Gastvrouwen In Huis - 29

Een halfuurtje later zaten we in de keuken aardappels te schillen. “Cora… Vertel jij zo aan je Pa en aan Hans wat we gedaan hebben?” Ze knikte en lachte liefjes. “Ja hoor. We hebben geen geheimen voor elkaar. Daar moet je maar aan wennen. En als wij het niet doen, doet Ma het vanavond wel. En of wij erbij zitten of niet: dat maakt niet uit. Ik weet ondertussen exact hoe ze met Pa en met Hans vrijt; en die twee weten hoe de anderen met mij vrijen.” Ze streelde mijn arm.

“Niet schamen, Rick. En geen jaloersheid. Dat is de pest voor de sfeer, oké? Ik hou van jou. Vrijen met Pa of Hans zal nu misschien wat minder worden, maar…” Ze keek even voor zich uit. “… Met hen vrijen is ook lekker. Pa is heel lief en teder met me. Ik ben nog steeds zijn lieve kleine meisje. En dat is heerlijk. En die eerste keer met Hans, toen Gerard net weg was… Hij heeft me getroost en geknuffeld. En uiteindelijk, héél lief en zachtjes, bevredigd. En daarna heb ik hem verwend… ook heel zachtjes. En zijn we toen in slaap gevallen, als broer en zus, lekker tegen elkaar aan.” Ze keek voor zich uit en glimlachte.

Toen keek ze me aan. “Geen jaloersheid, Rick. Dat is heel belangrijk in dit huis.” Toen stond ze op. “En nu die aardappels, vriendje. Snijden, wassen en in de pan! Ik doe het vlees wel, anders zijn we niet op tijd; het is kwart over vijf; over een kwartier staan die twee harde werkers hier.” De aardappels op het vuur, vlees in de braadpan, ik maakte sla, Cora het dessert: verse aardbeien met slagroom. Terwijl zij daarmee bezig was, dekte ik de tafel en om vijf over half zes hoorden we de honden blaffen: Abe en Hans kwamen de tuin in. En even later de keuken in.

“Hallo dochtertje… en ‘vriendje van’! Hoe is het hier?” Cora omhelste eerst Abe en toen Hans. “Hallo harde werkers… Handjes wassen en aan tafel! Lekker eten.” Ik voelde een hand door mijn haren. “Hé Rick… Hebben de dames zich een beetje gedragen gedurende onze afwezigheid?” Ik keek naar Cora en die knikte. “Eerlijk zijn, Rick!” Ik kleurde een beetje. “Beide dames zijn bijzonder lief voor me geweest, Abe.” Hans gniffelde. “Je bent dus compleet uitgeknepen, begrijp ik…” Cora sloeg haar armen om hem heen. “Ja. En dat vond hij best wel lekker, broertje van me. Net als jij. En nu zitten en eten.” Even was het stil. “Lekker jongens… Fijn dat jullie het eten klaar hadden; we hadden allebei best honger.”

Abe keek ons aan. “Maar vertel eens… Margriet giechelde vanochtend dat ze jou ging verleiden, Rick. Is dat een beetje gelukt?” Cora legde haar hand op de mijne. “Niet zo rechtstreeks, lieve papa van me. Rick moet er nog steeds een beetje aan wennen, dus ik doe het woord maar even. Ja, dat is gelukt. En we hebben er alle drie heerlijk van genoten. Ma was compleet uitgeput toen wij richting zwembad gingen. Enfin, toen we terugkwamen, was ze weer een beetje uitgerust…” Ze giebelde.

Abe en Hans wisselden een blik van verstandhouding en grinnikten ook. “Goed zo, Rick. Ze heeft het nodig. Margriet is een vreselijk erotische vrouw. Blij toe dat jij haar óók lekker kunt verwennen.” Cora keek hem aan. “Hoho, lieve papa… Je dochtertje was er ook bij, hoor… en ik heb haar ook verwend.” Abe streelde over haar krullen. “Lief van je, dat je je zo opoffert, schatje.” Zijn toon was spottend en Hans vulde aan: “Je zult wel afgezien hebben zusje.” Cora snoof. “Jullie kerels weten nog steeds niet hoe lekker het kan zijn als twee vrouwen samen vrijen. Lekker lief,teder, rustig…” Hans grinnikte. “Jaja… Ik meen zoiets gehoord te hebben, een paar weken terug. Lief en teder? Twee straatkatten die met elkaar vochten waren er niks bij, zus!”

Cora stak haar tong uit en Hans keek mij aan. “En jij Rick… Hoe sta jij hier tegenover? Cora en ik hebben ook samen gevreeën.” Ik dacht even na over een antwoord. “Hans, ik hoorde van Cora dat ze dat bijzonder fijn vond, met jou. En ik heb vanmiddag nog een gastcollege gekregen over ‘niet jaloers zijn’. Wij hebben vanochtend hevig met jouw moeder, Hans en met jouw vrouw, Abe gevreeën. Heerlijk! Zou ik dan Cora gaan claimen? Echt niet. Ik heb de afgelopen weken een paar dingen geleerd. Eén daarvan is: Er kan en mag heel veel, zolang iedereen het met elkaar eens is.”

Abe en Hans keken elkaar aan en knikten. “Goed antwoord, Rick. Zijn we blij mee.” Cora trok Hans naar zich toe en kuste hem. “Als jij met me wil vrijen, broertje, moet je dat gewoon zeggen. Dan kan Rick een nachtje lekker doorslapen. Vind hij misschien wel eens fijn.” Ze kusten elkaar en toen draaide Cora zich naar Abe toe. “En dat geldt ook voor jou, lieve pa. Want met jou naar bed gaan is ook heel bijzonder…” Abe streelde haar krullen en zoende haar. “Je bent een lieve dochter en zus, Coortje.” Ze giechelde. “Ach… misschien heb ik straks wel hulp. Van de twee zussen van Rick…”

Hans keek nieuwsgierig. “Ja, die twee zussen van jou… Ben ik wel benieuwd naar, Rick!” Ik grinnikte. “Wil jij nog een beetje aan je nachtrust toekomen? Dan moet je vooral geen kennismaken met mijn zusjes, vriend.” Ik pakte mijn telefoon en zocht een foto op waarbij Gien, Annet, Gon en ik samen voor het huis stonden. Allemaal netjes gekleed, de dames in rokjes en ik in een nette broek en trui. “Zie hier de zussen Anderson en hun moeder. De zussen hebben als bijnaam: ‘De schrik van de Veluwe’.”

Hans en even later Abe keken aandachtig. “Jij hebt inderdaad knappe zussen meneer. En een hele knappe moeder.” Ik knikte. “En tot een paar jaar geleden waren mijn zussen alleen maar ‘trutjes’. En was ik bijzonder blij dat ze twee jaar geleden in Utrecht op kamers gingen. Opgedonderd. ten minste de badkamer niet meer 24/7 bezet en geklets over mode, parfums en vriendjes. En Ma… Ma was gewoon Ma. Oh, ik had het goed met haar, maar ik zag haar niet als ‘vrouw’. Ze was m’n moeder. We konden het prima met elkaar vinden, ze hielp me als het nodig was met m’n huiswerk, maar voor de rest ging ik best wel m’n eigen gangetje. Tot een paar weken geleden m’n zusjes iets over hun bijverdienste vertelden. Tja…” Ik trok een spijtig gezicht.

Hans en Abe grinnikten. “En toen was het hek van de dam, begrepen we?” Ik knikte. “Nogal. We hebben een weekend in bed gelegen.” Cora snifte melodramatisch. “Hij wél! Lekker vrijen met drie knappe vrouwen en ik ondertussen maar hete tranen plengen omdat mijn vriendje een klootzak bleek te zijn…”

Hans legde zijn arm om haar heen. “Niet zo miepen zusje. Ik heb je toch getroost?” Cora zoende hem. “Ja, dat is zo. En je was toen heel lief, broertje van me.” Abe keek me aan. “Wij willen het graag zo houden Rick. Geen jaloezie: gewoon lief zijn voor elkaar. Wij hopen dat dat met jouw moeder en je zussen ook kan. Niet om ze in bed te krijgen, maar wel: elkaar vrij laten, en geen verwijten.” Ik knikte. “Ik denk dat dat wel gaat lukken, Abe. In ieder geval het hoofdstuk ‘elkaar vrij laten’. Mijn zussen weten ondertussen het een en ander van jullie en hebben Cora ook heerlijk verwend; mijn moeder weet dat Cora en ik verkering hebben, en ik had haar toestemming om jullie iets van ons te vertellen, maar verder nog niets.” Hij keek verwonderd.

“Oh? Hebben jullie geen contact dan, nu ze in de States is?” “Jawel, maar we hebben elkaar bezworen dat we via de telefoon of op appjes niets laten blijken van onze manier van met elkaar omgaan. We gaan het haar morgen of overmorgen vertellen, en daarna moeten we maar eens iets afspreken met elkaar.” Hij knikte en Hans liet Cora los. “Verdorie… Moet ik nóg langer wachten om die zussen van jou te zien…” Cora trok hem weer naar zich toe. “Je troost je maar met mij en met je moeder, overvolle zaadbal.” Ik schoot in de lach, Abe ook.

Hans liet Cora even later los. “Ik ‘troost’ me niet met jou, zus. Als ik met jou vrij, is dat heerlijk.” “Hier ben ik het volledig mee eens, Hans. Behalve dat ‘zus’ dan.” Ik knipoogde naar hem. Cora stond op. “Tijd voor een toetje, heren… Het toetje past wel een beetje bij dit gesprek.”

Ze liep naar de keuken en kwam terug met schoteltjes aardbeien met slagroom. Hans, Abe en ik keken haar vragend aan. “Lekker Coortje, maar…” Ze giechelde. “Jullie hebben absoluut geen fantasie hé? En kijken veel te weinig naar romantische films. Dan ligt het mooie meisje op een tafel: slagroom op haar tepels, een aardbei in haar navel met slagroom er omheen en als de film nóg ondeugender is, een aardbei op haar poesje… En de knappe held moet die er allemaal afhalen. Met zijn mond. Héél langzaam. En daarna komen er nieuwe aardbeien op de genoemde plaatsjes. En nieuwe slagroom. En op een gegeven moment is de slagroom vervangen door iets anders…”

Ze keek ondeugend. Abe trok haar naar zich toe. “Dat zou je wel willen, hé dochtertje?” Hij omarmde haar stevig. “Jongens, maak de tafel eens leeg. Dan zullen we dit prinsesje eens even verwennen.” In no time was de tafel leeg en legde Abe Cora op tafel. “Zo, prinsesje… Blijf je lekker liggen of moeten we je vastbinden?” Cora keek hem aan. “Niet vastbinden… Ik zal lief zijn.”

Hans trok voorzichtig haar T-shirt en BHtje uit en Abe haar broek. “Rick, jij mag haar slipje uittrekken.” Ik kuste haar even op haar slipje en trok het kleine kledingstuk langzaam naar beneden. Hans was ondertussen naar de keuken gelopen en kwam terug met de slagroom. “Zo zusje…” Een theelepel slagroom ging op elke tepel. Toen een aardbei in haar navel. En een lik slagroom vlak boven haar poesje: ook met een aardbei.

Cora kronkelde een beetje: de slagroom was koud, kwam uit de koelkast. “En wie gaat jouw borsten aflikken, zusje?” Ze huiverde. “Jij, Hans. En Pa m’n navel. En Rick m’n poesje… en dan nieuwe er op en afwisselen. Totdat alle aardbeien en de slagroom op zijn…” Hans keek me aan. “Mevrouw is onverzadigbaar.” Ik knikte. “Ja. Vervelend hoor. Jij eerst!”

Voorzichtig likte hij de slagroom van Cora’s linker borst, bracht het naar haar mond en kuste haar. “Jij ook wat lekkers, zusje…” Ze bromde. De slagroom op de andere borst volgde. Abe pakte de aardbei uit haar navel met zijn lipppen en gaf ook die aan Cora. Ze at ‘m op en zei toen: “Met een beetje slagroom was het helemaal perfect geweest, Pa.” “Da’s Rick z’n afdeling, Coortje. Het lekkerste voor het laatst bewaren.”

Ik pakte de aardbei met mijn mond van haar poesje. Haalde de vrucht nog even door de slagroom en gaf hem toen aan Cora. “Alsjeblieft, liefje.” Ze keek me aan terwijl ze de vrucht langzaam en sensueel doorbeet en inslikte. “Dank je wel, schatje.” Toen kwam ze overeind.

“Jullie zijn een stel oversexte mafkezen. Ik ga even douchen, en daarna eten we dit dessert gewoon op! Denk daar goed aan!” “Wie begon hier net over erotische films en riep dat wij te weinig fantasie hadden? Volgens mij was jij dat, zusje…” Hans keek haar plagend aan. Cora’s ogen fonkelden. “Ja. Maar toen ging ik er niet van uit dat jullie dat meteen in praktijk zouden brengen, idioten…” Ze graaide haar kleren bij elkaar en liep de keuken uit. Met haar hoofd om de deur giechelde ze: “Ik wil dit nog wel een keertje doen… Maar dan met Ma er bij. En op bed!” De deur ging dicht en wij grinnikten naar elkaar.

“Rick, ken jij die serie sketches van het Klokhuis, over ‘Prinsesje Petronella’?” Ik knikte naar Hans. “Dat o, zo lieve prinsesje wat in één keer in de wereld van haar dromen stapt, daar tegen iets aanloopt wat haar niet bevalt, vervolgens de boel kort en klein slaat en ondertussen roept ‘Daar heb jij helemaal geen verstand van, stomme Voice over!’ Die bedoel je?” Hij knikte. “Ja, die. Gaan we eens een keertje naspelen. Met dit als thema. Met Cora, Margriet, slagroom en aardbeien. Lijkt me lachen…”

Cora kwam weer terug, een zomerjurkje aan. “Zo. En nu een toetje eten. Zonder onzin graag.” Na de afwas trok Cora me mee naar buiten. “Kom we gaan even lopen met de honden. Sylvia… Hier!” De husky kwam aangerend, liet zich de halsband omdoen en we liepen de tuin uit, de roedel achter ons aan. “Lekker, even lopen.” Ik sloeg mijn arm om Cora heen. “Ja. Met een meisje met een vreemde voorkeur voor aardbeien. Altijd goed.” Ze stak haar tong uit. “Stelletje gekke kerels.” Ze giechelde. “Het viel me mee dat je die aardbei niet ín m’n poesje had gestopt.” “Nee, want dan had het geleken alsof je ongesteld was. En dat had ik niet zo leuk gevonden…”

Ze keek me met een vreselijk smerig gezicht aan. “Rick, af en toe ben je écht onuitstaanbaar.” Ik trok haar naar me toe en kuste haar. “En de rest van de tijd, mooie dame?” Ze bromde wat. “Ja… zeg het maar?” Twee bruine ogen met gouden spikkeltjes er in keken me aan en twee handen gleden over mijn rug. “Ik heb de afgelopen dagen met jou vreselijk gelachen, lief. En ontzettend genoten. Niet alleen in bed, maar ook tijdens onze gesprekken. Dank je wel.”

Eenmaal met de honden los trok ze me op de boomstronk en kuste me. Niet zo maar: ze kuste me eerste zachtjes en lief, maar langzaam drong haar tong in mijn mond en zocht de mijne. Hijgend perste ze haar lippen op de mijne en likte me. En ik beantwoordde haar even gretig. Toen ze me na een paar minuten losliet keek ik haar aan: hijgend zat ze voor me, haar haren in de war, een hevige blos op haar wangen. “Rick… wat kan jij heerlijk zoenen… Ik stond in brand!” “Anders ik wel, schatje. Jij kunt toveren met je tong.” Ze kuste me weer. “Straks lekker in bed verder gaan met je meisje?” Ik knikte. “Lekker met jou vrijen, samen klaarkomen…” Ze kreunde. “Stoppen Rick, anders kom ik nu al klaar.” Ze giechelde en ik keek wantrouwend. “Vertel het maar Cora…” Ze proestte het uit. “Ik zat me in te denken dat je een aardbei uit mijn natte poesje zou happen…”

“Nee schatje. Als het over fruit gaat, ben ik meer een voorstander van een banaan. En die zou ik er in stoppen. En heel lekker op en neer bewegen…” Een stomp was mijn beloning. “Ga je mond spoelen, viezerd!” Ik liep naar de waterbak, waar de honden uit dronken: vrij goor water. “Nee liever niet. Doe ik thuis wel.” Cora zuchtte en stond op. “En ik maar denken dat ik zo’n stoer vriendje had… Valt dat even tegen. Sylvia! Hierrr!”

De husky liet zich gewillig aanlijnen en ik kreeg de lijn in de hand gedrukt. “Alsjeblieft. Hou de meute maar in toom, stoer vriendje van me.” Sylvia keek me aan, duidelijk wachtend op een commando. “Let’s go! En braaf liep ze naar de uitgang van het weiland, de meute achter haar aan en Bowy naast Cora. Rustig liepen we naar huis en eenmaal bij de schuur zei Cora: “Dat deed je prima, Rick. Sylvia rustig corrigeren als ze te snel ging en belonen als ze netjes met doorgehangen lijntje naast je liep. Je hebt er gevoel voor.” “Tja… Dat is vrij logisch Coor. Ik heb twee zusjes opgevoed en afgericht…”

Ze begon te sputteren. “Wat… wat ben jij een enorme bluffert, Rick Anderson. Een vreselijke arrogante bluffer. Als ik dit tegen Gon en An zeg, lig je binnen de seconde weer eens op de grond met die twee boven op je!” Ik knikte. “Dat zou zo maar eens kunnen. Best wel prettig, met name als ze korte rokjes aan hebben.” Cora gromde. “En mooie nylons uit Engeland zeker? Ja, dat dacht ik al. Húp, water geven aan de honden en in elke bak nog een handvol brokken. Dan zijn ze klaar voor de nacht.”

Grinnikend verzorgden we de honden en terwijl we bezig waren hoorden we de auto van Margriet de oprit oprijden. En de honden hoorden dat ook. Wég belangstelling voor brokken: ze stonden aan het hek te blaffen en te kwispelen. Ik keek hoe Margriet de honden begroette: eerst Sylvia, toen Bernice de teckel en toen de rest. Roedel-volgorde. “Hallo jongelui! Is de meute al uit geweest?” Cora knikte. “Hebben zich uit kunnen leven op het weiland.” En met een ondeugend ondertoontje in haar stem: “Wij ook trouwens…” Margriet trok een wenkbrauw op. “Rick…?” “Deze jongedame is blijkbaar nog weinig gewend. We hebben, al zittend op de boomstronk, wat zoentjes uitgewisseld, Margriet. Verder niets. Als zij dat ‘uitleven’ noemt. Tja…” Margriet liep op ons af.

“Gaan we de macho uithangen, Rickie? Ik dacht ’t niet hé? Anders vertel ik deze opmerking door aan je moeder!” Ik grinnikte. “Ach… zolang het alleen maar deze opmerking is…” “De rest komt nog wel, jochie. En ik weet niet of je daar bij mag zijn.” Ze lachte liefjes, draaide zich om en liep naar binnen.

Cora zat ook te giebelen. “Zo ‘jochie’…. Daar heb je niet van terug hé?” Ik mopperde. “Potdorie… Word ik straks door vijf vrouwen op mijn huid gezeten. Ik zal blij zijn als ik over vier weken kan gaan studeren. Heb ik overdag ten minste rust. Lekker met vrijwel alleen maar kerels om me heen, lekker technisch praten over de geheimen van een automatische piloot en kunstmatige horizon en zo.” Cora kwam tegen me aan leunen.

“Jaja… En vergeet de nylons en de lingerie van de stewardessen niet, Rickie…” Ze lachte me uit. Ik draaide mijn hoofd naar haar toe en kuste haar. “Hier staat de eigenaresse van nylons en lingerie die ik veel liever wil zien…” Ik streelde tussen haar benen. “En dat wil ik vanavond wéér!” Cora pakte mijn hand weg tussen haar benen.

“Even rustig, Rick. Eerst de hondjes verder verzorgen, daarna doen we andere dingen.” Ze had een bepaalde trek op haar gezicht toen ze zich omdraaide. En die trek beviel me niet zo. Zwijgend gingen we verder met het werk en na een kwartiertje deden we de schuur dicht. “Kom, nog even op het grasveld zitten en nog wat drinken. Wat wil jij, Rick?” “Geef mij maar een groot glas koud water.” Ze schonk een glazen kan water in, gooide er wat ijsblokjes in en we liepen naar het grasveld. Daar zaten Margriet en Abe al, ditmaal niet naakt. “Nog even van de avond genieten jongens… Dit is zó lekker.” Het was stil. Heel in de verte hoorden we een scheepshoorn, de vogels zongen hun laatste liedje maar voor de rest was het rustig.

Na een paar minuten keek ik Cora aan. “Wat deed ik net bij de schuur fout, schat?” Ze legde een hand op die van mij. “Je pakte me zonder pardon tussen mijn benen schat. En dat gaf bepaalde, niet fijne herinneringen. Gerard deed dat ook regelmatig en trok me vervolgens mee naar bed. En dan moest het gebeuren, anders was hij niet te genieten. Geen fijne herinnering.” Ze keek me aan. “Sorry. Als ik dat geweten had…”

Abe bromde: “Rick, in de hitte van de strijd kan een vrouw zoiets wel waarderen, maar gebruik dat gebaar nooit om aan te geven dat je met haar naar bed wil. Dat is nogal… confronterend is het netste woord ervoor. Anderen noemen het ook wel aanranding.” Hij grijnsde gemeen. “En mijn dochter kent wat trucs om je te laten merken dat ze zo’n actie niet waardeert.” Ik knikte. “Ja, ik geloof dat ik daar al eens kennis mee heb gemaakt. Dank voor de waarschuwing.”

Cora boog zich naar me toe en gaf me een zoen. “Ik schrok net even, Rickie. Maar was blij dat je geen scéne maakte, zoals …” Ze zweeg. Margriet kapte het incidentje af. “Coor, vergelijk die zak hooi niet met Rick. Daar zit 200% verschil tussen.” Ze keek me aan. “Wij zijn blij met jou, vriend. En nee, dat heeft weinig te maken met de vrijpartij van jou, Cora en mij vanochtend, maar gewoon, om wie je bent.” Ik keek naar Abe en die lachte. “Ik heb net een vrij goeie beschrijving gekregen wat jullie vanochtend gedaan hebben, jongen. Deze dame naast me heeft genoten, en daar ben ik blij om.”

Margriet knikte. “Ja, we vertellen hier alles aan elkaar Rick. Dat is een voorwaarde om zo met elkaar te leven. Geen bedgeheimpjes.” “Oké… ik zal het onthouden.” Ik keek naar Cora, die zat te lachen. “En wat zit jij te giebelen, Coortje?” “Ik ga jouw zussen eens wat bedgeheimen ontfutselen, denk ik…” Ik haalde mijn schouders op. “Jij hebt mij samen met hen verwend. En zij jou. En jij hen. Weinig geheimen, liefje.” Margriet klopte op mijn hand. “Maar misschien dat ik ze nog kan uithoren… Lijkt me ook wel lekker.” “En jij, Abe?”

Ik keek hem aan en hij lachte. “Ik weet niet of ik zoveel charmegeweld aan kan, Rick. Bovendien ben ik voor hen waarschijnlijk een redelijk ouwe sok.” “Niet op de zaken vooruit lopen Abe. We weten niet hoe Rick z’n zussen en moeder er over denken. Kennismaken wil ik sowieso, maar de eerste keer gebeurt dat netjes met een kop koffie of zo!” Margriet keek waarschuwend en stond op. “Kóm. Mee jij, want morgen moet je weer aan de bak bij Nedcar. Welterusten jongens… Morgen laten jullie de hondjes weer uit?” Cora knikte. “Kan jij weer lekker nog een uurtje extra slapen.” Abe wreef door mijn haar. “Lief zijn voor je liefje!” Daarna kuste hij Cora langdurig en ik bekeek het. Cora stond tegen hem aan, ze zoenden uitgebreid en hij streelde Cora over haar rug, haar billen, haar benen… Ik voelde geen jaloersheid. Een vader en dochter die van elkaar hielden.

Plotseling voelde ik van achteren twee armen om me heen en een paar lippen in m’n nek. “Hé Rickie… Als zij bezig zijn… Dan wij ook even?” Margriet drukte zich tegen me aan en ik draaide me om. “Graag, mooie dame.” Ze kuste me aandachtig. “Dank je wel voor vanmorgen, Margriet. Ik vond het heerlijk om met jou te vrijen.” “En ik met jou, Rick. Je ben een lekkere vent en een hele lieve.” Ze knipoogde en liet me toen los. “Welterusten…” Ze liepen naar binnen en Cora keek me aan.

“Geen last ervan dat Pa en ik even knuffelden?” Ik schudde mijn hoofd. “Nee. Ik begrijp hem. Zo’n lieve dochter zou ik ook heerlijk knuffelen.” Ze pakte mijn hand. “Kom Rick. We sluiten af en gaan naar boven. Even later liepen we, met Bowy, Cora’s kamer in. Bowy werd op het kleedje gecommandeerd en toen draaide Cora zich naar me om.

“Rick…” Haar stem was hees. Ik zag dat er wat was, maar liet haar het initiatief. Ze liep naar me toe en omhelsde me. “Rick… ik zit nog met mijn vorige vriendje in m’n hoofd. Ik kan nu niet lekker ontspannen met jou vrijen. Kun je…” Haar stem stierf weg en ik kuste haar.

“Hé schoonheid… ik vind het prima als we nu lekker naast elkaar in slaap vallen. Desnoods ga ik wel op het kleedje naast Bowy liggen. Geen zin in nóg een keer een trap tegen m’n scheenbeen terwijl er iemand roept ‘Ga wég, klootzak!’ Dat doet serieus pijn.” Ze bleef tegen me aan leunen en ik streelde haar zachtjes. “Je bent lief, Rick. Ik wil je naast me hebben.”

We poetsten tanden en gingen daarna liggen. Cora draaide zich tegen me aan en streelde me langzaam terwijl ze me aankeek. Zachtjes zei ze: Sorry, Rick.” “Hé liefje… Ik lig hier prima hoor. Geen excuses. We moeten het samen willen. Wederzijdse toestemming, weet je nog?” Een glimlach was mijn beloning. “Je bent een schat. Ik zal proberen je niet te schoppen vannacht, oké?” Ik kuste haar. “Goed plan. En nu lekker in slaap vallen. Ik zal je iets anders geven om over na te denken: morgen maak je kennis met Gien.” Ze giechelde. “Dan mag jij een rondje gaan rennen, als wij zitten te kletsen.” “Rotmeid. Al mijn jeugdzonden aanhoren…”

Ze kuste me weer. Langzaam en innig. “En nu lekker slapen Rick. Gaat wel lukken, met jou tegen me aan. Welterusten schatje.” “Lekker slapen, lief meisje van me.” Ik draaide me om en Cora kwam dicht tegen mijn rug aanliggen. Een paar minuten later hoorde ik haar zachtjes snurken…