Prima Facie - 2

Hoi lieve lezers! In navolging van mijn eerder neergeschreven fantasie ('Prima Facie - op het eerste gezicht') en de overeenkomstige positieve reacties op het verhaal, heb ik besloten een extra deel te schrijven. Als je het eerste deel nog niet gelezen hebt raad ik zeker aan dit te doen, opdat je helemaal in het verhaal wordt meegezogen. Ook bij dit tweede deel geldt het principe: hoe meer reactie, hoe groter de kans op een extra deel! Ook constructieve kritiek, suggesties voor een eventueel vervolg etc. zijn welkom. Privé mogen jullie me steeds sturen. Ga lekker liggen, lees en ontspan jezelf met dit verhaal, lieve lezers!.

De tranen in Ani haar ogen raken me. Onze eerste ontmoeting van deze vooravond had immers een diepe indruk op me nagelaten. De 'chemistry' die al vanaf het eerste ogenblik aanwezig was, blijkt me ook nu weer parten te spelen. Ondanks mijn bonkend seksavontuurtje met haar vriendin Josi, besluit ik toch naast Ani te gaan zitten op de zetel. "Ik weet dat het mijn zaken niet zijn Ani, maar... wil je zeggen wat er je dwars zit?" Ani kijkt me aan met haar glanzende traanogen in de donkere ruimte en haar mondhoeken beginnen te trillen. Het oogcontact tussen mij en haar doet haar klaarblijkelijk nog meer verdriet. Een waterval aan tranen ontstaat bij haar, en Ani valt luid schreiend in mijn armen. Nu kun je je natuurlijk de vraag stellen: Wat doe je in zo'n situatie, waarbij het meisje waarvan je prima facie (vanop het eerste gezicht) weet dat zij de juiste voor jou is, wenend in je armen valt doch je haar helemaal niet goed kent? Veel meer dan "ach meid, het komt allemaal wel goed" en "je hoeft helemaal niet te zeggen wat er scheelt, maar weet dat je altijd kan praten met me" kwam er niet uit. Voor de rest moet je zo'n gebroken meid zo goed mogelijk troosten als man. Althans, dat is mijn opvatting!

Een gevoel van spijt en ongemak begint me te vervullen, nu ik me realiseer dat de kans groot is dat Ani gehoord heeft hoe Josi en ik een verdieping hoger heerlijk en met veel lawaai aan het neuken waren .Anderzijds, als haar dat niet zou aanstaan was ze nu wellicht niet wenend in mijn armen gevallen... Tijdens onze innige omhelzing van enkele minuten rijzen een heleboel vragen in mijn hoofd.

Op de duur komt er (helaas) een eind aan de omhelzing. Ani zegt me dat ik me niets moet aantrekken van haar problemen en maar gewoon rustig moet gaan verder feesten met mijn vrienden. Wat ze daaraan toevoegde berokkende leed aan de oren: "... en misschien is het beter dat we elkaar gewoon niet meer zien deze week". Ik protesteerde meteen door argumenten op te werpen over hoe gezellig we het deze avond gehad hebben, hoe leuk onze groep van 8 wel niet was,... Ani wilde er niet van weten. Ook mijn vraag of ik ze mocht toevoegen op sociale media zweerde ze af. Een benauwd, beschamend gevoel vulde zich in mijn lichaam. "Kans verkeken, weg droomvrouw, wat ben je toch een sukkel Jonas", bedacht ik me. Ik kon me de kop wel inslaan. Waarom moest ik toch persé de seks met een leuke blondine (Josi) kiezen boven de liefde prima facie (Ani)? Had ik maar meteen naar Ani toegestapt in de hoop haar beter te leren kennen. Zo'n stommiteiten, waarbij ik een verkeerde keuze maak met betrekking tot vrouwen, komt wel eens meer voor in mijn leven.

Met het hoofd omlaag verliet ik het vakantiepand van de dames, uit schaamte keek ik niet meer achterom naar Ani haar reactie. Wel zag ik in mijn ooghoeken hoe Josi me nastaarde van op de trap. Hoe lang ze daar al stond, daar had ik het raden naar. Had ze heel het triestig gebeuren tussen mij en Ani gezien of stond ze er nog maar net?
Nee, de avond was echt klaar voor mij. Ik slenterde de meiden hun straat uit met het voornemen het eigen nest op te zoeken. Ik pak mijn Iphone en zet wat toepasselijke triestige muziek op (Human - Christina Perri). In zo'n muziek kan je je gevoel even kwijt ervaar ik altijd. Je dwingt jezelf door een bepaald dieptepunt te kruipen, om nadien met positieve energie verder te kunnen en de problemen uit het verleden achter te laten. Terwijl ik dit liedje luister, speelt het verloop van de voorbije dag zich in sneltempo af doorheen mijn hoofd: het boodschappen doen met Thomas - de eerste toevallige ontmoeting met en de uitnodiging van de meiden - de eerste ontmoeting met de vier meiden zelf, waarbij Ani er met kop en schouders bovenuit steekt - de gezellige barbecue-avond - de bierspellen - het hele zwembadgebeuren waarin Josi zich tegen me aanzoog, en een handtastelijke Suzanne van me wegsloeg - de plotse afwezigheid van Jens - het naïef meelopen naar Josi's verblijf om daar met haar tussen de lakens te duiken en kwalitatief hoogstaande, erotische vakantieseks te hebben - de tragische gedachte dat mijn 'op het eerste gezicht'-ware liefde die seks heeft kunnen waarnemen met haar oren... Dat laatste is er me teveel aan, ik zet me langs de kant van de weg in een grasperkje en richt mijn hoofd naar de heldere sterrenhemel. Ook jongens kunnen hun tranen niet bedwingen, ze geven het enkel niet snel toe. Op die ogenblik laat ik me maar gaan, er is toch niemand in de buurt. Huilend lig ik naar de sterren te kijken, met triestige muziek op de achtergrond. De tweede avond van mijn zomervakantie, hell yeah...

De tranen zijn uitgerold, maar de aangename buitentemperatuur en de de geur van het vers gemaaide in combinatie met de prachtige sterrenhemel doen me besluiten nog even te blijven liggen. Of nog, hoe je van een triestig melancholisch moment een moment van geestelijk genot kan maken! Ik geraak in een soort trance, en val nog net niet in slaap. Hoe lang die trance precies heeft geduurd weet ik niet, wel weet ik dat ze bruusk werd verstoord door een zingende stem in de verte. Het was een meidenstem, eentje die ik herkende! Ik keek op en zag hoe Suzanne in haar doorweekt nat topje over straat zwalpte en zich een weg naar huis probeerde te vinden. De alcohol beïnvloedde haar geest enorm zo te zien. Ik besloot haar tot bij mij te roepen: "Hé Suzanne!" doorklonk doorheen de donkere, rustige straat. Ze keek op en liep in een niet al te rechte lijn naar me toe. Ik zag haar turen, ze probeerde me te identificeren. Pas toen ze op zo'n vijf meter van bij mij was, herkende ze me. "Jonasss!!!" riep ze luid! Ze liep plots naar me toe en, net zoals ze me in het zwembad eerder op de avond als een prooi besprong, besprong ze me nu ook weer in het grasveld. "Eindelijk heb ik je te pakken, en nu geen haaien als Josi in de buurt".
Suzanne was duidelijk erg onder de invloed van de alcohol, maar dat maakte het zich er niet beter op. Haar bruine huid drukte zich tegen mijn lichaam aan. Bovendien had ik een hele mooie inkijk in haar topje, dat zo transparant als zachte plastiek was geworden door het zwembadwater. "Jezus Christ, wat heeft zij dikke, stevige, lekkere bollen" bedacht ik me!

Als een volleerd verleidster wist ze mijn gevoelens te bespelen door haar lichaam wat op en neer te schuren over het mijne. Op een gegeven moment duwde ze haar tieten bijna in mijn gezicht. "En, lieverd, wat denk je? Nu Josi er niet is krijg je van mij carte blanche". Ondanks mijn trance van enkele minuten geleden konden mijn hormonen zich niet bedwingen. Suzanne heeft een kathedraal van een lichaam! Iedere vrijgezelle jongen die dit aanbod van zo'n meid afzweert, moet eens naar de dokter geloof ik! Mijn handen gleden naar haar billen en begonnen deze te kneden! "Mmmh, eindelijk eens een kerel dat initiatief durft te nemen" fluisterde ze in mijn oor, gevolgd door een vieze geile lik! Hiermee verwees ze naar Jens, die Suzanne in het zwembad toch heeft afgeslagen. Met zo'n meid, dikke billen, dikke tieten, bruingetinte huid, al heel de avond wild,... op jouw, neemt het verstand in je pik het over van het rationele denken (en dat is een terecht verwijt dat vrouwen ons, mannen, soms aangeven). Hoe dan ook, mijn hormonen sloegen op hol, en ik had zowaar nog meer zin om Suzanne wild en diep te neuken dan ik Josi zonet had geneukt. Daar waar Josi een lekkere babe was om stevig mee te bonken, achtte ik Suzanne eerder een type voor de ruwe seks. Knijpen, kneden, likken, speedcore-neuken,... zo'n vrouwtje leek me het!

Suzanne en ik begonnen op het stukje gras innig te zoenen. De zonet beschreven verwachtingen werden helemaal ingelost. Suzanne creëerde bewust speeksel en liet dat in mijn mond vallen. Geil als een haantje wisselde ik mijn speeksel terug met het hare uit. Suzanne nam zelfs de stap verder en besloot van op enkele centimeters afstand te spuwen in mijn mond. Zoals gezegd was mijn rationeel denken op dat moment uitgeschakeld, en spuwde ik het ontvangen speeksel terug richting haar mond. Niet veel later waren we elkaars gezicht aan het besmeren met ons speeksel, onze tongen gleden werkelijk overal naartoe... Ondertussen lag Suzanne nog steeds op me, en begon ze met haar middelste spanning te zetten op mijn pik. "Oh fuck, Suzanne, let him free" fluisterde ik in haar oor, gevolgd door... speeksel rond haar oor! Dit liet ze zich geen twee keer zeggen. Ze graaide snel naar mijn pik in mijn broek en gaf hem wat hij nodig had: lucht!

"Ik ben niet zo voor die voorspellen, met mij mag je meteen aan het echte werk beginnen" hoorde ik Suzanne's stem weerklinken. Het is duidelijk dat zij het initiatief nam, en het voor haar niet snel genoeg kon gaan! Ze trok haar topje uit, evenals haar slipje. Naakt kwam ze op me zitten en begon ze opnieuw te schuren met haar kut over mijn pik. Gelet op haar nog relatief droge kut, besloot ik eerst maar wat vingerwerk te geven. Na twee minuten bleek Suzanne klaar, opgewonden, opgemonteerd voor the real job! Het schuren van haar kut leidde stilaan tot het schuiven van mijn dick in haar vagina. Steeds meer, steeds dieper omhulde haar intiem deel het mijne. Ik besloot de touwtjes in handen te nemen, pakte haar bij haar rug vast en zwierde haar van boven op mij naar onder mij. Mijn hormonen sloegen verder op tilt, en ik begon Suzanne als een gek te bonken. Mijn handen probeerden grip te krijgen op haar dikke tieten, maar dat was gezien de omvang en het speeksel (ja, ook daar) niet gemakkelijk. In tegenstelling tot mijn verwachtingen kwam er niet veel gekreun uit de donkere meid uit. Misschien maar goed ook, want we waren natuurlijk wel in het openbaar aan het neuken. Haar dronken toestand zal er wellicht ook wat mee te maken gehad hebben, lijkt me nu.

Het is gauw duidelijk dat de kut van Suzanne een stuk strakker is dan die van Josi! Ook de sopgeluiden die bij Josi aanwezig waren kwamen minder duidelijk tot uiting. Was de seks daarom minder goed? In mijn belevenis, ja! Maar daar denk je 'in the heat of the moment' niet bij na! Een pik in een kut steken blijft immers een hemels gevoel, vooral de moment dat die lekkere schaamlippen jouw pik omhelzen... onbeschrijfelijk!

Na enkele minuten aan hoog tempo geneukt te hebben, fluisterde ik in Suzanne's oor dat ik ging klaarkomen. "Kom op me tieten" hoorde ik ze snel hijgen. Zo gezegd zo gedaan. Ik voelde het zaad van diep opborrelen, een zaadlozingsshock trok door heel mijn lichaam en mijn zaad belandde op de tieten en onderkin van de volslanke, heerlijke dame.

Meteen sloeg de sfeer om, langs beide kanten. Ik kreeg na de zaadlozing een zowaar nog groter schuldgevoel als na de seks met Josi, o.v. Ani die nu natuurlijk terug een plaats kreeg in mijn rationele denken. "Niet goed bezig, Jonas" sneerde ik naar mezelf! Suzanne merkte dit op en vroeg met een dubbele tong: "ahzzo, was het niet goed genoeg meneer? Wel, fuck you, bekijk het maar!" Ze probeerde mijn zaad van haar lichaam te vegen, maar smeerde het zo enkel uit. Vervolgens trok ze haar topje aan om met een middelvingergebaar de plek te verlaten. Ik kon alleen maar hopen dat ze dit morgen allemaal heel goed kon relativeren als ze wakker werd!

Met opnieuw een triestig gevoel droop ik dan ook maar af, en besloot mijn eigen bed op te zoeken. Thuisgekomen werd ik echter verrast. Thomas en Jeff stonden onrustig te draaien rond de keukentafel. "Eindelijk Jonas, daar ben je! We moeten onmiddellijk opzoek naar Jens! Hij is al uren weg, hij is nergens in dit huis te vinden en hij beantwoordt geen enkele oproep van ons!".

Een naar gevoel overvalt me. Jens al uren weg, Ani die daarstraks volledig instortte bij me... Wat begon als een hoopgevende vakantie, zou vrij snel in ongeremdheid, excessiviteit en vooral verkeerde beslissingen leiden...

Ziezo, dit deel zit erop! Er zijn heel wat mogelijkheden om hierop een vervolg te breiden. Eventuele voor zelfs na de vakantie in Albufeira zitten al in mijn hoofd! Willen jullie een nieuw deel? Reageer dan zeker eventjes op het verhaal, geef constructieve kritiek, suggesties,... Hopelijk hebben jullie wederom kunnen genieten, en dan wens ik jullie alvast een voorspoedige gezondheid! Liefs