Fjorden - 5

Het was even na zessen en de rosétjes gingen lekker. Niet dat het om ons heen reeds rammelde van de lege flessen, maar voor een middagborrel was het een gemiddelde start. Het zonnetje scheen nog uit volle borst en Hanna lag nog steeds heerlijk tegen me aan, haar borsten ontbloot in de zon, kriebelend aan de haartjes op mijn bovenbeen. Het was een kwestie van tijd voordat ze het hogerop ging zoeken en ja hoor, daar schoof haar hand langzaam onder de stof van mijn zwembroek. Ik was blij dat die vervloekte strakke broek uit was en dat ik nu een zee van ruimte had in de zwembroek; al helemaal, omdat het er eentje was zonder binnenbroek. Was dit ook weer een bewuste keuze van Hanna, of zag ik nu overal een planmatige aanpak in? Op de hotelschool leerde je wel plannen. Nam ik aan ten minste, anders zouden feesten en partijen echt niet soepel verlopen en werd je nooit meer ingehuurd. Was ik onderdeel van één van haar partijtjes?

Ja of nee, het maakte me niet zo veel uit, want ik werd afgeleid door gekietel aan mijn linkerbal, die van schrik een beetje ineenkromp. Met haar nagels plaagde ze de huid van mijn balzak, waardoor de eerst wat hangende vorm een wat hardere bolvorm kreeg. Wat een heerlijk gevoel. Dit had ook effect op mijn pielemans, die nu in al zijn bewegingsvrijheid zich langzaam begon op te richten. Nog niet in volle paraatheid, maar de intentie was er. Het predicaat ‘neukstaaf’ was ie in elk geval nog zeker niet waardig. Gelukkig was Hanna van het zachtaardige soort en had ze niet de onhebbelijke gewoonte om onverwacht eventjes hard in een bal te knijpen. Zulk gedrag moest je direct afleren en zwaar veroordelen, want dat zijn geen grappen. Zeker niet als je lekker in de zon zit tijdens je eerste date met een pracht van een Bloemendaalse meid uit Overveen in Amsterdam-Zuid. Als onverwacht ballenknijpen onderdeel was van een vooraf doorgenomen draaiboek in een rollenspel, dan zou dat eventueel wel kunnen, maar, als ik de regie over dát draaiboek zou hebben, dan zou dat de eindredactie zeer zeker niet halen.

Maar dat hoefde niet bij haar. Zij wist hoe het hoorde en rolde subtiel mijn linkerbal tussen haar duim en wijsvinger; heel zachtjes en met veel gevoel en toewijding. Dat gedrag diende juist te moeten worden beloond, gewaardeerd en aangemoedigd. Zouden ze dat soort ‘gewenst gedrag’ ook leren op de hotelschool? Het zou me in elk geval niets verbazen, mocht dat inderdaad zo zijn. “Hmmmm” gromde ik zachtjes en deed mijn benen iets uit elkaar, om Hanna’s hand wat beter de ruimte te geven. Haar hand ging na nog wat gekriebel omhoog en ergens halverwege mijn schacht nam ze ‘m tussen duim en wijsvinger en schoof langzaam naar beneden, de huid meenemend. Dit had een bijzonder groot effect op de stijfheid van mijn pik. Die ging nu toch wel in vrij snel tempo van slappeling naar ferme knaap. Ze maakte tevreden geluidjes en gaf mij daarmee in vrijwel stilzwijgen de bevestiging dat ze tevreden was met de lengte, dikte en algehele vorm van mijn kleine krijger. Zijn toch altijd dingetjes waar een man onzeker over kan zijn.

Het formaat maakt niet uit. Ja ja, vertel dat maar eens aan die moddervette Duitse vrouwen van 40+, die bij bosjes voor een weekje op seksreis gaan naar Ghana of Curaçao voor een als paard geschapen lokale inboorling. Als formaat niks uitmaakte, dan gingen ze net zo graag naar de Filipijnen of China, maar daar worden ze zelden of nooit gesignaleerd, dus laten we dat betreft elkaar nou niet voor de gek houden. Ondertussen was Hanna heerlijk bezig met haar massage en langzamerhand was de maximale grootte en stijfheid wel bereikt en begon het genieten pas echt goed. Bij mij werkt het als het beklimmen van de Mount Everest. Aan de voet bij het basiskamp is het nog redelijk vlak en dan begint de klim naar kamp 1 (het teasen en kriebelen). Het heerlijkheidsgevoel neemt dan toe en is te vergelijken met waar ik me nu bevond: de zojuist voltooide volle erectie en daar was kamp 2. De weg naar kamp 3 zorgt ervoor dat je eigenlijke alleen wil zeggen: “ga door, ga door, ga door”, als ware het een Hindoestaans mantra en daar was Hanna nu in al haar toewijding mee bezig. Geweldig. Ga door. Ga door. Ga door.

Je staat dan op het punt om een hele belangrijke keuze te maken: blijven hangen in de mantra totdat er een spoedig orgasme komt, of juist willen uitrusten in kamp 3. De eerste optie is vooral ideaal bij het bekende vluggertje, je weet wel, in de bezemkast in de 3e koffiepauze met die waanzinnig hoerige snol van Inkoop, Desteny of Roxanne of hoe heet ze ook alweer. Dan zijn snelheid en effectiviteit het allerbelangrijkste. Maar op een avond als deze is optie 2 verreweg de beste. Ik liet haar voorlopig nog even op mijn route richting kamp 3; de tent was in zicht. Maar toen besloot ik het van haar over te nemen. Mijn hand zocht zich een weg naar haar lendendoek en in no-time was die los. Ik zocht met mijn mond die van haar en terwijl mijn rechterhand zachtjes over de stof van haar bikinibroekje begon te wrijven, proefde ik de zoete smaak van haar lip-gloss gevolgd door de erotische aanraking van onze beide tongen. Door handig positioneren werd het voor haar wat lastig om de greep om mij pik te behouden en zo zat ik in een subtiele move in mijn tent van kamp 2 even bij te komen en was het mijn beurt om haar richting kamp 2 te krijgen: kletsnat, geheel doorbloed en in ontvankelijke staat.

Zoals te verwachten voelde haar bikinibroekje warm aan en ook zij gaf me de ruimte door haar benen wat te spreiden. Met drie vingers wreef ik zachtjes, waarbij de middelste zich na een paar bewegingen precies gecentreerd was tussen haar lippen. Het was geen echte cameltoe, maar er was weldegelijk een klein dalletje voelbaar. Ik ging even omhoog om vervolgens aan de binnenkant van haar broekje weer af te dalen. De gladde huid verried een zeer recente scheerbeurt; ze was op alles voorbereid. Met de buitenste twee vingers spreidde ik de lippen en zonk met de middelste er tussenin. Dat voelde nog droog , maar dat was slechts schijn, want haar kleine lippen zaten nog tegen elkaar. Iets lager zat haar ingang en met een licht duwtje floepte een kootje naar binnen, die werd verwelkomd door een warm bad van nattigheid. Voilà, Hanna zat in kamp 2.

De vinger met het natte kootje kromde ik, zodat ie zijn weg naar boven vond en zo de kleine lippen en tot slot haar clitoris bevochtigde. Dat werd door Hanna beantwoord met een kleine rilling. Zachtjes drukte ik op haar clitoris en die was net iets kleiner dan een erwt en al behoorlijk gezwollen. Wat was vingeren toch lekker om te doen. Het gevoel dat mijn vingers ervoeren en de reactie die het hij haar teweegbracht zorgde voor een opwaartse spiraal en Hanna was nu op weg naar haar kamp 3. In haar gedachte was zij haar mantra gestart, dat vrij universeel bleek want ik meende zachtjes ‘ga door, ga door, ga door’ te horen. Ik wilde niet meteen mijn gehele trukendoos opentrekken, maar gunde haar één voorproefje, gewoon omdat ie altijd werd gewaardeerd en haar liet weten, dat ik best wel op de hoogte was van de vrouwelijke anatomie, afdeling erogene zones, sectie kutjes.

De weg van kamp 2 naar kamp 3 was die van de opgewekte geilheid (bij de vrouw dus kletsnat) naar dat punt waar ik als man altijd het liefst wilde blijven, zolang als het maar kon, namelijk de zone waarbij een orgasme op de loer ligt als je niet oppast. Kamp 3 ligt ook op de Mount Everest gevaarlijk dicht bij de top en het is bekend dat daar de meeste ongelukken gebeuren, wat in het seksuele verkeer bij de man met een heel plotseling te vroeg orgasme kan worden vergeleken. Die zijn vaak laag van intensiteit en hoeveelheid sperma, maar kunnen door het onverwachte toch in zwangerschappen resulteren als coïtus interruptus wordt gepraktiseerd, gevolgd door ruzie, verwijten en de morning after-pil. En het ergste is, is dat je weet dat je de top dan net niet hebt gehaald; op de top bevindt zich namelijk het grootste genot, namelijk het diepe oer-orgasme en dat heb jij dan net gemist. Heb je zó je stinkende best gedaan, kun je weer afdalen naar het basiskamp om van vooraf aan te beginnen.

Sommige vrouwen hebben een magisch extraatje. Die kunnen, na voldaan afgedaald te zijn van de top ergens tussen kamp 2 en 3 weer omkeren naar boven en nemen dan na kamp 3 een afslag, die voor mannen totaal onbekend is, en die leidt naar een nóg hogere top, die ik maar de Olympus noem. Op die top voltrekt zich dan een schouwspel dat je gewoon eens moet meemaken. Dan gebeurt er iets in het vrouwenbrein dat alle remmingen laat verdwijnen: gillen, huilen, plassen en beddengoed vandaliseren zijn enkele treffende voorbeelden daarvan. De dag erna leidt dan niet chagrijnig naar de huisarts, maar met een blos op de wangen naar de IKEA voor een nieuwe kussensloop.

Mijn middelste vinger gleed weer naar beneden en drong soepel naar binnen, dit keer tot ruim 2 kootjes, waarna die kromden en het wat stevigere kussentje bovenin masseerde. Dit ging in samenspel met mijn duim, die nu de taken bij de clitoris waarnam. Als het juiste ritme, druk en synchroniteit is gevonden, dan is mijn ervaring dat dat altijd wordt gewaardeerd, zo ook bij Hanna, die nu overging tot “oh ja, oh ja, ja, ja”; een duidelijk ander mantra. Alles voelde lekker bij haar, zeker als ze af en toe wat samenkneep en ging bewegen met haar heupen. Dan was ze in het zicht van kamp 3, dus besloot ik het wat af te zwakken, om haar verlangen naar de mooie weg van kamp 3 naar de top nog even op de proef te stellen. We zoenden innig terwijl mijn hand langzaam haar broekje verliet, om vervolgens nog even een bezoekje te brengen aan haar mooie ronde borsten.

Ik merkte dat Hanna het initiatief weer naar haar kant wilde trekken en voor ik het wist zat ze bovenop me en begon met haar heupen te wiegen, haar lippen te tuiten en met haar handen door haar lange haren te gaan. In mijn zwembroek had dat het gewenste effect en groeide mijn erectie in bijzonder korte tijd. Ik masseerde haar heerlijke borsten en die voelde zó lekker. Haar ademhaling versnelde en de boog naar voren en fluisterde in mijn oren: “je bent toch gewoon een gezonde man, neem ik aan?”. Dat was voor tweeërlei uitleg vatbaar, namelijk “je hebt toch wel zin?” en “je hebt toch geen geslachtziektes?” en omdat ik beide opties met ‘ja’ kon beantwoorden, fluisterde ik terug: “jazeker Hanna, jij ook?”. Haar antwoord kwam niet in woorden, maar in daden.

Al zoenend maakte ze de twee strikjes aan de zijkant van haar bikinibroekje los en trok van achteren het broekje weg, waarna ze zich iets oprichtte en mijn zwembroek naar beneden trok. Met een soepele handbeweging zette ze mijn eikel precies tegen haar ingang en zakte ze langzaam naar beneden. Mijn hemel, wat een heerlijk gevoel was dat; wat was ze lekker nat en precies strak genoeg. Helemaal beneden aangekomen bleef ze even zitten om aan de penetratie te wennen en begon toen te bewegen; haar heupen gingen van voor naar achter en weer terug en dat in een steeds hoger tempo. Ze ging in fases van “hmmmm” naar een enigszins hees gehijg. Ze bewoog alsof ze in ponyklas de stapgang reed. Voor mij is dat een lekkere beweging, maar heeft mij nooit tot orgasme gebracht en dat was wel fijn, want ik wilde nog lang niet uit kamp 3 vertrekken naar de top, maar van mij kreeg ze de vrijheid om daarvoor te kiezen of niet. Ik hielp haar door haar billen vast te pakken, die ook al zo lekker stevig aanvoelden. Ze sloeg haar armen om mijn nek en drukte haar borsten stevig tegen me aan. Het was genieten hier op dat dakterras in Zuid.

Ik merkte dat de variëteit in de bewegingen af nam en dat die plaats maakte voor een vast ritme, dat in intensiteit toenam. Ook het hese hijgen werd beetje bij beetje luider; ze was uit haar tent van kamp 3 gestapt en had de weg naar de top aanvaard; alles wees daarop. Toen er ook onwillekeurige bewegingen begonnen te komen die gepaard gingen met samenknijpen was er voor Hanna geen weg meer terug en ontlaadde ze in een prachtig orgasme. Haar adem stokte even, waarna er een gedempte kreet volgde en een paar korte en hevige bewegingen van haar heupen naar voren. De vlag was geplant op de top van de Everest en een paar kleine rillingen volgde toen ze langzaam ontspande en afdaalde naar het basiskamp, mij achterlatend ergens tussen 2 en 3. Maar dat vond ik juist geweldig. Ik geniet zó intens van een vrouw die zich helemaal laat gaan en echt goed klaarkomt. Mijn weg naar de top zou nog wel komen, dat stond buiten kijf.

Om er zeker van te zijn, dat er weer een kleine pauze zou volgen gaf ik haar een hele dikke vette lik over haar wang, zoals een Berner Sennen dat doet als je net na een lawine uit de sneeuw bent gegraven. En ja hoor, het voorspelde “iiieeuw” volgde, waarna we beiden er toch ook even om moesten lachen, zeker toen ik haar een tweede vette lik dreigde te geven en ze luid giechelend begon te spartelen met haar handen voor haar gezicht. Vooruit, nog één nep-lik en dan was het wel mooi geweest. Het kon te gek ook.

Toen de rust was wedergekeerd gaf ze me kort even een zoen en stond op. Nu was het mijn pik, die nog steeds vrij fier omhoog stond, die glom in de ondergaande zon. Maar uiteindelijk leek de zon hem te doen smelten en keerde hij ook terug naar zijn normale formaat. Ze knoopte de strikjes weer vast, deed haar lendendoek weer om en toen ze ook haar bovenstukje weer aantrok, was het duidelijk dat de tijd van kletsen en relaxen was aangebroken. Vooruit, dan trek ik mijn zwembroek ook maar weer aan. ‘Klok, klok, klok’ en de glazen waren weer vol, de asbak stond weer tussen ons op de bank en de zon begon het gevecht met de skyline langzaam te verliezen. Toedeloe zonnetje, welterusten en tot morgen. Maar wij gaan nog lang niet slapen….

En ik wist nu eindelijk waar die strikjes aan de zijkanten van bikinibroekjes voor dienden. Weer wat geleerd.