Willy's Liefde - 3

Maandagochtend. Koud. Eerste schooldag na de nieuwjaarsvakantie. Tegen acht uur naar school. Ik fietste samen met Guido en Pascal. Voor hen was alles nieuw. Ik toonde Pascal waar de klas van 6 Economische verzamelde en nam Guido mee met mij. Met zijn blonde haarbos had hij natuurlijk bekijks en ik moest aan de klaskameraden uitleggen wie hij was en waar hij vandaan kwam. Guido amuseerde zich blijkbaar en de glimlach was niet van zijn gezicht weg te krijgen. Vooral de meisjes waren in hem geïnteresseerd en hun giechellachjes deden het leukste vermoeden. In elke les moest Guido zich opnieuw bij de leraar aanmelden. Ik bewonderde de manier waarop hij met de leraars omging, zonder schroom, vlot. Hij had een plaats naast mij gekregen. Wat een geluk ! Guido naast mij. Ik kon het niet beter dromen.
Tijdens de pauzes kwamen anderen bij ons en stelden vragen. Ja, Guido moest wel opvallen met zijn blonde haren en zij atletische figuur. Wanneer een leraar hem een vraag stelde in de les, dan antwoordde hij vlot. Nee, een dommerik was hij absoluut niet, verre van daar.
Dinsdag, laatste lesuur namiddag, turnen. Ik had Guido uitgelegd dat we ons slipje aanhielden, een turnboekje aantrokken en met bloot bovenlijf en blootsvoets turnden. Geen probleem. Maar hoe keken de andere jongens van de klas op toen ze Guido’s naakte bovenlijf zagen ! Een en al spieren ! Wat een borst en wat een buikspieren en wat een bicepsbundels. Zelfs de leraar liet zich bewonderend uit over Guido zijn figuur. Ook de prestaties van Guido vielen bij iedereen in de smaak.
Donderdag, laatste lesuur van de dag, zwemmen. Nu moest het gebeuren. Zou Guido zich gewoon uitkleden zonder met zijn gezicht naar de muur te staan uit zedige schaamte ? Ik had hem verteld dat iedereen zo stond.
- Doe je mee ? vroeg Guido.
Ik deed mee met hem. Kleren uit, gewoon bij elkaar staan. En toen iedereen zich met zijn gezicht naar de muur keerde om hun slipje of boxer uit te trekken, bleven Guido en ik gewoon bij elkaar staan. Hup slipje uit. Even naakt en langzaam zwemslip aantrekken. Enkelen hadden het gezien, stootten elkaar aan. Guido was een raszwemmer. Echt. En met zijn prachtfiguur kreeg hij enorm veel aandacht, vooral van de meisjes . Echt ! Ik was een beetje jaloers. Einde zwemles, naar de jongenskleedkamer. Iedereen terug met gezicht naar de muur. Iedereen ? Nee, Guido en ik niet. Zwemslip uit. Handdoek zoeken. Afdrogen. Enkele jongens die reeds hun slipje of boxer aan hadden bekeken ons, glimlachten. Guido en ik deden heel gewoon. Jaja, ik merkte wle hoe enkele klasmakkers elkaar aanstootten om de aandacht op ons te trekken. Slipje aan. Verder aankleden.
- Jullie durven nogal, zegde Marc.
- Daar komt toch geen durf bij te pas, repliceerde ik. We zijn toch volwassenen-in-spe, of niet ?
Dat Guido en ik ons niet met het gezicht naar de muur hadden gekeerd, dat werd bij de andere jongens zeker besproken. Op vrijdagochtend, tijdens de wekelijkse praatles, bracht Marc dit naar voren. Het werd meteen een geanimeerde discussie. Enkelen vonden het niet kunnen. Ze goochelden met privacy. Guido zegde dat in zijn vroegere school niemand er een probleem in zag even samen naakt te zijn. Iedereen deed daar normaal, zegde hij, reeds vanaf de lagere school. Enkele jongens vonden dat het zich met je gezicht naar de muur keren ook niets betekende. Een meisje zegde dat zij daar geen probleem mee hadden.
- Ja, maar als die van ons recht komt, kwam Filip tussen.
Gelach.
- En dan? zegde Guido. Het zou erger zijn als die niet rechtop kan komen.
De leraar onderbrak. Ja, waarom schaamden wij ons voor elkaar ? In sportclubs douchen ze toch ook samen.
- Wij houden ons slipje aan, zegde Filip.
- O, jeetje, nee zeg ! riep Sonja.
Er werd nog wat over en weer gepraat, af en toe gelachen. Besluit : vanaf de week daarna zou iedereen doen wat hij het beste vond. De komst van Guido had blijkbaar iets teweeg gebracht in onze klas. Dat beloofde voor de rest van het jaar.

Op zaterdagnamiddag terug bij mijn buren. Een hele namiddag turnen en oefenen en stoeien. Ja, dat ook. Guido daagde me uit om eens te worstelen, zo met enkel ons sportbroekje aan. Pascal legde twee dikke matten op de vloer. Guido en ik vielen elkaar aan. Een verwoed gevecht. God, wat het die kerel macht zeg ! Het duurde niet lang of ik lag op mij rug, Guido schrijlings over mij heen. Hij duwde mijn armen achter mij, kneep zijn knieën dicht in mijn ribben, wipte enkele keren op en neer en duwde met zijn volle gewicht op mijn buik. En… ik vond het leuk. Echt ! Ik vond het leuk het onderspit te moeten delven tegen mijn nieuwe vriend.
Op staan. Handen schudden. Naar de kleine bar om iets te drinken. Vertellen. Daarna opnieuw naar de turnkamer en het samen over elkaar heen rollen oefenen. Lachen. Elkaar voelen. O, ja, ik voelde het halfnaakte lichaam van Guido. Nee, we waren niet volledig naakt. Maar zijn huid tegen die van mij, het deed me iets. Vond hij er ook iets aan? Pascal gaf raad, hoe we ons het best hielden, hoe we elkaar het best vast namen. Het begon meer en meer te lukken. Ja, echt.
Hun pa en ma kwamen even kijken. Hun ma had lekkere appelcake mee. Hun pa bewonderde onze kunsten.
- Hadden we maar wat meer van jullie bij het leger, lachte hij.
De namiddag sloten we af met een saunasessie. Hmmm… lekker in ons blootje bij elkaar. Ik had er al de hele middag naar verlangd. Pascal naakt zien. Vooral Guido naakt zien. Mij naakt aan hen tonen. Samen in de douches. Pascal wreef mijn rug. Ik wreef Guido zijn rug. Ik had liever gehad dat Guido mijn rug wreef. Ik zag wel zijn leuke penis en zijn ballenzakje met die twee knolletjes er in. Mens, wat had Guido een mooi lichaam. Wat vond hij over mijn lichaam ? Nee, dat zegden we niet. Jammer.
’s Avonds zocht ik op internet naar jonge gasten die naakt sportten. Ik rukte me. Heerlijk. Ik dacht aan Guido. Zou die zich ook rukken ? Zeker, iedereen deed het toch. Zou hij naar mij verlangen ? Dat zou leuk zijn.

Donderdag, zwemles. Toen we ’s ochtends naar school fietsten door de ijzige vrieskou vroeg Guido of er nog jongens zouden zijn die zich niet meer schaamden om hun piemel te tonen bij het omkleden. Laatste lesuur. Naar de kleedkamer. Bovenkleren uit. In slip of boxer staan. En… Vier jongens overwonnen hun schaamte en keerden zich niet met hun gezicht naar de muur. Nee, gewoon slipje of boxer uit, even in hun blootje en zwemslip aan. Tijd genoeg om te zien dat er twee een stijve hadden. Zwemmen, opdrachten uitvoeren. Terug naar de kleedkamer. Guido en ik meteen zwemslip uit. Die vier ook en… plots de laatste twijfelaars ook. Gewoon elkaar zien. zichzelf afdrogen, ook tussen de benen en de billen. Ik merkte hoe enkelen links en rechts keken. Mijn ogen loerden ook. Samen staan, praten, doen alsof alles heel normaal was. Was het wel zo normaal ? Misschien wel. Ik vond het opwindend die verschillende piemels. Misschien moesten we daar eens les over krijgen, terwijl we samen naakt waren.
- Tedju, vloekte Guido toen we naar huis fietsen, hoe is dat nu mogelijk ! Iedereen heeft zijn schaamte overwonnen. Dat moet ik aan pa vertellen.
Ja, wat een nieuwe leerling in een klas al niet teweeg kan brengen. Guido had de klas veroverd en ik denk dat hij ook bij de meisjes hun hart sneller liet kloppen. Maar hij was mijn vriend. We sportten samen, zelfs naakt. Ik verlangde er meer en meer naar. Vooral wanneer hij in zijn blootje op zijn rug lag, zijn voeten naast zijn hoofd, zijn armen over zijn benen en ik zijn blote anusgaatje zag en zijn twee zaadknolletjes tussen zijn dijen. Ik kon het ook al en ik vond het leuk dat hij en zijn broer ook mijn kontgaatje konden zien en mijn twee paaseitjes in hun zakje. Was ik exhibitionist geworden ? Of voyeur ?

Woensdag einde januari. Pascal deed mee aan de “wiskunde olympiade”. Voor Nederlands hadden wij een opdracht gekregen, per twee af te werken : leven en werken van een Nederlandstalige schrijver. Uiteraard Guido en ik samen. We lootten Harry Mulisch – nooit van gehoord. We spraken af dat we eerst elk apart op internet zouden zoeken wat we over die schrijver vonden. Om een uur begon ik te zoeken en wat ik vond overtrof mijn stoutste verwachtingen. Wat een auteur ! Om twee uur stuurde Guido een bericht ‘ik ben klaar’. Ik naar zijn huis, mee naar zijn kamer. Ik was er nog nooit geweest. Whaw, wat een kamer zeg ! Wat een luxe en tegen de muur ene bijna levensgrote foto van hij en zijn broer, in hun blootste blootje !
Samen aan zijn studeertafel. Onze gegevens naast elkaar leggen. Ordenen, kopiëren en plakken, foto’s erbij plaatsen en tegen half vier was onze power point-presentatie klaar. Oef ! We waren zelf tevreden over ons werk. De hele tijd had ik dicht tegen Guido gezeten en af en toe voelde ik hoe mijn hart wat sneller sloeg. Jammer dat we niet naakt zaten.
Werk gedaan, wat praten over de klas en over…
- Mag eens iets vragen ? vroeg Guido.
- Je vraagt al, lachte ik.
- Zotje !
Ik kreeg een duw.
- Vraag maar, zegde ik.
- Ik… Ik…
Waarom aarzelde Guido nu. Hij die altijd zo vlot sprak. Ik keek hem aan.
- Mag ik jou eens masseren ?
- Masseren ?
- Ja, Pascal en ik masseren elkaar wel eens. We hebben dat geleerd aan de broer van mijn pa, hij is sportkinesist. Hij verzorgt jonge renners voor een Deense wielerploeg. Die liggen dan in hun blootje, meestal met een doekje tussen hun benen, sommigen met helemaal niets. Pascal en ik masseren elkaar af en toe. Dat is leuk, zo het lichaam van een andere voelen.
Ik zag zijn ogen zo vragend kijken.
- Nu ?
Guido knikte. Mijn hart sloeg zeker honderd. Mij door Guido laten masseren… Hij zou me aanraken. Zou hij ook mijn leuke delen masseren ? Nee, dat dacht ik niet meteen.
- Als je dat wil.
- Oke, we kleden ons uit hé.
- Natuurlijk.
Kleren uit, alles. Ik ging op zijn bed liggen, op mijn buik. Nu zag Guido mijn rug, mijn blote billen. Hij knielde tussen mijn gespreide benen en begon mijn schouders te masseren en mijn hals. Hij gebruikte wat babyolie. Het voelde leuk aan. Dan daalden zijn handen naar mijn rug. Hijzelf schoof wat achteruit. Zijn handen draaiden rondjes over mijn rug en onderrug. Dan kneedden zijn handen mijn rugspieren. Ik genoot er van. Dan schoof hij nog verder achteruit en begon mijn billen te masseren. Hij kneedde ze, naar buiten toe, naar binnen toe. Ik probeerde die billen dicht te knijpen, maar Guido’s handen drukten ze uit elkaar. Nu zag hij zeker mijn kontgaatje. Zou hij er aan voelen ? Nee, dat deed hij niet. Hij begon de achterzijde van mijn dijen te bewerken en dan mijn kuiten. Zalig ! zalig ! We zegden geen woord. Ik hijgde af en toe wat. Genoot.
- Ga maar op je rug liggen.
Ik keerde me op mij rug. Mijn penis stond stijf. Guido zegde er niets. Hij moest het wel zien, maar reageerde er niet op. Zijn handen begonnen mijn borst te wrijven.

- Ha, jullie zitten hier !
Pascal kwam binnen.
- Hoe was die olympiade ? wilde Guido weten.
- Moeilijk ! Dertig multiple choice vragen.
Pascal bekeek me.
- Mag ik mee masseren ? vroeg hij. Quatre mains.
Hij wachtte het antwoord niet af, trok zijn kleren uit. Wat een lichaam !
De broers gingen elk aan een kant van mij staan. Ik lag midden op het bed, op mijn rug. Eigenaardig, mijn piemel werd wat slapper.
Ik kromp even in elkaar wanneer vier handen mij aanraakten. Twee aan mijn borst, twee aan mijn buik. Ik zag hun gezichten, hun ogen gericht op hun handen. Ik voelde hun handen, strelend, knedend, rondjes draaiend. Ik genoot er van, echt. Ik legde mijn handen onder mijn hoofd, strekte me, genoot. Na een tijdje verplaatsten hun handen zich naar mijn dijen. Twee links, twee rechts. Ze kneedden mijn dijen, bovenaan, naar buiten, naar binnen, schoven heen en weer. Dan bewerkten ze mijn benen. Lekker leuk. O, ja, leuk ! Dan terug mijn dijen.
Pascal nam mijn linkerenkel vast en plooide mijn been tot mijn knie mijn borst raakte. Dat deed hij drie, vier keren. Daarna deed Guido hetzelfde met mijn rechterbeen. Dan begonnen ze opnieuw mijn dijen te masseren. Pascals hand gleed langs de binnenkant tot helemaal bovenaan. Zijn hand raakte ongewild mijn zakje. Er zinderde iets in mij. Mijn penis groeide. Plots nog eens die hand tegen mijn zakje. Ik schrok, kromp in elkaar, spoot mijn sperma op mijn buik.
- O… riep Pascal. Sorry.
De twee broers bekeken me. Ik schaamde me dood.
- Sorry, zegde ik ook. Sorry.
Guido reikte me een kleenextissu. Ik veegde mijn buik droog.
- Sorry, zegde ik nogmaals;
- Beter dit dan dat je geen sperma hebt, merkte Pascal op. Dat gebeurt al eens, hé.
We zaten nog een hele tijd te praten. Ja, het was bij hen ook al eens gebeurd dat er een zijn zaad spoot terwijl de andere hem masseerde.
- Op de duur raak je er aan gewend en gebeurt dat niet meer….

’s Avonds in bed dacht ik terug aan mijn twee buurjongens. Ik rukte ik mezelf nog eens.