oplossen...’ Niels’ stem had aan het eind steeds zachter geklonken en piepte nu bijna. Een tijdlang was het stil, terwijl ik Niels’ woorden verwerkte.

‘En ik...’ begon ikzelf fluisterend, terwijl ik merkte hoe Niels me geïnteresseerd aanstaarde. ‘Ik betrapte hem met een erectie op bed. Hij deed geen enkele moeite om die voor me te verstoppen. Nu begrijp ik dus ook waarom...’ zei ik traag terwijl Niels knikte. ‘Toen de pizza’s in de oven bakten, heb ik het erover gehad met Faty. Hij vertelde me wat vanmiddag en vanavond tussen jou en hem en later ook met Alex gebeurde. Weet je, als ik het zelf niet gezien had… zou ik nooit geloven dat Alex jullie piemels in zijn mond genomen had. Ik bedoel… Zo ken ik hem helemaal niet! Dat hij er toevallig tegenaan komt of ze wat bepoteld, tot daar. Maar dit was echt orale seks tussen jullie?’ zei Niels die op vragende toon, steeds trager sprak. Met zijn hand, voelde ik, streelde hij me opnieuw zacht over mijn kruis. Mijn eigen pik stond daar weer in erectie en mijn eikel kriebelde ontzettend bij elke aanraking. ‘Zo begon het ook. Je weet wel… Elkaar een beetje uitdagen en teasen.’ zei ik en hoorde mijn stem lichtelijk overslaan. ‘Dus als ik jullie een beetje uitdaag, zouden jullie mij ook pijpen?’ vroeg Niels die plots mijn hand pakte en die op zijn kruis liet vallen. Mijn adem stokte, terwijl ik zijn warme ontzettend grote paal tussen mijn vingers voelde. Tegelijk merkte ik hoe hij zelf uitbundiger en pulserend in mijn pik kneep. Lichtelijk leek hij naar mijn kruis toe te buigen. Hetzelfde deed ik bij hem. Ik trok zijn voorhuid naar achter en bekeek van dichtbij zijn grote eikel. Die leek als vanzelf steeds dichterbij te komen. Nooit zou ik hem in mijn mond krijgen, kwam me vaag in mijn hoofd, terwijl ik er met mijn handpalm overheen streelde. Een korte aanraking met mijn tong was genoeg om heel Niels’ lijf te laten sidderen. Dezelfde inmiddels onmiskenbare aanraking van een warme tong voelde ik tegen mijn pik aantikken.

Nieuwsgierig keek ik even omlaag. Zijn hand streelde me over mijn balzak, terwijl hij in vlotte beweging mijn hele penis naar binnen zoog. Zo gauw als dat gebeurde, duwde hij hem er ook weer uit en kuchte even binnensmonds. Zonder wat te zeggen, nam hij hem daarna weer tussen zijn lippen. Aan mijn eikelrand dacht ik zijn tanden te voelen. Niels draaide zijn hoofd lichtelijk en bewoog dat omlaag. In zijn mond, kon ik zien, duwde zijn wang als een bobbel omhoog. Voor zijn eerste keer met zo’n grote joekel, deed hij het erg goed. Sterker nog, van de monden die mijn pik vandaag hadden verwend, was hij veruit de beste. De stevigheid waarmee hij mijn pik keer op keer naar binnen zoog was hemels! Het was een ongecontroleerde kreun die ik bij mezelf uit mijn mond hoorde komen. Hij galmde door de bomen en ietwat verbaasd keek ik op. Ook Niels was gestopt en keek me breed glimlachend aan. ‘Doe ik het een beetje goed?’ vroeg hij, terwijl hij me met zijn hand nog steeds aftrok. ‘Jhahhh’ probeerde ik uit te brengen. Hoewel ik niet echt in de gaten had wat gebeurde, merkte ik plots hoe Niels’ dikke eikel me tegen de lippen drukte. Zonder aarzelen haalde ik die van elkaar. Al meteen merkte ik dat aan Niels’ eikel geen eind leek te komen. In geen tijd voelde ik hoe mijn hele mond met eikel gevuld was. Eraan likken of op zuigen, zoals ik bij Alex en Faty reeds had kunnen doen, leek hier geen optie.

Ik merkte hoe mijn achterhoofd tegen de bankleuning werd aangedrukt. Niels zette met zijn kruis behoorlijk fors op mijn mond. Zo ver ik kon, probeerde ik die te openen en voelde hoe de onderkant van zijn eikel, mijn lippen raakte. Zijn bovenbenen leken bezit van me te nemen en opnieuw voelde ik, stootte hij zijn pik dieper. Een moment werd het zwart voor mijn ogen en even wist ik niet of dit kwam door het duister buiten. Met mijn hand probeerde ik zijn grote pik beet te nemen. Die was nog tot meer dan de helft buiten mijn mond. Pas toen ik hem in mijn hand nam, besefte ik dat en voelde hoe Niels opnieuw stevig in mijn mond stootte. Ongecontroleerd voelde ik hoe ik lichtelijk kokhalsde en was blij dat ik voelde hoe Niels terug trok. Echter in plaats van me even adem te gunnen, duwde hij fors opnieuw zijn pik weer binnen. Nu was het heel mijn lijf dat leek te protesteren. Alsof mijn maag zich even omkeerde. Lichtelijk in paniek duwde ik zijn kruis van me weg terwijl ik ‘stop!’ probeerde roepen. Tegelijk merkte ik ook hoe het Niels was, die nu stevig en galmend kreunde. Een moment dacht ik dat ik mezelf voelde overgeven. Maar plots besefte ik, dat het niet vanuit mijn keel in mijn mond ging, maar andersom. Langzaam kwam ik tot het besef dat Niels me rechtstreeks in mijn keel spoot. Van zijn kant bleef die een hele tijd verder kreunen en trok toen langzaam zijn pik uit mijn mond.

Even kon ik geen woord uitbrengen en wachtte tot hij wat zou zeggen. Hij hijgde en ook zelf voelde ik hoe ik buiten adem was. De sterren die ik zag boven de bomen leken wel te bewegen. Even probeerde ik me te realiseren of ik zelf sterren zag of dat dit echt was. ‘Wauw… dat was echt… lekker!’ hoorde ik Niels’ stem plots zeggen. Alsof ik in die paar seconden helemaal vergeten was dat hij er was, schokte mijn lijf, bij het horen van zijn stemgeluid. ‘Sorry, ik deed even niet verder. Je bent weer helemaal slap zie ik...’ klonk Niels’ stem en ik voelde hoe zijn hand speels met mijn slappe pik slingerde. ‘Was ik niet te hard? Zal ik jou ook nog even afmaken, om je te bedanken?’ vroeg Niels die even nieuwsgierig omkeek. Niet anders dan knikken, kon ik en keek zelf een moment erg uit naar even niets doen en genieten.

‘Niels, Maarten?’ klonk vaag van een kant die ik niet meteen kon situeren. Op hetzelfde moment merkte ik hoe Niels mijn kruis alweer los liet. Versuft en tegen beter weten in, krabbelde ik recht. ‘Ow, ik ehm… sorry… wow!’ stamelde Niels die me plots erg onzeker in de ogen keek. Meteen legde ik mijn hand op zijn schouder en schudde mijn hoofd. ‘Geeft niet...’ zei ik en knipoogde in het duister. ‘Oh ah, hier was het... daar zijn jullie!’ klonk Alex’ stem op hetzelfde moment een stuk dichterbij en helder. ‘We gaan zo wel terug hoor Alex...’ zei ik, meteen licht geïrriteerd door zijn wel erg slecht gekozen moment. ‘Teruggaan? Nee jullie moeten meekomen! Daarachter is een meer verscholen tussen de bomen. De rivier stroomt er doorheen en het ziet er schitterend uit in het maanlicht. Er vliegen ook wat vuurvliegjes!’ zei hij terwijl hij ons wenkte. Een stuk energieker dan ikzelf, veerde Niels plots recht en liep Alex al tegemoet. Zelf volgde ik behoorlijk vermoeid. Onder mijn voeten voelde ik een mengeling van mos, steentjes, zand en bladeren. De grond was behoorlijk droog. Dat kriebelde soms erg en soms sneed een lichtelijke pijn. Zo goed als ik kon probeerde ik de jongens, die daarvan minder last leken te hebben, te volgen...