Huubs Ellende

De meest spannende dag voor Huub is aangebroken. Het is de eerste schooldag na zijn comingout bij zijn klasgenoten. Met gemixte gevoelens loopt hij door de gangen. Het voelt alsof hij door iedereen aangekeken wordt. Ook wordt er geroezemoes, maar hij weet niet of het over hem gaat of dat hij zijn hoofd alleen maar gek maakt.

Hij denkt nog terug aan de conversatie die hij een aantal dagen geleden nog had met zijn klasgenoten. Huubs vrienden maakten grapjes over zijn gaytrekjes – wat ze wel vaker deden, maar niet in de klassengroepsapp – “Sorry dat ik jullie stoor, ja ik ben gay. Laat me met rust” is hetgeen dat hij schreef. Hun reacties weet hij niet, hij heeft sindsdien groepsapp niet meer geopend.

Het voelt toch een beetje raar om nu door de gangen te lopen als gay. Het voelt alsof iedereen het weet, terwijl hij alleen zich geout heeft bij zijn klasgenoten. Gaat het dat toch echt zo snel? Sommige trekjes of uitspraken van Huub waren vaak beschouwd als gay en die werden dan gememed door straight jongens. Maar dat boeide hem niet zo veel, hij trok zich daar niks van aan. Maar nu dat hij out is en al het geroezemoes hoort, kan hij niet ontkennen dat het toch wat met hem doet.

Heel de schooldag voelde voor hem hetzelfde: mensen kijken je gekkig aan, er wordt geroezemoes over je, soms wordt je door straight jongens uitgelachen of uitgescholden. Hij probeerde zo veel mogelijk contact met mensen te vermijden. Misschien is dat niet het slimste wat je kunt doen na een comingout, maar daar verlangde hij naar. Tijdens de lessen kon hij naast zijn vrienden zitten, maar hij koos er toch voor om alleen te zitten. Hij wist toch waar het gesprekstof over zou gaan. Hij wist toch dat hij alleen maar gememed zou worden. Waarom zou hij dan nog naast zijn “vrienden” willen zitten. Daarnaast keek hij erg tegen de pauzes op. Daarom ging hij naar een plekje net buiten school, zodat hij toch kan genieten van de eenzaamheid waar hij naar verlangde. Bij dit plekje kwam hij wel eens vaker, als hij bijvoorbeeld depressief was of verdrietig. Niemand wist van dit plekje af, daarom zochten mensen hem nooit op hier.

Huubs eerste schooldag na zijn comingout ging hem nog makkelijk af. Maar wat nou als hij niet alles en iedereen zou negeren en vermijden? Zou hij dan nog harder gepest worden? Of zou het dan juist normaler zijn? Huub moest ooit wel onder de ogen van zijn vrienden komen. Anders zou dit schooljaar een hell worden. Hij wist alleen niet wanneer. Als hij te lang weg van ze bleef, zouden zij hem dan nog als vriend zien? Of hebben ze hem dan al vervangen voor iemand anders? Per slot van rekening zijn het wel zijn vrienden, waar hij de laatste jaren erg goed mee op kon schieten. Maar dat was nog wel toen ze niet wisten dat ik gay was. Zou het nu dan wel anders zijn? Of wisten zijn vrienden al die tijd al dat hij gay was? Want het was nou niet perse lastig om daar achter te komen.

Het meest onvermijdelijke moment van de dag moest nog aankomen. Het moment waar je als gay gewoon totaal voorschut werd gezet door iemand uit je klas. Huub had zich hier al mentaal op voorbereid, hopelijk houdt hij zich even sterk als hij zich had voorgedaan. Het was het 7e en laatste uur voor Huub. Hij wilde zo snel mogelijk ongezien vanuit de pauze naar het lokaal gaan, waarna hij als eerste de klas binnentrad en een plekje helemaal achteraan in de hoek koos. Zoals hij al dacht, zouden mensen binnenstromen, naar je grijnsen en totaal niet in jouw buurt plaatsnemen. Totdat Jarno binnenkwam. Hij was natuurlijk weer eens te laat. Met een slechte alwel grappige smoes probeerde hij het commentaar van de docent te sussen. Hier viel Huub altijd voor. Buiten dat hij gewoon enorm knap en masculine was, was hij ook nog eens grappig. Als gay zijnde hoop je soms dat jouw straight friend eens wilt expirimenteren en waarna jij dan meteen als eerste in de rij wilt staan. Zo een gevoel had Huub bij zijn vriend Jarno. Maar deze situatie maakte het niet al te makkelijk. Hij wilde wel over hem dromen tijdens deze les, maar nu was het gewoon onmogelijk.

De klas was vol, de enige plek die nog vrij was, was naast mij. Hij werd dus ook gedwongen om naast mij te gaan zitten. In mijn ooghoeken zag ik hem naar mij staren. Maar ik weerhield om hem in zijn heldere blauwe ogen te kijken. IK kon het gewoon niet. Toen hij naast mij plaatsnam hoorde ik hem nog fluisteren “wassup fag”. Ik wist dat die zou komen. Zo groette hij mij altijd, ook voordat ik geout was. Maar voor de een of andere manier kwam het dit keer hard aan. Mijn hart sloeg toen ineens op hol. Ik besloot het gewoon om het te negeren. Waarna er een afgrijzing op zijn gezicht te zien was.

Dit was echt de meest verschikkelijke les ooit. In 4 jaar dat ik hier op school heb gezeten, was dit de ergste les. Jarno zat mij constant te vervelen, te klieren, te irriteren. Als ik er iets van wilde zeggen, moest hij altijd wel weerwoord hebben. “Ga pijpen ofzo”, “ben je gisteren in je reet geneukt, dat je nu zo op je teentjes bent getrapt”, “als je wilt kan ik je ook wel nemen, dan hou je ten minste op met piepen, dan ga je alleen nog maar vragen voor meer en meer”. Dit zijn weer zulke uitspraken die typisch Jarno zijn, ook voordat ik geout was. Maar toch voelde het nu anders, ik kon dit gewoon niet incasseren.

Het was niet alleen maar woorden die hij gebruikte. Het waren ook aanrakingen. Eerst begon hij mij gewoon in mijn zij te porren. Daarna ging het ook naar mijn billen. Toen ging het weer naar mijn billen voelen. Ook wilde hij voelen of ik een stijve had door hem. Hij lokte mij steeds uit om het te kussen. Hij pakte zelfs mijn hand en probeerde het in zijn broek te doen. Ookal was dat mijn droom, dit wilde ik niet. Hij zei “dit is toch wat je wilt, vieze homo”. En toen brak ik. Dat was verre van wat hij ooit tegen mij heeft gezegd. De normale gayjokes die hij tegen mij maakt, zijn grappig en niet beledigend. Maar dit, dit was gewoon een teken van geen respect.

Ik stond woedend op en pakte mijn spullen “flikker op, teringlijer”, “Ey, jij bent hier de flikker, niet ik” riep hij mij nog na. De docent onderbrak ons en vroeg aan mij waarom ik de klas uit wilde lopen. “Hij randt mij aan” kwam uit mijn mond. Ik zag dat zijn ogen groot werden, dat gebeurde niet vaak. De docent keek hem aan. Toen ik de klas uitliep hoorde ik hem nog zeggen “meneer, dat is zo oneerlijk. Ik raakte hem altijd aan toen was het nog oke. Maar nu omdat hij een faggot is, is het ineens raar. Fucking oneerlijk”. “Blijf gewoon met je poten van andere mensen af. Misschien vond hij het toen even erg als nu. Jij blijft na Jarno”.

Ik ging weer naar mijn plekje toe. Ook al kon ik naar huis gaan, omdat ik niet meer naar die les wilde, besloot ik toch om naar dat plekje net buiten school te gaan, in plaats van naar huis. Jarno, zijn beste vriend, die zo respectloos met hem omging,had hij niet van hem verwacht. Ik moest er zelfs een traantje over loslaten. Maar na dat ene traantje, kwamen er meer en meer. Al die tijd dat ik in de kast zat en telkens weer een gayjoke moest incasseren, vloeide nu uit mij. Ik dacht dat hij die gayjokes maakte, omdat hij gewoon grappig wilde zijn, waar ik altijd van hield. Maar nu liet hij waarschijnlijk gewoon zien wat hij al die tijd al bedoelde. En dit brak mij.

Na ongeveer een uurtje te hebben gejankt, hoorde ik takken breken en bladeren sjoemelen. Ik keek diezelfde kant uit als waar het geluid vanaf kwam. Door de tranen die nog in mijn ogen zaten kon ik het niet zo goed realiseren. Het was een lange, semi-brede jongen. Met bruin haar. Ik zag hem in zijn handen wrijven. Toen kwam het gehele plaatje bijeen. Een lange, semi-brede, gebruinde haren en die altijd in zijn handen wrijft als hij zenuwachtig is. Dat is mijn beste vriend Jarno. Maar wat doet hij hier? Hoe wist hij dat ik hier zat? Ik heb het nog nooit aan iemand verteld en ik zorgde er altijd voor dat niemand mij hier zag. Maar op een of andere manier werd ik niet boos op hem, terwijl ik een paar minuten geleden woedend op hem was. Overheerste die weggestopte liefde voor hem toch mijn woede? Of is het misschien dat hij alleen is gekomen, want hij is nooit alleen. Misschien heeft hij expres voor mij zijn vrienden achtergelaten om hier alleen met mij te zijn.

Hij wilde iets tegen mij zeggen. Ik kon het nauwelijks horen, omdat zijn stem brak. “Ben je nou aan het huilen of zat je iemand hier te deepthroaten” zei hij ongemakkelijk. Hij wist waarschijnlijk dat dit een verkeerd moment was, aangezien hij mij niet zag grijnzen. “Ik wilde gewoon even sorry zeggen. En niet omdat ik dat moest van die zoutzak, maar omdat het mij gewoon oprecht spijt. Ik weet dat dit een lastige periode voor je is, maar ik kon het gewoon niet laten. Jouw systematische afwezigheid, maakte mij gewoon woedend. Wij zijn jouw vrienden en je vrienden hoor je gewoon dingen te vertellen ook al zit je ergens mee. Maar jij negeert ons heel de dag. Komt niet bij ons in de pauze zitten. Je zit alleen in de klas. Nu dat je gay bent, rechtvaardigt jou niet dat je ons kan vermijden. Ik wilde hier al eerder naar toe komen, maar de boys lieten me gewoon niet gaan. Sorry”.

Eerder hier naar toe komen, dus dit betekent dat hij van mijn plekje al eerder vanaf wist. Dus hij let ook gewoon op mij? Is dat zijn vorm van affectie? Ik liet weer een traantje vallen. Maar dit keer omdat dit het liefste is dat hij ooit tegen mij heeft gezegd. Ik voelde de oprechtheid van hem, maar ik kon gewoon niks tegen hem zeggen. Nog niet in ieder geval. Hij kwam naast mij zitten en dit liet ik ook toe. “Ik en de boys vinden het echt niet erg dat je nu gay bent. We wisten het trouwens al, niet perse wisten, maar we vermoedden het al. Maar nu dat je het gezegd hebt, ben je wel veranderd en dat is wat ons stoort. We probeerden je te appen en te bellen, maar je negeert ons. Dus we dachten we proberen het op school. Maar we zagen je niet eens”. “Sorry” kwam uit mijn mond. Ik zag dat hij mij aankeek. Hij sloeg toen zijn arm om mij heen “het geeft niet, girlie van ons”.

“Hoe wist je eigenlijk dat je op jongens valt. Aangezien je nog nooit het met een jongen hebt gedaan of een relatie hebt gehad”. “Hoe weet jij dat je niet op jongens valt, als je nog het nog nooit met een jongen hebt gedaan of een relatie mee hebt gehad” stelde ik de vraag terug. Zijn ogen werden weer groot en dat gebeurde zelden, terwijl het vandaag al twee keer gebeurde. Dit is waarschijnlijk ook een latsige periode voor hem. “Om.. Omdat seks met een jongen fucking vies is. Het lijkt me gewoon niet smakelijk dat een jongen aan mijn pieliewielie zit”. “Het voelt precies hetzelfde als een vrouw aan je pieliewielie zit”. “Nou dat weet ik niet zo zeker hoor” zei Jarno ongemakkelijk. “Een vrouwenmond en een mannenmond verschilt bijna niks, behalve dat in een mannenmond gewoon meer inpast aangezien mannen gewoon forser en groter zijn”. Toen ik dat zei, keek ik recht in zijn mooie blauwe ogen. Stond op en kwam voor mij staan “laat mij dat maar eens ervaren”. Ik was echt verbaasd. De meest straight jongen die ik kende, wilde dat ik hem zou gaan pijpen?

“Als je hem hard krijgt, dan mag je hem helemaal hebben” zei Jarno. Ik keek instemmend naar hem. “Maar dat gaat je toch niet lukken dus”. Ik knoopte toen zijn broek los. En ik voelde al dat hij niet helemaal slap was, maar ook niet echt halfslap. Misschien is zijn pik gewoon zo groot, zelfs in slappe toestand. Ik pakte zijn slappe lul in mijn hand en trok zijn besneden voorhuid helemaal naar achteren. Zodat zijn mooie roze eikel blootlag. Ik zag al een druppeltje voorvocht op liggen, welke ik er gulzig aflikte. Toen tilde ik zijn lul en ballen omhoog, zodat ik met mijn tong langs de onderkant van zijn ballen naar boven kon likken. Mijn tong gleed langzaam over zijn balzak heen, waarna hij ook over de schacht gleed. Ik voelde dat de jongeheer een beetje met bloed gevuld werd. Toen deed ik zijn rechterbal in mijn mond en begon er op te sabbelen, terwijl ik zijn inmiddels halfslappe lul op mijn gezicht liet rusten. Ik liet al mijn speeksel in mijn mond, zodat zijn bal lekker gemarineerd kon worden in mijn speeksel. Ik produceerde zelfs zo veel speeksel dat mijn mondje overstroomde en het speeksel langs mijn wang naar beneden droop. Ik merkte dat hij dat heel erg geil vond, want ik voelde dat zijn pik steeds harder werd op mijn gezicht.

Toen haalde ik die rechterbal uit mijn mond en begon ik zijn halfharde lul in mijn mond te doen met al dat speeksel er nog bij. Ik begon rustig aan zijn eikel te sabbelen. Ik voelde dat mijn mondje steeds meer gevuld raakte, omdat zijn pik steeds harder en harder werd. En langzaam verdween die pik dieper mijn mondje in, maar nog niet helemaal. Nu voelde die lul helemaal hard aan. “Ik heb hem toch hard gekregen”. “Jezus had ik niet verwacht man. Er past zeker veel in dat mondje van jou”. ‘Je hebt gewoon een kleine pieliewiele” zei ik plagend. “Bek houden, voordat ik jouw mondje kapotneuk”. Zonder op mijn antwoord te wachten duwde hij zijn pik in mijn mond. En het is inderdaaad iets groter dan ik anticipeerde. Ik moest bijna kokhalzen terwijl hij zijn pik er nog niet helemaal in had. Voordat ik even kon slikken, kwam alweer de volgende stoot. En toen nog een en nog een. Hij had inderdaad gelijk dat hij mijn mondje zou kapotneuken. Want elke stoot die hij gaf, kwam dieper en harder in mijn keel. Ik moest zelfs kokhalzen, maar hij bleef gewoon doorgaan, waardoor mijn speeksel langs mijn mond op mijn t-shirt viel. “Oh mijn god Huub, ik ga komen” zei hij terwijl hij zat te hijgen. Ik voelde dat zijn pik zat te schokken in mijn keel. En toen verdween zijn gehele grote pik in mijn keel en voelde ik 4 tot 5 stralen zaad mijn slokdarm in glijden. Ik duwde hem weg, omdat ik heel hard moest proesten. “Ja dat krijg je ervan als je mijn lul beledigt”. Heel mijn shirt was nat van dat speeksel en zijn pik ook. Nog de laatste druppel zaad was op zijn pik te bekennen en die liet hij mij aflikken.

“So we good now? Je gaat ons niet meer negeren?”. Ik glimlachte en knikte nee.