Monique & Carla - 18

Monique dacht na over wat ze nu het beste konden doen. Opeens kreeg ze een idee. De hockeyvelden lagen niet ver van hen vandaan en ze wist dat van een van de kleedlokalen het slot kapot was. Als ze daar nu eens naartoe gingen, dan konden ze daar lekker hun gang gaan zonder door iemand betrapt te worden. Ze keek Amanda geheimzinnig aan. ‘Ik weet iets, kom mee!’
‘Waar gaan we dan naartoe?’
‘We lopen door het park en komen dan bij de hockeyvelden uit. Aan de achterkant zit een gat in het hekwerk en als we daardoorheen kruipen, komen we bij de kleedlokalen uit. Eentje daarvan is nooit op slot.’
‘Maar… mag dat wel?’ Monique haalde de schouders op. ‘Eigenlijk niet, maar er mag zoveel niet.’ Amanda knikte wel, maar was er niet zo zeker van of ze dit wel wilde.
Ze liepen door het park en bij de hockeyvelden keek Monique om zich heen en zag niemand anders in de buurt van het sportcomplex.
Ze kropen door een gat in het hekwerk en kwamen bij de kleedlokalen uit. Monique opende een deur waarvan het slot stuk was en glipte met Amanda naar binnen. Hun ogen moesten aan de duisternis wennen, want ze durfden het licht niet aan te maken. Toen ze vaag weer iets zagen, omhelsden ze elkaar. Ze drukten hun borsten stevig tegen elkaar en Monique greep onder Amanda’s rokje haar billen vast. Ze begonnen te zoenen en snel kronkelden hun tongen om elkaar heen. Monique schoof de handen in Amanda’s onderbroekje en kneep zachtjes in haar kontje. Het meisje kreunde onder het zoenen en pakte op haar beurt Moniques billen vast. Die voelde dat ze behoorlijk nat tussen haar benen werd en wilde meer.
Ze stopte met zoenen en ging op de knieën zitten. Ze trok Amanda’s onderbroekje omlaag en liet het meisje eruit stappen.
‘Wat, wat ga je doen, Monique?’ vroeg ze aarzelend, want dit was allemaal nieuw voor haar.
‘Ik ga je klitje verwennen. Spreid je benen wat en houd je rokje omhoog!’
Amanda deed dit, maar haar hartslag steeg met de seconde. Monique kwam langzaam in die trance waar ze geen weerstand aan kon bieden. Ze wilde op dit moment maar een ding en dat was seks met dit leuke, roodharige meisje hebben. Met haar tong begon ze de kleine schaamlippen te verwennen.
Amanda hield de adem in en voelde de eerste tintelingen in haar onderbuik.
Monique trok de schaamlippen iets uit elkaar en zocht met het puntje van de tong de clitoris. Het meisjes begon voorvocht af te scheiden en dat was iets waar Monique niet vies van was. Ze kreeg het in haar mond en genoot van de smaak ervan. Net als dat van Carla, dacht ze en voelde dat ze zelf ook nat aan het worden was. Ze bewerkte de clitoris met het puntje van haar tong waar Amanda heftig op reageerde. Dat plekje was overgevoelig en ze kreunde: ‘Oh, Monique, doe wat rustiger alsjeblieft!’
Monique deed het wat rustiger aan en duwde haar tong een stukje naar binnen en er weer uit. Dit herhaalde ze enkele malen, maar weer gaf Amanda aan dat het overgevoelig werd. Monique stopte even en enigszins beteuterd zei het rode meisje: ‘Monique, ik moet opeens erg plassen.’
De arme Monique had het niet meer. Ze baalde van weer een onderbreking.
‘Achter je, naast de douches is een toilet.’ Amanda liep er naartoe en toen ze klaar was, zat Monique al op hete kolen om verder te gaan.
‘Sorry, maar ik moest echt nodig.’
‘Maak niets uit, Amanda. Misschien wil jij mij nu verwennen?’
‘Je bedoelt dat ik jou met mijn tong… eh verwen?’
Monique besefte dat ze eigenlijk te veel wilde van dit onervaren meisje. Ze was echter zo geil dat ze nu niets liever wilde dan dat er iemand anders haar liet klaarkomen. Ze stond op en trok haar slipje uit. Ze ging tegenover Amanda staan en liet haar rok op de grond vallen.
‘Vinger me, dat vind ik ook lekker.’ Amanda knikte en haar hand trilde lichtjes toen ze die naar Moniques vagina bracht. Ze schoof haar wijsvinger
naar binnen en vond het vochtig en glibberig aanvoelen.
‘Het mag wat steviger!’ hijgde Monique die met de seconde geiler werd. Het meisje bewoog haar wijsvinger in en uit en het voorvocht droop eruit.
‘Streel mijn klit, schatje!’ Amanda zocht met het puntje van haar wijsvinger de gezwollen clitoris en begon die zachtjes te masseren. De arme Monique hield het niet meer en begon luidruchtig te kreunen. Ze spoorde Amanda aan om het wat ruwer te doen en toen het meisje dit deed, voelde ze een gigantisch orgasme opkomen. Ze hield Amanda stevig bij de schouders vast, toen ze gillend klaarkwam. Daarna omhelsde ze het meisje en zoende haar enkele keren stevig op de mond. Amanda keek haar beduusd aan en kon bijna niet geloven dat ze Monique zo had laten klaarkomen. Ze gingen op de bank zitten en keken elkaar aan. Monique legde haar hand op die van Amanda en zei: ‘Dank je wel. Dit had ik echt nodig, maar nu wil ik jou ook een orgasme bezorgen.’
‘Is goed, Monique, maar doe het wel rustig aan.’
‘Doe ik, ga maar voor me staan.’ Amanda deed dit, terwijl Monique bleef zitten. Verlekkerd keek ze naar het met een rood plukje schaamhaar versierde kutje. Ze moest zich inhouden om het niet weer heerlijk met de tong te verwennen. Toen ze met vingeren wilde beginnen, hoorde ze gestommel buiten en een meisjesstem zeggen: ‘Volgens mij kunnen we hierbinnen gaan zitten.’ Geschrokken keek ze Amanda aan.
‘Shit, kom Amanda, snel!’ Monique trok het meisje mee naar het achterste gedeelte van de kleedkamer waar de douches zich bevonden. Daar verstopten ze zich in een hoek, zodat ze vanuit de kleedkamer niet meer te zien waren. Ze hoorden de deur opengaan en meerdere personen kwamen naar binnen.
‘Chill, Jenny, hier ziet niemand ons. Laten we daar gaan zitten.’
‘Goed, Maud, ik heb er reuze zin in.’
Monique die met gespitste oren luisterde, herkende Jenny die keepster in een jeugdelftal van de hockeyclub was. Een zestienjarige meid die erg klein en dik was. Soms werd ze door jongens gepest die haar olifantje noemden. Die Maud die nu bij haar was, kende ze niet. Voorzichtig gluurde ze om de hoek en zag de meiden op de bank zitten. Maud had een normaal postuur met kort, zwart, stekeltjeshaar. Ze hielden elkaar vast en zaten innig te tongzoenen. Moniques mond viel open van verbazing, maar vond het ook leuk dat Jenny iemand had gevonden die accepteerde hoe ze eruitzag. Amanda gluurde ook mee en fluisterde: ‘Ken je die twee?’
‘Alleen dat dikke meisje. Die is ook van de hockeyclub. Die ander ken ik niet.’
‘Wat doen we nu?’
Monique haalde de schouders op en stelde voor om te wachten tot deze meiden weer weggingen. Ze wilde ze niet laten schrikken of zich betrapt voelen. Jenny en Maud begonnen nu ook elkaars borsten te betasten en al gauw knoopte Jenny haar blouse open. Gretig greep Maud naar een van haar
dikke borsten en begon die te masseren. Jenny wreef op haar beurt met een hand zachtjes over Mauds kruis. Die maakte snel de rits van haar spijkerbroek open, zodat Jenny vrij spel had. Ondertussen bleven hun tongen met elkaar dansen in een zee van speeksel. Monique en Amanda die daar getuige van waren, werden daar ook weer opgewonden van, maar durfden zich amper te bewegen. Na ruim vijfentwintig minuten hadden de twee meiden er schijnbaar genoeg van, want ze hielden er plotseling mee op. Ze stonden op en verlieten het kleedlokaal. Opgelucht slaakte Monique een diepe zucht en greep Amanda stevig vast. Ze zoende haar en vroeg: ‘Wat zullen wij doen? Ik wil jou ook nog verwennen.’ Amanda twijfelde en gaf aan dat ze liever naar huis wilde. Monique gaf haar gelijk, want op haar gemak in dit kleedlokaal voelde ze zich niet meer en er zouden nog gelegenheden genoeg komen om seks met Amanda te hebben.
‘Je hebt gelijk, laten we maar gaan.’ Ze verlieten het kleedlokaal, maar buiten sloeg hen de schrik om het hart. Op het terrein liep een man met een zaklamp en het leek alsof hij ergens naar op zoek was.
‘Terug naar binnen,’ siste Monique, ‘voordat die vent ons ziet!’ Ze gingen het kleedlokaal weer in en verstopten weer zich in de doucheruimte.
Met een bonzend hart wachtten ze af en hoopten dat de man hen niet zou vinden, want ze beseften dat dit vervelende consequenties voor hen kon hebben.
‘Wie zou dat zijn?’ piepte Amanda met een klein stemmetje, want ze vond het niet meer leuk. Monique haalde haar schouders op en pakte haar hand vast. ‘Rustig maar, die man zal ons hier niet zo gemakkelijk vinden.’
Maar daar vergiste Monique zich in, want na enkele minuten hoorden ze voetstappen buiten. De kleedkamerdeur zwaaide open en de man scheen met zijn zaklamp naar binnen. Monique en Amanda hielden hun adem in en maakten zich zo klein mogelijk. De man liep door naar de doucheruimte en scheen met de zaklamp in het rond. Het duurde dan ook niet lang of hij zag twee meiden in elkaar gedoken in een hoek zitten.
‘Goedenavond, dames, wat is hier de bedoeling van?’ Monique herkende de stem en wist dat het Tom de beheerder was. Ze stond op en keek hem met wijd, opengesperde ogen zo onschuldig mogelijk aan.
‘Goedenavond, Tom,’ groette ze beschaamd.
‘Ach, als dat onze knappe, blonde Monique Jongejans niet is. Ik weet niet wat je hier op dit tijdstip doet, maar ik weet wel zeker dat je vanavond geen wedstrijd hebt.’ Amanda was ondertussen ook met een angstig gezicht opgestaan en prevelde ook iets wat op goedenavond leek.
‘Zo jongedame, en wie ben jij?’
‘Amanda, meneer.’
‘Amanda en verder?’
‘Nee, niet Amanda verder, meneer. Amanda Vleugels.’ De beheerder keek ze allebei aan en begon toen bulderend te lachen. Hij begreep hoe de vork in de steel zat en vond dat zo komisch dat hij bijna niet kon stoppen met lachen. De meiden keken hem beteuterd aan en wisten zich geen houding te geven. Toen de man uitgelachen was, zei hij: ‘Oké, ik werd door een buurtbewoner gebeld dat hier enkele personen op het terrein liepen. Vertel me wat jullie hier aan het doen waren, dan maak ik er geen werk van.’ Tom kende Monique al lang genoeg om te weten dat ze totaal geen kwaad in de zin had.
‘We waren een beetje aan het kletsen, Tom.’ Amanda knikte en keek de man opgelucht aan. Het leek erop dat ze er goed vanaf kwamen.
‘Alleen kletsen of deden jullie ook wat anders?’ Tom keek Monique meteen doordringend aan. Monique probeerde ernstig te blijven kijken, maar moest toch breeduit lachen. De beheerder wist genoeg en vroeg nogmaals: ‘Nou, Monique, wees eens eerlijk, deden jullie ook nog wat anders?’
‘We hebben wat geknuffeld, Tom. Amanda is mijn nieuwe vriendin.’
‘Zoiets dacht ik al. Maar goed, omdat je zo eerlijk bent, maak ik er geen werk van. We spreken wel af dat jullie dit niet nog eens doen. Oké?’ Monique en Amanda beloofden dit en samen met de beheerder liepen ze naar buiten. Tom opende de hoofdpoort voor hen en zwaaide ze uit. Hoofdschuddend liep hij naar het materialenhok om het gat in het hekwerk dicht te maken. Dat slot komt maandagochtend wel, dacht hij en twintig minuten later fietste hij fluitend naar huis blij dat het geen inbrekers of zoiets waren.
De meiden liepen via het park terug naar de plek waar hun fietsen stonden en namen met een tongzoen afscheid van elkaar. Opgelucht reden ze met vlinders in de buik naar huis.

























































Monique & Carla 18
Monique dacht na over wat ze nu het beste konden doen. Opeens kreeg ze een idee. De hockeyvelden lagen niet ver van hen vandaan en ze wist dat van een van de kleedlokalen het slot kapot was. Als ze daar nu eens naartoe gingen, dan konden ze daar lekker hun gang gaan zonder door iemand betrapt te worden. Ze keek Amanda geheimzinnig aan. ‘Ik weet iets, kom mee!’
‘Waar gaan we dan naartoe?’
‘We lopen door het park en komen dan bij de hockeyvelden uit. Aan de achterkant zit een gat in het hekwerk en als we daardoorheen kruipen, komen we bij de kleedlokalen uit. Eentje daarvan is nooit op slot.’
‘Maar… mag dat wel?’ Monique haalde de schouders op. ‘Eigenlijk niet, maar er mag zoveel niet.’ Amanda knikte wel, maar was er niet zo zeker van of ze dit wel wilde.
Ze liepen door het park en bij de hockeyvelden keek Monique om zich heen en zag niemand anders in de buurt van het sportcomplex.
Ze kropen door een gat in het hekwerk en kwamen bij de kleedlokalen uit. Monique opende een deur waarvan het slot stuk was en glipte met Amanda naar binnen. Hun ogen moesten aan de duisternis wennen, want ze durfden het licht niet aan te maken. Toen ze vaag weer iets zagen, omhelsden ze elkaar. Ze drukten hun borsten stevig tegen elkaar en Monique greep onder Amanda’s rokje haar billen vast. Ze begonnen te zoenen en snel kronkelden hun tongen om elkaar heen. Monique schoof de handen in Amanda’s onderbroekje en kneep zachtjes in haar kontje. Het meisje kreunde onder het zoenen en pakte op haar beurt Moniques billen vast. Die voelde dat ze behoorlijk nat tussen haar benen werd en wilde meer.
Ze stopte met zoenen en ging op de knieën zitten. Ze trok Amanda’s onderbroekje omlaag en liet het meisje eruit stappen.
‘Wat, wat ga je doen, Monique?’ vroeg ze aarzelend, want dit was allemaal nieuw voor haar.
‘Ik ga je klitje verwennen. Spreid je benen wat en houd je rokje omhoog!’
Amanda deed dit, maar haar hartslag steeg met de seconde. Monique kwam langzaam in die trance waar ze geen weerstand aan kon bieden. Ze wilde op dit moment maar een ding en dat was seks met dit leuke, roodharige meisje hebben. Met haar tong begon ze de kleine schaamlippen te verwennen.
Amanda hield de adem in en voelde de eerste tintelingen in haar onderbuik.
Monique trok de schaamlippen iets uit elkaar en zocht met het puntje van de tong de clitoris. Het meisjes begon voorvocht af te scheiden en dat was iets waar Monique niet vies van was. Ze kreeg het in haar mond en genoot van de smaak ervan. Net als dat van Carla, dacht ze en voelde dat ze zelf ook nat aan het worden was. Ze bewerkte de clitoris met het puntje van haar tong waar Amanda heftig op reageerde. Dat plekje was overgevoelig en ze kreunde: ‘Oh, Monique, doe wat rustiger alsjeblieft!’
Monique deed het wat rustiger aan en duwde haar tong een stukje naar binnen en er weer uit. Dit herhaalde ze enkele malen, maar weer gaf Amanda aan dat het overgevoelig werd. Monique stopte even en enigszins beteuterd zei het rode meisje: ‘Monique, ik moet opeens erg plassen.’
De arme Monique had het niet meer. Ze baalde van weer een onderbreking.
‘Achter je, naast de douches is een toilet.’ Amanda liep er naartoe en toen ze klaar was, zat Monique al op hete kolen om verder te gaan.
‘Sorry, maar ik moest echt nodig.’
‘Maak niets uit, Amanda. Misschien wil jij mij nu verwennen?’
‘Je bedoelt dat ik jou met mijn tong… eh verwen?’
Monique besefte dat ze eigenlijk te veel wilde van dit onervaren meisje. Ze was echter zo geil dat ze nu niets liever wilde dan dat er iemand anders haar liet klaarkomen. Ze stond op en trok haar slipje uit. Ze ging tegenover Amanda staan en liet haar rok op de grond vallen.
‘Vinger me, dat vind ik ook lekker.’ Amanda knikte en haar hand trilde lichtjes toen ze die naar Moniques vagina bracht. Ze schoof haar wijsvinger
naar binnen en vond het vochtig en glibberig aanvoelen.
‘Het mag wat steviger!’ hijgde Monique die met de seconde geiler werd. Het meisje bewoog haar wijsvinger in en uit en het voorvocht droop eruit.
‘Streel mijn klit, schatje!’ Amanda zocht met het puntje van haar wijsvinger de gezwollen clitoris en begon die zachtjes te masseren. De arme Monique hield het niet meer en begon luidruchtig te kreunen. Ze spoorde Amanda aan om het wat ruwer te doen en toen het meisje dit deed, voelde ze een gigantisch orgasme opkomen. Ze hield Amanda stevig bij de schouders vast, toen ze gillend klaarkwam. Daarna omhelsde ze het meisje en zoende haar enkele keren stevig op de mond. Amanda keek haar beduusd aan en kon bijna niet geloven dat ze Monique zo had laten klaarkomen. Ze gingen op de bank zitten en keken elkaar aan. Monique legde haar hand op die van Amanda en zei: ‘Dank je wel. Dit had ik echt nodig, maar nu wil ik jou ook een orgasme bezorgen.’
‘Is goed, Monique, maar doe het wel rustig aan.’
‘Doe ik, ga maar voor me staan.’ Amanda deed dit, terwijl Monique bleef zitten. Verlekkerd keek ze naar het met een rood plukje schaamhaar versierde kutje. Ze moest zich inhouden om het niet weer heerlijk met de tong te verwennen. Toen ze met vingeren wilde beginnen, hoorde ze gestommel buiten en een meisjesstem zeggen: ‘Volgens mij kunnen we hierbinnen gaan zitten.’ Geschrokken keek ze Amanda aan.
‘Shit, kom Amanda, snel!’ Monique trok het meisje mee naar het achterste gedeelte van de kleedkamer waar de douches zich bevonden. Daar verstopten ze zich in een hoek, zodat ze vanuit de kleedkamer niet meer te zien waren. Ze hoorden de deur opengaan en meerdere personen kwamen naar binnen.
‘Chill, Jenny, hier ziet niemand ons. Laten we daar gaan zitten.’
‘Goed, Maud, ik heb er reuze zin in.’
Monique die met gespitste oren luisterde, herkende Jenny die keepster in een jeugdelftal van de hockeyclub was. Een zestienjarige meid die erg klein en dik was. Soms werd ze door jongens gepest die haar olifantje noemden. Die Maud die nu bij haar was, kende ze niet. Voorzichtig gluurde ze om de hoek en zag de meiden op de bank zitten. Maud had een normaal postuur met kort, zwart, stekeltjeshaar. Ze hielden elkaar vast en zaten innig te tongzoenen. Moniques mond viel open van verbazing, maar vond het ook leuk dat Jenny iemand had gevonden die accepteerde hoe ze eruitzag. Amanda gluurde ook mee en fluisterde: ‘Ken je die twee?’
‘Alleen dat dikke meisje. Die is ook van de hockeyclub. Die ander ken ik niet.’
‘Wat doen we nu?’
Monique haalde de schouders op en stelde voor om te wachten tot deze meiden weer weggingen. Ze wilde ze niet laten schrikken of zich betrapt voelen. Jenny en Maud begonnen nu ook elkaars borsten te betasten en al gauw knoopte Jenny haar blouse open. Gretig greep Maud naar een van haar
dikke borsten en begon die te masseren. Jenny wreef op haar beurt met een hand zachtjes over Mauds kruis. Die maakte snel de rits van haar spijkerbroek open, zodat Jenny vrij spel had. Ondertussen bleven hun tongen met elkaar dansen in een zee van speeksel. Monique en Amanda die daar getuige van waren, werden daar ook weer opgewonden van, maar durfden zich amper te bewegen. Na ruim vijfentwintig minuten hadden de twee meiden er schijnbaar genoeg van, want ze hielden er plotseling mee op. Ze stonden op en verlieten het kleedlokaal. Opgelucht slaakte Monique een diepe zucht en greep Amanda stevig vast. Ze zoende haar en vroeg: ‘Wat zullen wij doen? Ik wil jou ook nog verwennen.’ Amanda twijfelde en gaf aan dat ze liever naar huis wilde. Monique gaf haar gelijk, want op haar gemak in dit kleedlokaal voelde ze zich niet meer en er zouden nog gelegenheden genoeg komen om seks met Amanda te hebben.
‘Je hebt gelijk, laten we maar gaan.’ Ze verlieten het kleedlokaal, maar buiten sloeg hen de schrik om het hart. Op het terrein liep een man met een zaklamp en het leek alsof hij ergens naar op zoek was.
‘Terug naar binnen,’ siste Monique, ‘voordat die vent ons ziet!’ Ze gingen het kleedlokaal weer in en verstopten weer zich in de doucheruimte.
Met een bonzend hart wachtten ze af en hoopten dat de man hen niet zou vinden, want ze beseften dat dit vervelende consequenties voor hen kon hebben.
‘Wie zou dat zijn?’ piepte Amanda met een klein stemmetje, want ze vond het niet meer leuk. Monique haalde haar schouders op en pakte haar hand vast. ‘Rustig maar, die man zal ons hier niet zo gemakkelijk vinden.’
Maar daar vergiste Monique zich in, want na enkele minuten hoorden ze voetstappen buiten. De kleedkamerdeur zwaaide open en de man scheen met zijn zaklamp naar binnen. Monique en Amanda hielden hun adem in en maakten zich zo klein mogelijk. De man liep door naar de doucheruimte en scheen met de zaklamp in het rond. Het duurde dan ook niet lang of hij zag twee meiden in elkaar gedoken in een hoek zitten.
‘Goedenavond, dames, wat is hier de bedoeling van?’ Monique herkende de stem en wist dat het Tom de beheerder was. Ze stond op en keek hem met wijd, opengesperde ogen zo onschuldig mogelijk aan.
‘Goedenavond, Tom,’ groette ze beschaamd.
‘Ach, als dat onze knappe, blonde Monique Jongejans niet is. Ik weet niet wat je hier op dit tijdstip doet, maar ik weet wel zeker dat je vanavond geen wedstrijd hebt.’ Amanda was ondertussen ook met een angstig gezicht opgestaan en prevelde ook iets wat op goedenavond leek.
‘Zo jongedame, en wie ben jij?’
‘Amanda, meneer.’
‘Amanda en verder?’
‘Nee, niet Amanda verder, meneer. Amanda Vleugels.’ De beheerder keek ze allebei aan en begon toen bulderend te lachen. Hij begreep hoe de vork in de steel zat en vond dat zo komisch dat hij bijna niet kon stoppen met lachen. De meiden keken hem beteuterd aan en wisten zich geen houding te geven. Toen de man uitgelachen was, zei hij: ‘Oké, ik werd door een buurtbewoner gebeld dat hier enkele personen op het terrein liepen. Vertel me wat jullie hier aan het doen waren, dan maak ik er geen werk van.’ Tom kende Monique al lang genoeg om te weten dat ze totaal geen kwaad in de zin had.
‘We waren een beetje aan het kletsen, Tom.’ Amanda knikte en keek de man opgelucht aan. Het leek erop dat ze er goed vanaf kwamen.
‘Alleen kletsen of deden jullie ook wat anders?’ Tom keek Monique meteen doordringend aan. Monique probeerde ernstig te blijven kijken, maar moest toch breeduit lachen. De beheerder wist genoeg en vroeg nogmaals: ‘Nou, Monique, wees eens eerlijk, deden jullie ook nog wat anders?’
‘We hebben wat geknuffeld, Tom. Amanda is mijn nieuwe vriendin.’
‘Zoiets dacht ik al. Maar goed, omdat je zo eerlijk bent, maak ik er geen werk van. We spreken wel af dat jullie dit niet nog eens doen. Oké?’ Monique en Amanda beloofden dit en samen met de beheerder liepen ze naar buiten. Tom opende de hoofdpoort voor hen en zwaaide ze uit. Hoofdschuddend liep hij naar het materialenhok om het gat in het hekwerk dicht te maken. Dat slot komt maandagochtend wel, dacht hij en twintig minuten later fietste hij fluitend naar huis blij dat het geen inbrekers of zoiets waren.
De meiden liepen via het park terug naar de plek waar hun fietsen stonden en namen met een tongzoen afscheid van elkaar. Opgelucht reden ze met vlinders in de buik naar huis.

























































Monique & Carla 18
Monique dacht na over wat ze nu het beste konden doen. Opeens kreeg ze een idee. De hockeyvelden lagen niet ver van hen vandaan en ze wist dat van een van de kleedlokalen het slot kapot was. Als ze daar nu eens naartoe gingen, dan konden ze daar lekker hun gang gaan zonder door iemand betrapt te worden. Ze keek Amanda geheimzinnig aan. ‘Ik weet iets, kom mee!’
‘Waar gaan we dan naartoe?’
‘We lopen door het park en komen dan bij de hockeyvelden uit. Aan de achterkant zit een gat in het hekwerk en als we daardoorheen kruipen, komen we bij de kleedlokalen uit. Eentje daarvan is nooit op slot.’
‘Maar… mag dat wel?’ Monique haalde de schouders op. ‘Eigenlijk niet, maar er mag zoveel niet.’ Amanda knikte wel, maar was er niet zo zeker van of ze dit wel wilde.
Ze liepen door het park en bij de hockeyvelden keek Monique om zich heen en zag niemand anders in de buurt van het sportcomplex.
Ze kropen door een gat in het hekwerk en kwamen bij de kleedlokalen uit. Monique opende een deur waarvan het slot stuk was en glipte met Amanda naar binnen. Hun ogen moesten aan de duisternis wennen, want ze durfden het licht niet aan te maken. Toen ze vaag weer iets zagen, omhelsden ze elkaar. Ze drukten hun borsten stevig tegen elkaar en Monique greep onder Amanda’s rokje haar billen vast. Ze begonnen te zoenen en snel kronkelden hun tongen om elkaar heen. Monique schoof de handen in Amanda’s onderbroekje en kneep zachtjes in haar kontje. Het meisje kreunde onder het zoenen en pakte op haar beurt Moniques billen vast. Die voelde dat ze behoorlijk nat tussen haar benen werd en wilde meer.
Ze stopte met zoenen en ging op de knieën zitten. Ze trok Amanda’s onderbroekje omlaag en liet het meisje eruit stappen.
‘Wat, wat ga je doen, Monique?’ vroeg ze aarzelend, want dit was allemaal nieuw voor haar.
‘Ik ga je klitje verwennen. Spreid je benen wat en houd je rokje omhoog!’
Amanda deed dit, maar haar hartslag steeg met de seconde. Monique kwam langzaam in die trance waar ze geen weerstand aan kon bieden. Ze wilde op dit moment maar een ding en dat was seks met dit leuke, roodharige meisje hebben. Met haar tong begon ze de kleine schaamlippen te verwennen.
Amanda hield de adem in en voelde de eerste tintelingen in haar onderbuik.
Monique trok de schaamlippen iets uit elkaar en zocht met het puntje van de tong de clitoris. Het meisjes begon voorvocht af te scheiden en dat was iets waar Monique niet vies van was. Ze kreeg het in haar mond en genoot van de smaak ervan. Net als dat van Carla, dacht ze en voelde dat ze zelf ook nat aan het worden was. Ze bewerkte de clitoris met het puntje van haar tong waar Amanda heftig op reageerde. Dat plekje was overgevoelig en ze kreunde: ‘Oh, Monique, doe wat rustiger alsjeblieft!’
Monique deed het wat rustiger aan en duwde haar tong een stukje naar binnen en er weer uit. Dit herhaalde ze enkele malen, maar weer gaf Amanda aan dat het overgevoelig werd. Monique stopte even en enigszins beteuterd zei het rode meisje: ‘Monique, ik moet opeens erg plassen.’
De arme Monique had het niet meer. Ze baalde van weer een onderbreking.
‘Achter je, naast de douches is een toilet.’ Amanda liep er naartoe en toen ze klaar was, zat Monique al op hete kolen om verder te gaan.
‘Sorry, maar ik moest echt nodig.’
‘Maak niets uit, Amanda. Misschien wil jij mij nu verwennen?’
‘Je bedoelt dat ik jou met mijn tong… eh verwen?’
Monique besefte dat ze eigenlijk te veel wilde van dit onervaren meisje. Ze was echter zo geil dat ze nu niets liever wilde dan dat er iemand anders haar liet klaarkomen. Ze stond op en trok haar slipje uit. Ze ging tegenover Amanda staan en liet haar rok op de grond vallen.
‘Vinger me, dat vind ik ook lekker.’ Amanda knikte en haar hand trilde lichtjes toen ze die naar Moniques vagina bracht. Ze schoof haar wijsvinger
naar binnen en vond het vochtig en glibberig aanvoelen.
‘Het mag wat steviger!’ hijgde Monique die met de seconde geiler werd. Het meisje bewoog haar wijsvinger in en uit en het voorvocht droop eruit.
‘Streel mijn klit, schatje!’ Amanda zocht met het puntje van haar wijsvinger de gezwollen clitoris en begon die zachtjes te masseren. De arme Monique hield het niet meer en begon luidruchtig te kreunen. Ze spoorde Amanda aan om het wat ruwer te doen en toen het meisje dit deed, voelde ze een gigantisch orgasme opkomen. Ze hield Amanda stevig bij de schouders vast, toen ze gillend klaarkwam. Daarna omhelsde ze het meisje en zoende haar enkele keren stevig op de mond. Amanda keek haar beduusd aan en kon bijna niet geloven dat ze Monique zo had laten klaarkomen. Ze gingen op de bank zitten en keken elkaar aan. Monique legde haar hand op die van Amanda en zei: ‘Dank je wel. Dit had ik echt nodig, maar nu wil ik jou ook een orgasme bezorgen.’
‘Is goed, Monique, maar doe het wel rustig aan.’
‘Doe ik, ga maar voor me staan.’ Amanda deed dit, terwijl Monique bleef zitten. Verlekkerd keek ze naar het met een rood plukje schaamhaar versierde kutje. Ze moest zich inhouden om het niet weer heerlijk met de tong te verwennen. Toen ze met vingeren wilde beginnen, hoorde ze gestommel buiten en een meisjesstem zeggen: ‘Volgens mij kunnen we hierbinnen gaan zitten.’ Geschrokken keek ze Amanda aan.
‘Shit, kom Amanda, snel!’ Monique trok het meisje mee naar het achterste gedeelte van de kleedkamer waar de douches zich bevonden. Daar verstopten ze zich in een hoek, zodat ze vanuit de kleedkamer niet meer te zien waren. Ze hoorden de deur opengaan en meerdere personen kwamen naar binnen.
‘Chill, Jenny, hier ziet niemand ons. Laten we daar gaan zitten.’
‘Goed, Maud, ik heb er reuze zin in.’
Monique die met gespitste oren luisterde, herkende Jenny die keepster in een jeugdelftal van de hockeyclub was. Een zestienjarige meid die erg klein en dik was. Soms werd ze door jongens gepest die haar olifantje noemden. Die Maud die nu bij haar was, kende ze niet. Voorzichtig gluurde ze om de hoek en zag de meiden op de bank zitten. Maud had een normaal postuur met kort, zwart, stekeltjeshaar. Ze hielden elkaar vast en zaten innig te tongzoenen. Moniques mond viel open van verbazing, maar vond het ook leuk dat Jenny iemand had gevonden die accepteerde hoe ze eruitzag. Amanda gluurde ook mee en fluisterde: ‘Ken je die twee?’
‘Alleen dat dikke meisje. Die is ook van de hockeyclub. Die ander ken ik niet.’
‘Wat doen we nu?’
Monique haalde de schouders op en stelde voor om te wachten tot deze meiden weer weggingen. Ze wilde ze niet laten schrikken of zich betrapt voelen. Jenny en Maud begonnen nu ook elkaars borsten te betasten en al gauw knoopte Jenny haar blouse open. Gretig greep Maud naar een van haar
dikke borsten en begon die te masseren. Jenny wreef op haar beurt met een hand zachtjes over Mauds kruis. Die maakte snel de rits van haar spijkerbroek open, zodat Jenny vrij spel had. Ondertussen bleven hun tongen met elkaar dansen in een zee van speeksel. Monique en Amanda die daar getuige van waren, werden daar ook weer opgewonden van, maar durfden zich amper te bewegen. Na ruim vijfentwintig minuten hadden de twee meiden er schijnbaar genoeg van, want ze hielden er plotseling mee op. Ze stonden op en verlieten het kleedlokaal. Opgelucht slaakte Monique een diepe zucht en greep Amanda stevig vast. Ze zoende haar en vroeg: ‘Wat zullen wij doen? Ik wil jou ook nog verwennen.’ Amanda twijfelde en gaf aan dat ze liever naar huis wilde. Monique gaf haar gelijk, want op haar gemak in dit kleedlokaal voelde ze zich niet meer en er zouden nog gelegenheden genoeg komen om seks met Amanda te hebben.
‘Je hebt gelijk, laten we maar gaan.’ Ze verlieten het kleedlokaal, maar buiten sloeg hen de schrik om het hart. Op het terrein liep een man met een zaklamp en het leek alsof hij ergens naar op zoek was.
‘Terug naar binnen,’ siste Monique, ‘voordat die vent ons ziet!’ Ze gingen het kleedlokaal weer in en verstopten weer zich in de doucheruimte.
Met een bonzend hart wachtten ze af en hoopten dat de man hen niet zou vinden, want ze beseften dat dit vervelende consequenties voor hen kon hebben.
‘Wie zou dat zijn?’ piepte Amanda met een klein stemmetje, want ze vond het niet meer leuk. Monique haalde haar schouders op en pakte haar hand vast. ‘Rustig maar, die man zal ons hier niet zo gemakkelijk vinden.’
Maar daar vergiste Monique zich in, want na enkele minuten hoorden ze voetstappen buiten. De kleedkamerdeur zwaaide open en de man scheen met zijn zaklamp naar binnen. Monique en Amanda hielden hun adem in en maakten zich zo klein mogelijk. De man liep door naar de doucheruimte en scheen met de zaklamp in het rond. Het duurde dan ook niet lang of hij zag twee meiden in elkaar gedoken in een hoek zitten.
‘Goedenavond, dames, wat is hier de bedoeling van?’ Monique herkende de stem en wist dat het Tom de beheerder was. Ze stond op en keek hem met wijd, opengesperde ogen zo onschuldig mogelijk aan.
‘Goedenavond, Tom,’ groette ze beschaamd.
‘Ach, als dat onze knappe, blonde Monique Jongejans niet is. Ik weet niet wat je hier op dit tijdstip doet, maar ik weet wel zeker dat je vanavond geen wedstrijd hebt.’ Amanda was ondertussen ook met een angstig gezicht opgestaan en prevelde ook iets wat op goedeavond leek.
‘Zo jongedame, en wie ben jij?’
‘Amanda, meneer.’
‘Amanda en verder?’
‘Nee, niet Amanda verder, meneer. Amanda Vleugels.’ De beheerder keek ze allebei aan en begon toen bulderend te lachen. Hij begreep hoe de vork in de steel zat en vond dat zo komisch dat hij bijna niet kon stoppen met lachen. De meiden keken hem beteuterd aan en wisten zich geen houding te geven. Toen de man uitgelachen was, zei hij: ‘Oké, ik werd door een buurtbewoner gebeld dat hier enkele personen op het terrein liepen. Vertel me wat jullie hier aan het doen waren, dan maak ik er geen werk van.’ Tom kende Monique al lang genoeg om te weten dat ze totaal geen kwaad in de zin had.
‘We waren een beetje aan het kletsen, Tom.’ Amanda knikte en keek de man opgelucht aan. Het leek erop dat ze er goed vanaf kwamen.
‘Alleen kletsen of deden jullie ook wat anders?’ Tom keek Monique meteen doordringend aan. Monique probeerde ernstig te blijven kijken, maar moest toch breeduit lachen. De beheerder wist genoeg en vroeg nogmaals: ‘Nou, Monique, wees eens eerlijk, deden jullie ook nog wat anders?’
‘We hebben wat geknuffeld, Tom. Amanda is mijn nieuwe vriendin.’
‘Zoiets dacht ik al. Maar goed, omdat je zo eerlijk bent, maak ik er geen werk van. We spreken wel af dat jullie dit niet nog eens doen. Oké?’ Monique en Amanda beloofden dit en samen met de beheerder liepen ze naar buiten. Tom opende de hoofdpoort voor hen en zwaaide ze uit. Hoofdschuddend liep hij naar het materialenhok om het gat in het hekwerk dicht te maken. Dat slot komt maandagochtend wel, dacht hij en twintig minuten later fietste hij fluitend naar huis blij dat het geen inbrekers of zoiets waren.
De meiden liepen via het park terug naar de plek waar hun fietsen stonden en namen met een tongzoen afscheid van elkaar. Opgelucht reden ze met vlinders in de buik naar huis.