Familiegeheim - 2

Het was stil aan het ontbijt. Alleen de ouders dolden even met elkaar en stelden van alles voor wat ze vandaag zouden kunnen gaan doen. Respons ontbrak.
-
Dat het stil was, waren Ana en Mick ondertussen wel gewend. Zo ging het thuis ook al een tijdje. Maar Mick wist niet beter dan dat Ana hem negeerde omdat hij zo nu en dan wel eens naar haar staarde. Hij wist natuurlijk niet dat Ana op regelmatige basis even kwam kijken, als ze hem kon horen, of net als gisteren op de goede hoop dat hij bezig was. Ook Christen en Keilih waren deze keer nog stiller dan gisteren, vooral tegen hem.
-
Bij terugkeer had Keilih tegen Christen verteld dat het waar was, maar meer ook niet. Hij was inderdaad aan de grote kant. Meer hoefde Christen ook niet te weten. Hij had een grote en dat was dat. Heel de nacht had het door Christens hoofd gespookt – waarom wist ze niet – en nieuwsgierig was ze nu toch wel geworden. Bij Keilih speelde er meer in haar knappe koppie. Ze had Ana gezien. En wat vond ze daar eigenlijk van? Ze durfde het eigenlijk niet toe te geven, maar ze begreep het wel. Ze kon zich voorstellen dat Ana gemengde gevoelens aan dit alles overhield. Dat had ze zelf ook. Ze was zelfs een beetje jaloers… Maar niemand die dat van haar zou denken. Ze vond het immers zo ontzettend vies allemaal.
-
Uiteindelijk kwam de dagplanning rond. Maar Mick wilde niet mee. Hij hoefde ook niet mee. Zijn ouders hadden ook wel door dat hij niet helemaal lekker in zijn vel zat de laatste tijd, maar dit verweten ze aan het feit dat hij gewoon een puberende tiener was, en met Ana hadden ze ook zo’n periode meegemaakt. Dus niet erg. Had hij wat tijd voor zichzelf. Dat zou hem vast goed doen. Wat ze niet wisten, was dat hij ondertussen weer aardig behoefte had aan wat ‘tijd voor hemzelf’.
-
Ana, Keilih en Christen konden er ook weinig aandoen. In de ochtend aan het ontbijt, zonder make-up, met rommelig haar en de nachtkleding nog aan, waren deze meiden alsnog te knap om niet te negeren, om niet even naar te kijken als het kon. Of het nu het kleine beetje inkijk was wat Ana hem gaf toen ze over tafel reikte naar de pot jam, de manier waarop Keilih een Banaan in haar mond stopte, of zoals Christen even haar borsten tegen elkaar drukte met haar bovenarmen omdat ze het nog fris vond, ook al was het buiten al aardig warm aan het woorden, hij was gewoon kansloos. Niet zo warm als in de broek van die arme Mick.
-
Iedereen ging naar het dorp om daar een beetje te neuzen, en Mick bleef achter. Echter legde hij niet zodra hij kon meteen de hand op zichzelf. Na gisterenavond, en vanochtend vroeg, wat vaste rituelen waren geworden, hoefde hij niet meteen weer aan de slag. Zo ernstig was het ook weer niet.
-
In plaats daarvan begon hij zelf een verkenningstochtje op het terrein. Er zou een zwembad zijn, maar die was nog niet gezien. En met een grotto, nog wel. Dat hield in dat een gedeelte van het zwembad was uitgehouwen in steen; in dit geval het jacuzzi gedeelte wat hierdoor overdekt was. Het was ook best een groot terrein. Eerst trof hij de tennisbaan aan waar de eigenaren van het stuk land driftig bezig waren met het spel. Uit het niets ontstond er een kort gesprekje in z’n beste Duits en niet veel later werd hem het zwembad aangewezen, inclusief grotto. Daar kon hij prima vertoeven totdat de rest terug zou komen.
-
Mick was best sociaal, als hij niet persoonlijk met mensen hoefde om te gaan. Een leuke jongen in de omgang. Jammer dat Ana en de meiden dat niet meer konden zien. De tijden waren veranderd, maar in wezen bleef hij dezelfde Mick. Alleen had hij nu wat meer interesse in meiden gekregen. Dat kon niemand hem kwalijk nemen. En met zo’n lekkere stiefzus, en twee van die minstens zo lekkere vriendinnen er naast, was hij gewoon kansloos, en dus een stille iets wat schuwe jongen geworden.
-
In het dorp splitsten de meiden zich al snel van de ouders en kon ook hun vakantie beginnen. Het was een klein, typisch Oostenrijks dorpje wat vrij toeristisch was, gelegen in een dal aan een groot meer. De kleine winkeltjes vielen al snel ten prooi, en even werd er niet gedacht Mick. Niet zichtbaar althans.
-
Toch kon Keilih het niet laten Ana te confronteren met wat ze gezien had. En sluw als dat ze was, wachtte ze even totdat ze Ana voor zichzelf had toen Christen er even alleen op uit ging richting het water, en de andere twee in een kledingwinkeltje achterbleven.
-
,,Ik ben gisteren bij hem wezen kijken.’’ zei ze zachtjes terwijl Ana een nieuw en erg kort rokje aan het passen was. Nonchalant leunde Keilih tegen het pashokje aan en praatte ze door het gordijn. Ana’s ogen werden meteen groot.
,,Wat? Waarom?’’ snauwde ze fluisterend terug.
,,Ik was wel nieuwsgierig, ondertussen.’’ liet Keilih wat flauwtjes vallen. ,,Toevallig was hij net bezig.’’ lachte ze er achteraan. Het gordijntje werd met een ruk opengetrokken.
,,Niet doen. Waarom doe je dat nou? Je weet toch dat ik het er niet over wil hebben. Laat het gewoon. En je mag echt niks met hem doen, hoor, als je dat soms wilt.’’ Een boze vinger wees corrigerend naar de blondine die er allerminst van onder de indruk was.
,,Hoezo? Wil je hem voor jezelf houden?’’ Het was een valstrik, maar niet om Ana echt voor het blok te zetten. Ana bevroor en zweeg. ,,Ik heb je gezien. Nou en.’’ zei Keilih vervolgens, op een veel kalmere manier.
-
,,Het is niet dat ik het niet begrijp. Maar je moet wel uitkijken, toch? Daarom doe je toch ook zo moeilijk, of niet soms?’’ Keilih had het voor haarzelf uitgevogeld. Ze dacht dat Ana meer wilde dan alleen zijn oudere stiefzus zijn die af en toe even komt gluren. Haar eigen relatie was op dat gebied minder vruchtbaar te noemen, en ze had gewoon een geil mannetje onder haar eigen dak wonen. Maar zo simpel was het natuurlijk niet. Het mocht niet en het kon gewoon niet. Ze waren ‘familie’. Het was wat Ana zojuist tegen Keilih zei. Ook Keilih zou nooit wat met Mick mogen beginnen, om wat voor reden dan ook, omdat het Ana’s broertje was. Keilih wist hoe Ana zich voelde, want Keilih zag na gisteren toch ook opeens een stuk meer in die jonge, niet zo kleine Mick.
-
,,Ik en Christen zijn niet zo moeilijk, hoor, als het hier op aankomt.’’ ging ze verder.
Ana gniffelde daarom. ,,Ook daar wil ik het niet meer over hebben.’’ refereerden de twee naar een nabij gelegen verleden, wat zacht uitgedrukt als ongemakkelijk bestempeld kon worden, maar wat uiteindelijk de vriendschap sterker dan ooit had gemaakt.
-
De drie meiden waren de beste vriendinnen, maar er was een belangrijke voorgeschiedenis. Hun eigen geheimpje tegenover de rest van de wereld. Iets wat echt niemand mocht weten. En dat begon met dat Christen vijftien was en een vriendje kreeg, genaamd Nando. Nu vijf jaar later was dat nog steeds haar vriend. Dat zou wellicht ook nooit meer overgaan. Op het oog een net en keurig stel, zoals ze ook echt waren in het dagelijks leven. Maar als het op de seksualiteit aankwam, werd het als snel een ander verhaal. Zo relaxt en aardig en makkelijk Christen altijd was, was ook terug te vinden in hun seksuele relaties. Niet één, maar meerderen dus. Christen en Nando hielden het niet vaak bij traditionele seks, zoals stelletjes het vaak in bed met elkaar moeten doen. Het liefst deden ze het niet in bed, en als het even kon ook nog met iemand anders erbij. Iets wat je nooit zou raden als je Christen zo zou zien. En niemand die het dan ook wist.
-
Alleen was Ana met haar vriend gevraagd een keer er aan mee te doen. Ana wilde dat absoluut niet en kon het ook niet begrijpen. Ana’s vriend Olaf was hier nooit van op de hoogte gebracht. Die keek soms al te veel naar haar vriendinnen, en aangezien Christen altijd zo vol was over haar seksleven, en nu wist ze ook waarom, zag ze het niet zitten om Olaf hiervan op de hoogte te brengen, bang dat ze hem kwijt raakte. Waar Ana niet wilde, en later wel accepteerde dat Christen zo was – ze deed er immers ook niemand kwaad mee verder- deed Keilih wel mee.
-
Keilih was single en met een reden. Ze hield te veel van flirten en het avontuur wat kon volgen. Nando was een hele leuke jongen, zowel om te zien als in de omgang, en vies van een ander meisje was Keilih ook niet. Nu waren deze meiden pas twintig jaar en je moet niet denken dat er elk weekend wel zoiets spannends op de planning stond, maar dit was waar Keilih op doelde door te zeggen dat zij en Christen niet zo moeilijk waren. Met andere woorden: Mick was Ana’s ‘stief’-broer, en niet haar echte broertje. Als Ana wat plezier wilde met Mick en ze wisten daar secreet mee om te gaan, dan was dat toch prima? Los van dat het natuurlijk wel een beetje gek was. Maar Keilih had gezien waarom Ana terugkeerde om te gluren naar Mick.
-
En hoe ordinair het ook mag klinken, zou Keilih de eerste zijn om toe te geven dat de grootte er wel toedeed. Wel voor haar in ieder geval. En wie wil er nu niet een geil, opgewonden, jonge, knappe, verlegen en hopelijk gehoorzame jongen in huis? Zo beleefde Keilih die fantasie, ten minste. En daarnaast: als Mick niet gezien zou worden als Ana’s echte broertje, gold de regel van het niet daten met andermans broertje ook niet. Keilih zag er vooral een win-win situatie in. Maar zij hoefde dan ook niet in het samengestelde gezin te leven waarin de tiener en de twintiger de hormonen lieten gieren.
-
Ana vroeg Keilih wat te doen. Moeilijk, moeilijk. Het eerst uitmaken met Olaf en dan met Mick aan de haal? Of niks zeggen en alleen hier op vakantie een beetje experimenteren? Misschien was het beter om eerst met Mick te praten over dit alles en te horen hoe hij erin stond? Dat laatste klonk het verstandigst al leek het Ana ook doodeng. Maar de rest was ook doodeng. Ze wilde het niet uitmaken met Olaf, en ze wilde ook niet tegen hem liegen. Toch leek het liegen wel de meest voor de hand liggen oplossing. Alleen hier, omdat het vakantie is. Dat kon best, toch?
-
Toen ze met het middageten thuis waren, vergezelde Mick het gezelschap in zijn zwembroek en verder niets. Meteen liepen de meiden rood aan en konden ze er toch niet meer omheen dat dit jonge ventje met de dag aantrekkelijker werd. Ana en Keilih hadden Christen nog even buiten dit alles gehouden. Niet moeilijker maken dan het al is. Voor hetzelfde geld gebeurt er niks, en hoe minder mensen er vanaf weten, des te beter.
-
Door de lange reis van de dag ervoor, hielden de ouders het voor gezien en ging een middagje luieren. De kinderen mochten doen wat ze wilden. Mick, wat relaxter en minder afgeleid, vertelde over het zwembad en de grotto. Het liefst wilde hij de hele middag in het water liggen, maar toen Christen voorstelde dat met z’n allen te gaan doen, hield hij zich toch afzijdig. Hij wees de rest op het zwembad en toen het vijftal in zwemkleding over het gazon bewoog, zat hij alweer in de camper, en keek hij door het kleine raampje in de ruimte boven de cabine naar de drie meiden in bikini, die richting het afgelegen zwemparadijs wandelden. Ze leken nog even naar hem op zoek te zijn, maar vervolgden hun weg. Mick was ondertussen wel gewend aan dit alles en wist gewoon wanneer hij beter uit voorzorg zich schuil moest houden. Het was niet zo dat hij dan maar elke keer aan z’n pik begon te trekken, maar dat was wel het idee wat de meiden ondertussen van hem hadden gekregen.
-
Ana keek dan ook gek op toen ze hem gewoon zag zitten met z’n telefoon in z’n handen en muziek hoorde. Ze had gezegd nog wat te moeten pakken, maar had Keilih geseind er nu gelijk voor te gaan. Er ging van alles door haar hoofd, en misschien was het wel gewoon het makkelijkst als ze hem betrapte met een harde. Maar dat deed ze dus niet. Ze gluurde eerst nog door het raampje en stapte toen maar gewoon de camper binnen. Hij lag op z’n bed en schrok van de prachtige verschijning in haar rode bikini.
-
,,Hey Mick, alles goed?’’ kwam ze luchtig mee aan. Mick trok zich dan wel niet af, maar hij zat wel met één hand in z’n broek onder de dekens en liep meteen rood aan. Ook Ana kreeg een kleurtje, al deed ze nog zo haar best om niet te zien dat zijn hand pas later tevoorschijn kwam.
Ze schoot in de lach. ,,Grappig, daar wilde ik het eigenlijk over hebben…’’ ging ze er toch maar voor. Haar hart bonkte in haar keel en ze keek hem ijzig gespannen aan.
,,Waarover?’’ hield hij zich nog van de domme.
-
Keilih had een drietal opties voorgehouden. Maar ze was ook bij zichzelf ten rade gegaan. En eerlijkheid duurt gewoon het langst. Wilde ze Mick wel zo erg, als dat het nu leek? Misschien wel, maar zeker wist ze dat helemaal niet. Ze vond het vooral zielig en vervelend voor hem dat zijn leven hierdoor zo beïnvloed werd, en daarnaast dat van haar ook. Dus Ana ging het niet eerst uitmaken, en het ook niet stiekem doen. En ze ging hem ook niet uithoren over hoe hij erin stond. Zij was de oudere zus, zij moest het gewoon voor hem opnemen.
-
,,Ik weet dat het de laatste tijd niet zo botert tussen ons. Niet zoals vroeger.’’ begon ze voorzichtig met een lieve stem, terwijl ze in de deur stond. Ondertussen kwam zijn hand onder de dekens vandaan en Mick knikte maar overeenstemmend. ,,Maar het geeft niet. Ik snap het. We zijn geen familie. En dat je zo nu en dan kijkt, is misschien niet ideaal, maar ook weer niet zo erg dat we nu zo met elkaar om moeten gaan, toch?’’ Een klein beetje wanhoop viel te horen in haar stem. Ze deed ook een stapje dichterbij. En even later zat ze op de rand van zijn bed, in haar mooie, rode bikini…
-
,,Jij bent een jongen, en ik ben een meisje. Het is misschien ook wel te verwachten dat we dan meer over elkaar denken. Maar dat hoeft ons toch niet zo te leiden. Kijk nou: zo wil je toch niet de hele vakantie doorbrengen; alleen.’’ verwees ze naar het feit dat hij na vanochtend zich weer had afgezonderd. ,,We mogen elkaar best leuk vinden. Maar dan weten we dat nu. En dan is het toch goed? Zoals je misschien wel vaker een meisje ziet lopen die je leuk vind. Maar daar ga je toch ook niet achteraan? Ik heb hetzelfde, hoor. Ik zie ook wel eens een jongen lopen die ik aantrekkelijk vind, maar dan doe ik er niks mee. Dat is normaal. Dus dit tussen ons is ook normaal. Okay?’’ Mick wist eigenlijk niet zo goed waar ze het over had. Ja, hij staarde naar haar, omdat hij haar knap vond. En heel gek was dat inderdaad niet. Maar zei ze nou ook dat zei een zelfde soort gevoelens voor hem had? Want dat was nieuw… Voor hem.
-
Hij durfde het alleen niet tegen haar te zeggen. Niet moeilijker maken dan het al is, leek ook zijn motto te zijn.
,,Uh, ja. Okay. Ik doe het ook niet expres.’’ zei hij snel en kwam wat meer overeind. ,,Je bent m’n zus. Maar…’’
,,Ook weer niet.’’ maakte Ana de zin met een voorzichtige lach af. ,,Ik weet het.’’ Ook die kon hij opvatten als dat zij hem als meer zag dan haar broertje. ,,Maar dat is dan toch okay? Ik weet dat je zo nu en dan kijkt, en…’’ maar die maakte ze niet af omdat het voor zo voor de hand lag.
,,En?’’ vroeg hij toen wel.
,,Nou, ik ben ook niet blind.’’ gaf ze toen toch maar toe… Alles over het bespieden tijdens zijn masturbatiesessies hield ze nog even voor zich.
-
,,Maar je bent ook gewoon aardig. Vroeger gingen we leuk met elkaar om. Dat kan nog steeds. Dit is maar een fase.’’ was Ana ervan overtuigd, alsof Keilih nooit wat tegen haar gezegd leek te hebben. Ze relativeerde alles totdat er niks meer was om je zorgen over te maken. Ook een manier van dingen oplossen, al haalde je er werkelijk niks mee uit de lucht. Een fase? Mick werd volwassen, en wist ze dan niet hoe vaak hij wel niet een stijve van haar kreeg? Nee, hoe vaak wist ze niet, nee. Eigenlijk had ze helemaal niet zozeer het idee dat als hij zich aftrok, hij dat deed met haar in gedachten. Maar wat niet weet, wat niet deert.
-
,,Dus? Weer vrienden?’’ Mick glimlachte naar haar. Hij kon het zeker waarderen.
,,Tuurlijk.’’ zei hij dan ook.
,,Dus niet meer zo’n vreemde wezen dan.’’ stelde ze nog voor.
,,Ik ga m’n best doen.’’ En bijna leek alles goed en wel te zijn met dat beide individuen dachten dat alles nu op tafel lach.
,,En als jij gewoon wat tijd nodig hebt om je ding te doen, is dat ook niet meer dan natuurlijk.’’ liet ze op de valreep nog vallen.
-
Even was ze vergeten dat Mick niet wist dat Ana wist dat hij dit deed…
,,M’n ding?’’ vroeg hij dan ook, al wetende wat ze bedoelde en de arme jongen liep helemaal rood aan.
Ana slikte. ,,Ja, je weet wel.’’ Maar Mick zweeg. ,,Maar dat doe je toch? Alle jongens doen dat, toch?’’ probeerde ze zichzelf nog maar te redden en te doen alsof het niet erg was. Maar het was typisch dat ze het zo zei als dat ze had gedaan. Alsof ze het zelf gezien had. En zo keek ze ook, voordat ze uit ongemak maar wegkeek.
-
Mick slikte moeilijk. ,,Heb je me een keer gezien?’’ durfde hij toen wel te vragen, het antwoord al wetende.
Ana draaide er kort omheen, maar gaf toen maar toe. ,,Een paar keer maar hoor.’’ zei ze vlug alsof het niets was.
Maar Mick werd al bijna misselijk van het idee. Hoe gênant… ,,Wanneer dan? Thuis? Of…’’ Of waar? Waar deed Mick het allemaal nog meer dan?
Ana slikte en keek nog verder de andere kant op. ,,Maar dat geeft dus niet, zeg ik. Dat bedoelde ik. Als je dat moet doen, moet je dat gewoon doen.’’ En als zij moest kijken, moest ze dat ook gewoon doen…
,,Waarom zei je niks dan?’’
,,Ja, dag. Dat is echt gênant.’’ lachte ze er oneerbiedig om. Daar wist hij alles van. Zeker nu.
-
Mick dacht terug aan de talloze keren dat hij de hand op zichzelf gelegd had, en dat hij betrapt had kunnen worden. Hij dacht wel eens ontkomen te zijn aan zoiets, wanneer hij dacht alleen thuis te zijn en dat Ana dan toch thuis bleek te zijn. Of als het te druk in huis was, ging hij wel eens op de achterbank van haar vaders auto zitten, of in het schuurtje achter in de tuin. Daar had hij allemaal betrapt kunnen worden. Niet dat Ana daar wat vanaf wist. Zo wanhopig had ze hem ook weer niet ingeschat.
,,Doe nou niet zo moeilijk. Ik heb gewoon een paar keer gekeken, nou en?’’ probeerde ze het nog. Maar het kwaad was al lang geschied. De twee keken elkaar niet aan en het was beter als Ana gewoon ging. Dit leek niet meer goed te komen. Opeens leek het idee van Keilih om er gewoon voor te gaan een stuk verstandiger. Maar ook daar leek het nu te laat voor.
-
In stilte bleef Ana nog even zitten, en toen wilde ze maar opstaan.
,,Nee, wacht even.’’ hield hij haar toen snel staande. ,,Je hebt gelijk. Het is niet perse erg.’’ slikte hij, bewust van dat hij vieze dingen had gedaan voor het oog van zijn ouder stiefzus, waar hij ondertussen van alles voor voelde. ,,Maar is het wel normaal?’’ vroeg hij haar toen voorzichtig. Plots leek het gesprek een hele andere wending te krijgen, en Ana voelde enige bezorgdheid bij de jonge, shirt-loze halfgod die haar broertje was.
,,Hoe bedoel je?’’ En ze keek hem weer aan. Mick twijfelde even. Maar aangezien ze het toch wist…
-
,,Doet Olaf dit ook? Ik bedoel… Is het normaal? Ik heb niemand om hierover mee te praten. M’n vrienden lachen me uit, en ik heb ook nog geen meisje gehad en zo…’’ kwam hij mee aan, doelende op het feit dat hij zo vaak een stijve kreeg en zichzelf er ook bijna minstens zo vaak van af hielp.
Ana miste dit. ,,Hij is wel wat groter, ja. Maar ziet er voor de rest wel normaal uit, hoor.’’ antwoordde ze namelijk op de verkeerde vraag. Mick viel stil.
,,Nee, ik bedoel… Ja, is die groot?’’
Ana werd nu verrast. Weer wist ze niet waar ze moest kijken. ,,Wat bedoelde je dan?’’ kuchte ze met een rood hoofd.
Mick liet het maar. Grootte was toch niet belangrijk… ,,Dat het zo vaak voorkomt, bedoelde ik. Soms word ik om niets al… ja, uhm hard. En dan… nou, je weet wel…’’ Hij hoefde niet heel duidelijk te zijn om zichzelf te duiden. Ana wist nu wel wat hij bedoelde. Maar hoe kon hij nou niet weten dat hij groter was dan gemiddeld? Had ze het al die tijd verkeerd gezien, of anders ingebeeld?
-
,,Ik weet eigenlijk niet of Olaf dat doet.’’ zei ze hem eerst.
,,Daar heeft hij jou dan ook voor.’’ zei hij wat brutaal, waar hij zelf van schrok.
,,Ja, zou je denken…’’ lachte ze er cynisch om. ,,Maar ik weet het eigenlijk niet. Het is natuurlijk, hoor. Wel als je het mij vraagt.’’ ging ze er nuchter mee om. ,,Maar hoe vaak doe je het dan?’’ wilde ze daarna nog wel weten, puur uit nieuwsgierigheid.
Mick werd weer verlegen. ,,Paar keer.’’ zei hij alleen.
,,Per week?’’
,,nee…’’
,,Per dag?!’’ schrok ze er van. Ja, wist zij veel… Mick knikte. Ja, een paar keer per dag. Elke ochtend en elke avond. En als het kon nog een paar keer tussendoor… ,,Ja, geen idee. Vast wel.’’ zei ze maar, op de vraag of het normaal was. Maar ook Ana schrok er wel van. Die paar keer dat ze het gezien had, was hij toch wel lang bezig met zoiets. Zeker tien minuten. Dat vond zij best wel lang, aangezien Olaf het amper een minuut volhield. En dat een paar keer per dag… Het deed haar toch dingen doen afvragen.
-
,,Dat is normaal hoor, voor iemand van jouw leeftijd.’’ zei ze vervolgens maar vlug, met gespeelde zekerheid. Ze zat hier alweer een tijdje en straks vroegen ze nog af waar ze bleef en ging het vast een eigen leven leiden… Toch wilde ze nog één ding checken…
-
,,Over je, uhm… je ding?’’ begon ze nog, nu ze echt was opgestaan en ze zag dat ze Mick toch een beetje had gerustgesteld. ,,Niet dat het uitmaakt, hoor…’’ draaide ze er om heen. ,,Maar naar wat ik zag, was die groter dan gemiddeld, in ieder geval. Check je dat niet met je vrienden, of zo, of hebben die er allemaal zo eentje?’’ lachte ze er beschamend om, schamend om haar kinderlijke interesse in het mannelijk geslachtsdeel.
,,Nee.’’ zei hij nuchter. ,,Is dat dan normaal?’’ Hij was niet zo’n jongen die daar zo makkelijk over sprak, en zijn vrienden ook niet. Geen enkele jongen, dacht hij. ,,Vraag me sowieso wel eens af of die wel klopt, en zo.’’
,,Klopt?’’
,,Ja, of… ja, weet ik veel.’’
,,Kijk je geen porno dan?’’ vroeg ze hem maar.
,,Jawel.’’ zei hij zonder schaamte. ,,Maar, die zijn vaak besneden. Moet dat?’’ Het leek wel een vragenuurtje. Maar de sfeer was totaal omgeslagen en blijkbaar konden dit soort vragen nu opeens aan elkaars adres.
,,Nee, natuurlijk niet.’’ zei ze hem snel. Ze wilde alleen weten of hij groot was, en nu kreeg ze dit voor haar kiezen. ,,Maar ik wil wel kijken voor je. Ik bedoel… Ik… Als je dat fijn vind. Zonder iets, gewoon kijken.’’ brabbelde ze daarna vlug, en de ongemakkelijkheid werd weer tastbaar. Zo sloeg de sfeer opeens weer om…
-
Mick werd echter meteen opgewonden van dit idee.
,,Gewoon als zus. Omdat je m’n broertje bent.’’ probeerde ze nog vol te houden. Mick leek dat niet eens meer te horen. Zelfs als zus vond hij het best.
,,Hij is nu hard.’’ zei hij zachtjes. Ana slikte. Dat had ze toch niet helemaal verwacht. Maar Mick was de hele tijd al hard geweest. ,,Dus als je het niet erg vind?’’ durfde hij dan ook te vragen.
Ana twijfelde, slikte en knikte tot slot. ,,Ja, geen probleem.’’ zei ze alsof het geen probleem was. Maar haar hart bonkte meteen weer in haar keel.
-
Ana ging weer even op de rand van zijn bed zitten en keerde haar gezicht naar hem toe. Mick leek er toch vrij nonchalant over te doen, en Ana deed ook net als of. Hij trok de dekens weg, en in zijn zwembroek was meteen een tent zichtbaar die het een en ander al deed vermoeden. Ana had kunnen zeggen dat hij nu al groter oogde dan normaal, maar dat deed ze niet. Ze zag hem namelijk ook z’n elastiek losmaken en ze vond het toch wel spannend. Ze zat met haar rug naar hem toe en haar kin leunde op haar schouder en zwijgend en met ondeugende ogen keek ze toe, en moest ze toegeven het wel heel erg spannend te vinden. Alsof het weer de eerste keer was. En dat met één die ze al wel gezien had.
-
Voorzichtig tilde Mick de broekrand over het gevaarte heen en kwam hij bloot te liggen. Ana drukte haar lippen op elkaar en probeerde er niet te lang naar te kijken.
,,Ziet er goed uit, hoor.’’ zei ze vlug en het zweet brak haar plots uit. ,,Dus, ik ga maar weer.’’ Mick kreeg juist het idee dat er iets mis was hierdoor.
,,Zeker?’’ vroeg hij haar nog zachtjes, niet passende bij zijn postuur en nu ook het overduidelijke postuur van zijn harde penis. Ana had het niet verkeerd gezien. Natuurlijk niet. Dat ding was enorm. Ver boven gemiddeld. Vergelijken met Olaf een machtig wapen. Maar dat kon ze hem niet zeggen. Zijn eikel was groot en gezwollen en zijn voorhuid vormde een kraag daaronder. Zijn schacht leek eerst dikker te worden en dan weer iets slanker, maar dik was die van begin tot eind. Echt dik, en ook lang. Mick was ook een grote jongen, maar zelfs dan had hij echt een grote pik. En ook best mooi, nu ze er toch wat langer naar keek, dan misschien nodig was. Hij schoor zich ook daar. En ook zijn zak was goed zichtbaar, en ook niet aan de kleine kant. Fascinerend, op z’n minst.
-
,,Je vind hem raar.’’ concludeerde Mick uit onzekerheid over z’n zaakje, door de manier waarop ze zo aarzelend er naar bleef kijken.
,,Nee, echt niet.’’ zei ze toen snel. Dit vond ze ook weer zielig. Hij hoefde helemaal geen doetje te zijn, juist niet. Daar kwam hij hopelijk nog wel achter. ,,Hij is echt heel groot. Daarom kijk ik zo. Ik schrik er gewoon een beetje van. Maar in goede zin.’’ maakte ze er van, en lachte er wat flauw om.
,,Ja, is dat goed dan?’’ Maar hij hoorde zichzelf nu ook. Natuurlijk was dat goed. Toch wel. Hij lachte er vervolgens ook een beetje trots om toen hij haar nog zag knikken.
,,Luister Mick, als je niet m’n broertje was…’’ En nu hoorde ze Keilih weer zeggen dat ze eigenlijk geen familie was. Dit was niet eens zo raar. Mick wachtte af op wat niet zou komen. Ze keek er nog een keer naar, beet zelfs even op haar lip, en sloot toen bewust de ogen. Ze keerde hem weer haar achterhoofd toe en stond toen toch maar op.
-
Ana kon zich beheersen moest doen wat het beste was. Hiervoor was ze niet gekomen.
,,Er is niks mis mee. Echt niet. Maar kunnen we nu weer normaal doen? Want daar was ik voor gekomen.’’ Al was de kans dat het weer normaal werd, wel een stuk kleiner geworden, in tegenstelling tot sommige andere dingen.
-
Mick borg snel zijn zaakje op en trok de dekens over zich heen. Gek genoeg luchtte het wel een beetje op. We zijn allemaal maar mensen en hij had niet meteen door dat Ana daar min of meer smachtend had gezeten. Heel veel scheelde het niet, of ze was een stapje verder gegaan. Misschien had ze wel even moete voelen of alles wel goed was aan dat ding? Iets wat zeker in haar was opgekomen. Maar dat kon natuurlijk echt niet…
-
En dus was het toch min of meer gelukt, daar waar ze voor gekomen was. Mick kroop wat meer uit z’n schuil, en leek die dag, vanaf dat moment, een stuk minder met zichzelf in de knoop te zitten. Alsof er een last van hem afviel. Aftrekken was normaal, z’n pielie was normaal, en als het moest kon hij daar met Ana over praten. En was Ana er niet, kon hij zich gewoon suf fantaseren over haar en haar vriendinnen. Het leek nog niet tot hem door te dringen dat diezelfde Ana meerdere malen had staan kijken, waarschijnlijk met minstens zo veel verlangens als dat ze net gedaan had. Maar het leek slechts een kwestie van tijd te zijn, voordat hij dat wel door zou hebben.
-
Aan alle kanten werd de nieuwsgierigheid gevoed. Mick leerde zijn penis steeds wat beter kennen, en hoopte er binnenkort toch echt een keer mee in actie te komen, mocht hij een leuk meisje tegenkomen – misschien wel een mooie Oostenrijkse, of zo, denkende dat Ana en haar vriendinnen onbereikbaar waren – en Ana vroeg zich steeds meer af hoe het zou zijn om het bed te delen met Mick. Zou het nou echt uitmaken, de grootte? Geil werd ze er wel van.
-
En om het nog interessanter te maken, waren er ook deze keer pottenkijkers in de buurt. Keilih had het toch aan Christen verteld, toen Ana wel erg lang wegbleef. Waren ze bang dat Ana een fout maakte en wilden ze dat voor zijn, of wilden ze het gewoon met eigen ogen zien dat Ana die fout maakte? Ze konden Ana en Mick horen, en zaten op de eerste rij toen Mick Ana zijn pik toonde. Met open mond hadden de twee meisjes stiekem toegekeken.
,,Zou Nando dit goed vinden?’’ durfde Keilih zelfs hardop te denken.
,,Kan het vragen.’’ antwoordde Christen, doelende op hun openrelatie en het feit dat Keilih en Christen al eerder jongens gedeeld hadden… Nu ze Ana zo zagen met Mick, dachten zij ook een vrijere rol in te kunnen vullen…
-